IPTPB3/423-190/11-2/MF - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków poniesionych na usługi doradcze w zakresie uzyskania dotacji z funduszy europejskich.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi doradcze #61485; jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi doradcze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja specjalistycznej aparatury i urządzeń przemysłowych oraz komponentów stalowych do maszyn budowlanych.

Chcąc rozszerzyć zakres prowadzonej działalności o produkcję urządzeń dla potrzeb elektrowni wiatrowych, a także zwiększyć efektywność już istniejącego zakresu, Wnioskodawca wystąpił o wsparcie finansowe z funduszy europejskich w ramach Programu Operacyjnego "Innowacyjna Gospodarka 2007-2013".

Środki otrzymane w ramach dofinansowania przeznaczone są na realizację projektu polegającego na:

W celu prawidłowego przygotowania wniosku o uzyskanie dotacji Wnioskodawca zawarł z jednostką "X" (Wykonawca) umowę o świadczenie usług doradczych. Przedmiotem tej umowy jest świadczenie przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy za wynagrodzeniem usług doradczych w zakresie przygotowania wniosków o wsparcie finansowe, a także doradztwo w zakresie realizacji wymagań uzyskanego dofinansowania oraz jego prawidłowego rozliczenia.

W ramach zawartej umowy, do obowiązków Wykonawcy należy:

Za usługi wymienione powyżej przysługuje Wykonawcy wynagrodzenie ryczałtowe (za przygotowanie, złożenie i monitorowanie wniosku) oraz wynagrodzenie podstawowe, uzależnione od wyniku działań Wykonawcy, za doprowadzenie do podjęcia decyzji o udzieleniu wsparcia na rzecz Spółki (success fee). Wynagrodzenie podstawowe ustalone jest jako procent od kwoty przyznanego wsparcia finansowego.

Ponadto za usługi wymienione w punkcie 4, Wykonawcy przysługuje wynagrodzenie ustalone w stawce godzinowej.

Powyższe wydatki - na obsługę w zakresie doradztwa - stanowią koszty niekwalifikowane projektu i są pokrywane w całości ze środków własnych Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej powyżej sytuacji, wydatki poniesione na usługi doradcze mogą stanowić w Spółce koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na usługi doradcze związane z pozyskaniem wsparcia finansowego z funduszy europejskich, mogą stanowić w Spółce koszt uzyskania przychodu. Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie - po zrealizowaniu projektu dofinansowanego z funduszy europejskich - ma przynieść Spółce efekty w postaci: znaczącej poprawy jakości i efektywności wykonywanych elementów.

Projekt ten został przez instytucję finansującą zweryfikowany pozytywnie i jednostka otrzymała dofinansowanie ze środków UE.

W opinii Wnioskodawcy wydatki na usługi doradcze w zakresie realizacji projektu dofinansowanego z funduszy europejskich spełniają definicję wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Nie zostały one także wymienione w katalogu kosztów niestanowiących kosztu uzyskania przychodu, w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy wydatki na doradztwo w zakresie przygotowania wniosków o wsparcie finansowe, a także doradztwo w zakresie realizacji wymagań uzyskanego dofinansowania oraz jego prawidłowego rozliczenia, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Wydatki te pozostają w pośrednim związku ze źródłem uzyskiwanych przychodów, jakim jest działalność gospodarcza i w związku z tym są potrącalne w dacie ich poniesienia (czyli w dniu zaksięgowania wynagrodzenia doradcy na podstawie wystawionej przez niego faktury).

Wnioskodawca wskazuje, iż stanowisko takie zostało wyrażone m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 marca 2007 r., oraz w piśmie

Izby Skarbowej w Warszawie z 18 sierpnia 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych ponadto uzależnione jest od tego, czy wydatek nie został wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie skutkującej dokonaniem jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Natomiast przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 wyżej powołanej ustawy stwierdza, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn. Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.).

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca poniósł wydatki związane z wynagrodzeniem za usługi doradcze świadczone przez wyspecjalizowaną firmę, w celu uzyskania dotacji z funduszy europejskich w ramach Programu Operacyjnego "Innowacyjna Gospodarka 2007-2013" na realizację projektu polegającego na opracowaniu i wdrożeniu innowacyjnej technologii. Wnioskodawca wyjaśnił, że poniesione wydatki na usługi doradcze stanowiły koszty niekwalifikowane projektu i są pokrywane w całości z Jego środków własnych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na usługi doradcze mające związek z opracowaniem wniosku o uzyskanie dotacji, sfinansowane ze środków własnych Wnioskodawcy, nieobjęte dofinansowaniem, nie będą wykluczone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W ocenie tut. Organu przedmiotowe wydatki nie wiążą się bezpośrednio z uzyskiwanymi przychodami, niemniej jednak, należy zauważyć, iż związane są z funkcjonowaniem Spółki i jako takie stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami ("koszty pośrednie"), podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.