IPTPB2/4511-6/15-4/MP - Ustalenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 marca 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/4511-6/15-4/MP Ustalenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2014 r. (data wpływu 2 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 23 lutego 2015 r., Nr IPTPB2/4511-6/15-2/MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 lutego 2015 r. (data doręczenia 27 lutego 2015 r.), natomiast w dniu 3 marca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 2 marca 2015 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział 1/4 w nieruchomości położonej we Francji, którą odziedziczyła po zmarłej matce - obywatelce polskiej, zmarłej w dniu 28 lipca 2013 r. w X. Matka Wnioskodawczyni nabyła tę nieruchomość w drodze spadku po swojej zmarłej siostrze - obywatelce francuskiej. Wszystkie podatki dotyczące tej nieruchomości zostały we Francji opłacone w należnym terminie przez matkę Wnioskodawczyni - zgodnie z francuskimi przepisami podatkowymi.

Wnioskodawczyni tą część nieruchomości oddziedziczoną po zmarłej matce zgłosiła składając deklarację SD-Z2 w Urzędzie Skarbowym w ustawowym terminie, w dniu 15 stycznia 2014 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie osiągnięcia przychodu z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości miała miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W skład spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni wchodziły: nieruchomość położona w Polsce i udział 1/4 nieruchomości położonej we Francji. Matka Wnioskodawczyni (spadkodawczyni) obywatelka Rzeczpospolitej Polskiej, nie przebywająca nigdy na terenie Republiki Francuskiej, nie była jedynym właścicielem nieruchomości we Francji - posiadała 1/4 udziału w nieruchomości we Francji, oddziedziczoną po swojej zmarłej siostrze. Dodatkowo matka Wnioskodawczyni posiadała udział 3/4 w nieruchomości w Polsce po zmarłym wcześniej mężu, ojcu Wnioskodawczyni, która nie została sprzedana. Wnioskodawczyni była jedyną spadkobierczynią po zmarłej matce.

Wnioskodawczyni nabyła spadek na drodze aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 19 sierpnia 2013 r. sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w X. Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce w całości.

Sprzedaż w dniu 24 czerwca 2014 r. udziału w nieruchomości we Francji została dokonana przez spadkobiercę po zmarłej matce czyli Wnioskodawczynię, która była jedyną spadkobierczynią. Wnioskodawczyni otrzymała kwotę nieprzekraczającą zawartości Jej udziału w spadku - #188; udziału w nieruchomości.

Odpłatne zbycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z odpłatnego zbycia części nieruchomości mieszkalnej położonej na terytorium Francji, przed upływem 5 lat od nabycia tej nieruchomości w drodze spadku po zmarłej matce, uzyskany przez obywatelkę Polski (Wnioskodawczynię), na stałe zamieszkałą w Polsce, nigdy nieprzebywającą we Francji, jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce.

2. Czy Wnioskodawczyni musi złożyć PIT- 39 w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek nie występuje - nieruchomość była położona we Francji.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawczyni stwierdziła, że na podstawie art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Umowa między Rządem PRL a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) w art. 6 ust. 1 stanowi, że dochody z majątku nieruchomego podlegają opodatkowaniu w tym umawiającym się państwie, w którym ten majątek jest położony.

Wnioskodawczyni uważa, że podatek dochodowy od osób fizycznych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej jest nienależny. Wnioskodawczyni stwierdza, że nie musi składać PIT-39 w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy. za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z treści stanu faktycznego opisanego we wniosku, Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawczyni nabyła spadek po matce zmarłej w dniu 28 lipca 2013 r. w X. (obywatelce Rzeczypospolitej Polskiej). Nabycie przez Wnioskodawczynię spadku po zmarłej matce potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 19 sierpnia 2013 r. sporządzony w Kancelarii Notarialnej w X. Wnioskodawczyni była jedyną spadkobierczynią po zmarłej matce.

W skład spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni wchodziły: nieruchomość położona w Polsce i udział w nieruchomości położonej we Francji. Spadkodawczyni/matka Wnioskodawczyni, nie była jedynym właścicielem nieruchomości położonej we Francji - posiadała 1/4 udziału w tej nieruchomości, oddziedziczonego po swojej zmarłej siostrze.

W dniu 24 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała udział 1/4 części w nieruchomości położonej we Francji, którą odziedziczyła w spadku po zmarłej matce.

Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości położonej we Francji przez Wnioskodawczynię nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W opisanym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym zastosowanie znajdą uregulowania Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Umowy, dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. Umowy, określenie "majątek nieruchomy" rozumie się według prawa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa rzeczowego, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zamiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych bogactwa naturalnych. Statki żeglugi morskiej i śródlądowej oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. Umowy - zyski pochodzące ze sprzedaży majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2 albo ze sprzedaży udziałów lub podobnych praw w spółce, której aktywa składają się głównie z majątku nieruchomego, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek ten jest położony.

Należy zatem stwierdzić, że w świetle powołanego wyżej art. 13 ust. 1 ww. Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, przychody ze sprzedaży nieruchomości podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Państwie, w którym nieruchomość ta jest położona (zasada situs tj. prawo do opodatkowania dochodów ma państwo położenia nieruchomości), niezależnie od tego czy miejsce zamieszkania sprzedającego jest w Polsce, czy we Francji. Innymi słowy w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terenie Francji przez osobę mającą miejsce stałego zamieszkania w Polsce, sprzedaż ta zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. Umowy jest opodatkowana we Francji - zgodnie z prawem francuskim.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku oraz przepis art. 13 ust. 1 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej należy stwierdzić, że dokonana przez Wnioskodawczynię w dniu 24 czerwca 2014 r. - sprzedaż #188; udziału nabytego w spadku w 2013 r. - nieruchomości położonej na terytorium Francji, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, natomiast podlega opodatkowaniu we Francji, na zasadach jakie przy sprzedaży nieruchomości obowiązują w prawie francuskim.

W konsekwencji, w związku z odpłatnym zbyciem udziału w przedmiotowej nieruchomości położonej na terenie Francji na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym w Polsce.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy również dodać, że dołączone dokumenty nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji, gdyż tutejszy Organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl