IPTPB2/4515-7/15-2/KK - Podatek od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego i znaku towarowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego i znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą - jest architektem. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie zamierza zawiesić prowadzoną działalność. Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od swojego ojca oraz jego wspólnika 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP. W konsekwencji Wnioskodawca stanie się współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) na zasadzie współwłasności ułamkowej. Wspólnik ojca nie jest w żaden sposób spokrewniony z Wnioskodawcą. Wnioskodawca zamierza przystąpić do spółki jawnej wnosząc w drodze aportu wkład niepieniężny w postaci przypadającego Mu udziału w ww. prawie ochronnym. Pozostałe 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego również zostanie wniesione do spółki przez drugiego współwłaściciela znaku towarowego. W momencie otrzymania darowizny i w momencie wniesienia aportu do spółki jawnej, Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności (będzie ona zawieszona na podstawie stosownego wniosku do CEIDG).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) w formie darowizny bez żadnego świadczenia wzajemnego podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

2. Czy wniesienie aportu w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego) do spółki jawnej przez nowego wspólnika będącego osobą fizyczną, nieprowadzącego działalności gospodarczej (i niebędącego podatnikiem VAT) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub innym podatkiem.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, dotyczące podatku od spadków i darowizn. W zakresie odpowiedzi na pytanie Nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny udział w prawie ochronnym do znaku towarowym (oraz znaku towarowego) od ojca i jego wspólnika (prowadzących spółkę cywilną). Na tę okoliczność sporządzona zostanie uchwała wyrażająca zgodę wspólników na przekazanie składnika majątku spółki (objętego współwłasnością łączną) m.in. na rzecz Wnioskodawcy, oraz zgodnie z art. 888 i następnymi Kodeksu cywilnego, zawarte zostaną umowy darowizny pomiędzy wspólnikami, a każdym z obdarowanych (w tym z Wnioskodawcą). Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 860 Kodeksu cywilnego, wspólnicy zawierając umowę spółki cywilnej zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. W wyniku powstania spółki cywilnej dochodzi do wyodrębnienia masy majątkowej stanowiącej majątek wspólny wspólników. Pod względem prawnym "majątek spółki cywilnej" stanowi współwłasność łączną wspólników. Obejmuje on wkłady majątkowe wspólników oraz uzyskane dochody, stanowiące majątek wspólny wspólników, przy czym każdy z nich jest współwłaścicielem tego majątku do niepodzielnej ręki. Wnioskodawca podkreśla fakt, że zgodnie z art. 863 Kodeksu cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku, a także nie może domagać się podziału majątku wspólnego w czasie trwania spółki.

Powyższe przepisy nie wykluczają jednak przesunięć majątkowych pomiędzy masą majątkową powstałą w wyniku zawarcia umowy spółki (majątkiem spółki) a odrębnymi (prywatnymi) masami majątkowymi każdego ze wspólników. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r. (sygn.....). Przepisy te nie wykluczają również możliwości zbycia, darowizny, czy nieodpłatnego przekazania składników majątku spółki na rzecz osób trzecich. Wnioskodawca stwierdza zatem że możliwym jest przekazanie darowizny przez wspólników spółki cywilnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby jednak przesunięcie takie było skuteczne oraz nastąpiło przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność ułamkową muszą być spełnione wymagania przypisane do określonego rodzaju czynności prawnych prowadzących do przeniesienia prawa podmiotowego (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 maja 2004 r., sygn....

Wobec powyższego, wspólnicy zamierzają w formie uchwały wyrazić zgodę na darowiznę oraz w stosownej umowie, działając jako wspólnicy spółki cywilnej, zamierzają darować nieodpłatnie, do majątku osobistego, równe 50% udziały w prawie ochronnym do znaku towarowego (oraz w znaku towarowym) Wnioskodawcy i drugiemu obdarowanemu. Umowa darowizny będzie spełniać wszystkie wymogi przewidziane przepisami prawa, zatem w wyniku jej zawarcia nastąpi przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność ułamkową, zaś nowymi współwłaścicielami staną się obdarowani (w tym Wnioskodawca).

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny. Z kolei art. 3 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że nie podlega podatkowi od spadków i darowizn nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

W opisanej sytuacji, Wnioskodawca nabędzie w drodze darowizny do majątku prywatnego 50% udziałów w prawie ochronnym do znaku towarowego (oraz w znaku towarowym), czyli wartość niematerialną i prawną, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe przepisy zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Należy mieć na uwadze, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak wynika z wyżyj cytowanego art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji umowy darowizny, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), regulującymi sprawy zobowiązań.

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycie tych praw. W związku z tym, nabycie w drodze darowizny udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego oraz znaku towarowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, na podstawie art. 3 pkt 2 ww. ustawy. Przepis ten zawiera przedmiotowe wyłączenie darowizn, których przedmiotem są wskazane w nim prawa, bez względu na to, jaki podmiot jest darczyńcą.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą - jest architektem. Wnioskodawca otrzyma w formie darowizny od swojego ojca oraz jego wspólnika 50% udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego, przyznanym na podstawie stosownej rejestracji w Urzędzie Patentowym RP. W konsekwencji, Wnioskodawca stanie się współwłaścicielem prawa ochronnego do znaku towarowego (oraz znaku towarowego), na zasadzie współwłasności ułamkowej. Wspólnik ojca nie jest w żaden sposób spokrewniony z Wnioskodawcą.

Odnosząc wyżej powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy i przyjmując za Wnioskodawcą, że nabycie udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego oraz znaku towarowego nastąpi w formie darowizny, to czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, co oznacza, że na Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. Dotyczy to zarówno darowizny otrzymanej od ojca Wnioskodawcy jak też osoby obcej, drugiego wspólnika.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznano za prawidłowe.

Podnieść należy, że organ interpretacyjny wydaje interpretacje indywidualne tylko co do zakresu sposobu zastosowania ustaw podatkowych, wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, związanych z materią podatkową. Zatem, organ interpretacyjny uprawniony jest jedynie do dokonywania prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń przedstawionych przez Wnioskodawcę.

W związku z tym, tutejszy Organ może wskazać jakie przepisy oraz skutki podatkowe związane są z dokonaniem konkretnej czynności, jeśli czynność ta jest jednoznacznie określona i nazwana w przepisach prawa cywilnego. Tutejszy Organ nie ma prawa rozstrzygać, czy w rozpatrywanej sprawie będzie miała miejsce darowizna i jaki charakter będą miały nabyte prawa. Organ dokonywałby wówczas kwalifikacji cywilnoprawnej zdarzenia, określonych w Kodeksie cywilnym, do czego nie jest uprawniony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych stron umowy darowizny udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego i znaku towarowego.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia, które zaistnieje, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.