IPTPB2/4511-622/15-3/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku:

* odszkodowania uzyskanego w ramach programu dobrowolnych odejść - jest prawidłowe,

* odprawy uzyskanej w ramach programu dobrowolnych odejść - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 października 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem odprawy oraz odszkodowania w ramach programu dobrowolnych odejść.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.). Pismem z dnia 29 grudnia 2015 r., Nr IPTPB2/4511-622/15-2/k.k., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 30 grudnia 2015 r. (data doręczenia 4 stycznia 2016 r.), natomiast w dniu 11 stycznia 2016 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 7 stycznia 2016 r. (data nadania 8 stycznia 2016 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był zatrudniony w jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa..... od dnia 19 lutego 1993 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., a od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r.w....., w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 31 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca odszedł z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, określonego w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść 2014 r.w..... - Uchwała Nr. Zarządu..... z dnia 9 lipca 2014 r., w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia. Regulamin w sprawie określenia zasad Programu Dobrowolnych Odejść pracowników zatrudnionych w....S.A. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami..... jest regulaminem w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy, ponieważ reguluje prawa i obowiązki obydwu stron stosunku pracy tj. pracodawcy oraz pracowników. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na mocy porozumienia stron z inicjatywy pracodawcy, z przyczyn niedotyczących pracowników, w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

W ramach Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawca otrzymał następujące świadczenia:

* odprawę z ustawy z 2003 r. w kwocie 9 533, 34 zł,

* odszkodowanie z Programu Dobrowolnych Odejść w kwocie 47 666,70 zł, w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia.

Powyższe świadczenia tj. odprawa i odszkodowanie wynikające z uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść zostały wypłacone jednorazowo w dniu 10 września 2014 r. Wysokość ww. świadczeń została ustalona w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść 2014 r.w..... S.A. w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia, który stanowi załącznik do Uchwały Nr. Zarządu..... S.A. z dnia 9 lipca 2014 r. Od otrzymanych świadczeń pracodawca pobrał należy podatek. Z osiągniętych dochodów za 2014 r. Wnioskodawca rozliczył się w Urzędzie Skarbowym.......

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 stycznia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że § 4 ust. 2 Regulaminu w sprawie Programu Dobrowolnych Odejść 2014 r.w..... S.A. z dnia 9 lipca 2014 r. w Warszawie stanowił, iż w związku z rozwiązaniem umowy o pracę w ramach Programu pracownikom przysługują następujące świadczenia:

Ponadto, w § 4 ust. 8 ww. Programu zapisano, że pracownicy uprawnieni do skorzystania z Programu mają prawo do odszkodowania, o którym mowa w powyższym ust. 2 pkt 2, w wysokości:

Na podstawie ww. Regulaminu, zawarte zostało w dniu 12 sierpnia 2014 r. porozumienie stron o rozwiązaniu umowy o pracę z dniem 31 sierpnia 2014 r.

W § 2 wymienionego porozumienia zapisano, że rozwiązanie łączącego strony stosunku pracy nastąpi na zasadach określonych w programie tj. w trybie art. 30 § 1 ust. 1 Kodeksu pracy, na mocy porozumienia stron z inicjatywy pracodawcy, z przyczyn niedotyczących pracowników, w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, późn. zm.), to jest zmniejszeniem zatrudnienia (przyczyny ekonomiczne).

Ponadto, § 3 ww. porozumienia stanowi, że w związku z rozwiązaniem umowy o pracę w ramach Programu Dobrowolnych Odejść Pracownik otrzyma od Pracodawcy następujące świadczenia:

Odszkodowanie nie było wypłacone z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę. Ponadto, niniejsze porozumienie wyczerpuje wszelkie roszczenia stron wynikające z łącznego je stosunku pracy, w tym wynikające z rozwiązania umowy o pracę na zasadach określonych w Programie. Otrzymane odszkodowanie jest formą rekompensaty za utracone korzyści i poniesione straty, a mianowicie możliwość osiągania wynagrodzenia za pracę u dotychczasowego pracodawcy, umożliwi Wnioskodawcy zaspokojenie potrzeb życiowych w sytuacji utraty dotychczasowego źródła dochodu oraz zrekompensuje trudności w poszukiwania pracy w wieku 50 lat. W związku z rozwiązaniem umowy o pracę w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, Pracodawca wypłacił, zgodnie z § 4 ust. 2 pkt 1 Regulaminu w sprawie Programu Dobrowolnych Odejść w 2014 r.w...S.A., odprawę pieniężną, ustawową, o której mowa w art. 8 ustawy o zwolnieniach grupowych, w wysokości trzykrotności wynagrodzenia. Otrzymana odprawa tak i odszkodowanie zrekompensują Wnioskodawcy poniesione straty w związku z brakiem możliwości uzyskania wynagrodzenia za pracę u dotychczasowego pracodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy otrzymane odszkodowanie i odprawa pieniężna w 2014 r. z tytułu rozwiązania umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników, na podstawie Programu Dobrowolnych Odejść, jest zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniach wniosku, w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, nie powinien On odprowadzać podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpi na podstawie porozumienia stron z art. 30 § 1 ust. 1 Kodeksu pracy, z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.). Wnioskodawca uważa, że ma zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328), który to przepis, na mocy art. 14, ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

W opinii Wnioskodawcy, otrzymana ustawowa odprawa pieniężna została zawarta w Programie Dobrowolnych Odejść i wypłacona na podstawie porozumienia stron o rozwiązaniu umowy o pracę. Zatem, nie jest wyjątkiem zapisanym w art. 21 ust. 1 pkt 3 dotyczącym "odpraw pieniężnych wypłaconych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników".

Wnioskodawca uważa, że powyższa odprawa powinna być zwolniona z opodatkowania na postawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych:

* odszkodowania uzyskanego w ramach programu dobrowolnych odejść - jest prawidłowe,

* odprawy uzyskanej w ramach programu dobrowolnych odejść - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1328 i 1478) - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. #8722; Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca był zatrudniony w jednostkach organizacyjnych przedsiębiorstwa.... od dnia 19 lutego 1993 r. do dnia 31 grudnia 2000 r., a od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r.w.... S.A. Oddział Gospodarki Nieruchomościami...., w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 31 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca odszedł z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, określonego w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść 2014 r.w.... S.A, w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia. Regulamin w sprawie określenia zasad Programu Dobrowolnych Odejść pracowników zatrudnionych w.... S.A. jest regulaminem w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy, ponieważ reguluje prawa i obowiązki obydwu stron stosunku pracy tj. pracodawcy oraz pracowników. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło na mocy porozumienia stron z inicjatywy pracodawcy, z przyczyn niedotyczących pracowników, w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, z późn. zm.).

W ramach Programu Dobrowolnych Odejść Wnioskodawca otrzymał następujące świadczenia:

* odprawę z ustawy z 2003 r. w kwocie 9 533, 34 zł,

* odszkodowanie z Programu Dobrowolnych Odejść w kwocie 47 666,70 zł, w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia.

Powyższe świadczenia tj. odprawa i odszkodowanie wynikające z uczestnictwa w Programie Dobrowolnych Odejść zostały wypłacone jednorazowo w dniu 10 września 2014 r. Wysokość ww. świadczeń została ustalona w Regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść 2014 r.w..... S.A. w związku ze zmniejszeniem zatrudnienia. Od otrzymanych świadczeń pracodawca pobrał należy podatek.

Ponadto, w § 4 ust. 8 ww. Programu zapisano, że pracownicy uprawnieni do skorzystania z Programu mają prawo do odszkodowania, o którym mowa w powyższym ust. 2 pkt 2, w wysokości:

W § 2 wymienionego porozumienia zapisano, że rozwiązanie łączącego strony stosunku pracy nastąpi na zasadach określonych w programie tj. w trybie art. 30 § 1 ust. 1 Kodeksu pracy, na mocy porozumienia stron z inicjatywy pracodawcy, z przyczyn niedotyczących pracowników, w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844, późn. zm.), to jest zmniejszeniem zatrudnienia (przyczyny ekonomiczne).

Odszkodowanie nie było wypłacone z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę. Ponadto, niniejsze porozumienie wyczerpuje wszelkie roszczenia stron wynikające z łącznego je stosunku pracy, w tym wynikające z rozwiązania umowy o pracę na zasadach określonych w Programie. Otrzymane odszkodowanie jest formą rekompensaty za utracone korzyści i poniesione straty, a mianowicie możliwość osiągania wynagrodzenia za pracę u dotychczasowego pracodawcy, umożliwi Wnioskodawcy zaspokojenie potrzeb życiowych w sytuacji utraty dotychczasowego źródła dochodu oraz zrekompensuje trudności w poszukiwania pracy w wieku 50 lat.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

Natomiast istoty "odprawy" nie należy doszukiwać się w twierdzeniu, że tego typu świadczenie jest odszkodowaniem, czyli naprawieniem szkody lub straty, jaką pracownik poniósł w związku z pozbawieniem go zatrudnienia. De facto jest ona świadczeniem pracodawcy w razie zaistnienia zdarzeń, które zgodnie z odpowiednimi przepisami powodują niemożliwość, niecelowość lub zbędność kontynuacji stosunku pracy.

Ponadto, nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że ilekroć ustawodawca posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określeniem "odprawa", to za każdym razem dotyczy to wyłączenia od analizowanego zwolnienia przedmiotowego zawartego w lit. a, b) i c) ww. normy prawnej.

Przedmiotowym zwolnieniem nie są zatem objęte odprawy pieniężne, i to zarówno te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, jak i odprawy pieniężne, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że zwolnieniu powyższemu podlegają wyłącznie odszkodowania lub zadośćuczynienia - co wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu podlegają odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost ze wskazanych w tym przepisie regulacji prawnych z wyjątkiem m.in. właśnie odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa stwierdzić należy, że wypłacone Wnioskodawcy odszkodowanie, korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z opisanego stanu faktycznego, wysokość i zasady ustalenia otrzymanego świadczenia wynikały z Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść, a regulamin ten należy do regulacji, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. W związku z powyższym, Wnioskodawcy nie będzie miał obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania.

Natomiast wypłacona Wnioskodawcy odprawa, wynikająca z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, nie zmieniło dotychczasowej zasady, zgodnie z którą przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie wyłącznie do odszkodowań i zadośćuczynień. Zatem, wypłacona odprawa będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, albowiem podstawą jej wypłaty był stosunek pracy.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.