IPTPB3/423-263/11-7/PM - Możliwość dokonania przez spółkę kapitałową obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych niebędących dotychczas przedmiotem amortyzacji, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-263/11-7/PM Możliwość dokonania przez spółkę kapitałową obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych niebędących dotychczas przedmiotem amortyzacji, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych niebędących dotychczas przedmiotem amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zmiany stawek amortyzacyjnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pismem z dnia 15 grudnia 2011 r., nr IPTPB3/423-263/11-2/PM, wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na wezwanie w dniu 27 grudnia 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 grudnia 2011 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej "Spółka") jest Spółką produkcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania części i akcesoriów do pojazdów samochodowych.

Wnioskodawca posiada liczne środki trwałe jak również planuje w przyszłości nabywać lub wytwarzać je we własnym zakresie.

Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca rozważa możliwość obniżania wysokości stawek amortyzacyjnych dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ponownego ich zwiększenia z uwzględnieniem regulacji art. 16i ust. 1 ww. ustawy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi jednak kwestia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz możliwość zmiany (w tym przywrócenia do maksymalnie dopuszczalnych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych) stawek amortyzacyjnych określonych ww. ustawą w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych przez Niego stawek amortyzacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 grudnia 2011 r. Wnioskodawca zawarł następujące informacje.

W odniesieniu do używanych środków trwałych Spółka stosuje obecnie podatkową amortyzację liniową; w odniesieniu do nowych środków trwałych Spółka będzie stosować również podatkową amortyzację liniową - powyższe dotyczy wszystkich przedstawionych zdarzeń przyszłych/pytań (tym samym w przypadku otrzymania interpretacji indywidualnej potwierdzającej prawidłowość stanowisk zaprezentowanych przez Spółkę w uzupełnianym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, prawdopodobne jest zastosowanie obniżonych stawek amortyzacji względem stawek maksymalnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponadto Spółka wskazała (w odniesieniu również do wszystkich przedstawionych zdarzeń przyszłych/pytań), iż będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przed 2000 r. - przy czym, w odniesieniu do przedmiotowych środków trwałych, Spółka nie będzie stosować mechanizmów wskazanych przez Nią we wniosku o interpretację indywidualną. Powyższe oznacza, że w ww. przypadkach Spółka w szczególności nie będzie obniżać stawek amortyzacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych aktualnie amortyzowanych, jak również niewprowadzonych dotychczas do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może zostać dokonane do dowolnego poziomu.

2.

Czy możliwe jest dokonanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego.

3.

Czy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji jak i środków trwałych, które nie zostały jeszcze wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jedynie w odniesieniu do wybranych / pojedynczych środków trwałych zaklasyfikowanych do danej grupy czy rodzaju, amortyzując pozostałe środki trwałe należące do tej samej grupy czy rodzaju przy użyciu stawek amortyzacyjnych dotychczas stosowanych.

4.

Czy możliwe jest dokonywanie obniżenia stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych (niebędących dotychczas przedmiotem amortyzacji) począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

5.

Czy od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego Spółka może dokonać dowolnego podwyższenia lub dalszego obniżenia wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych (także jedynie w odniesieniu do niektórych / wybranych środków trwałych), jednakże do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 4. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania: nr 1, nr 2, nr 3 i nr 5 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawek dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis wskazuje, iż zmiana stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do środków trwałych dopiero co wprowadzonych do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej (t.j. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Spółka jest zdania, iż możliwość dokonania obniżenia stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji ma miejsce wyłącznie, w odniesieniu do środków trwałych, które nie zostały jeszcze wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, tak więc takich, które dotychczas nie były przedmiotem amortyzacji.

Zdaniem Spółki, powyższe jest następstwem samych zasad konstrukcyjnych amortyzowania środków trwałych oraz reguł dokonywania ewentualnej zmiany zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji Spółki, w momencie dokonywania pierwszego odpisu amortyzacyjnego Wnioskodawca ma prawo zastosować obniżone stawki amortyzacyjne. Powyższe zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 lipca 2009 r., o sygn. IBPBI/2/423-515/09/BG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 maja 2008 r., o sygn. ITPB3/423-125/08/AW.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 1 lipca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, o sygn. IBPBI/2/423-840/10/AP, w której uznano, iż: "Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może, zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego".

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzanych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów o ile pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika i nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, jako wydatek niestanowiący uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębna własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddanie do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż jeden rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Jak stanowi art. 16f ust. 1 omawianej ustawy, podatnicy - z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej - dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 oraz w art. 16b.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (art. 16f ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 16h ust. 2 powołanej ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Przedstawione wyżej przepisy stanowią o tym, jakie składniki majątku podatnika i na jakich warunkach podlegają amortyzacji.

Jedną z metod dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest metoda liniowa, której zasady dokonywania zostały określone w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zmiana, o której mowa w powołanym przepisie, dotyczy zarówno sytuacji, w której stawka amortyzacyjna może być obniżona, jak i rezygnacji z obniżonej stawki na rzecz stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zatem, powołany w zdaniu pierwszym przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego nawet kilka razy.

Zmiana stawek amortyzacyjnych przewidziana w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Z powyższego wynika zatem, że możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik.

Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno odnośnie środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i odnośnie środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji.

Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zastosowanie obniżonej (w stosunku do stawki z Wykazu) stawki amortyzacyjnej może nastąpić począwszy od pierwszego miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Należy przy tym pamiętać, iż wysokość zmienionej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki rachunkowości.

Reasumując, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, możliwe jest dokonanie przez Spółkę obniżenia stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych niebędących dotychczas przedmiotem amortyzacji wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl