IPTPB2/4511-806/15-2/Akr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Hiszpanii - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Hiszpanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada wyłącznie obywatelstwo polskie i posiada na terytorium RP ośrodek interesów życiowych. Wnioskodawca mieszka na stałe ze swoją żoną w..., tutaj płaci podatki i pobiera emeryturę. Wnioskodawca przebywa dłużej niż 183 dni w roku podatkowym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca pracował legalnie zarówno w Polsce, jak i w Hiszpanii, i z tej racji przysługuje Mu prawo do emerytury zarówno z Hiszpanii, jak i z Polski. Emerytura z Hiszpanii, którą Wnioskodawca otrzymuje, nie jest wypłacana z tytułu pełnienia funkcji publicznych, lecz z tytułu legalnego świadczenia pracy na terenie Hiszpanii. W latach legalnej pracy Wnioskodawca pracował na terenie Hiszpanii w branży handlowej. Ww. emerytura z Hiszpanii jest wypłacana z hiszpańskiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca jednocześnie otrzymuje polską emeryturę wypłacaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z racji tego, że spełnił prawne przesłanki uzyskania prawa do emerytury, pracując przez wymagane lata w Polsce.

Emerytura z hiszpańskiego systemu ubezpieczeń społecznych wpływa na konto bankowe Wnioskodawcy, w banku w Polsce i co miesiąc jest od niej potrącany podatek dochodowy. Bank występuje w roli płatnika tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od świadczenia emerytalnego otrzymywanego z Hiszpanii, Wnioskodawca ma obowiązek zapłacić w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych, skoro obowiązuje umowa z Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania (umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisana w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien płacić w Polsce podatku dochodowego od ww. świadczenia emerytalnego otrzymywanego z Hiszpanii z uwagi na przepis art. 18 umowy zawartej pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r.

Zgodnie z powołanym przepisem, emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym państwie.

W ocenie Wnioskodawcy, kwota wypłacanej emerytury jest kwotą na "rękę", czyli netto, w związku z czym nie podlega już żadnym pomniejszeniom, ani potrąceniom i jest to suma docelowo należna, jaka powinna być Wnioskodawcy wypłacana. W związku z tym, pobieranie podatku dochodowego od osób fizycznych od świadczenia emerytalnego z Hiszpanii, które wpływa na konto bankowe Wnioskodawcy, jest Jego zdaniem niesłuszne i bezprawne, ponieważ nie znajduje uzasadnienia we wskazanych przepisach prawa (art. 18 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, a także art. 3 ust. 1 w zw. z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wskazujących, według Wnioskodawcy, że nie może dojść do podwójnego opodatkowania, otrzymywanej przez Niego hiszpańskiej emerytury.

Sytuację prawną Wnioskodawca rozumie w ten sposób, że skoro w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jednocześnie skoro w myśl art. 4a ww. ustawy, przepisy jej stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, to otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura z Hiszpanii nie może być opodatkowana w Polsce bo byłoby to opodatkowanie świadczenia, które zdaniem Wnioskodawcy powinien otrzymać w całości, to jest w pełnej wartości, którą przekazuje Wnioskodawcy właściwy hiszpański organ tytułem świadczenia emerytalnego. W związku z tym, bank jako płatnik niezasadnie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od emerytury otrzymywanej z Hiszpanii.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 18 ww. umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, wypłacane Wnioskodawcy świadczenie emerytalne w związku z Jego legalną pracą w Hiszpanii, jest już opodatkowane i co zatem idzie, Wnioskodawca nie ma obowiązku płacenia od tego świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - o czym stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z emerytury otrzymywanej z Hiszpanii. W przedmiotowej sprawie mają więc zastosowanie przepisy umowy polsko-hiszpańskiej.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie w dniu 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie (w Polsce).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a ww. Umowy, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Hiszpanię), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowana tylko w tym Państwie (w Hiszpanii).

Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania (w Polsce) - art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy.

W świetle powyższego, świadczenia emerytalne otrzymywane z systemu ubezpieczeń społecznych Hiszpanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce są opodatkowane wyłącznie w Polsce. Renty lub emerytury są opodatkowane wyłącznie w Hiszpanii, wtedy gdy są wypłacane w związku z pełnieniem w przeszłości funkcji publicznych na rzecz Hiszpanii, jednakże pod warunkiem, że nie zachodzi wyłączenie określone w art. 19 ust. 2 lit. b ww. Umowy.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jest wyłącznie obywatelem polskim i ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Otrzymuje emeryturę wypłacaną z Hiszpanii, tj. z hiszpańskiego systemu ubezpieczeń społecznych, która wpływa na konto bankowe Wnioskodawcy w Polsce i co miesiąc jest od niej potrącany podatek dochodowy. Emerytura ta nie jest wypłacana z tytułu pełnienia funkcji publicznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 18 ww. umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura z Hiszpanii jest opodatkowana wyłącznie w Polsce. Zatem na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych z tytułu emerytury z Hiszpanii. W związku z tym bank jako płatnik zasadnie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od otrzymywanej przez Wnioskodawcę emerytury.

Przedstawione we wniosku stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznano za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawca wskazując poprawnie treść art. 18 umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, niewłaściwie go zinterpretował twierdząc, że nie powinien płacić w Polsce podatku dochodowego od ww. świadczenia emerytalnego otrzymywanego z Hiszpanii. Wskazany przez Wnioskodawcę przepis jednoznacznie wskazuje, że emerytury wypłacane osobie (Wnioskodawcy) mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym państwie (Polsce).

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.