IPTPB2/4511-568/15-4/AC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.), uzupełnionym pismem nadanym w dniu 30 listopada 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2015 r. do Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej. Przy piśmie z dnia 14 września 2015 r., nr IBPB-2-1/4511-416/15/BJ, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 17 września 2015 r.).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 20 listopada 2015 r., nr IPTPB2/4511-568/15-2/AC, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 listopada 2015 r., natomiast w dniu 7 grudnia 2015 r. przesłano uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 30 listopada 2015 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 5 sierpnia 2000 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Dnia 7 lutego 2005 r. urodził się syn M.M., który od chwili urodzenia do dnia 31 stycznia 2012 r. mieszkał z Wnioskodawcą i Jego żoną. Wnioskodawca wyprowadził się w dniu 1 lutego 2012 r., natomiast w dniu 30 czerwca 2012 r. ze wspólnego mieszkania wyprowadziła się żona z małoletnim M.M. A zatem począwszy od dnia 1 lutego 2012 r. Wnioskodawca nie mieszka wraz z synem. Pomimo to, utrzymywał stałe kontakty z dzieckiem, w szczególności poprzez odwiedziny syna.

W dniu 3 grudnia 2014 r. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy poprzez orzeczenie rozwodu. Zgodnie z ww. wyrokiem władza rodzicielska nad małoletnim synem została powierzona matce, ograniczając ją jednocześnie Wnioskodawcy do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących dziecka, takich jak: wybór szkoły, zawodu, sposobu leczenia. Miejsce zamieszkania małoletniego ustalono przy matce. Jednocześnie ustalone zostały kontakty Wnioskodawcy z synem.

Wnioskodawca nadmienia przy tym, że wykonuje w stosunku od małoletniego władzę rodzicielską, a także nieustannie bierze On udział w utrzymaniu i wychowywaniu dziecka. Wyraża się to również w terminowym regulowaniu przez Niego na rzecz dziecka alimentów zasądzonych przez Sąd Okręgowy. Niejednokrotnie oprócz partycypowania w postaci alimentów Wnioskodawca kupuje dodatkowo prezenty dla dziecka. Jednocześnie stale utrzymuje on kontakt z małoletnim i decyduje o istotnych sprawach dziecka. Wnioskodawca dodaje, że matka dziecka nie rozliczała się do chwili obecnej z Urzędem Skarbowym. Ponadto, Wnioskodawca oświadcza, że z posiadanych przez Niego informacji wie, że Jego była żona nie korzysta z odliczeń od podatku dochodowego z tytułu wychowywania dziecka z uwagi na zbyt niską wysokość osiąganych dochodów.

Jednocześnie wyjaśnia, że zdarzenie opisane powyżej dotyczy roku podatkowego 2015 (zdarzenie przyszłe). Podkreślił przy tym, że zarówno w ww. roku podatkowym, jak również w przyszłości wykonywał i będzie wykonywał władzę rodzicielską wobec małoletniego. Jakkolwiek zaś jest ona ograniczona do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących dziecka takich jak: wybór szkoły, zawodu, sposobu leczenia, to nie ulega wątpliwości, że jest ona przez Wnioskodawcę sumiennie wykonywana. Co więcej, Wnioskodawca przez cały okres utrzymuje ścisły kontakt z synem poprzez odbywanie m.in. wizyt.

Ponadto Wnioskodawca oświadcza, że w stosunku do niego oraz jego dziecka nie miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r., o podatku tonażowym. Dochody, które osiągał w roku podatkowym pochodziły natomiast ze stosunku pracy na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i były opodatkowane na zasadach ogólnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że jego dochody przekraczały kwoty 56 000,00 zł w roku podatkowym.

Wnioskodawca przy tym wskazuje, że jego syn, nie osiągał w roku podatkowym, którego dotyczy przedstawiony stan faktyczny żadnych dochodów, które podlegałyby opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, syn nie został umieszczony w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo i w jakiej wysokości do skorzystania z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obojgu rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dziecko. Władza rodzicielska zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) przysługuje obojgu rodzicom, zaś - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Ograniczenie tej władzy wynikające z orzeczenia sądowego powierzającemu jednemu z rodziców wykonywanie władzy rodzicielskiej, nie wpływa na możliwość korzystania z ulgi, ponieważ drugiemu z rodziców również przysługuje władza rodzicielska, nawet jeżeli została ograniczona do decydowania tylko w najważniejszych sprawach dotyczących dziecka. Tak więc ulga ta przysługuje także rodzicowi, który ma ograniczoną władzę rodzicielską. Z odliczenia nie może natomiast skorzystać ten z rodziców, który na skutek interwencji sądu opiekuńczego został pozbawiony tej władzy, jak również rodzic, w stosunku do którego została ona zawieszona.

Rodzice po rozwodzie lub separacji, jeśli obydwoje mają władzę rodzicielską, muszą ustalić, w jakiej kwocie i które z nich korzysta z odliczenia ulgi na dziecko. Konieczne jest zatem porozumienie w tym względzie, co oznacza, że rodzice dziecka powinni wspólnie uzgodnić sposób odliczenia okresów wykonywania przez nich władzy rodzicielskiej, które będą stanowiły podstawę do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Odliczenie ulgi będzie wymagało uzgodnienia przez małżonków proporcji, w jakiej dokonają odliczenia za okresy, w których wspólnie wykonywali władzę rodzicielską nad synem. Wynika to z faktu, że brak takiego uzgodnienia może spowodować, że suma odliczeń dokonanych przez rodziców - w ich zeznaniach podatkowych - przekroczy kwotę ustawową na dziecko. Ustawodawca natomiast jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, tejże proporcji nie można ściśle zastosować. Ulga bowiem przysługuje im wspólnie i podlega wykazaniu w zeznaniach w częściach równych lub wg proporcji przez Nich przyjętej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeżeli oboje rodzice wykonują władzę rodzicielską, wówczas ulga prorodzinna przysługuje każdemu z rodziców w proporcjach przez nich ustalonych, z tym, że łączna kwota odliczeń, przez nich dokonana nie może przekroczyć kwoty odliczeń przysługujących względem danego dziecka, a jeżeli takich proporcji nie ustalili, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych. Istotne jest, aby nie dochodziło do dublowania ulgi.

Decyzję o sposobie podziału tej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom dziecka, zaznaczając jedynie, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie obojga rodziców. Natomiast, jeżeli rodzice takich proporcji nie ustalili, bądź nie są w stanie dojść do porozumienia w tej kwestii, to należy przyjąć, że ulga przysługuje każdemu z nich w częściach równych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, w ocenie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że jeżeli faktycznie była żona Wnioskodawcy nie osiągnęła żadnych dochodów w danym roku podatkowym, Wnioskodawca może dokonać odliczenia ulgi na dziecko w wysokości 100%, po spełnieniu wszystkich ustawowych przesłanek określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli kwota dokonanego odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty odliczenia przysługującego względem danego dziecka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci tzw. ulgi prorodzinnej określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1644) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

Zgodnie z art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów #61485; imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska - zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) - przysługuje obojgu rodzicom, a - stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy - jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych, czy będących w separacji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 5 sierpnia 2000 r. zawarł związek małżeński. Dnia 7 lutego 2005 r. urodził się syn M.M., który od chwili urodzenia do dnia 31 stycznia 2012 r. mieszkał z Wnioskodawcą i Jego żoną. Wnioskodawca wyprowadził się w dniu 1 lutego 2012 r., natomiast w dniu 30 czerwca 2012 r. ze wspólnego mieszkania wyprowadziła się żona z małoletnim M.M. Począwszy od dnia 1 lutego 2012 r. Wnioskodawca nie mieszka wraz z synem, pomimo to, utrzymywał stałe kontakty z dzieckiem, w szczególności poprzez odwiedziny syna.

W dniu 3 grudnia 2014 r. Sąd Okręgowy rozwiązał małżeństwo Wnioskodawcy poprzez orzeczenie rozwodu. Zgodnie z ww. wyrokiem władza rodzicielska nad małoletnim synem została powierzona matce, ograniczając ją jednocześnie Wnioskodawcy do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących dziecka, takich jak: wybór szkoły, zawodu, sposobu leczenia. Miejsce zamieszkania małoletniego ustalono przy matce. Jednocześnie ustalone zostały kontakty Wnioskodawcy z synem.

Wnioskodawca nadmienił, że wykonuje w stosunku od małoletniego władzę rodzicielską, a także nieustannie bierze On udział w utrzymaniu i wychowywaniu dziecka. Wyraża się to również w terminowym regulowaniu przez Niego na rzecz dziecka alimentów zasądzonych przez Sąd Okręgowy. Niejednokrotnie oprócz partycypowania w postaci alimentów Wnioskodawca kupuje dodatkowo prezenty dla dziecka. Jednocześnie stale utrzymuje On kontakt z małoletnim i decyduje o istotnych sprawach dziecka. Wnioskodawca dodaje, że matka dziecka nie rozliczała się do chwili obecnej z Urzędem Skarbowym. Wnioskodawca oświadczył, że Jego była żona nie korzysta z odliczeń z tytułu wychowywania dziecka od podatku dochodowego z uwagi na zbyt niską wysokość osiąganych dochodów.

W stosunku do Wnioskodawcy oraz Jego dziecka nie miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r., o podatku tonażowym. Dochody, które osiągał w roku podatkowym Wnioskodawca pochodziły natomiast ze stosunku pracy, na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i były opodatkowane na zasadach ogólnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że jego dochody przekraczały kwoty 56 000,00 zł w roku podatkowym.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów uznać należy, że Wnioskodawca nie nabył prawa do przedmiotowej ulgi, ponieważ, jak wynika z opisu przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do jednego małoletniego dziecka i jednocześnie nie pozostawał w związku małżeńskim, poza tym jak sam wskazał w uzupełnieniu wniosku #61485; za rok podatkowy jego dochody przekraczały kwotę 56 000 zł. W takim przypadku nie została spełniona przesłanka dotycząca osiągnięcia przez Wnioskodawcę dochodu w kwocie nieprzekraczającej limitu określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy, który to limit 56 000 zł jest brany pod uwagę, gdy ulga dotyczy wykonywania władzy rodzicielskiej w stosunku tylko do jednego dziecka.

Należy zauważyć, że ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko spełnienie wszystkich przesłanek szczegółowo opisanych w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie ulgi prorodzinnej.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.