IPTPB3/423-149/11-2/GG - Określenie wysokości zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia wysokości zwolnienia podatkowego z tytułu dochodu osiągniętego w specjalnej strefie ekonomicznej (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia podatkowego dochodu osiągniętego w specjalnej strefie ekonomicznej oraz sposobu wyliczenia kwoty przysługującej pomocy publicznej w związku prowadzoną działalnością na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka), producent płytek ceramicznych, prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie Zezwolenia nr 24 z dnia 7 września 2000 r. (dalej: Zezwolenie), zmienionego decyzją Ministra Gospodarki z dnia 18 stycznia 2002 r., rozszerzającą przedmiot działalności określonej w Zezwoleniu. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r. Spółka należy do tzw. "starych inwestorów", którym początkowo przysługiwało zwolnienie podatkowe w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE) nielimitowane wysokością poniesionych wydatków kwalifikowanych w całym okresie ważności zezwolenia. W dniu 1 maja 2004 r., a zatem w momencie wprowadzenia - w związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej - zmian dotyczących zasad udzielania i korzystania z pomocy publicznej. Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy.

Zgodnie ze zmienionym Zezwoleniem Spółka prowadzi działalność gospodarczą, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

Warunki prowadzenia działalności na terenie SSE obejmują:

* poniesienie wydatków inwestycyjnych o wartości:

24 378 000 zł w terminie do 31 grudnia 2001 r.

32 560 000 zł w terminie do 30 listopada 2002 r.

* zatrudnienie na terenie strefy:

80 osób w terminie do 31 grudnia 2001 r.

120 osób w terminie do 30 listopada 2002 r.

* rozpoczęcie działalności na terenie strefy w terminie do 30 listopada 2002 r.

Wskazane powyżej warunki zostały przez Spółkę spełnione, a Spółka poniosła dotychczas na terenie SSE wydatki inwestycyjne znacznie przekraczające kwoty wskazane w Zezwoleniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zdaniem Spółki wynika to z treści Zezwolenia, jak również z analizy przepisów prawa, mających zastosowanie do sytuacji Spółki.

Analiza przepisów mających zastosowanie w odniesieniu do sytuacji Spółki.

W związku z akcesją Polski do Unii Europejskiej wprowadzono szereg zmian przepisów o pomocy publicznej:

Wyjątkowo potraktowano tych inwestorów, którzy w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej posiadali status średniego bądź małego przedsiębiorcy w rozumieniu rozporządzeń unijnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej przedsiębiorca, który posiada zezwolenia uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2000 r.:

Powyższe oznacza, że mali i średni przedsiębiorcy posiadający zezwolenia wydane przed 1 stycznia 2001 r. przez wskazany w ustawie zmieniającej okres mieli możliwość korzystania z pomocy publicznej nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków ani dopuszczalną intensywnością pomocy dla danego regionu.

Ponieważ w dniu wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. 1 maja 2004 r. Spółka posiadała status średniego przedsiębiorcy, to na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy Spółka zachowała prawo do korzystania z pomocy publicznej na starych zasadach (tj. do pomocy nielimitowanej wysokością poniesionych wydatków inwestycyjnych) do końca 2010 r.

W związku z tym, że od początku 2011 r. nie jest już możliwe korzystanie ze zwolnienia na preferencyjnych warunkach wprowadzonych ustawą zmieniającą, Spółka korzystać będzie z przysługującego jej zwolnienia na zasadach ogólnych, tj. tych obowiązujących małych i średnich przedsiębiorców w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej. Oznacza to, że od 1 stycznia 2011 r. Spółka zobowiązana jest do kalkulowania wielkości przysługującego Jej zwolnienia podatkowego na bazie poniesionych kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych oraz intensywności pomocy publicznej adekwatnej dla małych i średnich przedsiębiorstw w dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Analiza przepisów prawa dotyczących podstawy kalkulacji wielkości przysługującego zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 maja 2004 r., dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności: prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Górna granica kwoty zwolnienia z podarku dochodowego przysługującego Spółce jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Również zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 maja 2004 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 289 z późn. zm.; dalej: rozporządzenie o SSE), wielkość pomocy publicznej z tytułu kosztów nowej inwestycji należy liczyć jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w tym że rozporządzeniu.

Na podstawie § 6 rozporządzenia o SSE, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji w określone w niniejszym przepisie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne:

* poniesione po dniu uzyskania zezwolenia,

* poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy.

Żaden z przepisów ustawy o SSE ani rozporządzenia o SSE, mających zastosowanie w niniejszej sprawie, nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE.

W szczególności, wśród regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwolenia Spółki, brak jest podstaw do utożsamiania kwoty wydatków inwestycyjnych wyznaczonej w Zezwoleniu z podstawą do kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego. W momencie wydania Zezwolenia, ustawa o SSE w ogóle nie wprowadzała jeszcze obligatoryjnego obowiązku umieszczania w zezwoleniu warunku dotyczącego dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o określonej wartości.

Z kolei zgodnie z brzmieniem ustawy o SSE od 1 stycznia 2001 r., zezwolenie powinno było określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Stąd od 1 stycznia 2001 r. zezwolenia powinny były zawierać warunek dotyczący minimalnej wymaganej wartości wydatków inwestycyjnych. Natomiast obecnie, w odróżnieniu od przepisów obowiązujących w dniu wydania Zezwolenia Spółki oraz od 2001 r. zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Nr 118, poz. 746) - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Powyższy warunek nie dotyczy jednak zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowuje swoją moc również Zezwolenie uzyskane przez Spółkę dnia 7 września 2000 r. które - tak jak inne zezwolenia wydane przed omawianą nowelizacją - nie zawiera warunku dotyczącego maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji w strefie.

Mając na względzie powyższą argumentację, zarówno z przepisów prawa, jak i z treści Zezwolenia Spółki wynika, że do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego należy brać pod uwagę wszystkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione przez Spółkę w całym okresie obowiązywania Zezwolenia.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego. Przykładowo, Spółka wskazuje na interpretację indywidualną z dnia 7 lutego 2011 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że "do obliczenia wielkości pomocy publicznej uwzględnia się wszystkie wydatki kwalifikowane, tzn. także tę część która przewyższa wielkość określoną w Zezwoleniu." Analogiczne rozumienie zaprezentowane zostało m.in. również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 24 lutego 2011 r.,; w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 września 2010 r.,; w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 października 2010 r.,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.