IPTPB2/4511-439/15-4/PK - PIT w zakresie zwolnienia od podatku odszkodowania uzyskanego z Programu Dobrowolnych Odejść, w związku z rozwiązaniem umowy o pracę

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku odszkodowania uzyskanego z Programu Dobrowolnych Odejść, w związku z rozwiązaniem umowy o pracę - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku odszkodowania uzyskanego z Programu Dobrowolnych Odejść, w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 9 października 2015 r., nr IPTPB2/4511-439/15-2/PK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 9 października 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 października 2015 r.). W dniu 16 października 2015 r. (data nadania 14 października 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 30 października 2015 r. zostanie rozwiązana umowa o pracę na mocy porozumienia stron w ramach Programu Dobrowolnych Odejść ogłoszonego w celu optymalizacji poziomu i struktury zatrudnienia, mając na uwadze potrzebę przystosowania spółki do efektywnego i skutecznego funkcjonowania na konkurencyjnym rynku energii. Z tego tytułu zostanie wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

c. Program Dobrowolnych Odejść stanowi regulację prawną stosowaną w zakładzie pracy wynikająca z porozumienia zbiorowego. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło przez pracodawcę na podstawie porozumienia stron - art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.).

Z uprawnionym pracownikiem zostanie rozwiązana umowa na zasadzie porozumienia stron i w ramach Programu Dobrowolnych Odejść wypłacone zostanie odszkodowanie w kwocie nie wyższej niż 80 000 zł. Niezależnie od dobrowolnego odszkodowania z Programu Dobrowolnych Odejść przysługuje odprawa pieniężna, o której mowa w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.) w wysokości tam ustalonej.

Otrzymane świadczenie stanowić będzie formę odszkodowania za utracone korzyści i poniesione straty, a mianowicie: wynagrodzenie za pracę do momentu przejścia na emeryturę, premię miesięczną, kwartalną, półroczną i premię roczną.

Otrzymane świadczenie stanowić będzie odszkodowanie zgodnie z treścią zawartą w regulaminie Programu Dobrowolnych Odejść (§ 7).

Zgodnie z regulaminem Programu Dobrowolnych Odejść odszkodowanie wypłacone zostanie przez pracodawcę w terminie do 8 dni od daty rozwiązania umowy o pracę przelewem na konto, na które wypłacane jest wynagrodzenie. Ww. odszkodowanie zgodnie z regulaminem Programu Dobrowolnych Odejść na prośbę pracownika może być wypłacone w dwóch ratach. Wysokość odszkodowania zostanie ustalana na podstawie regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść i stanowi równowartość kwoty będącej iloczynem średniego miesięcznego wynagrodzenia i liczby pełnych miesięcy brakujących do nabycia prawa emerytalnego, przy czym liczba tych miesięcy nie może przekroczyć 14 i kwoty nie wyższej niż 80 000 zł.

Wnioskodawczyni otrzyma odprawę od pracodawcy na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania stosunków pracy z przyczyn niezależnych od pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.), dopiero po przejściu na świadczenia przedemerytalne.

Od otrzymanych świadczeń pieniężnych i odszkodowania zostanie pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, na co zostanie wystawiony PIT-11 przez pracodawcę, w którym zostanie wykazany przychód z tytułu ww. świadczeń pieniężnych wraz z pobraną zaliczką na podatek dochodowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni powinna być zwolniona z podatku dochodowego od uzyskanego odszkodowania z Programu Dobrowolnych Odejść.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z rozwiązaniem umowy o pracę nie powinna odprowadzać podatku dochodowego od otrzymanego odszkodowania, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło przez pracodawcę na podstawie porozumienia stron z art. 30 § 1 Kodeksu pracy w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.).

W sprawie Wnioskodawczyni ma zastosowanie przepis prawa podatkowego art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 25 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis na mocy art. 14 ustawy zmieniającej, m.in. ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do dochodów uzyskanych z tego tytułu od 1 stycznia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Nowe brzmienie cytowanego przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328) - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. #8722; Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zawrze porozumienie dotyczące umowy o pracę. Porozumienie nie zostanie zawarte w ramach ugody sądowej. Rozwiązanie umowy o pracę zostanie dokonane na podstawie ogłoszonego przez pracodawcę Programu Dobrowolnych Odejść na zasadzie porozumienia stron. Program Dobrowolnych Odejść stanowi regulację prawną stosowaną w zakładzie pracy wynikającą z porozumienia zbiorowego. Otrzymane świadczenie stanowić będzie formę odszkodowania za utracone korzyści i poniesione straty, a mianowicie: wynagrodzenie za pracę do momentu przejścia na emeryturę, premię miesięczną, kwartalną, półroczną i premię roczną. Od otrzymanych świadczeń pieniężnych i odszkodowania zostanie pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych na co zostanie wystawiony PIT-11 przez pracodawcę, w którym zostanie wykazany przychód z tytułu ww. świadczeń pieniężnych wraz z pobraną zaliczką na podatek dochodowy.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeks pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Wskazać przy tym należy, że odszkodowanie jest szczególnym rodzajem świadczenia polegającym na naprawieniu szkody, czyli uszczerbku, jakiego doznaje poszkodowany we wszelkiego rodzaju dobrach chronionych przez prawo. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy.

W świetle powyższego do odszkodowania uzyskanego przez Wnioskodawczynię, zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, który to przepis na mocy art. 14 ustawy zmieniającej m.in. ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie do dochodów uzyskanych z tego tytułu od 1 stycznia 2014 r. Skoro bowiem, jak wskazała Wnioskodawczyni, wypłata odszkodowania nastąpi na podstawie zawartego porozumienia, to w tym zakresie spełniona została przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten w nowym brzmieniu wyraźnie wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeksu pracy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskane przez Wnioskodawczynię odszkodowanie, którego zasady ustalania i wysokość wynikać będą wprost z Programu Dobrowolnych Odejść stanowiącego regulację prawną w zakładzie pracy, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego zwolnienia od podatku dochodowego wypłacanych odszkodowań i nie odnosi się do zwolnienia od opodatkowania innych świadczeń pieniężnych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.