IPTPB3/423-307/14-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 10 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup artykułów spożywczych udostępnianych na spotkaniach służbowych w siedzibie firmy (pytanie nr 1) #8722; jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność budowlaną. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Działalność Spółki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Spółka zajmuje się realizacją inwestycji budowlanych w systemie Generalnego Wykonawcy na terenie całej Polski. Spółka posiada swoją siedzibę w...., gdzie zatrudnia pracowników wykonujących typowe czynności biurowe oraz księgowe. Ponadto, Spółka zatrudnia również kierowników budowy pracujących poza biurem. Wszyscy opisani pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Zarówno kierownicy budowy, jak i pracownicy biura w trakcie pracy korzystają z wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek. Wymienione artykuły spożywcze są także wykorzystywane przez pracowników biura jako poczęstunek na spotkaniach biznesowych z kontrahentami oraz przedstawicielami instytucji finansowych w siedzibie Spółki, podczas których omawiane są istotne kwestie związane z prowadzoną działalnością.

Ponadto, Spółka w ramach prowadzonej działalności organizuje poza biurem Spółki narady koordynacyjne i spotkania z inwestorami, podczas których ponosi wydatki na poczęstunek w postaci wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek. Są to służbowe spotkania w celu określenia stopnia zaawansowania robót, omówienia spraw dotyczących zamówień materiałów do budowy inwestycji oraz wystawienia i zatwierdzenia protokołu przerobowego, na podstawie którego wystawiana jest faktura sprzedaży robót budowlanych za dany miesiąc, które to roboty stanowią dla Spółki źródło utrzymania. Wszystkie narady koordynacyjne oraz spotkania z inwestorami odbywają się w biurze budowy, w zależności od miejsca realizacji inwestycji. Spółka wzięła w leasing operacyjny kontenery biurowe, które wykorzystywane są w działalności jako biura budowy. Ich lokalizacja zależy od miejsca budowy, gdyż są one dostarczane na plac budowy dla kierownictwa budowy (pracowników Spółki), w celu zarządzania budową oraz koordynowania prac na budowie. Kontenery urządzone są na biura umożliwiające wykonywanie prac biurowych, są umeblowane (biurka, krzesła, stół) i wyposażone w sprzęty biurowe (komputery, drukarki, skaner). Posiadają również salę, w której odbywają się spotkania zarówno samych pracowników w celu ustaleń dotyczących budowy, jak i narady z inwestorem. W przypadku spotkań z inwestorem (z którym obecnie współpracuje Spółka) oraz z potencjalnymi klientami (innymi inwestorami, z którymi Spółka chce współpracować) w celu pozyskania kontraktu, zmniejszenia kosztów, wynegocjowania cen, wydatki na zakup takich artykułów jak: kawa, ciastka, sok do herbaty służą podkreśleniu wizerunku Spółki, wydajności spotkania oraz świadczą o profesjonalnym podejściu do przyszłej współpracy i zadbaniu o klienta. Każda faktura dokumentująca zakup przedmiotowych artykułów spożywczych jest wystawiana na Wnioskodawcę. Wszystkie zakupy artykułów spożywczych wskazanych we wniosku dokonywane są wyłącznie na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki, zatem wszystkie nabywane towary służą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy koszty zakupu artykułów spożywczych (kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz wody i drobnych słodyczy) udostępnionych na spotkaniach służbowych w siedzibie Spółki (...) Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

2. Czy od zakupu wszystkich wymienionych artykułów spożywczych (kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz wody i drobnych słodyczy) udostępnionych pracownikom podczas bieżącej pracy, a także na spotkaniach służbowych Spółka ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony.

3. Czy koszty zakupu artykułów spożywczych stanowiących poczęstunek na naradach koordynacyjnych i spotkaniach z inwestorami organizowanych na realizowanych budowach (...) powinny zostać podzielone na koszty stanowiące koszt uzyskania przychodu (herbata, cukier, mleko, woda) oraz koszty, które stanowią koszt reprezentacji (kawa, sok do herbaty, drobne słodycze) i Spółka nie może ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

4. Czy od zakupu artykułów spożywczych niestanowiących kosztu uzyskania przychodu (kawa, sok do herbaty, słodycze) Spółka nie ma prawa odliczyć podatku VAT naliczonego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, natomiast zakresie pytania nr 3 oraz podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek dla pracowników biurowych, kierowników budowy, oraz wykorzystywane na spotkaniach w siedzibie Spółki (...) mogą być kosztem uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztami są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. We wskazanym stanie faktycznym istnieje taki związek przyczynowo-skutkowy, gdyż zakupione artykuły spożywcze (woda, kawa, herbata, cukier, sok do herbaty, mleko oraz ciastka) dla pracowników skutkują podniesieniem wydajności pracy pracowników, sprzyjają efektywnemu wykorzystaniu czasu pracy, poprawiają nastrój pracowników, a co za tym idzie zachowują prawidłowy stosunek do wykonywania swoich obowiązków, zwiększa się wydajność ich pracy, co z kolei przekłada się na generowanie przychodów oraz zwiększa się kontrola kosztów. Zatem można zaliczyć wydatki na zakup artykułów spożywczych dla pracowników do kosztów uzyskania przychodów.

Co więcej, wydatki na artykuły spożywcze, jako wydatki na cele BHP, Spółka może bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie nie ma podstaw do uznania wydatków na artykuły spożywcze dla pracowników za koszty wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reprezentacja odnosi się bowiem wyłącznie do kontrahentów i potencjalnych klientów Spółki i zarazem musi cechować się niewątpliwą wystawnością.

W przypadku spotkań w biurze budowy na placu budowy, podczas których uczestniczą pracownicy, podwykonawcy, inspektor budowy oraz inwestor zużywane są także wybrane artykuły spożywcze #8722; przeważnie woda, herbata, kawa i ciastka. Są to służbowe spotkania w celu określenia zaawansowania robót, omówienia spraw dotyczących zamówień materiałów do budowy inwestycji oraz wystawienia i zatwierdzenia protokołu przerobowego, na podstawie którego wystawiana jest faktura sprzedaży robót budowlanych za dany miesiąc, które to roboty stanowią dla Spółki źródło utrzymania.

Koszty przedmiotowych artykułów spożywczych podawanych podczas prowadzenia narad dotyczących realizacji inwestycji na spotkaniach pracowniczych oraz spotkaniach z udziałem pracowników, podwykonawców inspektora budowy oraz inwestora są ponoszone w celu zwiększenia efektywności wymiany informacji i usprawnienia prac budowlanych co ma bezpośrednie przełożenie na sprawną realizację i w konsekwencji na finalizowanie inwestycji. Tym samym koszty te są ponoszone w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: "w celu" osiągnięcia przychodu, jak i "zachowanie" lub "zabezpieczenie" źródła przychodów.

a. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie: "celowość" oznacza: "przydatność do jakichś potrzeb", "świadome zmierzanie do celu", "taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu",

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. przepisu należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań. Nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), spożywane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami (inwestorami, wykonawcami) dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że prowadzi On działalność budowlaną. Spółka zajmuje się realizacją inwestycji budowlanych w systemie Generalnego Wykonawcy na terenie całej Polski. Spółka posiada swoją siedzibę w...., gdzie zatrudnia pracowników wykonujących typowe czynności biurowe oraz księgowe. Ponadto, Spółka zatrudnia również kierowników budowy pracujących poza biurem. Wszyscy opisani pracownicy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Zarówno kierownicy budowy, jak i pracownicy biura w trakcie pracy korzystają z wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek. Wymienione artykuły spożywcze są także wykorzystywane przez pracowników biura jako poczęstunek na spotkaniach biznesowych z kontrahentami oraz przedstawicielami instytucji finansowych w siedzibie Spółki, podczas których omawiane są istotne kwestie związane z prowadzoną działalnością. Ponadto, Spółka w ramach prowadzonej działalności organizuje poza biurem Spółki narady koordynacyjne i spotkania z inwestorami, podczas których ponosi wydatki na poczęstunek w postaci wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek. Są to służbowe spotkania w celu określenia stopnia zaawansowania robót, omówienia spraw dotyczących zamówień materiałów do budowy inwestycji oraz wystawienia i zatwierdzenia protokołu przerobowego, na podstawie którego wystawiana jest faktura sprzedaży robót budowlanych za dany miesiąc, które to roboty stanowią dla Spółki źródło utrzymania. Wszystkie narady koordynacyjne oraz spotkania z inwestorami odbywają się w biurze budowy, w zależności od miejsca realizacji inwestycji. Spółka wzięła w leasing operacyjny kontenery biurowe, które wykorzystywane są w działalności jako biura budowy. Ich lokalizacja zależy od miejsca budowy, gdyż są one dostarczane na plac budowy dla kierownictwa budowy (pracowników Spółki), w celu zarządzania budową oraz koordynowania prac na budowie. Kontenery urządzone są na biura umożliwiające wykonywanie prac biurowych, są umeblowane (biurka, krzesła, stół) i wyposażone w sprzęty biurowe (komputery, drukarki, skaner). Posiadają również salę, w której odbywają się spotkania zarówno samych pracowników w celu ustaleń dotyczących budowy, jak i narady z inwestorem. W przypadku spotkań z inwestorem (z którym obecnie współpracuje Spółka) oraz z potencjalnymi klientami (innymi inwestorami, z którymi Spółka chce współpracować) w celu pozyskania kontraktu, zmniejszenia kosztów, wynegocjowania cen, wydatki na zakup takich artykułów jak: kawa, ciastka, sok do herbaty służą podkreśleniu wizerunku Spółki, wydajności spotkania oraz świadczą o profesjonalnym podejściu do przyszłej współpracy i zadbaniu o klienta. Każda faktura dokumentująca zakup przedmiotowych artykułów spożywczych jest wystawiana na Wnioskodawcę. Wszystkie zakupy artykułów spożywczych wskazanych we wniosku dokonywane są wyłącznie na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki, zatem wszystkie nabywane towary służą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych udostępnianych na spotkaniach służbowych w siedzibie firmy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup wody, kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka oraz ciastek, które są wykorzystywane przez pracowników biura jako poczęstunek na spotkaniach biznesowych z kontrahentami oraz przedstawicielami instytucji finansowych w siedzibie Spółki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo zaznaczyć należy, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tutejszy Organ nie odniósł się do kwestii dotyczących BHP, ponieważ zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.........., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.