IPTPB3/423-253/11-4/PM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków poniesionych na nabycie usług cateringowych w związku z posiedzeniami zarządu spółki oraz na rzecz pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na reprezentację - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pismem z dnia 14 grudnia 2011 r., wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na wezwanie w dniu 27 grudnia 2011 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 22 grudnia 2011 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka), nabywa i będzie nabywać towary i usługi związane z wyżywieniem, z przeznaczeniem do wykorzystania tych towarów i usług w ramach szkoleń, posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, spotkań z klientami oraz doradcami Spółki.

Wnioskodawca dokonuje zakupu usług cateringowych w szczególności w związku z posiedzeniami zarządu Spółki, dla pracowników wykonujących obowiązki, np. w związku z pracochłonnymi remanentami, w związku ze szkoleniami organizowanymi dla pracowników oraz dla kontrahentów Wnioskodawcy, spotkaniami z kontrahentami odbywającymi się w siedzibie Wnioskodawcy, pracą techników zewnętrznych przyjeżdżających w związku z naprawą maszyn, awarii, próbami produkcyjnymi.

Wnioskodawca podkreśla, że posiłki serwowane w ramach nabytej usługi cateringowej nie mają charakteru wykwintnego i podawane są celem zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych. Ponadto Wnioskodawca dokonuje także zakupu już gotowych towarów konsumpcyjnych, np. słodyczy, napojów, które są podawane w związku z ww. okolicznościami.

Wnioskodawca odlicza podatek od towarów i usług zawarty w fakturach dokumentujących nabycie opisanych wyżej towarów i usług, nie pobiera żadnej odpłatności w związku z opisanym wyżej zużyciem/wykorzystaniem zakupionych towarów i usług, przy czym towary te należą do Jego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące stanu faktycznego. Natomiast w zakresie pytania nr 2 dotyczącego zdarzenia przyszłego oraz pytania nr 1 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w każdym z przypadków nabywania usług cateringowych opisanych w stanie faktycznym mamy do czynienia z nabyciem usługi a następnie ze swoistą "odsprzedażą" tej usługi bez pobrania wynagrodzenia lub z jej swoistym "zużyciem" - w obu przypadkach w związku z działalnością gospodarczą podatnika: przerwanie szkolenia, spotkania z klientem, pracy technika zewnętrznego lub posiedzenia zarządu celem spożycia posiłku w restauracji wpłynęłoby negatywnie na sprawność i szybkość pracy, zmniejszając efektywność świadczonej pracy. Nabycie usługi cateringowej pozwala na eliminację tej okoliczności.

Wydatek opisany fakturą w kwocie netto według Wnioskodawcy podlega zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych (nie jest to reprezentacja pod warunkiem, że spożycie ma miejsce w siedzibie Spółki, a posiłek nie jest wykwintny). Podobne stanowisko prezentowane jest w licznych interpretacjach indywidualnych, (tytułem przykładu por. np. interpretację indywidualną wydaną w dniu 11 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej).

Natomiast odnośnie nabywanych gotowych produktów, zdaniem Wnioskodawcy nie dochodzi w tym przypadku do "zużycia" na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika ani do nieodpłatnego "przekazania" zakupionych wyrobów osobom trzecim. Mamy w tym przypadku do czynienia ze zużyciem zakupionego towaru na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika i prowadzonym przedsiębiorstwem (Wnioskodawca twierdzi, iż chodzi o zapewnienie szybkiego i sprawnego przebiegu spotkań, szkoleń, posiedzeń i pracy techników zewnętrznych), a taki stan faktyczny nie powoduje zdaniem Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego i nie skutkuje obowiązkiem naliczania podatku od towarów i usług należnego od wartości zużytych w ten sposób towarów.

Wnioskodawca uważa, iż gotowe produkty żywnościowe nie mają charakteru reprezentacyjnego, ponieważ nie mają okazałego, wystawnego charakteru oraz zużywane są w czasie roboczych spotkań. Nie można im przypisać także chęci budowania w ten sposób pozytywnego wizerunku i prestiżu firmy. W konsekwencji wydatki te podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatku dochodowego składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, która zakłada spełnienie łącznie dwóch warunków, tj.:

* konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tak, więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z powyższego przepisu wynika bowiem, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Próby stworzenia definicji pojęcia "reprezentacja" w oparciu o znaczenie potoczne tego słowa, są w istocie próbami dostosowania do rzeczywistości gospodarczej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyłącza wydatki na reprezentację z kosztów uzyskania przychodów.

Słowo "reprezentacja" wywodzi się z łacińskiego "repraesentatio", oznaczającego "wizerunek". Takie też jego rozumienie, odzwierciedla funkcjonalne znaczenie analizowanego terminu, jakie należy przyjąć na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez "reprezentację" rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN: Warszawa 2007 r.).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie, więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Wizerunek ten, postrzegany i określany jako pozytywny, wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności, itp. W niektórych sytuacjach wizerunkiem pozytywnym będzie taki, który wykaże cechy przedsiębiorcy takie, jak prostota, zapobiegliwość, oszczędność, itp. Na taki wizerunek podmiotu również należy "zapracować" i ponieść stosowne do niego wydatki na reprezentację. Być może będą one miały inny charakter, niż wydatki zmierzające do wykazania zamożności, ekskluzywności i okazałości, ale wciąż będą to wydatki na reprezentację.

Najkrócej rzecz ujmując wizerunek pozytywny to taki, jaki dany podmiot chciałby prezentować, jaki uznaje on za właściwy dla siebie.

Jak zostało wskazane we wniosku, Wnioskodawca ponosi wydatki, m.in. na zakup już gotowych towarów konsumpcyjnych, np. słodyczy, napojów i usług cateringowych związanych z odbywaniem spotkań w ramach szkoleń, posiedzeń zarządu, rady nadzorczej, spotkań z klientami oraz doradcami Spółki w siedzibie Wnioskodawcy. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że ponosi wydatki w związku z pracochłonnymi remanentami, szkoleniami organizowanymi dla pracowników oraz dla kontrahentów, jak również związane z pracami techników zewnętrznych.

W związku z powyższym, intencją przyświecającą organizacji spotkań jest przede wszystkim chęć zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu posiedzeń zarządu, spotkań służbowych, szkoleń bądź pracy techników zewnętrznych.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli wydatki na nabycie towarów i usług spożywane w siedzibie Wnioskodawcy, jeśli nie noszą znamion wystawności, wykwintności to jako wydatki niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż wydatki te muszą być racjonalne co do zasady i co do wielkości oraz odpowiednio udokumentowane.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.