IPTPB3/423-255/13-4/IR - Amortyzacja prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy - jest prawidłowe.

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 19 września 2013 r., (doręczonym w dniu 23 września 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 30 września 2013 r. zostało złożone uzupełnienie wniosku (data nadania 27 września 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej: ustawa CIT).

Wnioskodawca jest obecnie wspólnikiem Spółki pod firmą W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna (dalej: Spółka) z siedzibą w Ł., wpisanej do rejestru KRS, której utworzenie było planowane przez Wnioskodawcę w momencie składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest odpłatne udzielanie praw do korzystania ze znaków towarowych na podstawie umów licencyjnych.

Oprócz Wnioskodawcy wspólnikiem Spółki jest wyłącznie Spółka W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy CIT. Wnioskodawca uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w wysokości określonej w umowie Spółki.

W najbliższej przyszłości Spółka kupi prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy L., zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji w ramach Wspólnotowego Rynku (znaki towarowe i wzory dalej: OIHM). Prawo ochronne dotyczy w szczególności używania znaku graficznego L. w związku ze sprzedażą produktów z tworzyw sztucznych oraz ich przetwarzania.

Cena zakupu przez Spółkę prawa ochronnego na znak towarowy będzie odpowiadała wartości rynkowej ustalonej przez niezależny podmiot. Prawo to będzie się nadawało do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania. Od momentu przyjęcia owego prawa do używania, prawo to będzie wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (odpłatne udzielanie prawa do korzystania ze znaku towarowego na podstawie opłat licencyjnych), a okres jego używania przez Spółkę (okres odpłatnego udzielania praw do korzystania ze znaku towarowego) będzie dłuższy niż rok.

Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać w ramach przedstawienia stanu przyszłego, czy prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy będzie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Stanowi to bowiem istotę zapytania składanego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako podatnik będzie uprawniony do uznania odpisów amortyzacyjnych naliczanych od kupionego przez Spółkę prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy za koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, kupione przez Spółkę prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT. W konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej udziałowi w zyskach w Spółce w wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy będący w posiadaniu Spółki.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT wartości niematerialne i prawne obejmują m.in. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2009 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm. dalej ustawa PWP). Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, na warunkach określonych w ustawie udzielane są m.in. prawa ochronne na znaki towarowe. Konsekwencją uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy jest przyznanie prawa wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 ustawy PWP). Nadto zgodnie z art. 162 ust. 1 ustawy PWP prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu.

Według Wnioskodawcy, w odniesieniu do polskich regulacji prawnych traktujących o przyznaniu i posługiwaniu się m.in. prawem ochronnym na znaki towarowe, szczególną uwagę należy zwrócić na art. 4 ust. 1 ustawy PWP, w myśl którego jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio. Tym samym polskie regulacje prawne należy interpretować zgodnie z zasadą pierwszeństwa umów międzynarodowych w stosunku do regulacji zawartych w ustawie PWP.

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy należy zauważyć, że mocą art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (tekst jedn.: Dz. U. z dnia 30 kwietnia 2004 r.) stanowiącego, że rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich, obowiązuje w Polsce rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (dalej: "rozporządzenie").

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. rozporządzenia, jeżeli art. 17-24 nie stanowią inaczej, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych:

Tym samym znak towarowy zarejestrowany w OIHM traktowany jest jak krajowy znak towarowy zarejestrowany przez urząd państwa siedziby właściciela. W niniejszej sytuacji Spółce przysługiwać będzie analogiczne prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy, tak jakby ochrona została przyznana przez Urząd Patentowy RP. Co więcej, ochrona ta nie jest jednak ograniczona do terytorium RP, lecz zostaje rozciągnięta na wszystkie Państwa Członkowskie UE. Tożsamość ochrony wspólnotowej na gruncie krajowym jest dalej idąca i obejmuje również:

* dochodzenie roszczeń wynikających z naruszenia wspólnotowego znaku towarowego,

* możliwość przekształcenia zgłoszenia wspólnotowego na zgłoszenie krajowe znaku towarowego,

* zastrzeżenie starszeństwa po rejestracji wspólnotowego znaku towarowego na gruncie krajowym.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że w przypadku, gdy Spółka nabędzie prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy, na mocy regulacji ustawy PWP będzie on korzystać z prawa ochronnego, które zapewnia ta ustawa, czego konsekwencją będzie wypełnienie znamion "praw określonych w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej", zgodnie z brzmieniem art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT. Należy uznać więc, że skoro Spółka kupi prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy L., zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji w ramach Wspólnotowego Rynku, prawo to będzie się nadawało do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, od momentu przyjęcia owego prawa do używania, prawo to będzie wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (odpłatne udzielanie prawa do korzystania ze znaku towarowego na podstawie opłat licencyjnych) a okres jego używania przez Spółkę (okres odpłatnego udzielenia praw do korzystania ze znaku towarowego) będzie dłuższy niż rok, to nabyte przez Spółkę prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy stanowić będzie wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy CIT.

W ocenie Wnioskodawcy odmienne traktowanie wspólnotowego znaku towarowego stałoby w sprzeczności z ideą stworzenia jednolitego systemu jednej rejestracji znaku, chroniącej prawo podmiotów gospodarczych we wszystkich Państwach Członkowskich UE, bez potrzeby dokonywania rejestracji krajowej.

Według Wnioskodawcy warto na marginesie zauważyć, że powyżej zaprezentowane stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach wydanych przez Ministra Finansów, m.in.:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2012 r., nr IPPB3/423-372/12-2/PK1,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2012 r., nr IBPBI/2/423-6264/12/CzP,

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lutego 2011 r., nr IPPB3/423-781/10-2/MS.

W dalszej kolejności, zdaniem Wnioskodawcy należy zauważyć, że Spółka jako spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, lecz podatnikami są wspólnicy tej Spółki m.in. Wnioskodawca będący podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie art. 5 ustawy CIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Wnioskodawca wskazuje, że w konsekwencji przyjęcia powyższego stanowiska o uznaniu prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT za prawidłowe, zostanie ustalona przez Spółkę wartość początkowa prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 i ust. 8 ustawy CIT i Spółka dokonywała będzie odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h ustawy CIT, a Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT w tej części, która odpowiada jego udziałowi w zyskach Spółki wynikającemu z umowy tej Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie treści do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Przepis art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 16b ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje obligatoryjne przesłanki do uzyskania prawa do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl powyższego przepisu wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są wskazane w jego treści m.in. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest obecnie wspólnikiem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest odpłatne udzielanie praw do korzystania ze znaków towarowych na podstawie umów licencyjnych. Wnioskodawca uczestniczy w zyskach i stratach Spółki w wysokości określonej w umowie Spółki. W najbliższej przyszłości Spółka kupi prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy, zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji w ramach Wspólnotowego Rynku. Cena zakupu przez Spółkę prawa ochronnego na znak towarowy będzie odpowiadała wartości rynkowej ustalonej przez niezależny podmiot. Prawo to będzie się nadawało do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania. Od momentu przyjęcia owego prawa do używania, prawo to będzie wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (odpłatne udzielanie prawa do korzystania ze znaku towarowego na podstawie opłat licencyjnych), a okres jego używania przez Spółkę (okres odpłatnego udzielania praw do korzystania ze znaku towarowego) będzie dłuższy niż rok.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidują wejście podatnika w posiadanie składników majątkowych podlegających amortyzacji poprzez wytworzenie we własnym zakresie i nabycie, przy czym status podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych mogą mieć wyłącznie składniki majątku nabyte, a nie wytworzone przez podatnika (art. 16a-16b omawianej ustawy).

Nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej (Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009, pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, s. 598).

Do praw wskazanych przez ustawodawcę w treści art. 16b ust. 1 omawianej ustawy należą m.in. wymienione w pkt 6 tego przepisu - "prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej".

W celu ustalenia znaczenia tego pojęcia należy odnieść się do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), który stanowi, że na warunkach określonych w tej ustawie udzielane są:

* patenty,

* dodatkowe prawa ochronne na wynalazki,

* prawa ochronne na wzory użytkowe,

* prawa ochronne na znaki towarowe,

* prawa z rejestracji na wzory przemysłowe,

* prawa z rejestracji na topografie układów scalonych,

* prawa z rejestracji na oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa - w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy). Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania tego znaku w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc pod uwagę treść powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę prawo dotyczące wspólnotowego znaku towarowego mieści się w kategorii praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, jeżeli art. 17-24 nie stanowią inaczej, europejski znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Unii tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim (...).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego podlega amortyzacji tak jak prawo ochronne na znak towarowy zarejestrowany w polskim Urzędzie Patentowym.

Na podstawie art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 16b ust. 1 ww. ustawy wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...) najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Art. 16h ust. 1 ww. ustawy wskazuje natomiast, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (...) począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji.

Zgodnie więc z powołanymi powyżej przepisami wartości niematerialne i prawne powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, natomiast odpisy amortyzacyjne od tych wartości powinny być dokonywane od pierwszego miesiąca po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, (...) uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, (...) oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, (...).

Przepis art. 16g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpowiednio stosuje się art. 14 ww. ustawy. Zgodnie z art. 14 ust. 3 tej ustawy jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych.

Przepis ten wskazuje więc, że cena nabycia wartości niematerialnej i prawnej mająca być podstawą do ustalenia ich wartości początkowej powinna być ceną rynkową.

Spółka osobowa, jaką jest m.in. spółka jawna jest podmiotem transparentnym podatkowo, podatnikami w podatkach dochodowych są jej wspólnicy, do których, w zależności od ich statusu, będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sprawie będącej przedmiotem wniosku podatnikiem w podatku dochodowym od osób prawnych będzie Wnioskodawca - osoba prawna.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne dokonywane przez spółkę osobową (spółka jawna) od wartości początkowej praw do znaku towarowego, będą stanowić koszt uzyskania przychodów wspólników spółki osobowej (w tym Wnioskodawcy), proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w zyskach spółki osobowej.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe tut. Organ stoi na stanowisku, że Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych naliczonych od zakupionego przez Spółkę jawną prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy, proporcjonalnie do posiadanych udziałów w zyskach spółki osobowej.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych w stosunku do pozostałych wspólników spółki osobowej (spółki jawnej), gdyż tut. Organ jest uprawniony wyłącznie do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy dotyczących uznania za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego przez Spółkę jawną prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy z uwagi na przedmiot zapytania.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.