IPTPB3/423-282/11-4/PM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na potrzeby sekretariatu, stanowiących poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-282/11-4/PM Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na potrzeby sekretariatu, stanowiących poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych przeznaczonych na potrzeby sekretariatu, stanowiących poczęstunek podczas spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup artykułów spożywczych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 24 listopada 2011 r., nr IPTPB3/443-282/11-2/PM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.

W odpowiedzi na wezwanie, w dniu 29 listopada 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej 1 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. prowadzi działalność opodatkowaną i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż energii cieplnej i elektrycznej.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu kawy, herbaty, cukru, śmietanki do kawy, słodyczy, wody mineralnej, słodzonych napojów.

Zakup tychże artykułów spożywczych dokonywany jest w celu przekazania:

1.

do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki,

2.

w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki. W czasie tych spotkań omawiane są założenia, cele oraz inne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności Spółki,

3.

na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej, jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń.

Spółka na podstawie otrzymanej faktury nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów zużywanych na poszczególne cele, gdyż uzależnione jest to od indywidualnych okoliczności.

Do tej pory zakup wszystkich artykułów spożywczych Spółka klasyfikowała jako koszty reprezentacji i nie zaliczała ich do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

2.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

3.

Czy ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych na posiedzenia Zarządu i Rady Nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas tychże posiedzeń mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 i pytania nr 3, zostanie rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jedno z takich wykluczeń dotyczy kosztów reprezentacji. Zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Oznacza to, że mimo wypełnienia generalnej przestanki związku z przychodem, wydatki o charakterze reprezentacyjnym nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym.

"Reprezentacja" zgodnie z definicją słownikową (Słownik Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1992 r.) oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc powyższą interpretację na grunt działalności gospodarczej, reprezentacja to ogół działań polegających na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie pozytywnego wizerunku firmy poprzez np. poczęstunek, wręczenia upominków czy też wystawny sposób podejmowania kontrahentów. Przy czym, działania te powinny mieć na celu pokazanie okazałości i wytworności firmy prowadzącej te działania. Nie mieści się zatem, w tej definicji zdaniem Spółki zachowanie standardowe, nieprzekraczające przyjętych powszechnie norm dobrej etykiety biznesowej.

Drobny poczęstunek jest standardem w obecnych czasach i nie może być traktowany jako zachowanie wystawne, przekraczające ogólnie przyjęte w środowisku biznesowym normy. Ponoszone wydatki na poczęstunek w ocenie Spółki nie wiążą się z okazałością czy pozycją społeczną, a raczej świadczą o zachowaniu dobrych standardów biznesowych. Wobec powyższego wydatki na zakup artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatu mogą być uznane za związane pośrednio z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Służą one wzmocnieniu komunikacji z kontrahentami, ułatwiają nawiązanie i utrzymywanie kontaktów, sprzyjają miłej atmosferze w stosunkach z kontrahentami czy innymi osobami mającymi kontakt ze Spółką, a umożliwienie skorzystania z drobnych przekąsek, czy innego poczęstunku należy w obecnej praktyce gospodarczej do przyjętego kanonu zachowań biznesowych. Zapewnienie poczęstunku wpisało się już bowiem w życie gospodarcze, nie jest niczym szczególnym czy wyjątkowym.

Spółka wskazała, że takie stanowisko potwierdzają, licznie organy podatkowe. Wymienione wydatki spełniają więc przesłankę związku z przychodem, zawartą, w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie będzie w tym przypadku miało zastosowania. Natomiast istnienie związku tych kosztów z przychodem Spółki daje możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007 r.).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych, na potrzeby sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki - jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte, to jako wydatki nie wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne z tego faktu w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Reasumując, wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych, na potrzeby sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki nie noszące znamion okazałości, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl