IPTPB3/423-282/11-6/PM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na posiedzenia zarządu i rady nadzorczej spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-282/11-6/PM Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na posiedzenia zarządu i rady nadzorczej spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z zakupem artykułów spożywczych.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 24 listopada 2011 r., nr IPTPB3/443-282/11-2/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.

W odpowiedzi na wezwanie, w dniu 29 listopada 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej 1 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. prowadzi działalność opodatkowaną i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż energii cieplnej i elektrycznej.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, słodyczy, wody mineralnej, słodzonych napojów.

Zakup tychże artykułów spożywczych dokonywany jest w celu przekazania:

1.

do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki,

2.

w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki. W czasie tych spotkań omawiane są założenia, cele oraz inne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności Spółki,

3.

na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń.

Spółka na podstawie otrzymanej faktury nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów zużywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności.

Do tej pory zakup wszystkich artykułów spożywczych Spółka klasyfikowała jako koszty reprezentacji i nie zaliczała ich do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

2.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

3.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas tychże posiedzeń mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 i pytania nr 2, zostanie rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może do kosztów uzyskania przychodów bezspornie zaliczyć wydatki poniesione na posiedzenia Rady Nadzorczej. Na tego rodzaju spotkaniach Spółka ponosi wydatki na zakup artykułów spożywczych - kawa, herbata, słodycze.

Role i zadania Rady Nadzorczej reguluje Kodeks Spółek Handlowych. Rada Nadzorcza jest organem Spółki, który uczestniczy w prowadzeniu przez nią działalności.

Spółka jest zdania, że brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 38a tego rodzaju wydatków nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów. Wymienione powyżej wydatki nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków Rady Nadzorczej.

Wydatki te wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2010 r., znak: IPPB3/423-238/10-5/EŻ). Ponadto, wydatki te mieszczą się również w granicach zwyczajowo przyjętych i jak poczęstunki dla pracowników Spółki oraz kontrahentów w całości powinny stanowić zdaniem Spółki koszt uzyskania przychodów, gdyż są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym Spółka uważa, że ponoszone na wyżej wymienione tytuły wydatki, pod warunkiem, że zostanie wykazana ich celowość i związek z przychodem oraz zostaną prawidłowo udokumentowane mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponoszone wydatki na zakup artykułów spożywczych nie mają charakteru okazałości i zdaniem Wnioskodawcy nie znajdują się w katalogu wydatków art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, jako koszty reprezentacji. Wnioskodawca podkreśla, że obecnie tego typu kwalifikowanie wydatków i celów ich poniesienia znajduje odzwierciedlenie w doktrynie prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zakres przedmiotowy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, wyznacza słownikowe znaczenie pojęcia reprezentacja. Oznacza to, że wymienione przykładowo w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty związane z usługami gastronomicznymi, zakupem żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów podatkowych w sytuacji, w której realizują cel jakim jest reprezentacja.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007 r.).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę na zakup artykułów spożywczych na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej, nie posiadają charakteru reprezentacyjnego, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z racji swojego przeznaczenia i charakteru opisane powyżej wydatki nie spełniają również przesłanki, o której stanowi art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy, jako że nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków Rady Nadzorczej lecz wiążą się z jej funkcjonowaniem.

Reasumując stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl