IPTPB3/423-336/11-4/GG - Skutki podatkowe nabycia przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia przedsiębiorstwa (pytanie nr 4) - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia przedsiębiorstwa oraz podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia przedsiębiorstwa oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na braki formalne ww. wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pismem z dnia 21 marca 2012 r., nr, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 26 marca 2012 r., a w dniu 2 kwietnia 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "Spółka", "Kupujący") jest spółką kapitałową prawa polskiego, należącą do międzynarodowej Grupy, będącej wiodącą w Europie grupą producentów oraz dystrybutorów opakowań dla rolnictwa oraz przemysłu.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności, obejmującej produkcję i dystrybucję opakowań, Wnioskodawca współpracuje Sp. z o.o. (dalej: "Sprzedający"), prowadzącą działalność produkcyjną w zakresie opakowań dla celów spożywczych. Spółka oraz inne (zagraniczne) spółki z Grupy są co do zasady wyłącznymi odbiorcami produktów (opakowań) produkowanych przez Sprzedającego.

W związku z dalszym rozwojem biznesowym, Spółka planuje nabycie od Sprzedającego Jego przedsiębiorstwa (obejmującego całokształt dotychczasowej działalności Sprzedawcy).

W szczególności, przedmiotem transakcji nabycia mają być wchodzące w skład przedsiębiorstwa Sprzedającego:

* prawo własności środków trwałych (w tym przede wszystkim linii produkcyjnych, maszyn i urządzeń) oraz wyposażenia,

* zapasy, surowce, środki pieniężne, prawa i obowiązki wynikające z dotychczasowych umów z dostawcami,

* należności i zobowiązania związane z prowadzoną przez Sprzedającego działalnością gospodarczą

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Planowana transakcja skutkować będzie również przejściem zakładu pracy Sprzedającego na Spółkę w rozumieniu art. 231 ustawy z dnia 28 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm., dalej: Kodeks Pracy).

Przedmiotem nabycia przez Spółkę nie będą jednak wchodzące w skład przedsiębiorstwa Sprzedającego:

* nieruchomość (budynek) na której prowadzona jest działalność Sprzedającego,

* nazwa (znak handlowy) Sprzedającego,

* zezwolenie na prowadzenie przez Sprzedającego działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej.

Nieruchomość (budynek) na której prowadzona jest obecnie działalność Sprzedającego stanie się, bezpośrednio po dokonaniu transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, przedmiotem długoterminowej umowy najmu od Sprzedającego i będzie wykorzystywana przez Spółkę do swojej działalności produkcyjnej.

Nie jest wykluczone, że w przyszłości prawo własności nieruchomości (budynku) zostanie również nabyte przez Spółkę.

Z kolei nazwa (znak handlowy) Sprzedającego została wyłączona z transakcji, z uwagi na fakt, że obecnie Kupujący po nabyciu produktów (opakowań) Sprzedającego, opatruje je własnymi znakami handlowymi i następnie dokonuje ich dalszej dystrybucji. Stąd też z punktu widzenia Kupującego nazwa (znak handlowy) Sprzedającego nie posiada wartości gospodarczej.

W konsekwencji nieprzenoszenie prawa własności przedmiotowych składników majątkowych nie wyłącza możliwości dalszego samodzielnego i niezależnego funkcjonowania przedsiębiorstwa Sprzedającego po jego przejęciu przez Kupującego.

Przedmiotem transakcji nie będzie również zezwolenie na prowadzenie przez Sprzedającego działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, bowiem w świetle obowiązujących przepisów zezwolenie takie nie może być przedmiotem obrotu. Spółka natomiast ma zamiar ubiegać się o takie zezwolenie już po transakcji, przy czym należy zaznaczyć, że uzyskanie takiego zezwolenia nie stanowi warunku koniecznego do dalszego prowadzenia działalności produkcyjnej przez Kupującego po transakcji.

Strony transakcji planują, że z uwagi na wartość nabywanego przedsiębiorstwa jako funkcjonalnej całości umożliwiającej rozwój działalności Spółki, cena nabycia przedsiębiorstwa będzie wyższa od sumy wartości wszystkich przejętych składników majątkowych stanowiących środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne.

Uzupełniając wniosek w zakresie elementów zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stwierdził, iż przedmiotem nabycia będzie całość przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej: "k.c."), tj. zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych dotychczas do prowadzenia działalności gospodarczej przez Sprzedającego, za wyłączeniem na podstawie art. 55 ² k.c. składników, o których mowa we wniosku, tj. nieruchomość, znak towarowy i zezwolenie na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem nabycia będzie całość przedsiębiorstwa, nie będzie nim zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż brak jest w istniejącym przedsiębiorstwie innej działalności, od której przenoszony majątek mógłby być wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w myśl art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Przedmiotem transakcji nabycia opisanej w zdarzeniu przyszłym nie będą:

* nieruchomość lub jej część, prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, jak i

* udziały i akcje w spółkach handlowych;

Poza nieruchomością (która, jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, nie będzie zbywana) zbywcy nie przysługują ww. prawa jak i udziały i akcje w spółkach handlowych, stąd też nie mogą być przedmiotem transakcji.

Wnioskodawca informuje, że po przeprowadzeniu transakcji nabyte przedsiębiorstwo służyć będzie do prowadzenia działalności gospodarczej i generowania przychodów podlegających opodatkowaniu. Od nabytych środków trwałych i wartości niematerialne Wnioskodawca planuje dokonywać odpisów amortyzacyjnych po wprowadzeniu ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Z kolei z uwagi na wartość nabywanego przedsiębiorstwa jako funkcjonalnej całości umożliwiającej rozwój działalności Wnioskodawcy, cena nabycia przedsiębiorstwa będzie wyższa od sumy wartości wszystkich przejętych składników majątkowych. W konsekwencji Wnioskodawca planuje przedmiotową nadwyżkę potraktować jako wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej ustawa o CIT) i dokonywać od niej odpisów amortyzacyjnych w koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT. Natomiast w sytuacji, w której organ uznałby jednak, że w opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zbycia przez Sprzedającego a tym samym do nabycia przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, wówczas istotne jest określenie w jaki sposób ww. nadwyżka powinna być ujęta w kosztach uzyskania przychodów.

Jednocześnie mając na uwadze wezwanie do usunięcia braków formalnych wniosku Wnioskodawca w odpowiedzi na ww. wezwanie przedstawił ponownie sformułowane pytania nr 1, nr 2 i nr 4, natomiast pytanie nr 3 nie zostało zmienione.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych i stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 4, natomiast w kwestii podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w Jego ocenie dojdzie do nabycia przedsiębiorstwa to dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia przedsiębiorstwa a sumą wartości wszystkich przejętych składników majątkowych stanowić będzie wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji Wnioskodawca będzie mieć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tej wartości na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 6 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicję pojęcia "przedsiębiorstwa" należy odnieść do przepisu art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. - dalej "k.c."). Stosownie do art. 55 ¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z przywołaną definicją, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w skład przedsiębiorstwa wchodzą zarówno składniki materialne jak i niematerialne. Składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich, jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów.

Analizując powyższe należy wywieść, iż przedsiębiorstwo - dla celów prawa podatkowego - należy rozumieć jako ogół praw podmiotowych, stosunków faktycznych (np. zakresu i walorów dostawców i klienteli czyli odbiorców, opinii o przedsiębiorstwie czyli jego renomy, lokalizacji, stopnia ściągalności jego wierzytelności itd.) oraz różnych innych wartości (np. systemu organizacyjnego, doświadczeń w zakresie działalności przedsiębiorstwa, jakości znanej i stosowanej technologii itd.), jakie prowadzący przedsiębiorstwo (jego właściciel) sam lub ze współpracującymi osobami wiąże w zorganizowany zespół majątkowy.

Przy tym należy jednak wyraźnie zaznaczyć, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy składniki majątku będące przedmiotem czynności prawnej stanowią przedsiębiorstwo, o którym mowa w przytoczonych powyżej przepisach Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W oparciu o art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

W związku z tym, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym dotyczącym ustalenia wartości początkowej firmy oraz łącznej wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zastosowanie znajdą przepisy art. 16g ust. 2, ust. 3, ust. 5 i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja wartości początkowej firmy zawarta w art. 16g ust. 2 odnosi się wprost do ceny nabycia przedsiębiorstwa, a więc konieczne jest prawidłowe ustalenie tej ceny.

Zgodnie z art. 16g ust. 2 tej ustawy, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki.

Stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, (...), koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16g ust. 5 ww. ustawy).

Definicja ceny nabycia zawarta w art. 16g ust. 3 ustawy wskazuje na to, że oprócz kwoty należnej zbywcy cena nabycia przyjęta dla potrzeb podatkowych może zostać powiększona jedynie o tzw. koszty techniczno-organizacyjne, które poniósł nabywca od dnia zakupu do dnia przekazania nabytego składnika majątku do używania. To wyliczenie jednoznacznie wskazuje na to, że chodzi tutaj tylko o takie koszty, które bezpośrednio związane są z zakupem, tj. z transakcją kupna-sprzedaży przedsiębiorstwa potwierdzoną notarialnie oraz o te, które nabywca poniósł później do dnia przekazania do używania nabytego przedsiębiorstwa.

Natomiast na podstawie art. 16g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

* suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,

* różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (np. wartości firmy) niezbędne jest prawidłowe określenie ceny nabycia, której elementem składowym jest kwota należna zbywcy. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje jednak pojęcia "kwoty należnej zbywcy".

Przez kwotę należną zbywcy rozumieć należy cenę podlegającą zapłacie sprzedawcy (zbywcy). Kwota ta, w zależności od podmiotów dokonujących transakcji i jej rodzaju, wynikać może z faktury VAT, rachunku, umowy lub aktu notarialnego. Kwotą należną zbywcy jest cena ostateczna, po wszelkich jej obniżkach i podwyżkach, niezależnie od momentu ich dokonania oraz zaewidencjonowania danego składnika majątku.

W ten sposób Wnioskodawca uzyskuje cenę nabycia, która stanowi zarazem wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wartość firmy podlega zaliczeniu w koszty podatkowe, jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji, tylko w ściśle określonych przez ustawodawcę sytuacjach, i tak zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlega, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:

Jak wyżej podkreślono prawo do amortyzacji wartości firmy przysługuje Wnioskodawcy tylko wówczas, gdy nabywa on przedsiębiorstwo w drodze kupna.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym okoliczność taka (kupno przedsiębiorstwa) ma wystąpić w przyszłości.

Jeśli więc dochodzi do nabycia przedsiębiorstwa w drodze jego kupna, nabywca upoważniony jest do amortyzowania - dodatniej wartości firmy, jeśli taka wystąpi.

Przyjmując, że Wnioskodawca nabędzie przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższych przepisów, oceniając skutki podatkowe takiej transakcji należy zbadać, czy powstanie tzw. dodatnia wartość firmy podlegająca amortyzacji.

Wyjaśniając pojęcie "wartość firmy" należy podkreślić, że dodatnia wartość firmy wystąpi, gdy nabywca przedsiębiorstwa jest skłonny zapłacić za nie więcej niż wynosi wartość rynkowa składników majątkowych (w tym środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, należności). Na taką ocenę może wpłynąć pozycja rynkowa przedsiębiorstwa, kontrakty handlowe, struktury organizacyjne oraz inne czynniki, które decydują o wizerunku firmy. Elementy te będą tworzyć wartość firmy. Zatem, wartość firmy pojawia się wówczas, gdy nabywca danego przedsiębiorstwa zapłaci za nie więcej niż wynosi suma wartości rynkowej przejmowanych składników majątkowych.

Sposób określania wartości rynkowej reguluje art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jeżeli określona w powyższy sposób suma składników majątkowych wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa jest niższa od ceny nabycia tego przedsiębiorstwa, wówczas tak powstała różnica stanowi wartość firmy podlegającą amortyzacji zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od omawianej wartości niematerialnej i prawnej nie może być krótszy niż 60 miesięcy, co wynika z art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w razie nabycia przez Wnioskodawcę w drodze kupna przedsiębiorstwa, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi suma ich wartości rynkowej - a dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia, a sumą wartości wszystkich przejętych składników majątkowych stanowić będzie wartość firmy, o której mowa w art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji, Wnioskodawca będzie mieć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tej wartości na podstawie art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 15 ust. 6 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.