IPTPB2/4511-242/15-9/Aku

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/4511-242/15-9/Aku

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów mając na uwadze postanowienie ostateczne z dnia 8 września 2015 r., Nr IPTPB2/4511-2-13/15-4/AKr, uchylające w całości postanowienie Organu pierwszej instancji z dnia 14 lipca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-242/15-4/AKu i przekazujące sprawę do ponownego rozpatrzenia stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) oraz pismem z dnia 1 października 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w niezabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia niezabudowanej nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 30 czerwca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-242/15-2/AKu, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 30 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 lipca 2015 r.). W dniu 9 lipca 2015 r. (nadane w dniu 8 lipca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W dniu 14 lipca 2015 r. wydano postanowienie Nr IPTPB2/4511-242/15-4/AKu pozostawiające ww. wniosek bez rozpatrzenia (skutecznie doręczone w dniu 16 lipca 2015 r.).

Na przedmiotowe postanowienie Wnioskodawca w dniu 27 lipca 2015 r. złożył zażalenie z dnia 22 lipca 2015 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej 23 lipca 2015 r.).

Po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Organu pierwszej instancji z dnia 14 lipca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-242/15-4/AKu, pozostawiające bez rozpatrzenia przedmiotowy wniosek, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów postanowieniem z dnia 8 września 2015 r., Nr IPTPB2/4511-2-13/15-4/AKr, uchylił w całości postanowienie Organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten Organ.

Pismem z dnia 23 września 2015 r., Nr IPTPB2/4511-242/15-6/AKu wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku oraz uiszczenia należnej opłaty od wniosku. Skuteczne doręczenie wezwania nastąpiło w dniu 24 września 2015 r. Uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 5 października 2015 r. (data nadania 1 października 2015 r.). Należną opłatę Wnioskodawca uiścił w dniu 25 września 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu (...) 2001 r. postanowieniem Sądu Rejonowego spadek po S. S. - mamie Wnioskodawcy, zmarłej dnia (...) 1991 r. na podstawie ustawy nabyli: jej mąż - W. S. oraz dzieci: córka - A. S. oraz syn - J. M. S., po 1/3 części każdy z nich.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia (...) 1999 r., stwierdzono, że spadek po W. S. zmarłym dnia 22 września 1997 r. na podstawie testamentu z dnia (...) 1996 r. nabyli: E. i J. małżonkowie S. w #189; części oraz A. i W. S. małżonkowie P. w #189; części.

W dniu (...) 1999 r. Wójt Gminy B. po rozpatrzeniu wniosku E. i J. małżonków S. oraz A. i W. małżonków P., w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości położonej w S. oznaczonej nr działki (...), zatwierdził projekt podziału nieruchomości położonej we wsi S. oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka (...) o powierzchni 0,46 ha stanowiącej współwłasność J. i E. małżonków S. oraz A. i W. małżonków P. po #189; części, na następujące działki:

* działka nr (...) o powierzchni 0,2286 ha,

* działka nr (...) o powierzchni 0,2279 ha.

Przedmiotowy podział miał na celu zniesienie współwłasności.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia (...) 2012 r. współwłaściciele dokonali zgodnego podziału spadku po S. i W. S. w ten sposób, że:

a. J. oraz E. małżonkom S. przyznano na własność niezabudowaną działkę nr (...) o powierzchni 22 a 86 m2,

b. A. i W. małżonkom P. przyznano na własność niezabudowaną działkę nr (...) o powierzchni 22 a 79 m2,

bez wzajemnych spłat i dopłat.

W dniu (...) 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką aktem notarialnym (...) dokonał sprzedaży niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem spadku była jedynie nieruchomość położona w S. oznaczona w ewidencji gruntów jako działka nr (...) o pow. 0,46 ha. W. S. był współwłaścicielem nieruchomości wraz z małżonką S. S. - wielkość udziału każdego z nich wynosiła #189;. Po S. S., Wnioskodawca nabył udział wynoszący #8531; części, natomiast po W. S., zgodnie z testamentem, Wnioskodawca nabył wraz z żoną #189; części nieruchomości. Postanowienie Sądu dotyczące działu spadku (zniesienia współwłasności|) po S. S. i W. S. uprawomocniło się dnia (...) 2012 r. Wartość udziału w nieruchomości (części nieruchomości) nabytego w wyniku działu spadku (zniesienia współwłasności) mieściła się w ramach wartości udziału w spadku (majątku spadkowym) jaki Wnioskodawca nabył po S. S. i W. S. Dokonane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży nieruchomości dokonanej w 2014 r., czyli przed upływem 5 lat od zniesienia współwłasności, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

2.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

3.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym rozpatrując konsekwencje podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowe znaczenie ma moment jej nabycia.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek - to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do zapisu art. 924 i 925 ww. Kodeksu spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia. Oznacza to, że dniem nabycia przez wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców spadku jest data śmierci spadkodawcy, natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku, potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy - Kodeks cywilny). W myśl art. 196 § 1 cytowanej ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, ponieważ mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości - w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia. Natomiast, jeżeli udział danej osoby uległby powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany byłby w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby na rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Skoro zatem, wartość otrzymanych udziałów w działkach nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał w nieruchomości przed dokonanym podziałem i w wyniku zniesienia współwłasności, udział Wnioskodawcy nie uległ powiększeniu, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Oznacza to, iż nabycie przedmiotowych udziałów w działkach nastąpiło odpowiednio w dniu (...) 1991 r. i (...) 1997 r., czyli w dacie pierwotnego nabycia w drodze spadku. Zatem 5 letni termin, określony w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczony od końca 1991 r. upłynął z dniem 31 grudnia 1996 r., a liczony od końca 1997 r. upłynął z dniem 31 grudnia 2002 r.

W związku z tym, że dokonana w 2014 r. sprzedaż niezbudowanej nieruchomości została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od tej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu (...) 2001 r. postanowieniem Sądu spadek po S. S. - mamie Wnioskodawcy, zmarłej dnia 4 maja 1991 r. na podstawie ustawy nabyli: jej mąż - W. S. oraz dzieci: córka - A. S. oraz syn - J. M. S., po #8531; części każdy z nich.

Natomiast postanowieniem Sądu z dnia (...) 1999 r. spadek po W. S. zmarłym dnia 22 września 1997 r. na podstawie testamentu z dnia (...) 1996 r. nabyli: E. i J. małżonkowie S. w #189; części oraz A. i W. S. małżonkowie P. w #189; części.

Postanowieniem Sądu z dnia (...) 2012 r. współwłaściciele dokonali zgodnego podziału spadku po S. i W. S. w ten sposób, że Wnioskodawcy oraz Jego żonie przyznano na własność niezabudowaną działkę nr (...) o powierzchni 22 arów 86 m2, a A. i W. małżonkom P. przyznano na własność niezabudowaną działkę nr (...) o powierzchni 22 arów 79 m2 bez wzajemnych spłat i dopłat.

Wartość udziału w nieruchomości (części nieruchomości) nabytego w wyniku działu spadku (zniesienia współwłasności) mieściła się w ramach wartości udziału w spadku (majątku spadkowym) jaki Wnioskodawca nabył po S. S. i W. S.

Przedmiotowy podział miał na celu zniesienie współwłasności.

W dniu (...) 2014 r. Wnioskodawca wraz z małżonką dokonał sprzedaży niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka nr (...). Odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy - Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że wartość udziału w nieruchomości nabytego w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w ramach wartości udziału w spadku (majątku spadkowym) nabytym przez Wnioskodawcę.

Zatem nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości, która została przez Niego zbyta w 2014 r., nastąpiło w 1991 r. i 1997 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl