IPTPB3/423-261/11-4/MF - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację targów oraz wystawy w związku z realizacją projektu, nieobjętego dofinansowaniem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 12 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków związanych z targami w całości do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia oraz korekty kosztów uzyskania przychodów i korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) #61485; jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz ustawy - Ordynacja podatkowa.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 30 grudnia 2011 r., Nr IPTPB3/423-261/11-2/MF, wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 9 stycznia 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka podpisała w lipcu 2009 r. z Województwem, w imieniu którego działa Centrum Obsługi Przedsiębiorcy, umowę o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013; Oś priorytetowa III: Gospodarka, innowacyjność, przedsiębiorczość; Działanie III.2 Podnoszenie innowacyjności i konkurencyjności przedsiębiorstw.

Przedmiot projektu: "..."

Wydatki na projekt były ewidencjonowane w księgach handlowych w latach 2009-2010 jako koszty związane z organizacją targów oraz wystawy i stanowiły koszty bieżącego okresu.

Zgodnie z umową, przyznano dofinansowanie w wysokości stanowiącej 49,94% wydatków kwalifikowanych w ramach projektu, w tym:

* 42,45% to środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,

* 7,49% to środki pochodzące z budżetu państwa.

W lipcu 2010 r. został złożony przez Spółkę wniosek o płatność. Po przejściu weryfikacji formalno-merytorycznej i formalno-rachunkowej, zatwierdzono kwotę wydatków kwalifikowanych i w sierpniu 2011 r. wpłynęła na konto Spółki kwota dofinansowania.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż umowę o dofinansowanie projektu zawarto w dniu 29 lipca 2009 r., między stronami:

Instytucja Pośrednicząca II stopnia przyznaje Beneficjentowi dofinansowanie na realizację projektu ze środków dotacji rozwojowej, stanowiącej maksymalnie 49,94% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu, w tym:

* środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - 42,45% wydatków kwalifikowanych projektu,

* inne środki budżetu państwa - 7,49% wydatków kwalifikowanych projektu.

Dofinansowanie przekazywane jest przez Instytucję Pośredniczącą II stopnia w formie refundacji (końcowej) części wydatków kwalifikowanych poniesionych przez Beneficjenta na realizację projektu.

Warunki przekazania Beneficjentowi dofinansowania:

* złożenie przez Beneficjenta do Instytucji Pośredniczącej II stopnia wniosku o płatność pośrednią lub końcową spełniającego wymogi formalno-merytoryczne i formalno#61485;rachunkowe wraz z dokumentami potwierdzającymi poniesienie wydatków,

* poświadczenie przez Instytucję Pośredniczącą II stopnia prawidłowości wydatków przedstawionych przez Beneficjenta, tj. poniesienia wydatków objętych umową oraz ich kwalifikowalności,

* dostępność środków na rachunku bankowym:

Dofinansowanie w formie refundacji Beneficjent otrzymał z dwóch rachunków bankowych; w zakresie:

* środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - z Banku Gospodarstwa Krajowego,

* środków z budżetu państwa-z rachunku Instytucji Pośredniczącej II stopnia.

Płatność nastąpiła przelewem na wyodrębniony rachunek Beneficjenta.

Okres realizacji projektu został ustalony od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 28 lipca 2010 r. i w tym okresie zostały poniesione koszty związane z projektem. Niewielka część wydatków związanych z projektem została poniesiona przed podpisaniem umowy o dofinansowanie, zdecydowana większość już po podpisaniu umowy.

Aneks do umowy o dofinansowanie został podpisany w dniu 11 maja 2010 r. Przedmiotem aneksu było wprowadzenie zmian do projektu, powodujących obniżenie całkowitej wartości projektu oraz obniżenie wartości wskaźników projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, wynikające z pytań oznaczonych nr 1 i 3.

Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone w latach 2009-2010 na organizację targów i wystawy można w całości uznać, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty stanowiące koszty uzyskania przychodów okresu, w którym zostały poniesione.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma obowiązku korygowania deklaracji CIT-8 za lata 2009 #61485; 2010, tj. okres, kiedy ponoszone były wydatki na organizację targów i wystawy. Korekta kosztów uzyskania przychodów powinna nastąpić w roku podatkowym, w którym otrzymano dofinansowanie, tj. w 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej w dniu 29 lipca 2009 r. z Województwem i jego Zarządem jako Instytucją Zarządzającą, w imieniu którego działało Centrum Obsługi Przedsiębiorcy będące Instytucją Pośredniczącą II stopnia, jako Beneficjent uzyskał dofinansowanie na realizację projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, stanowiące maksymalnie 49,94% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu, sfinansowane ze środków:

* Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - w wysokości 42,45% wydatków kwalifikowanych projektu,

* budżetu państwa - w wysokości 7,49% wydatków kwalifikowanych projektu.

Zgodnie z warunkami umowy, dofinansowanie przekazywane jest w formie refundacji (końcowej), części wydatków kwalifikowanych poniesionych przez Beneficjenta na realizację projektu.

Okres realizacji projektu został ustalony od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 28 lipca 2010 r. i w tym okresie zostały poniesione koszty związane z projektem, przy czym niewielka część wydatków związanych z projektem została poniesiona przed podpisaniem umowy o dofinansowanie.

Wnioskodawca wskazał, iż wydatki na projekt były ewidencjonowane w księgach handlowych w latach 2009-2010 jako koszty związane z organizacją targów oraz wystawy i stanowiły koszty bieżącego okresu.

W lipcu 2010 r. został złożony przez Spółkę wniosek o płatność. Po przejściu weryfikacji formalno-merytorycznej i formalno-rachunkowej, zatwierdzono kwotę wydatków kwalifikowanych i w sierpniu 2011 r. wpłynęła na konto Spółki kwota dofinansowania. Dofinansowanie w formie refundacji Wnioskodawca jako Beneficjent otrzymał z dwóch rachunków bankowych; w zakresie:

* środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - z Banku Gospodarstwa Krajowego,

* środków z budżetu państwa-z rachunku Instytucji Pośredniczącej II stopnia.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy wydatek nie został wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie skutkującej dokonaniem jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.).

Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie "bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów) dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

Odnosząc się do kwestii podatkowego ujmowania kosztów uzyskania przychodów dotyczących refundowanych wydatków kwalifikowanych, należy wskazać, że środki pieniężne przekazane Wnioskodawcy jako refundacja wydatków w związku z realizacją projektu, współfinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013:

* w części współfinansowanej ze środków Unii Europejskiej, pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

* w części współfinansowanej ze środków budżetu państwa, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast wydatki kwalifikowane, pokryte środkami wolnymi od opodatkowania na mocy przepisów art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.) - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

W przedstawionym stanie faktycznym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podlegające refundacji wydatki kwalifikowane objęte dofinansowaniem w ramach realizowanego projektu, stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, w przypadku uprzedniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków kwalifikowanych podlegających refundacji, podatnik po otrzymaniu dotacji jest zobowiązany do skorygowania - zmniejszenia - kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia - podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Korekta kosztów winna dotyczyć więc roku, w którym koszty ujęto podatkowo.

Wobec powyższego, w sytuacji, gdy koszty zostały poniesione w roku podatkowym 2009 i 2010, zaś kwotę dofinansowania stanowiącą refundację wydatków kwalifikowanych uzyskano w 2011 r., konieczne jest skorygowanie kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych 2009 i 2010, co skutkuje również koniecznością dokonania korekty złożonych w urzędzie skarbowym zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8 za lata podatkowe 2009 i 2010.

Natomiast wydatki mające związek z projektem, sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy, nieobjęte dofinansowaniem, nie będą wykluczone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest możliwość zaliczenia wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę z własnych środków, w celu realizacji dofinansowanego projektu, do kosztów uzyskania przychodów, w dacie ich poniesienia.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, koszty podatkowe można podzielić na:

Omawiana ustawa nie zawiera przy tym legalnych definicji pojęć: bezpośrednie i pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie. Kosztami takimi są, więc w szczególności wydatki związane z całokształtem działalności podatnika, wynikające z konieczności wywiązywania się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa, czy warunkujące prowadzenie tej działalności. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a, 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych, jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powyższych regulacji wynika, iż istnieją dwa sposoby potrącenia kosztów uzyskania przychodów, których związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni, tj.:

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, wydatki poniesione na organizacją targów oraz wystawy w związku z realizacją projektu, nieobjęte dofinansowaniem, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, a zatem podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w cytowanym powyżej art. 15 ust. 4d i 4e ww. ustawy, w dacie poniesienia.

Nadmienić jednak należy, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie tutejszy Organ zaznacza, że w myśl przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.