IPTPB3/423-152/11-2/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...), reprezentowanej przez (...), przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości stosowania zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia od podatku dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 14 stycznia 2000 r. uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej od operatora Strefy, działającego w imieniu Ministra Gospodarki. Zezwolenie to, udzielone na okres do 28 maja 2017 r., zostało następnie zmienione decyzją Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 14 listopada 2003 r., na podstawie której rozszerzona została działalność objęta zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE. Zmiana zezwolenia nie objęła okresu na jaki zezwolenie zostało udzielone.

Wraz z przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej weszła w życie ustawa z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840; dalej ustawa o zmianie ustawy o SSE), zgodnie z art. 12 ustawy o zmianie ustawy o SSE.

Na moment wejścia w życie tej ustawy, Spółka pozostawała małym przedsiębiorcą w rozumieniu obowiązującej wówczas ustawy z 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka jest uprawniona do stosowania zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (w brzmieniu z 31 grudnia 2000 r.) w okresie do 31 grudnia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do stosowania zwolnień przewidzianych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE), w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2000 r., do końca 2011 r.

Przede wszystkim wskazać należy na warunki stosowania ww. zwolnień, jakie formułuje art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o SSE. Zgodnie z tym przepisem, do skorzystania ze zwolnień do końca 2011 r. uprawnieni są przedsiębiorcy, którzy:

W odniesieniu do pierwszego z wymienionych warunków podkreślić trzeba, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej 14 stycznia 2000 r. Jakkolwiek zezwolenie to zostało zmienione decyzją z 14 listopada 2003 r., to jednak nie ma to wpływu na wskazany wyżej warunek. Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o SSE odwołuje się bowiem do zdarzenia "uzyskania zwolnienia", co nie wyklucza sytuacji, w której już uzyskane zwolnienie zostanie zmienione. Zmiana zezwolenia nie jest bowiem jednoznaczna z "uzyskaniem zwolnienia".

W zakresie drugiego z powołanych wyżej warunków wskazać należy, że ustawa o zmianie ustawy o SSE nie definiuje pojęcia małego przedsiębiorcy. W momencie wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o SSE definicja "małego przedsiębiorcy" znajdowała się w art. 54 ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo Działalności Gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w poprzednim roku obrotowym:

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, nie uważa się jednak za małego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali posiadają:

W dniu wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy o SSE (1 maja 2004 r.) Spółka spełniała warunki wskazane w art. 54 ust. 1 ww. ustawy - Prawo Działalności Gospodarczej. Jednocześnie, wobec Spółki nie zachodziły przesłanki, o których mowa w ust. 2 tego przepisu. Zatem na moment wejścia w życie ustawy o zmianie ustawy o SSE Spółka posiadała status małego przedsiębiorcy.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności nie ulega wątpliwości, że Spółka uprawniona jest do stosowania zwolnień przewidzianych w art. 12 ustawy o SSE, w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2000 r., do końca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania nimi oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej.

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Z przedstawionego we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, na podstawie zezwolenia uzyskanego w 2000 r. i nie występował o jego zmianę. Ponadto Spółka wskazała, iż w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 października 2003 r. zaliczała się go grupy małych przedsiębiorców.

Od momentu rozpoczęcia przez Wnioskodawcę prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, zasady korzystania ze zwolnień podatkowych z tego tytułu ulegały znaczącym zmianom, w szczególności, w związku z przystąpieniem Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej i wejściem w życie przepisów o pomocy publicznej, nowelizowano istotną część unormowań ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Z uwagi na zakres dokonywanych zmian, ustawodawca przewidział okresy przejściowe, w których określeni przedsiębiorcy mogą korzystać ze zwolnień podatkowych na wcześniej obowiązujących zasadach.

Przepisy ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.) określiły m.in. zasady zwolnień podatkowych (obowiązujące od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej) dla przedsiębiorców, którzy posiadają zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

Natomiast ust. 6 cytowanego w zdaniu poprzednim artykułu stanowi, iż począwszy od roku obrotowego następującego po roku, w którym:

Zatem, zasady zwolnień podatkowych dla małych przedsiębiorców, którzy posiadają zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r. oparto na przepisach ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, w tym artykule 12 ust. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r., a w konsekwencji przepisach rozporządzeń ustanawiających specjalne strefy ekonomiczne wydanych na jej podstawie, w ich brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego należy wskazać, że w stosunku do Spółki zastosowanie znajdzie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2000 r.

W myśl tego przepisu, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa.

Dochody, o których mowa w ust. 1, uzyskane w latach podatkowych następujących po roku podatkowym, w którym wygasło całkowite zwolnienie od podatku dochodowego, mogą być natomiast, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, zwolnione od podatku dochodowego w pozostałym okresie, na jaki ustanowiona została strefa, w części nie przekraczającej 50% takich dochodów (art. 12 ust. 2 powołanej ustawy).

Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z art. 12 ust. 5 pkt 1 tej ustawy, przedmiot działalności gospodarczej, której prowadzenie uprawnia do ww. zwolnień, wysokość tych zwolnień, czas ich obowiązywania oraz warunki, od których spełnienia przez przedsiębiorcę uzależnione jest prawo do tych zwolnień ustala Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 4 ust. 1, tj. w rozporządzeniu w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej.

Oznacza to, że rozstrzygając o prawie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uwzględniać warunki korzystania z pomocy publicznej wynikające z uregulowań odpowiedniego rozporządzenia obowiązującego Spółkę w danym okresie.

W konsekwencji, z uwagi na to, że Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu 14 stycznia 2000 r. r., tj. przed dniem 1 stycznia 2001 r., Jej dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r. w zakresie w jakim określają prawo do zwolnień.

Wyżej wymienione rozporządzenie w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej weszło w życie 29 maja 1997 r. i ustanowiło strefę na okres 20 lat (§ 1 ust. 4 oraz § 15 powołanego rozporządzenia), tj. do 29 maja 2017 r.

W odniesieniu do poruszanej kwestii zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej podnieść należy, że z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.).

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Z uwagi na powyższe, w celu ustalenia wielkości pomocy publicznej (a tym samym wysokości zwolnienia z podatku dochodowego), w związku z posiadanym zezwoleniem strefowym, Spółka powinna określać wysokość pomocy publicznej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw na warunkach określonych w rozporządzeniu z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Zgodnie z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia, dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu jest wolny od podatku dochodowego w okresie 10 lat od dnia rozpoczęcia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Wysokość zwolnienia od podatku dochodowego ustala się na podstawie przepisu ust. 3 lub 4. Podmiot dokonuje wyboru jednej z podstaw zwolnienia i o wybranej podstawie zawiadamia niezwłocznie wydającego zezwolenie oraz urząd skarbowy właściwy w sprawach podatku dochodowego. Wybrana podstawa zwolnienia nie może być zmieniona w ciągu roku podatkowego (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Jak stanowi § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, dochód stanowiący równowartość wydatków inwestycyjnych jest wolny od podatku dochodowego. Zwolnienie przysługuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot poniósł wydatki inwestycyjne, aż do wyczerpania, nie dłużej jednak niż do upływu okresu, na który została ustanowiona strefa, z zastrzeżeniem § 8. W wypadku gdy wydatki inwestycyjne przekroczą kwotę stanowiącą równowartość 2 mln ECU, obliczoną przy zastosowaniu średniego kursu ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków, dochód jest wolny od podatku dochodowego w całości.

Zwolnienie od podatku dochodowego wynosi 10% dochodu na każdych dziesięciu pracowników zatrudnionych przez podmiot, jednakże zwolnienie to nie może wynieść mniej niż 10% i więcej niż 100% miesięcznego dochodu (§ 5 ust. 4 rozporządzenia).

W myśl § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, odnosi się wyłącznie do pracowników zatrudnionych po utworzeniu strefy, pracujących w danym miesiącu roku podatkowego. Liczbę pracowników ustala się w przeliczeniu na pełne etaty jako średnią miesięczną.

Za dzień rozpoczęcia przez podmiot działalności gospodarczej na terenie strefy uważa się datę wystawienia pierwszej faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie strefy lub usług wykonanych na jej terenie (§ 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Stosownie natomiast do § 8 ww. rozporządzenia, przepisy § 5 i 7 stosuje się odpowiednio po upływie okresu, o którym mowa w § 5 ust. 1, z tym że kwota zwolnień nie może przekroczyć, odrębnie w każdym roku podatkowym, połowy dochodu uzyskanego przez podmiot z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.

Prawidłowe jest zatem stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym Spółka, będąca "małym przedsiębiorcą" jest uprawniona do stosowania zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.) w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r.

W tym miejscu wskazać należy, że cyt. ustawa z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw w art. 5 zawiera definicję "małego przedsiębiorcy". Zgodnie bowiem z tym przepisem, z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r., w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą - w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r.).

Taka treść powyższego przepisu została uregulowana postanowieniami art. 62 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. 123, poz. 1291). Pojęcie "małego przedsiębiorcy" należy zatem rozpatrywać w świetle postanowień załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r.) a nie w odniesieniu do postanowień ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej.

Końcowo wskazać zatem należy, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe z uwagi na fakt, iż oparł On swoje stanowisko na definicji "małego przedsiębiorcy" zawartej w ustawie - Prawo działalności gospodarczej a nie w ww. ustawie z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.