IPTPB3/423-359/13-4/GG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki akcyjnej wydatków poniesionych na zakup wieńców pogrzebowych, umieszczanie nekrologów i kondolencji w prasie oraz innych wydatków ponoszonych w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2013 r. (data wpływu 18 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zakupu wieńców pogrzebowych, umieszczania nekrologów w prasie, kondolencji i innych wydatków ponoszonych w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 28 listopada 2013 r., nr IPTPB3/423-359/13-2/GG IPTPP2/443-751/13-2/JN, (doręczonym w dniu 29 listopada 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku z zachowaniem ustawowego terminu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) powstała w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest wydobycie węgla brunatnego oraz produkcja energii elektrycznej. Prowadzona działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka w związku ze śmiercią pracownika ponosi wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane z udziałem w uroczystościach pogrzebowych (np. koszt transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie). Podobne wydatki są ponoszone w okolicznościach śmierci byłego pracownika Spółki (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty). Wymienione wydatki są finansowane z bieżących środków obrotowych Spółki.

W piśmie z dnia 6 grudnia 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Rokiem podatkowym w Spółce jest rok kalendarzowy. Wniosek co do zasady dotyczy bieżącego roku podatkowego.

Wnioskodawca opisane we wniosku wydatki kwalifikuje jako koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodem.

Poniesienie przez Wnioskodawcę takich wydatków jest wyrazem szacunku dla pracownika, podziękowania za pracę i włożony wkład w tworzenie firmy i uzyskiwane przychody, wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, wśród załogi wzrasta poczucie wartości oraz przynależności do kultury organizacji Wnioskodawcy. Wszystko to ma określone działania motywacyjne, a tym samym pośrednio wpływa na poziom osiąganych przez Niego przychodów.

Ponoszone wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, umieszczanie nekrologów w prasie, kondolencji i inne wydatki ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki wymienione w stanie faktycznym ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy zakup i złożenie wieńców pogrzebowych, umieszczanie nekrologów w prasie, kondolencji i inne wydatki ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 bądź art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

3. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka ma prawo odliczać podatek VAT z faktur dokumentujących ww. wydatki ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty).

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 wniosku, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy: wydatki związane z zakupem wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, np. koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty), można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Wnioskodawcy wydatki te spełniają wszystkie przesłanki uznania ich za koszty uzyskania przychodu wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na wstępie Spółka zwraca uwagę na fakt, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej ustawa o CIT)"kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1."

Mając na uwadze powyższą definicję należy stwierdzić, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, spełnione musza zostać łącznie następujące warunki:

Celowość poniesienia wydatków

Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie zasadą, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim), dotyczące całokształtu działalności podatnika i związane z jego funkcjonowaniem. W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2004 r. (sygn. III SA 949/03), w którym sąd jednoznacznie stwierdził, że "odwołując się do utrwalonej linii orzecznictwa należy podkreślić, że art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstawy do oceny racjonalności wydatków. Uznanie danego wydatku za koszty uzyskania przychodów powinno być uzależnione przede wszystkim od jego przeznaczenia. Nie należy do organów podatkowych, ani do sądu badanie celowości i efektywności nakładów gospodarczych podatnika, lecz jedynie czy dany rodzaj wydatku pozostaje w związku z działalnością przedsiębiorstwa i nie stanowi wydatków przeznaczonych na cele osobiste podmiotów zarządzających przedsiębiorstwem lub osób trzecich. O celowości ponoszenia wydatków, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym również o podejmowaniu nowych rodzajów i kierunków działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy (...). Zważyć przy tym należy, że ustawodawca posługując się zwrotem "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu", nie posługuje się sformułowaniem "skutek". Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest "cel" działania, a czym innym "skutek" będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie "w celu" należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", Jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Z tych też powodów brak "skutku", tj. przychodu, nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągniecia przychodu."

W kontekście powyższego orzeczenia oraz stanu faktycznego przedstawionego na wstępie Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z zakupem wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane w szczególności z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, w tym np. koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) są celowe i efektywne z punktu widzenia interesów i funkcjonowania Wnioskodawcy. Wydatki te mają ewidentny i łatwo dostrzegalny wpływ na źródła przychodów w Spółce poprzez ich zachowanie lub zabezpieczenie. Wskazał, że do kosztów podatkowych pozostających w związku pośrednim z przychodami zaliczają się koszty pracownicze, takie jak wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, diety czy też wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Wydatki na rzecz pracowników co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami oraz nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu.

Tak więc w ramach tych wydatków, w ocenie Wnioskodawcy, mieszczą się wszelkie świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy, w tym także wydatki poniesione ze środków obrotowych na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane w szczególności z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, w tym np. koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty). Co więcej, jednym z podstawowych kanonów polskiej kultury i powszechnie przyjętą normą zwyczajową jest praktyka upamiętniania zmarłych. W przypadku śmierci pracownika, czy też byłego pracownika, Wnioskodawca kierując się elementarnymi zasadami współżycia społecznego jest w obowiązku, w dowód uznania dla zasług pracownika/byłego pracownika, upamiętnić tę okoliczność poprzez złożenie wieńca na grobie zmarłego, czy też wykupu nekrologu lub umieszczenia kondolencji w prasie. W ocenie Spółki taka praktyka podwyższa poziom motywacji pracowników, jako że wzrasta poczucie wartości oraz przynależności pracownika do kultury organizacji, co w efekcie przyczynia się do osiągania przychodu. Zatem, ponoszone przez Wnioskodawcę wymienione w stanie faktycznym wydatki w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz osób spokrewnionych z nimi stanowią element powszechnie obowiązujących reguł zachowania prawa zwyczajowego, przyczyniają się do zwiększenia efektywności pracy oraz sprawniejszej realizacji celów biznesowych Spółki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy spełniony został wymóg celowości wydatków pozwalający na uznanie przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodu.

Definitywność wydatków

W ocenie Spółki jednym z elementów podatkowej definicji kosztów uzyskania przychodów jest fakt jego definitywnego poniesienia. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca ponosi przedmiotowe wydatki ze środków własnych (dochodzi do uszczuplenia jego zasobów majątkowych) uznać należy, że i ten warunek został spełniony.

Katalog wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

Wnioskodawca podkreśla, że wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane w szczególności z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, w tym koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) i najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika nie zostały wymienione w katalogu wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W ocenie Spółki jedynym przepisem, który mógłby eliminować przedmiotowe wydatki z katalogu kosztów uzyskania przychodu jest przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, według którego "nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów, w tym alkoholowych". Należy podkreślić, że termin "reprezentacja" nie został zdefiniowany w ustawie o CIT. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez część organów podatkowych oraz sądów, pojęcie "reprezentacja" należy rozumieć w oparciu o definicję słownikową. I tak zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (pod redakcją M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992), "reprezentacja" to "okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną". Takie rozumienie pojęcia "reprezentacja" zostało zaprezentowane m.in. w orzeczeniu WSA w Krakowie z dnia 18 maja 2010 r. (sygn. I SA/Kr 620/10) oraz w orzeczeniu WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2010 r., III SA/Wa 837/10.

Jednakże w orzecznictwie wskazywane jest również odmienne rozumienie pojęcia "reprezentacja". Zgodnie z orzeczeniem WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2011 r. (sygn. SA/Wa 834/10)"reprezentacja" powinna być postrzegana jako wszelkie działania związane z tworzeniem wizerunku przedsiębiorcy, utrzymywaniem dobrych relacji z kontrahentami, które nie są konieczne dla osiągania przychodu lub zabezpieczenia jego źródła, ale sprzyjają temu celowi, są z nim w sposób pośredni powiązane. Jest to dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz, pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy, takiego jaki chciałby wykreować na użytek kontrahentów. Również w orzeczeniach WSA w Kielcach z dnia 15 kwietnia 2010 r. (sygn. I SA/Ke 202/10) oraz WSA w Gdańsku z dnia 12 października 2010 r. (sygn. I SA/Gd 407/10) wskazuje się raczej na aspekt kreowania pozytywnego wizerunku firmy, uwypuklenia profesjonalizmu, a nie cechę wystawności. Jeszcze inną definicję "reprezentacji" zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 25 stycznia 2012 r. (sygn. II FSK 1445/10), zgodnie z którym "w prawie podatkowym" termin "reprezentacja" należy rozumieć jako "przedstawicielstwo podatnika, działanie w jego imieniu, w jego interesie, na jego rzecz", a nie jako "wystawność, wytworność, okazałość". Konkludując dalej, zdaniem NSA o zaliczeniu do kosztów reprezentacji "decyduje tylko związek z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu i w interesie podatnika".

Odnosząc się do katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca podkreśla, że wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów oraz wiązanek okolicznościowych dla pracowników nie zostały wymienione w katalogu wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Dodatkowo, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT" nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów, w tym alkoholowych".

Według Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów oraz wiązanek okolicznościowych dla pracowników nie są ponoszone w celach reprezentacyjnych, o których mowa powyżej. Odnosząc się do powyższej definicji, zakup przez Wnioskodawcę wieńców pogrzebowych i nekrologów w związku ze śmiercią, pracownika oraz wiązanek okolicznościowych w związku z przejściem pracownika na emeryturę nie ma cech reprezentacji. Powyższe działania w żaden sposób nie są okazałe, wystawne czy wytworne, a jedynie realizują podstawowe kanony kultury i zasady współżycia społecznego przyjęte w Polsce. Wnioskodawca nie działa w celu uwypuklenia swojej zasobności, a jedynie realizuje obowiązkowe w naszej kulturze normy społeczne.

Zdaniem Wnioskodawcy, reasumując wydatki na zakup wieńców, nekrologów i wiązanek okolicznościowych spełniają łącznie wszystkie niezbędne warunki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, mają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, służą zabezpieczeniu źródła przychodów oraz ponoszone są przez Wnioskodawcę w sposób definitywny, jak również nie zostały wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym, przedmiotowe wydatki należy uznać za wydatki będące kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.

Podsumowując, w ocenie Spółki, spełnione zostały wszelkie wymogi by uznać ponoszone przez Wnioskodawcę przedmiotowe wydatki za koszty uzyskania przychodów.

Potwierdzeniem prawidłowości przedstawionego przez Wnioskodawcę powyżej poglądu może być przykładowo indywidualna interpretacja prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 czerwca 2008 r. (sygn. IBPB3/423-225/08/NG), czy też interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 czerwca 2011 r. (sygn. 1PTPB3/423-39/11-2/1R).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał następujące uwagi do własnego stanowiska.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy zauważyć, że wydatki na rzecz pracowników, co do zasady, są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami i nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. W ramach wydatków na rzecz pracowników potrącanych w kosztach podatkowych - mieszczą się nie tylko "standardowe" wydatki ponoszone przez pracodawcę (takie jak koszty wynagrodzeń zasadniczych, dodatki z tytułu godzin nadliczbowych, różnego rodzaju nagrody, itp.); ale stosowne świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy (stanowisko takie zostało także przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 23 stycznia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/423-547/11/MK).

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach tych wydatków mieszczą się także wydatki poniesione na zakup wiązanek pogrzebowych i wieńców oraz kondolencji, w związku ze śmiercią pracownika lub byłego pracownika (emeryta) oraz osób spokrewnionych z nimi. Sama praktyka upamiętniania zmarłych jest jednym z podstawowych kanonów polskiej kultury i powszechnie przyjętą normą zwyczajową. W przypadku śmierci pracownika, czy też byłego pracownika, Wnioskodawca kierując się zasadami współżycia społecznego w dowód uznania dla zasług na Jego rzecz dokonanych przez pracownika - upamiętnia ten fakt, np. poprzez złożenie wieńca na grobie zmarłego i wykup nekrologu, kondolencji. Takie zachowanie Wnioskodawcy jako pracodawcy jest wyrazem szacunku dla pracownika, podziękowania za pracę i włożony wkład w tworzenie firmy i uzyskiwane przychody, wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, wśród załogi wzrasta poczucie wartości oraz przynależności do kultury organizacji Wnioskodawcy. Wszystko to ma określone działanie motywacyjne, a tym samym pośrednio wpływa na poziom osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów. Zmotywowani pracownicy bowiem pracują lepiej, dają z siebie wszystko co najlepsze, aby poprawić wyniki firmy, nawet w trudnych warunkach rynkowych. W naturalny sposób wysoka jakość i efektywność ich pracy przekłada się na sukces finansowy Wnioskodawcy. Pracownicy poprzez takie zachowania Wnioskodawcy dbają o jakość swojej pracy, produktów i usług, czują się związani z firmą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.