IPTPB3/423-217/11-2/IR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 6 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu udzielenia poręczenia bez wynagrodzenia - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu udzielenia poręczenia bez wynagrodzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca udzielił poręczenia kredytu innej Spółce stowarzyszonej, w której posiada 50% udziałów. Udzielenie poręczenia nastąpiło bez wynagrodzenia.

Wnioskodawcę i Spółkę łączy stała długoletnia współpraca. Wnioskodawca rozważa długoletnią współpracę ze Spółką, dlatego też zależy mu na rozwoju Spółki.

Udzielanie poręczeń nie jest przedmiotem profesjonalnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie przez Wnioskodawcę Spółce powiązanej poręczenia bez wynagrodzenia rodzi dla Wnioskodawcy skutki w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie przez Wnioskodawcę poręczenia nie powoduje żadnych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy, a w szczególności w tym wypadku nie znajdzie zastosowania art. 11 ust. 4 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest między innymi wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenia, wskazuje jedynie w art. 12 ust. 6 i 6a sposób i kryteria ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń, to jednak dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Aby można było dane świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając swoje przychody podatkowe.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca udzielił nieodpłatnie, bez wynagrodzenia poręczenia kredytu innemu podmiotowi powiązanemu z nim kapitałowo. Wnioskodawca nie ponosi żadnych negatywnych konsekwencji udzielenia poręczenia (do momentu ewentualnej realizacji poręczenia).

W związku z udzieleniem poręczenia Wnioskodawca nie musi angażować dodatkowych aktywów, w takiej sytuacji nie istnieją przesłanki, które powodowałyby ustalenie przychodu do opodatkowania po stronie udzielającego poręczenie.

Według Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe, udzielenie nieodpłatnego poręczenia nie spowoduje skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych - nie powstanie przysporzenie w majątku Wnioskodawcy mające konkretny wymiar finansowy, a w konsekwencji nie wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jego otrzymanie przez podatnika. Aby wystąpiło otrzymanie świadczenia przez świadczeniobiorcę, świadczeniodawca musi wyrazić pozytywną wolę tego świadczenia. Nie jest wystarczające samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca występuje w roli udzielającego poręczenia, a nie podmiotu, który takie poręczenie otrzymuje nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Udzielenie przez Wnioskodawcę nieodpłatnego poręczenia kredytu Spółce powiązanej, nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jak również nie spowoduje konsekwencji podatkowych na podstawie art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko wskazujące na brak podstaw do zastosowania przepisów art. 11 ust. 1 i 4 i art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje swoje potwierdzenie w nw. interpretacjach:

* ILPB3/423-278/10-3/MC, z dnia 22 czerwca 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* ITPB3/423-34-10/IK, z dnia 23 kwietnia 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

* ILPB4/423-32/10-4/MC, z dnia 14 września 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* ITPB3/423-33/09/PS, z dnia 25 marca 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

* IPPB5/423-515/09-4/PJ, z dnia 2 listopada 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodać ponadto należy, iż Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.