IPTPB3/423-219/11-5/GG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 7 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2011 r. (data wpływu 4 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwiększenia wartości początkowej środka trwałego w związku z jego modernizacją po oddaniu środka trwałego (mieszkania) do użytkowania (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 7 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 24 października 2011 r., nr IPTB3/423-219/11-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 4 listopada 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest firmą, która jest w trakcie zakupu mieszkania o powierzchni 102 m ^2. Zakupu dokonuje na rynku wtórnym. Mieszkanie to zamierza wynajmować na cele mieszkaniowe.

Lokal, jako dotychczas użytkowany, Wnioskodawca chce wcześniej zmodernizować - przed oddaniem do użytkowania. W projekcie modernizacji ma montaż instalowanych na stałe zabudów wnękowych, jak również montaż zabudowy kuchennej indywidualnie zaprojektowanej i na stałe instalowanej pod konkretne wymiary. Zarówno zabudowy wnękowe, jak również zabudowa kuchenna będą o wartości powyżej 3.500,00 złotych netto każda. W zakupionym lokalu wcześniej wyżej wymienione zabudowy nie występowały i będą one tam instalowane po raz pierwszy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż dla tego mieszkania ustanowiona jest księga wieczysta, przeniesienie prawa własności lokalu nastąpi na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego. Spółka będzie właścicielem tego lokalu. Mieszkanie to Spółka zamierza wynajmować na cele mieszkaniowe osobom fizycznym na podstawie umowy najmu, osiągając w ten sposób przychody z działalności gospodarczej. Lokal, jako dotychczas użytkowany, Spółka chce wcześniej zmodernizować - przed oddaniem do użytkowania.

W projekcie modernizacji Wnioskodawca ma wykonanie trwałych elementów wraz z montażem, instalowanych na stałe zabudów wnękowych, jak również wykonanie i montaż zabudowy kuchennej indywidualnie zaprojektowanej i na stałe instalowanej pod konkretne wymiary.

Po przeprowadzeniu modernizacji lokal zostanie oddany do użytkowania i zaliczony do składników majątku trwałego Spółki. Wnioskodawca rozważa również możliwość oddania do użytkowania lokalu mieszkalnego przed jego modernizacją, a dopiero po kilku miesiącach przeprowadzenie modernizacji, polegającej na wykonaniu i montażu wymienionej wcześniej trwalej zabudowy wraz z montażem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 2. W zakresie pytania 1 i 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie trwałych zabudów wnękowych i zabudowy kuchennej wraz montażem, po wcześniejszym oddaniu do użytkowania środka trwałego (lokalu mieszkalnego) winny być traktowane jako modernizacja lokalu mieszkalnego, gdy dane koszty modernizacyjne w danym roku podatkowym przekraczają kwotę 3.500 zł. Spowodują one unowocześnienie i trwałe ulepszenie istniejącego środka trwałego w postaci mieszkania. Spowoduje to wzrost wartości użytkowej lokalu. Wartość początkowa środka trwałego ulegnie powiększeniu o wartość tych nakładów (art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ponadto Wnioskodawca uważa, iż ustalenie prawidłowej i niebudzącej wątpliwości interpretacji w tym zakresie jest niezbędne do ustalenia wartości początkowej środka trwałego, o którym stanowi art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów o ile pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika i nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...). Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca rozważa możliwość oddania do użytkowania lokalu mieszkalnego przed jego modernizacją, a dopiero po kilku miesiącach przeprowadzenie modernizacji, polegającej na wykonaniu i montażu trwałej zabudowy wraz z montażem.

Pojęcie środków trwałych, podlegających amortyzacji, zostało określone w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zgodnie z powyższym wymienione w pkt 1-3 środki trwałe będą podlegały amortyzacji po spełnieniu następujących warunków:

Stosownie zaś do art. 16g ust. 13 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

O tym czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też będą uznane za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą podlegały odpisom amortyzacyjnym sukcesywnie - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami - decyduje zakres przeprowadzonych robót.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont.

Remontem - zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - a więc są to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym.

Według utrwalonego orzecznictwa sądowego, z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

* przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

* rozbudowa, tj. poprawienie składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

* adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

* rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

* modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Różnica między nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega zatem na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Mając na względzie powyższe przepisy stwierdza się, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, dotyczące wykonania trwałych elementów wraz z montażem w postaci zabudów wnękowych oraz zabudowy kuchennej wraz z montażem indywidualnie zaprojektowanej, w zakupionym lokalu po przyjęciu go do użytkowania stanowią modernizację powodującą wzrost wartości początkowej środka trwałego (art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, jako niebędące przepisami prawa podatkowego nie podlegają interpretacji w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Brak umocowania w tym zakresie powoduje, iż Organ nie może odnieść się do stwierdzenia Wnioskodawcy, iż ustalenie prawidłowej i niebudzącej wątpliwości interpretacji w tym zakresie niezbędne jest do ustalenia wartości początkowej środka trwałego, o którym stanowi art. 31 ustawy o rachunkowości.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wXXX, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.