IPTPB2/4511-460/15-4/KK - Odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.). Pismem z dnia 22 października 2015 r., nr IPTPB2/4511-460/15-2/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 23 października 2015 r. (data doręczenia 27 października 2015 r.), natomiast w dniu 2 listopada 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 28 października 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest ojcem niepełnosprawnego syna lat 24, który jest studentem Politechniki. Z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzeczeń o Niepełnosprawności wynika, że syn posiada umiarkowany stopnień niepełnosprawności, z przyczyn: niedosłuch obustronny głęboki, wada wzroku - brak widzenia lewe oko oraz schorzenia układu pokarmowego, o symbolach: 03-4, 04-0, 08-T. Wymieniona niepełnosprawność istnieje od urodzenia.

Wnioskodawca z własnych funduszy, bez dofinansowania, zakupił tablet Galaxy Tab Pro (8,4 LTE) z funkcją telefonu komórkowego i posiada fakturę VAT, wystawioną na niepełnosprawnego syna, z uwagi na okres gwarancji. Syn Wnioskodawcy nie pracuje, studiuje na studiach dziennych, jest na utrzymaniu rodziców. Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia powyższego zakupu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2014 r. Powyższy tablet z funkcją telefonu został zakupiony z konieczności wymiany wcześniejszego telefonu komórkowego z uwagi na jego awarie i brak możliwości naprawy. Wcześniejszy telefon był zakupiony 5 lat wstecz i był uznany przez Urząd Skarbowy jako urządzenie ułatwiające komunikowanie się z otoczeniem, a co za tym idzie wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zakupiony obecnie tablet z funkcją telefonu rozszerza możliwości komunikacyjne syna z otoczeniem oraz pozwala na wykorzystanie go jako narzędzia pomocnego w nauce na uczelni.

Tablet ten posiada cechy indywidualnego sprzętu z przystosowaniem instalacji pętli indukcyjnej do aparatów słuchowych oraz ma zainstalowane oprogramowanie powiększające obraz jako narzędzie dla osób z dysfunkcją wzroku, co ułatwia czytanie przekazanych elektronicznie przez prowadzących zajęcia akademickie materiałów dydaktycznych, w ramach pomocy niepełnosprawnym studentom.

Tablet jest również wykorzystywany jako notatnik do pisania tekstu, co pozwala synowi na zrozumiałe dla innych zadawanie pytań w trakcie zajęć akademickich, szczególnie z języka obcego (angielski), gdyż wymowa syna ogranicza jego zrozumienie przez inne osoby, które miały z nim krótki kontakt. Powyższa funkcja nie była dostępna w starym telefonie.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 października 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zostało wydane w dniu 11 października 2011 r. przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Tablet Galaxy Tab Pro z funkcją telefonu, został zakupiony w dniu 4 maja 2014 r. Wydatek ten nie został odliczony w zeznaniu podatkowym, ani też nie był refundowany. Zakupu dokonano z osobistych środków pieniężnych podatnika - Wnioskodawcy. Syn jest na utrzymaniu Wnioskodawcy, nie pracuje, studiuje w systemie dziennym na Politechnice. W roku podatkowym syn nie uzyskiwał żadnych dochodów. W związku z powyższym, zgodnie z obowiązującymi przepisami, ulga rehabilitacyjna jest odliczana od dochodu Wnioskodawcy (podatnika), mającego na utrzymaniu dziecko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej Wnioskodawca może odliczyć od dochodu za 2014 r. wydatek na zakup dla niepełnosprawnego syna tabletu z funkcją telefonu o wartości 1 749 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, podstawą prawną, do złożenia przez Wnioskodawcy wniosku o indywidualną interpretację podatkową jest art. 26 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podstawą obliczenia podatku jest kwota powstała po odliczeniu wydatków poniesionych w roku podatkowym przez podatnika, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna, na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Niepełnosprawny syn jest na utrzymaniu Wnioskodawcy, nie rozlicza się indywidualnie, gdyż nie uzyskuje żadnych dochodów, ponieważ studiuje w systemie dziennym na Politechnice. Zakupiony tablet, z funkcją telefonu, posiada funkcję zintegrowanego łączenia się, poprzez urządzenia Phonak ComPilot, z aparatami słuchowymi Naida Q Phonak, które posiada syn. Syn jest aparatowany obustronnie i jest niesłyszący od urodzenia. Wcześniejsze zakupy tego typu urządzeń (telefon) były zaliczane jako urządzenia ułatwiające życie osoby niesłyszącej. Funkcje tego tabletu ułatwiają komunikację również poprzez korzystanie z niego, jak z notatnika, celem zapisania i odczytywania różnej treści materiałów jak i zapytań, jeżeli wymowa syna jest dla kogoś niezrozumiała, szczególnie w języku angielskim, co w trakcie nauki syna jest obowiązkowe, gdyż jest to przedmiot umożliwiający ukończenie studiów. Wnioskodawca podkreśla, że każda forma aktywności osoby niepełnosprawnej, a w przypadku syna podjęcie nauki na studiach, jest dla niego również formą rehabilitacji mowy. Poznawania nowych słów, zdobywania dodatkowych doświadczeń, jest formą rehabilitacji osób niesłyszących. Osoby z niedosłuchem, uczące się w szkołach masowych, każdego dnia realizują czynności rehabilitacyjne polegające na uważnym słuchaniu i wyraźnym wypowiadaniu słów, poznawaniu słów o nowym znaczeniu, a także wykorzystaniu tej wiedzy w swoim życiu. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca formułując zapis w art. 26 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, miał pełną świadomość znaczenia czynności rehabilitacyjnych w życiu codziennym niepełnosprawnego oraz rzeczy i urządzeń ułatwiających im życie, pomimo faktu, że w trakcie pisania tej ustawy takich urządzeń jak tablet jeszcze nie było. Zdaniem Wnioskodawcy, podkreśleniem powyższego jest wymienienie w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jakie wydatki uważa się za wydatki na cele rehabilitacyjne i na urządzenia ułatwiające wykonywanie czynności życiowych, czyli zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Tablet z funkcją telefonu jest urządzeniem ułatwiającym komunikację z osobą niepełnosprawną, niesłyszącą, czyli ułatwi czynności życiowe. Ponadto, jego funkcja przenośnego komputera pozwala również na stosowanie go do nauki, a co za tym idzie rehabilitacji, zgodnie z tym co Wnioskodawca napisał powyżej. Zarówno liczne wyroki sądów administracyjnych, a także udzielone interpretacje powyższego przepisu, podkreślają słuszność przytoczonych faktów. Zdaniem Wnioskodawcy, zakup tabletu ma związek przyczynowo - skutkowy i koreluje z rehabilitacją, jak i ułatwieniem czynności życiowych niesłyszącego, czyli niepełnosprawnego syna.

Stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące zaistniałego stanu faktycznego, jest Jego oceną, jako rodzica, który zgodnie z obowiązującymi przepisami, ma prawo dokonania odliczenia zakupu ww. urządzenia, spełniającego wszelkie warunki uznania, że jest to sprzęt spełniający wymogi w ułatwianiu osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych, których bez tego urządzenia wykonanie wiązałoby się z dużym dla niej utrudnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie "indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji" oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

* pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności, pozostawać musi ścisły związek,

* zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

* cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.) rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, rehabilitacja społeczna realizowana jest przede wszystkim przez:

* wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,

* wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,

* likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,

* kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest ojcem niepełnosprawnego syna lat 24, który jest studentem Politechniki. Z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzeczeń o Niepełnosprawności wynika, że syn posiada umiarkowany stopnień niepełnosprawności, wynikający z przyczyn: niedosłuch obustronny głęboki, wada wzroku - brak widzenia lewe oko oraz schorzenia układu pokarmowego. Wymieniona niepełnosprawność istnieje od urodzenia.

Wnioskodawca z własnych funduszy, bez dofinansowania, w maju 2014 r. zakupił tablet z funkcją telefonu komórkowego i posiada fakturę VAT, wystawioną na niepełnosprawnego syna z uwagi na okres gwarancji. Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia powyższego zakupu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej za 2014 r. Zakupiony tablet z funkcją telefonu, rozszerza możliwości komunikacyjne syna z otoczeniem oraz pozwala na wykorzystanie go jako narzędzia pomocnego w nauce na uczelni. Tablet posiada cechy indywidualnego sprzętu z przystosowaniem instalacji pętli indukcyjnej do aparatów słuchowych oraz ma zainstalowane oprogramowanie powiększające obraz, jako narzędzie dla osób z dysfunkcją wzroku, co ułatwia czytanie przekazanych elektronicznie przez prowadzących zajęcia akademickie materiałów dydaktycznych w ramach pomocy niepełnosprawnym studentom.

Tablet jest również wykorzystywany jako notatnik do pisania tekstu, co pozwala synowi na zrozumiałe dla innych zadawanie pytań w trakcie zajęć akademickich, szczególnie z języka obcego (angielski), gdyż wymowa syna ogranicza jego zrozumienie przez inne osoby, które miały z nim krótki kontakt. Wydatek ten nie został odliczony w zeznaniu podatkowym, ani też nie był refundowany.

Syn jest na utrzymaniu Wnioskodawcy, nie pracuje, studiuje w systemie dziennym na Politechnice. W roku podatkowym syn nie uzyskiwał żadnych dochodów.

Jak wynika z wniosku zakupiony tablet jest narzędziem pomocnym i ułatwiającym życie synowi Wnioskodawcy. Urządzenie ma funkcję telefonu i rozszerza możliwości komunikacyjne syna z otoczeniem oraz pozwala na wykorzystanie go jako narzędzia pomocnego w nauce na uczelni. W związku z tym, tablet posiada cechy indywidualnego sprzętu, przystosowanego dla osób niepełnosprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę obowiązujące przepisy oraz treść wniosku, należy stwierdzić, że wydatek poniesiony w 2014 r. przez Wnioskodawcę na zakup tabletu dla syna, przystosowanego dla osób niepełnosprawnych, może zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, wydatek ten, odpowiednio udokumentowany, może być odliczony od dochodu w zeznaniu rocznym za 2014 r., jako wydatek poniesiony na cele rehabilitacyjne oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku z dnia 28 września 2015 r. Wnioskodawca dołączył dokumenty. Tutejszy Organ zaznacza, że wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), Organ upoważniony nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem, dołączone do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dokumenty nie podlegały analizie w ramach postępowania związanego ze złożonym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy podkreślić, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiści zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.