IPTPB3/423-218/11-2/PM - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów osoby prawnej wydatków poniesionych w związku z organizacją imprezy jubileuszowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn. Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprezy jubileuszowej - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej:

* podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprezy jubileuszowej,

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów pracowników z tytułu uczestnictwa w imprezie jubileuszowej.

Pismem z dnia 5 września 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), przesłał wniosek Spółki zgodnie z właściwością miejscową do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jest upoważniony do wydawania, w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych interpretacji indywidualnych, jeżeli wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w województwie: lubelskim, łódzkim, opolskim lub świętokrzyskim. W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 kwietnia 2011 r. jest więc Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi.

W dniu 6 września 2011 r. przedmiotowy wniosek wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zorganizował imprezę okolicznościową z okazji dwudziestolecia istnienia Firmy oraz oddania do użytku nowej hali produkcyjnej i budynku biurowego. Koszt organizacji imprezy obejmował wynajem firmy cateringowej zapewniającej między innymi: wyżywienie, obsługę, dekorację sali, zespół muzyczny, druk zaproszeń.

Wśród osób zaproszonych byli zarówno pracownicy z osobami towarzyszącymi, jak również kontrahenci. Związku z powyższym Wnioskodawca na podstawie listy potwierdzającej uczestnictwo w imprezie wyliczył osobokoszt. Niemniej jednak wartość przypadająca na pracowników Firmy została potraktowana jako koszt stanowiący uzyskanie przychodów, natomiast pozostałe koszty przypadające na resztę zaproszonych gości Wnioskodawca ujął jako niestanowiące kosztu uzyskania przychodu. Ponieważ koszty przypadające na pracowników zostały wyliczone statystycznie, to zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią one nieodpłatnego świadczenia uzyskanego przez konkretnego pracownika podlegającego opodatkowaniu podatku dochodowemu od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji wyliczone statystycznie na pracowników Spółki dotyczą integracji załogi z firmą, a zatem mają związek z działalnością Wnioskodawcy i stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy 1. Zatem, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów o ile pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika i nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zorganizowanie imprezy okolicznościowej, integracyjnej dla pracowników firmy stanowi koszt uzyskania przychodu pod warunkiem wykazania przez podatnika jego związku z przychodem i właściwego udokumentowania. W każdej sytuacji trzeba jednak określić jaki jest cel takiego spotkania.

W przypadku, gdy wydatki poniesione zostały na zorganizowanie imprezy okolicznościowej oraz spotkań integracyjnych mających na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów od osób prawnych.

Jeśli jednak impreza okolicznościowa, integracyjna nie służy takiemu celowi, to w takim przypadku nie można uznać, iż poniesione wydatki mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Podkreślić należy, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. W związku z powyższym wydatki na cele związane z wyżywieniem uczestników (pracowników) spotkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, racjonalności dla osiągnięcia przychodu.

Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób umożliwiający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.

W tym przypadku, celem udokumentowania racjonalności poniesionych wydatków w aspekcie postanowień powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, obok dowodów księgowych, zasadnym jest sporządzenie dokumentacji, z której jednoznacznie będzie wynikać charakter danego spotkania (np. przykładowy program imprezy okolicznościowej przygotowany przez osoby odpowiedzialne za organizację spotkania), zakres zrealizowanej usługi cateringowej oraz, że zostało ono skierowane wyłącznie do pracowników, np. poprzez sporządzenie listy obecności.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zorganizował imprezę okolicznościową z okazji dwudziestolecia istnienia Spółki oraz oddania do użytku nowej hali produkcyjnej i budynku biurowego. Wnioskodawca poniósł w związku z tym wydatki na: wynajem firmy cateringowej, zapewniającej m.in. wyżywienie, obsługę, dekorację sali, zespół muzyczny, druk zaproszeń. Jak wskazuje Wnioskodawca wśród zaproszonych byli zarówno pracownicy z osobami towarzyszącymi, jak również kontrahenci. W związku powyższym Wnioskodawca wyliczył na podstawie listy potwierdzającej uczestnictwo w imprezie osobokoszt. Dodatkowo wartość przypadająca na pracowników Spółki została potraktowana przez Niego jako wydatek stanowiący koszty uzyskania przychodów, natomiast w przypadku pozostałych zaproszonych gości przedmiotowe wydatki zostały potraktowane jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz które mają związek z prowadzoną działalnością. Zatem, wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy okolicznościowej stanowiące koszt statystycznie wyliczony na pracowników Spółki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, przy zachowaniu ww. wymogów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. MC. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.