IPTPB2/4511-657/15-2/JR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2015 r. (data wpływu 23 października 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 10 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem..., z którym pozostawała i pozostaje w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zakupiła nieruchomość niezabudowaną (zwaną dalej działką) za kwotę 22 000 zł, ponosząc dodatkowe opłaty sądowe i notarialne oraz podatek od czynności cywilnoprawnych, na łączną kwotę 1 631 zł 85 gr.

Ww. nieruchomość została sprzedana przed upływem 5 lat, tj. w dniu 22 kwietnia 2014 r. za kwotę 72 000 zł. Odpłatne zbycie nastąpiło poza wykonywaną działalnością gospodarczą.

Środki pochodzące ze sprzedaży były objęte wspólnością majątkową małżeńską Wnioskodawczyni i Jej męża. Kwotę uzyskanego przychodu, zgodnie z zeznaniem podatkowym za rok 2014, małżeństwo zdeklarowało przeznaczyć w 100% na cele mieszkaniowe, unikając tym samym konieczności zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego z tytułu transakcji sprzedaży ww. działki.

Od 2009 r. Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z mężem w domu jednorodzinnym (zwanym dalej nieruchomością), położonym w..., o powierzchni ok. 220 m², który stanowił współwłasność małżeńską rodziców Wnioskodawczyni....

W 2006 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Zgodnie z postanowieniem Sądu z 2007 r. w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej, ojciec Wnioskodawczyni..., siostra... i Wnioskodawczyni stali się współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości, z tym, że ojciec w 4/6 udziałów (3/6 z tytułu bycia współwłaścicielem i w 1/6 z tytułu spadkobrania), siostra Wnioskodawczyni w 1/6 udziałów i Wnioskodawczyni w 1/6 udziałów.

Ojciec Wnioskodawczyni... 3/6 udziałów w nieruchomości, w połowie 2010 r. sprzedał na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża, które zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków. Tym samym Wnioskodawczyni wraz z mężem jest współwłaścicielem nieruchomości w 3/6 udziałów na zasadzie bezudziałowej wspólności majątkowej małżeńskiej, a ponad te 3/6 udziałów, Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką do 1/6 udziałów na zasadzie majątku osobistego.

W okresie od połowy 2010 r. do 22 sierpnia 2014 r. toczyło się postępowanie zainicjowane przez siostrę... w przedmiocie działu spadku obejmującego jedynie udziały w ww. nieruchomości, tj. 1/6 udziałów ojca Wnioskodawczyni,..., 1/6 udziałów siostry Wnioskodawczyni... i 1/6 udziałów Wnioskodawczyni. Poza wskazanymi udziałami w skład spadku nie wchodziły żadne inne prawa majątkowe.

Orzeczeniem prawomocnym od dnia 22 sierpnia 2014 r. (czyli po dacie sprzedaży działki) dokonano działu spadku - nieruchomości poprzez przysądzenie na rzecz Wnioskodawczyni także udziałów w nieruchomości należących do Jej ojca i siostry (2/6 udziałów) z obowiązkiem spłaty z tego tytułu pozostałych współwłaścicieli nieruchomości poprzez zapłatę na rzecz każdego z nich kwoty 82 450 zł. Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła ponad 1/6 swoich udziałów w majątku spadkowym dodatkowe 2/6 udziałów w nieruchomości.

Środki objęte bezudziałową wspólnością majątkową małżeńską w kwocie 72 000 zł, a pochodzące ze sprzedaży działki w całości przeznaczone zostały na spłatę współwłaścicieli, których udziały Wnioskodawczyni nabyła na mocy postanowienia o dziale spadku prawomocnego od dnia 22 sierpnia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości zabudowanej stanowiącej Jej miejsce zamieszkania, przypadających pozostałym spadkobiercom na mocy orzeczenia sądu o zniesieniu współwłasności majątku spadkowego poprzez ich przysporzenie podatnikowi, można uznać za wydatek na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy środki pochodzące z odpłatnego zbycia działki objęte bezudziałową wspólnością majątkową małżeńską przeznaczone w całości na nabycie przez jednego z małżonków do jego majątku osobistego udziałów w nieruchomości przeznaczonej na cele mieszkaniowe, w której udziały posiada także drugi z małżonków, mogą być w całości, to jest w kwocie 72 000 zł, uznane za objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli nie w całości to w jakim zakresie.

Zdaniem Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania nr 1, nabycie na mocy postanowienia sądu udziałów pozostałych spadkobierców w nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, uzyskanych w wyniku podziału współwłasności spadkowej obejmującej tylko tą nieruchomość poprzez spłatę dokonaną na rzecz pozostałych spadkobierców, należy uznać za nabycie w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 25 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (analogicznie w wyroku WSA w Lublinie z dnia 2 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/LU 645/11, Legalis).

Zdaniem Wnioskodawczyni w odniesieniu do pytania nr 2, całość środków pochodzących z odpłatnego zbycia nieruchomości, objętych bezudziałową wspólnością majątkową małżeńską, przeznaczonych przez jednego z małżonków pozostających w tej wspólności, na nabycie na mocy postanowienia sądu o podziale majątku spadkowego do jego majątku osobistego udziałów w nieruchomości służącej celom mieszkaniowym obu małżonków, w której drugi małżonek nie dokonujący nabycia jest współwłaścicielem na zasadzie wspólności połowy udziałów, jest uwzględniana przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy mieć na uwadze, według Wnioskodawczyni, że środki pochodzące ze sprzedaży elementów majątku dorobkowego małżonków stanowią element ich majątku wspólnego, który ma charakter bezudziałowy, a zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, żaden z małżonków w czasie trwania małżeństwa nie może żądać ustalenia udziałów w składnikach objętych wspólnością ani rozporządzać udziałem jaki przypadałby mu na wypadek ustania małżeństwa lub wspólności. Uzasadnia to możliwość przeznaczenia przez jednego z małżonków całości środków pochodzących ze sprzedaży na nabycie udziału w nieruchomości służącej zaspokojeniu potrzeb wspólnej rodziny, choćby nabycie następowało do majątku osobistego jednego z małżonków, zwłaszcza, gdy współmałżonek jest także współwłaścicielem pozostałej części udziałów takiej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazuje, że analogiczne stanowisko zajął WSA w Krakowie w wyroku z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14 (Legalis), w którym wskazano, że jeżeli małżonkowie dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych (a z taką sytuacją mamy do czynienia na gruncie niniejszej sprawy) wspólnie podejmują inwestycje określone w art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, późn. zm.) na gruncie bądź w budynku stanowiącym majątek odrębny jednego z nich, to nie można im odmówić prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, zostaje bowiem spełniony zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie.

W świetle obowiązującego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższej regulacji prawnej należy wyjaśnić, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części bądź udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób jej nabycia.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w dniu 10 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, z którym pozostawała i pozostaje w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zakupiła nieruchomość niezabudowaną, ponosząc dodatkowe wydatki związane z tą transakcją tj. opłaty sądowe i notarialne, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Ww. nieruchomość została sprzedana w dniu 22 kwietnia 2014 r. Odpłatne zbycie nastąpiło poza wykonywaną działalnością gospodarczą.

Środki pochodzące z tej sprzedaży były objęte wspólnością majątkową małżeńską Wnioskodawczyni i Jej męża. Kwotę uzyskanego przychodu zgodnie z zeznaniem podatkowym za rok 2014, małżeństwo zdeklarowało przeznaczyć w 100% na cele mieszkaniowe.

Odnosząc się do opodatkowania sprzedaży niezabudowanej nieruchomości stanowiącej wspólność ustawową małżeńską z mężem, należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zasadą ustawową jest zatem, że każdy z małżonków jest osobnym podatnikiem. W szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna, czyli każdy z małżonków.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Przy ustalaniu przychodów osiąganych z majątku wspólnego, znajduje zastosowanie przepis art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z którego wynika, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku podatkowego, w który nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach wskazanych w ustawie, a podmiotem zobowiązanym do uiszczenia ewentualnego podatku jest podatnik tego podatku, czyli każdy z małżonków (każdy podlega odrębnemu opodatkowaniu).

Skoro każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia, to każdy z nich zobowiązany jest do rozliczenia połowy przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej wspólny majątek małżeński i wyliczenia należnego podatku dochodowego.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w niezabudowanej nieruchomości została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, środki pieniężne odpowiadające Jej udziałowi stanowią źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 21 ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że orzeczeniem prawomocnym od dnia 22 sierpnia 2014 r. dokonano działu spadku obejmującego 1/2 część nieruchomości poprzez przysądzenie na rzecz Wnioskodawczyni udziałów w nieruchomości należących do pozostałych spadkobierców: ojca i siostry (2/6 udziałów) z obowiązkiem spłaty z tego tytułu pozostałych współwłaścicieli nieruchomości poprzez zapłatę na rzecz każdego z nich kwoty 82 450 zł. Wskutek zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła ponad swój udział 1/6 w majątku spadkowym, dodatkowe 2/6 udziałów w nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2013 r. poz. 121, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy zaś do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia praw do spadku sąd nie określa składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można bowiem nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, należą do majątku osobistego każdego z małżonków, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Powyższe oznacza, że w przypadku nabycia majątku w ramach spadku wchodzi on wyłącznie do majątku osobistego małżonka z mocy prawa.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że połowa przychodu uzyskanego przez Nią w 2014 r. z odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości nabytej wspólnie z mężem w ramach wspólności małżeńskiej w 2012 r., będzie podlegała opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym - na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) w związku z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w sytuacji wydatkowania tego dochodu w ciągu dwóch lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni dokonała ww. sprzedaży na cele mieszkaniowe wskazane w ustawie, tj. na nabycie udziałów w nieruchomości - przy spełnieniu pozostałych warunków - korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma przy tym znaczenia dla możliwości zastosowania przedmiotowego zwolnienia, że nabycie ww. udziałów zostało dokonane w drodze działu spadku. Na mocy prawomocnego orzeczenia działu spadku Wnioskodawczyni uzyskała prawo własności 2/6 udziałów w nieruchomości, tj. udziałów, które należały do pozostałych spadkobierców i została zobowiązana do ich spłaty. Spłata na rzecz pozostałych spadkobierców jest zatem dla Wnioskodawczyni wydatkiem na nabycie do Jej majątku odrębnego, udziałów w nieruchomości, które uprzednio należały do innych osób (spadkobierców), przekraczających Jej udziały nabyte w spadku po zmarłej matce.

Powyższe zwolnienie obejmuje tylko taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości niezabudowanej jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

Reasumując, stanowisko Wnioskodawczyni uznano w całości za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, że tylko należna Jej połowa (a nie całość) dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości wchodzącej do majątku objętego wspólnością małżeńską, wydatkowana na nabycie w drodze działu spadku do Jej majątku odrębnego 2/6 udziałów do nieruchomości (domu jednorodzinnego), może korzystać ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 lit. a) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wymienione ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni Jej współmałżonka.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnie przedstawieniem we wniosku stanem faktycznym. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że stanowiska w nich zawarte dotyczą indywidualnych spraw i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, gdyż nie stanowią przepisów prawa materialnego. Ponadto należy wyjaśnić, że wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14 został wydany w innym stanie faktycznym niż przedstawiony we wniosku przez Wnioskodawczynię. Natomiast Organ nie może odnieść się do wyroku WSA w Lublinie z dnia 2 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 645/11, z uwagi na brak takiego orzeczenia w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądowych oraz aplikacji Legalis.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, tutejszy Organ informuje, że od wniosku została uiszczona opłata w kwocie 80 zł. W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy jednego stanu faktycznego opłata w wysokości 40,00 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku, w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.