IPTPB2/4511-250/15-6/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2015 r. (data wpływu 21 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2015 r. (data wpływu 16 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z powyższym pismem z dnia 6 lipca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-250/15-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 7 lipca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 lipca 2015 r.). W dniu 16 lipca 2015 r. (nadano w dniu 15 lipca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego (z uwagi na wcześniejszy adres zameldowania -.....), z dnia 14 marca 2011 r. Sąd zasądził od dłużnika Wnioskodawczyni, Z. K., na Jej rzecz kwotę 60 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kwotę 4 367 zł, tytułem kosztów procesu. Z uwagi na uchylanie się dłużnika od spłaty długu, została tą kwota obciążona hipoteka nieruchomości dłużnika - mieszkanie..... oraz skierowano sprawę do egzekucji komorniczej.

Nikt nie przystąpił do licytacji, więc jako wierzyciel hipoteczny, Wnioskodawczyni wniosła do Sądu wniosek o wydanie postanowienia o przejęcie przez Nią na własność nieruchomości dłużnika za cenę 91 776 zł, czyli 2/3 sumy oszacowania.

Po wpłaceniu brakującej ceny nabycia, którą Sąd określił w wysokości 16 232 zł 76 gr, postanowieniem Sądu z dnia 20 października 2014 r., przysądzono Wnioskodawczyni prawo własności lokalu.

W planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji została uwzględniona w stosunku do Wnioskodawczyni kwota 64 367 zł jako hipoteka przymusowa oraz odsetki w kwocie 11 176 zł 24 gr. Dodając do ww. kwot kwotę, jaką Wnioskodawczyni wpłaciła 16 września 2014 r., jako brakującą cenę nabycia ww. lokalu mieszkalnego, uzyskuje się kwotę 91 776 zł czyli cenę, za którą Sąd przysądził na rzecz Wnioskodawczyni prawo własności lokalu.

W dniu 1 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie za cenę 119 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że użyte w opisie stanu faktycznego określenie "mieszkanie - lokal mieszkalny" oznacza lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, którego aktualny stan prawny ujawniony jest w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy.... W myśl przepisu art. 46 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Odrębnymi nieruchomościami są również części budynków, takie jak lokale. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu mogą stanowić odrębne nieruchomości. Sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia w dniu 1 kwietnia 2015 r. nabytej przez Wnioskodawczynię w toku egzekucji komorniczej od dłużnika osobistego nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia (w formie sądowego przysądzenia własności) Wnioskodawczyni może zaliczyć całą poniesioną cenę nabycia nieruchomości stwierdzoną postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 20 października 2014 r. w sprawie przysądzenia własności.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlega dochód rozumiany jako przychód z poszczególnego źródła, pomniejszony o koszty jego uzyskania. W myśl art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podstawy obliczenia podatku odlicza się koszty ustalone zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ww. ustawy, a w myśl wskazanego ust. 6c, koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Ustawodawca nie odsyła w tym zakresie do ogólnej definicji kosztów uzyskania przychodów zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów przez co należy rozumieć wszelkie koszty poniesione w tych celach. Przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy. stanowi odstępstwo od ogólnej ww. definicji kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w których nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Konsekwentnie zatem Wnioskodawczyni uważa, że w podanym stanie faktycznym sprawy, mając na uwadze specjalny tryb nabycia nieruchomości stanowiący rodzaj rekompensaty rzeczowej za wierzytelność pieniężną przysługującą Wnioskodawczyni jako podatnikowi i dochodzoną od dłużnika osobistego w postępowaniu egzekucyjnym z nieruchomości, w razie odpłatnego zbycia tak nabytej nieruchomości, do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni zaliczyć może całą cenę nabycia nieruchomości stwierdzoną postanowieniem Sądu w sprawie przysądzenia własności, co jest zgodne z uregulowaniem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Należy zauważyć, że jednym ze sposobów nabycia nieruchomości jest jej nabycie w ramach postępowania egzekucyjnego uregulowanego przepisami ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.).

Jak wynika z art. 984 Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli również na drugiej licytacji nikt nie przystąpi do przetargu, przejęcie nieruchomości na własność może nastąpić w cenie nie niższej od dwóch trzecich części sumy oszacowania, przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi egzekwującemu i hipotecznemu oraz współwłaścicielowi. Jeżeli przedmiotem egzekucji jest nieruchomość rolna, stosuje się art. 982 z wynikającą z niniejszego przepisu zmianą co do ceny przejęcia. W wypadku gdy osoby określone w art. 982 nie skorzystają z prawa przejęcia nieruchomości rolnej, prawo to przysługuje także wierzycielowi egzekwującemu i hipotecznemu.

Jeżeli po drugiej licytacji żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność, postępowanie egzekucyjne umarza się i nowa egzekucja z tej nieruchomości może być wszczęta dopiero po upływie 6 miesięcy od daty drugiej licytacji (art. 985 Kodeksu postępowania cywilnego).

W myśl art. 989 Kodeksu postępowania cywilnego, gdy przejęcie nieruchomości na własność ma nastąpić po niedojściu do skutku drugiej licytacji, sąd udzieli przybicia na rzecz przejmującego nieruchomość po wysłuchaniu wnioskodawcy oraz uczestników, jeżeli stawią się na posiedzenie.

Zgodnie z art. 998 § 1 ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowienia o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Natomiast w myśl art. 999 § 1 ww. ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentów do zbioru dokumentów.

Z cytowanego wyżej przepisu art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego wynika, że prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę. Takie prawomocne postanowienie sądu jest m.in. podstawą do dokonania wpisu w księdze dniem, w którym następuje nabycie nieruchomości w drodze licytacji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wyrokiem z dnia 14 marca 2011 r. Sąd zasądził od dłużnika Wnioskodawczyni, na Jej rzecz kwotę 60 000 zł wraz z ustawowymi odsetkami oraz kwotę 4 367 zł, tytułem kosztów procesu. Z uwagi na uchylanie się dłużnika od spłaty długu, została tą kwota obciążona hipoteka nieruchomości dłużnika - lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość oraz skierowano sprawę do egzekucji komorniczej. Nikt nie przystąpił do licytacji, więc jako wierzyciel hipoteczny, Wnioskodawczyni wniosła do Sądu wniosek o wydanie postanowienia o przejęcie przez Wnioskodawczynię na własność nieruchomości dłużnika za cenę 91 776 zł, czyli 2/3 sumy oszacowania. Po wpłaceniu brakującej ceny nabycia, którą Sąd określił w wysokości 16 232 zł 76 gr, postanowieniem Sądu z dnia 20 października 2014 r. przysądzono Wnioskodawczyni prawo własności ww. lokalu. W planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji została uwzględniona w stosunku do Wnioskodawczyni kwota 64 367 zł jako hipoteka przymusowa oraz odsetki w kwocie 11 176 zł 24 gr. W dniu 1 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego, które nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła, w 2015 r. nastąpiło w 2014 r. na podstawie sądowego postanowienia o przysądzeniu własności z dnia 20 października 2014 r.

Zatem, odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabytego przez Wnioskodawczynię w 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przepis art. 22 ust. 6c ustawy w sposób jednoznaczny stanowi co może być uznane za koszt uzyskania przychodu. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Kosztem tym bezspornie jest cena nabycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, który Wnioskodawczyni nabyła na podstawie postanowienia o przysądzeniu własności z dnia 20 października 2014 r. Jak wynika z opisu stanu faktycznego ww. cena uiszczona została przez Wnioskodawczynię poprzez zaliczenie na poczet ceny kwoty 64 367 zł jako hipoteki przymusowej i odsetek w kwocie 11 176 zł 24 gr oraz dokonanie w dniu 16 września 2014 r. wpłaty kwoty 16 232 zł 76 gr jako różnicy pomiędzy ustaloną ceną nabycia a kwotą wynikającą z ww. zaliczenia.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia w 2015 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabytego w 2014 r. na podstawie sądowego postanowienia o przysądzeniu własności, Wnioskodawczyni może zaliczyć całą uiszczoną cenę nabycia tego lokalu, wskazaną w ww. postanowieniu Sądu, ponieważ wydatek ten właściwie udokumentowany mieści się w kategorii kosztów, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, ponieważ do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. W związku z tym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Nie oceniana jest także prawidłowość przedstawionych we wniosku kwot, rozliczeń, czy poprawności wypełnienia zeznań podatkowych. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku tan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.