IPTPB2/4511-516/15-4/JR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 listopada 2015 r. (data wpływu 27 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 listopada 2015 r., Nr IPTPB2/4511-516/15-2/JR, IPTPP3/4512-339/15-2/MWj, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawcy o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 listopada 2015 r., natomiast w dniu 27 listopada 2015 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 23 listopada 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Pani S. - sąsiadka Wnioskodawcy i Jego żony, mieszka na terenie oddziaływania farmy wiatrowej. Z tego powodu jej dom wraz działką, na której się on znajduje, zostanie kupiony przez firmę prowadzącą farmę wiatrową. Wnioskodawca i Jego żona, znając sytuację swojej sąsiadki chcą jej pomóc, poprzez sprzedaż na jej rzecz nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży będzie działka zabudowana domem jednorodzinnym.

Działka została zakupiona ponad 5 lat temu na cele powiększenia prowadzonego przez Wnioskodawcę i Jego żonę gospodarstwa rolnego. Na potrzeby transakcji sprzedaży, działka zostanie podzielona na dwie części - jedna część zostanie sprzedana sąsiadce, a druga będzie w dalszym ciągu własnością Wnioskodawcy i Jego żony.

Pomiędzy Wnioskodawcą i Jego żoną obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Żadne z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest zarejestrowane do celów podatku od towarów i usług. Działka, która będzie sprzedawana sąsiadce, została przez Wnioskodawcę i Jego żonę nabyta ponad 5 lat temu do ich majątku wspólnego i nigdy nie była użytkowana na cele związane z prowadzeniem przez Nich lub osobno każdego z nich działalności gospodarczej. Działka ta nie była nikomu wynajmowana lub udostępniana na podstawie innej umowy cywilnoprawnej, ani nie prowadzono na niej żadnej działalności gospodarczej. W chwili nabycia działki przez Wnioskodawcę i Jego żonę była to działka, która składała się z części zabudowanej starym domem oraz części przeznaczonej pod uprawę. Działka ta zostanie podzielona w ten sposób, że z części przeznaczonej pod uprawę zostanie wydzielona działka, która przez Wnioskodawcę i Jego żonę zostanie zabudowana domem. Po zabudowaniu wydzielonej działki domem jednorodzinnym, który zostanie wybudowany zgodnie ze wskazówkami sąsiadki, sprzedadzą Jej tę wydzieloną działkę wraz z wybudowanym domem. Budowa jest finansowana przez Wnioskodawcę i Jego żonę z ich majątku.

Obecnie Wnioskodawca pełni rolę inwestora w procesie budowlanym, gdyż jest odpowiedzialny za realizację inwestycji budowlanej, tj. budowy domu jednorodzinnego na działce będącej własnością Jego i żony. Po zakończeniu budowy domu jednorodzinnego Wnioskodawca zawiadomi powiatowy nadzór o zakończeniu budowy i złoży wszystkie niezbędne dokumenty.

Kolejnym krokiem, po zakończeniu budowy domu jednorodzinnego i dopuszczeniu go do użytkowania, będzie sprzedaż nieruchomości sąsiadce.

Wnioskodawca i Jego żona podjęli się sprzedaży zabudowanej nieruchomości na rzecz Pani S., gdyż jako sąsiedzi wiedzieli o jej kłopotach związanych z zamieszkaniem na terenie objętym oddziaływaniem farmy wiatrowej. Chcieli jej pomóc, aby mogła zamieszkać w tej samej okolicy, w której mieszka przed sprzedażą domu firmie prowadzącej farmę wiatrową.

Wnioskodawca i Jego żona obecnie nie budują innych domów ani nie zamierzają w przyszłości budować domów dla innych ludzi, z wyjątkiem może domów dla swoich dzieci. Nie podejmowali też działań marketingowych lub reklamowych związanych z potencjalną sprzedażą działki, na której wybudowany zostanie dom. Wnioskodawca i Jego żona posiadają jeszcze inne prywatne nieruchomości, związane m.in. z prowadzonym gospodarstwem rolnym. Posiadane przez Nich nieruchomości nie są przeznaczone na sprzedaż i w przewidywalnej przyszłości nie zamierzają dokonywać ich sprzedaży, ale nie można wykluczyć wystąpienia okoliczności, które skłonią ich do tego w przyszłości.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że działka mająca być przedmiotem sprzedaży została nabyta w dniu...października 2007 r., akt notarialny Nr X/2007.

Odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej przez Wnioskodawcę nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wskutek zawarcia umowy sprzedaży zabudowanej nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz sąsiadki powstanie źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Czy wskutek zawarcia umowy sprzedaży zabudowanej nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz sąsiadki powstanie obowiązek podatkowy na gruncie podatku od towarów i usług.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), na skutek zawarcia umowy sprzedaży zabudowanej nieruchomości na rzecz sąsiadki nie powstanie u Niego źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że wraz z żoną nabyli działkę do ich majątku wspólnego w 2007 r. Następnie rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego na wydzielonej części tej działki, a po wybudowaniu domu, sprzedadzą sąsiadce wydzieloną część działki wraz z posadowionym na niej domem.

Według Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości określonych w lit. a) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Wnioskodawca wskazał, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, stąd należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego, tj. w szczególności do art. 46 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Jeżeli zatem, na nieruchomości gruntowej znajduje się jako jej część składowa budynek niestanowiący odrębnej nieruchomości w rozumieniu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, to sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie można więc traktować, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, jak również Kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

Bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak wskazuje Wnioskodawca, liczy się od daty nabycia działki do majątku wspólnego Jego i żony. Sprzedaży budynku mieszkalnego posadowionego na sprzedawanej działce, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można traktować odrębnie od sprzedaży działki, ponieważ budynek stanowi cześć składową działki (gruntu). Bez znaczenia jest data wybudowania, rozpoczęcia, lub zakończenia budowy takiego budynku. Zatem termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął przed dniem planowanej sprzedaży działki wraz z domem jednorodzinnym.

Reasumując, Wnioskodawca stwierdził, że sprzedaż zabudowanej domem jednorodzinnym nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie niezabudowanej nieruchomości.

Oznacza to, że przychód jaki Wnioskodawca uzyska ze sprzedaży nieruchomości, wchodzącej w skład majątku wspólnego Jego i Jego żony, nie będzie stanowił źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednocześnie wskazać należy, że prawo podatkowe, w szczególności ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera definicji nieruchomości. Wobec tego uzasadnionym jest posiłkowanie się definicją nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zgodnie z normą zawartą w art. 191 Kodeksu cywilnego własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek, nastąpiło jego ukończenie i zgłoszono budynek do użytkowania zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania - art. 235 Kodeksu cywilnego.

Odnosząc się do powołanych przepisów, należy wskazać, że budynek jako część składowa nieruchomości - z wyjątkami przewidzianymi w ustawie - nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. W związku z tym datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu, bez względu na to czy na gruncie tym wybudowano budynek, czy też nie, i kiedy to nastąpiło.

Z treści wyżej cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomości, która została nabyta w dniu...października 2007 r. Na potrzeby transakcji sprzedaży, działka zostanie podzielona na dwie części - jedna część zostanie sprzedana sąsiadce, a druga będzie w dalszym ciągu własnością Wnioskodawcy i Jego żony. Po zabudowaniu wydzielonej działki domem jednorodzinnym, który zostanie wybudowany zgodnie ze wskazówkami sąsiadki, sprzedadzą Jej tę wydzieloną działkę wraz z wybudowanym domem. Budowa jest finansowana przez Wnioskodawcę i Jego żonę z ich majątku. Obecnie Wnioskodawca pełni rolę inwestora w procesie budowlanym, gdyż jest on odpowiedzialny za realizację inwestycji budowlanej, tj. budowy domu jednorodzinnego na działce będącej własnością Jego i żony. Po zakończeniu budowy domu jednorodzinnego Wnioskodawca zawiadomi powiatowy nadzór o zakończeniu budowy i złoży wszystkie niezbędne dokumenty.

Odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej przez Wnioskodawcę nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca obecnie nie buduje innych domów ani nie zamierza w przyszłości budować domów dla innych ludzi, z wyjątkiem może domów dla swoich dzieci. Nie podejmował też działań marketingowych lub reklamowych związanych z potencjalną sprzedażą działki, na której wybudowany zostanie dom. Wnioskodawca posiada jeszcze inne prywatne nieruchomości, związane m.in. z prowadzonym gospodarstwem rolnym.

Wnioskodawca twierdzi, że działka została zakupiona na cele powiększenia prowadzonego przez Niego i żonę gospodarstwa rolnego. Pomiędzy Wnioskodawcą i Jego żoną obowiązuje ustrój wspólności majątkowej. Żadne z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest zarejestrowane do celów podatku od towarów i usług. Działka, która będzie sprzedawana sąsiadce, nigdy nie była użytkowana na cele związane z prowadzeniem przez Nich, lub osobno każdego z nich, działalności gospodarczej. Działka ta nie była nikomu wynajmowana lub udostępniana na podstawie innej umowy cywilnoprawnej, ani nie prowadzono na niej żadnej działalności gospodarczej.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprost wynika, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej to stanowi ono odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu. Przy czym przychód ten powstaje, jeżeli zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Reasumując stwierdzić należy, że skoro odpłatne zbycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, stanowiącej współwłasność małżeńską Wnioskodawcy będzie miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (1997 r.) i nie zostanie dokonane w ramach działalności gospodarczej, nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia tej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni Jego współmałżonki.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.