IPTPB3/423-384/12-8/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.), uzupełnionymi pismami z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.), oraz z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 17 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości przekazanego gruntu ustalonego w oparciu o dokumenty potwierdzające jego zakup - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 30 listopada 2012 r., nr IPTPB3/423-384/12-2/PM, (doręczonym w dniu 3 grudnia 2012 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 6 grudnia 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 grudnia 2012 r.). Wnioskodawca w dniu 3 grudnia 2012 r., uiścił brakującą opłatę od wniosku oraz wskazał organ podatkowy właściwy dla Wnioskodawcy. W związku z tym, że powyższe uzupełnienie nie zostało przez Wnioskodawcę podpisane, tutejszy Organ wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zwana dalej Spółką, prowadzi działalność produkcyjną w branży przetwórstwa tworzyw sztucznych, specjalizuje się w produkcji podzespołów plastikowych i hybrydowych (plastikowo - metalowych) metodą formowania wtryskowego, dla firm z branży artykułów gospodarstwa domowego. W 2007 r. Spółka rozpoczęła budowę nowej hali produkcyjnej położonej w X. Działki, na których zlokalizowana jest inwestycja znajdują się przy drodze krajowej nr w miejscowości X, przy czym droga ta w roku 2007 nie posiadała wydzielonego zjazdu na planowaną drogę lokalną 3KL 1/2 (później nazwaną ulicą X), przy której zgodnie z projektem znajdować się miała brama wjazdowa do Spółki. Dodatkowo stan i szerokość drogi w momencie rozpoczęcia inwestycji nie zapewniał bezpiecznego i sprawnego transportu dużymi wielotonowymi samochodami, którymi miałby się odbywać transport materiałów budowlanych, a w przyszłości transport surowca i gotowych wyrobów. Istniejąca w 2007 r. droga, której brakowało wydzielonego lewoskrętu stwarzała także zagrożenie dla ruchu drogowego i około 150 pracowników dojeżdżających w przyszłości codziennie do pracy.

Podobne problemy komunikacyjne miała firma X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która swoją halę produkcyjną miała zlokalizowaną na sąsiednich działkach, po drugiej stronie drogi krajowej nr w X.

Aby uzyskać pozwolenie na budowę siedziby firmy Spółka musiała spełnić dwa warunki:

Realizując zalecenia GDDKiA Oddział w X powstał projekt nowej geometrii skrzyżowania z przesuniętymi wlotami, przy czym na Inwestorów, czyli Wnioskodawcę oraz X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nałożony został obowiązek opracowania na własny koszt projektu budowy ww. skrzyżowania, w zakresie zgodnym z uzgodnioną koncepcją i poniesienia kosztów związanych z rozszerzeniem inwestycji w stosunku do przebudowy zasadniczej planowanej przez GDDKiA (pismo GDDKiA z dnia 4 października 2007 r. stanowi załącznik nr 3).

Obowiązek poniesienia kosztów opracowania ww. projektu i poniesienia kosztów realizacji inwestycji drogowej wynika z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.), zgodnie z którym "Budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia". Jednocześnie art. 16 ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że "szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o której mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem Inwestycji niedrogowej".

W dniu 10 czerwca 2009 r. została podpisana umowa pomiędzy Skarbem Państwa - GDDKiA Oddział w X, Wnioskodawcą, X Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Gminą X, której celem było określenie warunków dotyczących budowy skrzyżowania drogi krajowej nr z ulicami X i X, obsługujących tereny w sąsiedztwie drogi krajowej, na których zlokalizowane są firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W § 2 ww. umowy GDDKIA oświadczyła, że dla obsługi firm X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością konieczna jest budowa skrzyżowania drogi krajowej nr z ulicami X i X.

W § 3 ww. umowy zapisano, że firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jako Inwestorzy, zobowiązują się do pokrycia kosztów budowy skrzyżowania w zakresie budowy elementów dodatkowych w stosunku do przebudowy zasadniczej realizowanej przez GDDKiA, wyszczególnionych w inwestorskim kosztorysie różnicowym.

W § 5 ww. umowy firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązały się do nieodpłatnego przekazania terenu pod poszerzenie pasa drogowego drogi krajowej nr wraz z naniesieniami na rzecz Skarbu Państwa oraz do nieodpłatnego przekazania terenu dróg gminnych wraz z naniesieniami na rzecz Gminy X (umowa stanowi załącznik nr 4).

Wykonując postanowienia umowy z dnia 10 czerwca 2009 r. Wnioskodawca współfinansował wraz z X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością budowę skrzyżowania oraz przekazał grunty wraz z naniesieniami na rzecz gminy X oraz GDDKiA. Dotychczas koszty te zostały zakwalifikowane w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, jednak obecnie Spółka zamierza skorygować dokonane zapisy i uwzględnić poniesione przez siebie wydatki w łącznej wysokości 809.991,77 zł jako koszt uzyskania przychodów.

Na kwotę kosztów w wysokości 809.991,77 zł składają się:

Spółka prowadziła budowę skrzyżowania o przesuniętych wlotach na drodze krajowej nr w miejscowości X na 18 działkach o łącznym obszarze 88.762 m ^#178; należących do X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, gminy X oraz Skarbu Państwa. Powierzchnia działek należących do Wnioskodawcy i przekazanych w dniu 9 listopada 2010 r. na rzecz gminy X wynosiła 4.876 m ^#178;, czyli ok 5,5% całkowitej powierzchni. Powierzchnia, na jakiej odbywała się inwestycja drogowa wyniosła ok 5.508 m ^#178;, z tego 1.170 m ^#178; (21% powierzchni) stanowiło własność firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i zostało przekazane na rzecz GDDKiA w dniu 16 grudnia 2010 r.

W trakcie prowadzenia inwestycji drogowej wszelkie koszty związane z procesem inwestycyjnym Spółka ewidencjonowała na koncie księgowym "Środki trwałe w budowie". Spółka nie ma możliwości podziału kosztów na roboty prowadzone na gruncie własnym i cudzym, gdyż wszystkie prace realizowane były w oparciu o jeden projekt i jeden kosztorys (łącznie dla całej inwestycji). Zgodnie z postanowieniami umowy z dnia 10 czerwca 2009 r. X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jako inwestorzy, zobowiązani byli do zrealizowania na własny koszt budowy skrzyżowania, natomiast bez znaczenia dla finansowania inwestycji była własność poszczególnych gruntów, na których inwestycja była realizowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie numer 3. Natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość gruntu przekazanego na rzecz gminy oraz GDDKiA ustalona w oparciu o dokumenty potwierdzające jego zakup w wysokości odpowiednio 325.863,72 zł oraz 83.713,20 zł stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż związek wydatków poniesionych na zakup gruntów z możliwością osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu jest oczywisty.

Zarówno inwestycja drogowa, jak i przekazanie gruntów są bowiem związane z inwestycją główną - budową hali produkcyjnej, która przyczyniła się do osiągania przychodów w przyszłości. Bez poniesienia wydatków na inwestycję drogową oraz bez przekazania gruntów niemożliwe byłoby uzyskanie pozwolenia na budowę hali produkcyjnej i uzyskanie przychodu z prowadzenia działalności gospodarczej w latach następnych.

Do przekazania gruntów nie ma zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż Spółka nie działała w zamiarze obdarowywania gminy X oraz GDDKiA, a jedynie spełniała warunki konieczne do wybudowania hali produkcyjnej (umożliwiające powstanie i zabezpieczenie źródła przychodu) począwszy od etapu uzyskania pozwolenia na budowę do uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Poprzez spełnienie tych obowiązków Spółka miała możliwość podłączenia działki do istniejącej drogi publicznej, przez co m.in. zagwarantowała swobodny dostęp do nieruchomości z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, o których mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) zarówno dla kontrahentów, dostawców i pracowników, w związku z czym przekazanie gruntów miało charakter wzajemnych świadczeń pomiędzy Spółką a gminą X oraz GDDKiA.

Przekazanie gruntów nie stanowi darowizny w rozumieniu art. 888 i nast. Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Spółki, przywołane w punkcie ad 1) poglądy organów podatkowych i sądów administracyjnych wskazują, że pomimo, iż w § 5 umowy z dnia 10 czerwca 2009 r. strony użyły określenia "nieodpłatne przekazanie" w rzeczywistości mamy do czynienia z przekazaniem odpłatnym i ekwiwalentnym. Nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w opisanym stanie faktycznym, nie ma cech charakter/stycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności. Spółka bowiem poniosła nakłady na zakup gruntu przekazanego pod poszerzenie pasa drogowego drogi krajowej i terenu dróg gminnych, co umożliwiło jej zrealizowanie inwestycji w postaci hali produkcyjnej (por. cytowane w punkcie ad 1) pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lutego 2011 r., sygn. ILPB3/423-895/10-4/GC).

Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2009 r., sygn. IBPBI/1/415-101/09/KB: "Element braku odpłatności polega na tym, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny, ani też w przyszłości przy czym pojęcie ekwiwalentności nie może być rozumiana wąsko, jako otrzymanie ujętej w sposób konkretny zapłaty. Ekwiwalentność może wyrażać się w różny sposób."

A zatem przekazanie przez Spółkę gruntu na rzecz GDDKIA oraz na rzecz gminy nie jest w rzeczywistości przekazaniem nieodpłatnym lecz wiąże się z uzyskaniem przez Spółkę konkretnej korzyści.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przekazanie gruntów związane było z realizacją inwestycji budowy hali produkcyjnej i nastąpiło w sposób odpłatny, przy czym odpłatność ta nie została określona w pieniądzu poprzez podanie konkretnej wartości lecz polegała na uzyskaniu korzyści m.in. w postaci:

* możliwości zrealizowania planowanej inwestycji (budowy hali produkcyjnej),

* możliwości podłączenia działki, na której zlokalizowana jest hala produkcyjna do drogi krajowej,

* zapewnienia bezpiecznego ruchu pojazdów, w tym pojazdów kontrahentów i pracowników Spółki,

* możliwości korzystania z drogi, której utrzymanie, naprawa i konserwacja należy od dnia przekazania drogi do gminy X oraz GDDKiA, a przede wszystkim

* możliwości prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania z tego tytułu przychodów na działce zlokalizowanej przy drodze krajowej nr 71 i drodze gminnej, ulicy X.

W świetle powyższego, nie można uznać działań Spółki za czynność jednostronną, wykonywaną bezinteresownie. Brak zapłaty w określonej kwocie pieniężnej nie przesądza o braku jakiejkolwiek odpłatności z tytułu przekazania gruntu na rzecz GDDKiA oraz gminy X, a zatem skoro odpłatność nastąpiła w innej formie niż pieniężna, nie można w opisanym stanie faktycznym odmówić Spółce prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie przekazanych gruntów.

Poprawność powyższego rozumowana potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. IPPB5/423-103/09-2/AM: "W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca prawidłowo zaliczył wydatki na zakup gruntów pod budowę nowej drogi oraz wydatki związane z budową nowej drogi na tych gruntach do kosztów uzyskania przychodów w momencie przeniesienia własności tych gruntów wraz z drogą na nich wybudowaną na rzecz Gminy."

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów, przy czym wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia tych gruntów. W omawianym przypadku Spółka dokonała zbycia własności gruntów wraz z wybudowaną na nich drogą na rzecz GDDKiA oraz gminy X, zaś odpłatnością jaką uzyskuje i uzyska w przyszłości w zamian za to zbycie, będą m.in. przychody generowane z prowadzonej działalności produkcyjnej w nowowybudowanej hali należącej do Spółki. Należy bowiem podkreślić, iż funkcjonowanie hali produkcyjnej i osiąganie przychodów z przetwórstwa tworzyw sztucznych przez Spółkę, nie byłoby możliwe bez uprzedniego wybudowania drogi, a więc i bez wcześniejszego przekazania gruntów pod jej budowę. Stąd też Spółka ma prawo uznać wydatek na przekazane grunty za nierozerwalnie związany z osiąganiem przez Spółkę przychodów i w związku z tym stanowiący koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Jednocześnie zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1997 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, iż w postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej organ podatkowy nie prowadzi postępowania dowodowego i wyjaśniającego ani też nie ocenia załączonych do wniosku dowodów. Nie ma więc możliwości w tym trybie ustalenia stanu faktycznego sprawy objętej wnioskiem co jest z kolei niezbędne do dokonania wykładni przepisów prawa w danym stanie faktycznym, ponieważ wydając rozstrzygnięcie opiera się wyłącznie na stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.