IPTPB3/423-123/14-2/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty wynagrodzenia z tytułu umowy cywilnoprawnej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty wynagrodzenia z tytułu umowy cywilnoprawnej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółkę X Sp. z o.o. Sp. komandytowa tworzy czterech wspólników. Wśród nich komandytariuszami są trzy osoby fizyczne, komplementariuszem jest natomiast Wnioskodawca - XSpółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca zawarł ze spółką, której jest komplementariuszem, tj. z X Sp. z o.o. Sp. komandytowa - umowę cywilnoprawną, której przedmiotem jest świadczenie usług zarządzania i reprezentowania spółki komandytowej. Spółka komandytowa zobowiązała się w ww. umowie cywilnoprawnej do wypłacania na rzecz komplementariusza wynagrodzenia za prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki komandytowej.

Spółka komandytowa będzie otrzymywać od komplementariusza - Sp. z o.o. faktury VAT za świadczone na jej rzecz usługi. Prowadzeniem spraw spółki komandytowej zajmuje się ze strony komplementariusza zarząd Sp. z o.o. W celu sprawnego i skutecznego prowadzenia spraw spółki komandytowej zarząd Sp. z o.o. korzysta z samochodów, telefonów, komputerów i innych niezbędnych urządzeń stanowiących własność spółki komandytowej.

Ponadto, prowadzenie spraw spółki komandytowej wymaga wyjazdów służbowych i w związku z tymi wyjazdami spółka komandytowa będzie zapewniać koszty noclegów, przejazdów, np. zakup biletów osobom wchodzącym w skład zarządu Sp. z o.o. Koszty zarządu są jednak ponoszone przez komplementariusza, bo to zarząd tej spółki (Wnioskodawcy) wykonuje wszystkie czynności zarządzania i reprezentowania spółki komandytowej, a usługi te nie mogą być świadczone nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie z tytułu umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest reprezentacja i prowadzenie spraw spółki komandytowej, wypłacane przez spółkę komandytową na rzecz jej komplementariusza stanowić będzie dla tego komplementariusza - tj. Wnioskodawcy X Sp. z o.o. koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt ponoszony przez spółkę komandytową - w części dotyczącej komplementariusza - jest dla niego również kosztem poniesionym w celu uzyskania przychodów z udziału w zyskach spółki komandytowej. Nie jest to koszt płacony samemu sobie, gdyż koszt ponosi spółka komandytowa, zaś przychód z tego tytułu uzyskuje tylko spółka - komplementariusz. W tym przypadku komplementariusz zarządza spółką komandytową w ramach swojej działalności gospodarczej. Zarządzając spółką świadczy on usługi jako podatnik VAT. W związku z tym wynagrodzenie za zarządzenie spółką komandytową powinno być udokumentowane fakturą VAT. W stosunku do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. m.in. art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z powyżej wymienionym artykułem wydatek podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli:

* został poniesiony (co do zasady nie ma znaczenia faktyczne zapłacenie, ale poniesienie kosztu, czyli wystawienie faktury, ujęcie w księgach),

* przez podatnika (nie przez inną osobę),

* celem poniesienia kosztu było osiągnięcie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* koszt nie został wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

W interpretacji podatkowej z dnia 11 stycznia 2011 r., znak ITPB3/423-563/10/MT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że koszty zarządu ponoszone przez spółkę kapitałową mają charakter wydatków związanych z jej funkcjonowaniem jako osoby prawnej. Tego rodzaju koszty są - co do zasady - uważane za ogólne koszty prowadzonej działalności gospodarczej, których ponoszenie służy uzyskiwaniu przychodów z tej działalności. Koszty działania zarządu spółki kapitałowej - co do zasady - spełniają zatem przesłankę celowości, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.). Organ podatkowy uznał jednak, że koszty funkcjonowania zarządu spółki kapitałowej będącej komplementariuszem spółki komandytowej - w części, w jakiej dotyczą prowadzenia spraw spółki komandytowej - mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w spółce kapitałowej, tylko jeśli spółka kapitałowa będzie wykazywać z tego tytułu odpowiednie przychody. Organ podatkowy argumentował, że jeśli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (komplementariusz) decyduje się ponosić koszty związane z reprezentacją i czynnościami zarządczymi odrębnego podmiotu gospodarczego (spółki komandytowej) to przejmuje na siebie wydatki, które w normalnych warunkach rynkowych obciążałyby spółkę komandytową jako przedsiębiorcę.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie należy utożsamiać obowiązku komplementariusza prowadzenia spraw i reprezentowania spółki komandytowej, wynikającego z przepisów kodeksu spółek handlowych, z obowiązkiem ponoszenia przez niego kosztów tych działań. Jednocześnie organ podatkowy zastrzegł, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego, w którym spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie otrzymuje od spółki komandytowej jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego (formy odpłatności).

Pogląd ten należy zdaniem Wnioskodawcy w pełni zaakceptować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.