IPTPB3/423-28/11-2/MF - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością uzyskała w dniu 10 lipca 2006 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE).

W zezwoleniu określono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r.

Spółka poniosła dotychczas na terenie SSE wydatki inwestycyjne związane z inwestycją w wysokości 15.391.358,33 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) oraz w art. 12 i art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), należy brać pod uwagę wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, nawet jeśli przekracza ona kwotę wydatków określoną w Zezwoleniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę, wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano Zezwolenie. Spółka zauważa, ze zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548) do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia życie rozporządzenia (przed 30 grudnia 2008 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. W konsekwencji, w analizowanej sprawie należy się odnosić do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu 10 Iipca 2006 r.

Treść zezwolenia udzielonego Spółce - brak maksymalnego limitu kosztów kwalifikowanych

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Treść zezwolenia została uregulowana w art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie z brzmieniem ustawy na moment uzyskania zezwolenia przez Spółkę, zezwolenie powinno było określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Zezwolenie uzyskane przez Spółkę wskazuje oba powyższe warunki, nie określa jednak maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W szczególności, za maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych nie można uznać kwoty 7.960.200 PLN wskazanej w Zezwoleniu, gdyż zgodnie z przytoczonym brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jest to jedynie minimalna wartość inwestycji, która Spółka jest zobowiązana ponieść.

W odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dacie wydania Zezwolenia, obecnie - zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowuje swoja moc również Zezwolenie uzyskane przez Spółkę 10 lipca 2006 r., które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

W konsekwencji, w przypadku Spółki, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne, tzn. także ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu.

Wartość górnej granicy wielkości zwolnienia z podatku dochodowego

Górna granica kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Żaden z przepisów ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych ani ww. rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, mających zastosowanie do Zezwolenia, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W szczególności, wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia Spółki, brak podstaw do utożsamiania minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki w Specjalnej Strefie Ekonomicznej spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w Specjalnej Strefie Ekonomicznej.

Warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany do objęcia pomocą

Na podstawie § 3 ww. rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, pomoc regionalna z tytułu kosztów nowej inwestycji udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8 ww. rozporządzenia.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

Dodatkowo, zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know-how oraz nieopatentowanego know-how, po spełnieniu określonych warunków wymienionych w ust. 3 i 4.

Zatem z brzmienia § 6 ww. rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej wynika, iż aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł stanowić podstawę do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

* powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją, na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia,

* wydatek musi zostać poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,

* wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika.

W przypadku Spółki wszystkie powyższe warunki są spełnione w odniesieniu do całości wydatków inwestycyjnych w wysokości ponad 15.391.358,33 PLN, tj.:

* istnieje związek wydatków z inwestycją, na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej polegającą na utworzeniu zakładu,

* wydatki zostały poniesione na cele wymienione w § 6 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia,

* wydatki zostały poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia Spółki, tj. od 10 Iipca 2006 r.,

* wydatki zostały zaliczone do wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Skoro więc wszystkie faktycznie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Wykładnia celowościowa

Spółka zwraca ponadto uwagę na brzmienie samego Zezwolenia, które wskazuje, iż warunkiem korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego jest poniesienie wydatków w wysokości co najmniej 7.960.200 PLN, w konsekwencji, jeśli Spółka poniosłaby wydatki niższe niż ta kwota, nie mogłaby korzystać ze zwolnienia podatkowego, gdyż nie wypełniłaby warunków Zezwolenia. Dopiero poniesienie wydatków w kwocie, co najmniej 7.960.200 PLN spełnia warunek Zezwolenia.

Z powyższego wynika, że Zezwolenie określa jedynie minimalne nakłady inwestycyjne, warunkujące uzyskanie prawa do zwolnienia. Spółka jest jednocześnie, z mocy samego Zezwolenia, zobowiązana do zrealizowania inwestycji w kwocie nie mniejszej niż pułap określony w Zezwoleniu.

Równocześnie, w powołanych przepisach prawnych, a także w samym Zezwoleniu nie określono w żaden sposób maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w Zezwoleniu nie wyklucza zatem objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Spółki nie osiągnęły tej wartości, Spółka nie spełniłaby warunków określonych w Zezwoleniu.

Dlatego jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę obliczania wysokości zwolnienia podatkowego Spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej przekraczające kwotę określoną w Zezwoleniu, gdyż w powołanych przepisach prawnych oraz w zezwoleniu nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych ani maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Podobne do zaprezentowanego przez Spółkę stanowisko w analizowanej kwestii było prezentowane w licznych interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2010 r. sygn. IBPBI/2/423-358/10/AK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 grudnia 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-1611/09/MO,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 maja 2009 r. sygn. IPPB3/423-96/09-2/MS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2009 r. sygn. ITPB3/423-120/09/DK,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2008 r. sygn. ILPB3/423-576/08-2/HS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Jednakże, górna granica wielkości zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Wnioskodawcy jest wyznaczona, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.