IPTPB3/423-163/13-2/IR - Ustalenie wartości darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-163/13-2/IR Ustalenie wartości darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 2 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca rozważa przekazanie darowizny dla organizacji prowadzącej działalność w sferze pożytku publicznego realizującej cele wskazane w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.). Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem darowizny będzie zespół składników majątkowych stanowiący zorganizowaną części przedsiębiorstwa (dalej jako "ZCP") w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej jako "ustawa o VAT").

Wnioskodawca zaznacza, że darowizna zostanie odpowiednio udokumentowana - zgodnie z art. 18 ust. 1c ustawy o CIT. Jednocześnie, łączna kwota darowizn przekazanych organizacjom prowadzącym działalność w sferze pożytku publicznego w danym roku podatkowym nie przekroczy 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 ww. ustawy.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie przesłanki niezbędne do dokonania odliczenia darowizny w postaci ZCP od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT zostaną spełnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego kwotą darowizny podlegającą odliczeniu od dochodu na podstawie przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT będzie dla Spółki wartość rynkowa zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego kwotą darowizny podlegającą odliczeniu od dochodu na podstawie przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT będzie wartość rynkowa ZCP.

Przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o CIT przewiduje, że "podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22 stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 (...), po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r., o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy (...) łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3...".

Według Wnioskodawcy na gruncie regulacji cywilnoprawnych oraz przepisów podatkowych brak jest ograniczeń co do przedmiotu darowizny. W związku z tym, darowizna może przyjąć zarówno postać określonej sumy pieniężnej, jak i świadczenia w naturze. W tym drugim przypadku, w świetle postanowień art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT kluczowe staje się określenie kwoty podlegającej odliczeniu od dochodu. Kwestia ta została uregulowana przez ustawodawcę w art. 18 ust. 1b ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, "jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny (podkreślenie Spółki)", zaś "przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14".

Wnioskodawca wskazuje, że ustawa o CIT w ww. przepisie odsyła do uregulowań ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy przewiduje, że przez dostawę towarów należy rozumieć również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do przedsiębiorstwa, w tym darowizny, jeśli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Wnioskodawca podnosi też, że w świetle opisanego w niniejszym wniosku zdarzenia przyszłego oraz brzmienia art. 18 ust. 1b ustawy o CIT należy jednak zwrócić uwagę na art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż przepisów ustawy o VAT, "nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa". Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest tak samo definiowane w obu aktach normatywnych (art. 4a pkt 4 ustawy o CIT oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT). Regulacje ustawy o VAT nie precyzują jednak co należy rozumieć przez transakcję zbycia. Wydaje się, że termin ten należy definiować podobnie do dostawy towarów. Zatem, transakcją zbycia jest każda czynność prowadząca do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel np. sprzedaż, zamiana czy darowizna.

Stanowisko takie zajęli jak wskazuje Wnioskodawca m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 7 września 2012 r. (sygn. IBPP3/443-624/12/AŚ), czy Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 13 grudnia 2012 r. (sygn. ITPP2/443-1238/12/RS).

Na konieczność uznania darowizny za jedną z transakcji prowadzących do zbycia praw majątkowych wskazują również przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej jako "k.c."). Art. 888 § 1 k.c. stanowi, że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W nauce prawa cywilnego przyjmuje się, że darowiznę "może stanowić nieodpłatne przeniesienie własności, wierzytelności lub innego prawa zbywalnego (np. użytkowania wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, prawa na zorganizowanym kompleksie majątkowym tworzącym całość gospodarczą w postaci przedsiębiorstwa...)" (K. Pietrzykowski, Kodeks cywilny. Komentarz, tom II, Wyd. 6, Warszawa 2011, Legalis).

Darowizna jest jedną z umów, "które umożliwiają w obrocie przenoszenie własności i innych zbywalnych praw majątkowych" (E. Gniewek (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Wyd. 4, Warszawa 2010, Legalis), a więc, innymi słowy, czynność ta prowadzi do nieodpłatnego zbycia praw majątkowych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, że przez transakcję zbycia z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć również darowiznę. Tym samym, do nieodpłatnego przekazania ZCP przez Spółkę nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o VAT. Zatem, planowana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na co wskazuje się w doktrynie (tak m.in. A. Bartosiewicz, Komentarz do ustawy o podatku od towarów i usług, LEX 2013: "czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu").

W związku z tym, do darowizny, której przedmiotem będzie ZCP nie znajdzie zastosowania również art. 18 ust. 1b ustawy o CIT. Przepis ten odnosi się wyłącznie do przekazywanych w ramach darowizny towarów opodatkowanych VAT.

W świetle powyższego, kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest określenie kwoty darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, jeśli przedmiotem darowizny jest świadczenie niepieniężne, niestanowiące jednocześnie towaru opodatkowanego VAT. Kwestia ta nie została uregulowana bezpośrednio w ustawie o CIT. Brak jest wyraźnej podstawy prawnej, jaką w większości przypadków stanowi zdanie drugie art. 18 ust. 1b ustawy o CIT, które w celu określenia kwoty darowizny odsyła do przepisu art. 14 ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazuje też, że przepis art. 18 ust. 1c ustawy o CIT przewiduje, iż odliczanie darowizn niepieniężnych od dochodu "stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana (...) dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny".

W ocenie Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, w celu określenia wartości darowizny należy posiłkować się ogólnymi zasadami systemu podatkowego, w szczególności w zakresie CIT. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na przepisy, które determinują sytuację prawnopodatkową drugiej strony transakcji - obdarowanego. Organizacje prowadzące działalność pożytku publicznego, choć korzystają ze zwolnienia przedmiotowego od CIT z art. 17 ust. 1 pkt 4 bądź art. 17 ust. 1 pkt 6c ustawy o CIT, to zasadniczo podlegają wszelkim innym obowiązkom nakładanym przez ustawę o CIT. Podatnicy ci, zasadniczo mają m.in. obowiązek złożenia zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym, a więc również wykazania kwoty zrealizowanych przychodów. Przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przewiduje, że przychodem jest "wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń". Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o CIT "wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania" (podkreślenie Wnioskodawcy). Oczywiście, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie stanowi rzeczy lub praw oznaczonych co do rodzaju i gatunku, jednak przytoczony przepis wyraźnie wskazuje, że o wysokości przychodu z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT decyduje wartość rynkowa otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw.

W związku z powyższym, odwołując się do zasady racjonalnego prawodawcy, należy zdaniem Spółki stwierdzić, że wartość darowizny w postaci ZCP powinna być taka sama po stronie Spółki oraz obdarowanej organizacji prowadzącej działalność pożytku publicznego.

Jeśli organizacja taka powinna wykazać przychód w wysokości wartości rynkowej otrzymanej darowizny, analogiczna kwota powinna zostać zaraportowana przez Spółkę dla celów jej własnego rozliczenia CIT.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy kwota darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT będzie równa wartości rynkowej ZCP określonej w dokumencie, o którym mowa w art. 18 ust. 1c ustawy o CIT.

Na słuszność stanowiska Spółki wskazuje według Niej piśmiennictwo, w którym podnosi się, że "wartość darowizny rzeczy lub praw, winna odpowiadać ich wartości rynkowej" (S. Babiarz, L. Błystak, B. Dauter, A. Gomułowicz, R. Pęk, K. Winiarski, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2011, Unimex Oficyna Wydawnicza).

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie Jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli - i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu Cywilnego np.: użyczenie, nieodpłatne zniesienie współwłasności, nieodpłatne zlecenie, nieodpłatne przechowanie. W tych bowiem sprawach nawiązuje się miedzy stronami stosunek trwały, co nie jest właściwe umowie darowizny (art. 889 Kodeksu Cywilnego).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca rozważa przekazanie darowizny dla organizacji prowadzącej działalność w sferze pożytku publicznego realizującej cele wskazane w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.). Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem darowizny będzie zespół składników majątkowych stanowiący zorganizowaną części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Przepis art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje że, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania;

Darowizny przekazane na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie - mogą zostać odliczone od dochodu.

Odliczenie od dochodu nie jest uzależnione od posiadania przez obdarowanego (np. organizację pozarządową) statusu organizacji pożytku publicznego. Ważne są jedynie cele, na jakie jest przeznaczona darowizna.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

W myśl art. 18 ust. 1c ww. ustawy odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Analizując wyżej wskazane regulacje prawne, wskazać należy, iż jeśli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość tego towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 powyższej ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy, zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy, wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych.

Rozważając zakres odesłania zawartego w art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można stwierdzić, że wartością przedmiotu darowizny rzeczowej jest wartość określona przez darczyńcę. Jeżeli natomiast wartość ta bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej przenoszonych na obdarowanego rzeczy, wartość darowizny może zostać określona przez organ podatkowy w wysokości uwzględniającej wartość rynkową jej przedmiotu (art. 14 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 1b ww. ustawy).

Z uwagi na powyższe wartość darowizny powinna być określona zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 18 ust. 1b oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Należy jednocześnie zaznaczyć, że podstawowym aktem normatywnym regulującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, w tym zakres i podstawę opodatkowania, wysokość podatku, a także instytucję odliczenia i zwrotu podatku, jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W rozpatrywanej sprawie w ocenie tut. Organu nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, według którego zorganizowana część przedsiębiorstwa nie stanowi rzeczy i do darowizny, której przedmiotem będzie ZCP nie znajdzie zastosowania art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do przekazywanych w ramach darowizny towarów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Rzeczami w rozumieniu art. 45 ustawy - Kodeks cywilny są tylko przedmioty materialne.

Zatem, biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w art. 18 ust. 1b i odesłanie zawarte w tym przepisie do art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który posługuje się pojęciem rzeczy oraz powyższą definicję rzeczy zawartą w art. 45 Kodeksu cywilnego w ocenie tut. Organu w odniesieniu do ustalenia wartości darowizny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie miał zastosowanie przepis art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe tut. Organ stoi na stanowisku, że kwotą darowizny podlegającą odliczeniu od dochodu jest wartość darowizny określona zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 18 ust. 1b oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę indywidualnej interpretacji podatkowej - wskazać należy, iż rozstrzygnięcie to nie jest wiążące dla tutejszego Organu, ponieważ dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.

Należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej - adekwatnie do przedmiotu zapytania - jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w kwestii ustalenia wartości darowizny podlegającej odliczeniu od dochodu, w związku z czym tut. Organ nie odniósł się do poruszanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku zagadnienia dotyczącego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do kwestii ustalenia wartości darowizny przez obdarowanego.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl