IPTPB2/4511-218/15-4/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty dobrowolnego odszkodowania oraz kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty dobrowolnego odszkodowania oraz kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z powyższym pismem z dnia 19 czerwca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-218/15-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 19 czerwca 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 czerwca 2015 r.). W dniu 30 czerwca 2015 r. (nadano w dniu 26 czerwca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zarząd S.A. zobowiązał dyrektorów oddziałów do wdrożenia programu dobrowolnych odejść na zasadach określonych w "Regulaminie IV edycji programu dobrowolnych odejść w S.A." z uwzględnieniem postanowień wewnątrz zakładowych źródeł prawa pracy.

Realizując postanowienie art. 89 zakładowego układu zbiorowego pracy dla pracowników S.A. - Oddział E. oraz art. 16 Umowy społecznej pracodawca tj. Oddział E. zawarł ze wszystkimi związkami zawodowymi porozumienie w sprawie uzgodnienia treści "Regulaminu IV edycji programu dobrowolnych odejść w S.A".

Program dobrowolnych odejść (dalej PDO) został skierowany do pracowników wszystkich obszarów działalności pracodawcy. Określa 5 etapów realizacji tj. I etap do 30 czerwca 2015 r., II etap do 31 grudnia 2015 r., III etap do 30 czerwca 2016 r., IV etap do 31 grudnia 2016 r. oraz V etap do 30 czerwca 2017 r. Określa także zasady i wysokość wypłaty odszkodowań i odpraw.

Skorzystanie z PDO jest uzależnione od woli pracodawcy i uprawnionego pracownika. Zgoda pracodawcy na przystąpienie przez pracownika do PDO jest poprzedzona szczegółową analizą efektywności ekonomicznej dla konkretnego pracownika.

Z PDO mogą skorzystać pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, objęci gwarancją zatrudnienia na podstawie umowy społecznej, a w przypadku braku gwarancji zatrudnienia posiadający minimum 10-letni staż pracy u pracodawcy. Rozwiązanie umowy o pracę następuje za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników zgodnie z ustawą.

Zwalniany pracownik otrzyma:

Maksymalna wysokość (1) dobrowolnego odszkodowania jest zmniejszana w każdym kolejnym etapie realizacji programu.

Dobrowolne odszkodowanie stanowi kwotę wypłaconą przez pracodawcę w celu zaspokojenia wszelkich roszczeń tego pracownika ze stosunku pracy, związanych z rozwiązaniem umowy o pracę. Skorzystanie przez uprawnionego pracownika z PDO wyłącza prawo tego pracownika do odszkodowań i rekompensat z umowy społecznej oraz odpraw i odszkodowań przysługujących w związku z rozwiązaniem umowy stosunku pracy z innych tytułów, w tym ZUZP.

Kwota dobrowolnego odszkodowania zostanie przelana na rachunek bankowy pracownika najpóźniej w ciągu 7 dni od daty rozwiązania umowy o pracę.

Na wniosek pracownika należna kwota może zostać po uzgodnieniu z pracodawcą, wypłacona ratalnie zgodnie z ustalonym harmonogramem, na podstawie odrębnej umowy. Wysokość pierwszej raty nie może być niższa od kwoty należnej odprawy, przysługującej z mocy ustawy. Wypłata całości odszkodowania musi nastąpić nie później niż w ciągu 3 lat od dnia rozwiązania umowy o pracę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że umowę o pracę zawarła w dniu 26 czerwca 1979 r. z Zakładami E. (po przekształceniach - obecnie S.A. Oddział E.

Wnioskodawczyni skorzystała z 1 etapu realizacji Programu Dobrowolnych Odejść tj. do 30 czerwca 2015 r.

Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę w dniu 28 lutego 2015 r. i stosunek pracy ustał (punkt 3 w Świadectwie Pracy) w wyniku rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników art. 1 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.). Zgodnie z punktem 6 Świadectwa Pracy rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w związku z przystąpieniem do Programu Dobrowolnych Odejść - Uchwała Nr X/2014 Zarządu S.A. z dnia 22 grudnia 2014 r.

Podstawą prawną do wypłaty świadczeń pieniężnych: dobrowolnego odszkodowania, dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie oraz odprawy z tytułu rozwiązania umowy o pracę jest regulamin, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Wysokość i zasady ustalania przysługujących Wnioskodawczyni świadczeń pieniężnych wynikają wprost z § 8 Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść.

Regulamin IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść stanowi regulację prawną odrębną od zakładowego układu zbiorowego pracy. Opracowanie regulaminu nastąpiło na podstawie zapisów o możliwości wprowadzenia Programu Dobrowolnych Odejść w art. 89 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz w art. 16 Umowy Społecznej w sprawie gwarancji dla pracowników na wypadek zmian własnościowych. Treść regulaminu została uzgodniona ze stroną społeczną.

Wnioskodawczyni określiła charakter prawny świadczenia pieniężnego w postaci: dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie, zgodnie z wykładnią językową jako odszkodowanie.

Odszkodowanie zaspokaja podstawowe potrzeby życiowe Wnioskodawczyni w sytuacji utraty źródła dochodu. Odszkodowanie jest zadośćuczynieniem/rekompensatą doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania wynagrodzenia lub dużo wyższego odszkodowania wynikającego z Umowy Społecznej.

W marcu 2015 r. zgodnie z § 8 ust. 4 Regulaminu została Wnioskodawczyni wypłacona odprawa ustawowa, od której został odprowadzony podatek dochodowy. Wnioskodawczyni wskazała, że odprawa nie jest przedmiotem zapytania.

W lipcu 2015 r. zostanie Wnioskodawczyni wypłacone zgodnie z definicją ujętą w § 4 ust. 9 Regulaminu - "Dobrowolne odszkodowanie z Programu - kwota pieniężna dla Uprawnionego Pracownika z tytułu jego roszczeń ze stosunku pracy, wypłacona temu Pracownikowi uczestniczącemu w Programie, w wyniku rozwiązania z nim umowy o pracę".

Na ww. kwotę pieniężną składa się:

* zgodnie z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 1 - Dobrowolne odszkodowanie z Programu dla danego Uprawnionego Pracownika stanowiące kwotę wyliczoną zgodnie z tabelą za liczbę miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę do dnia uzyskania uprawnienia do świadczenia emerytalnego.

* zgodnie z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 3 - Uprawnionemu Pracownikowi należne dobrowolne odszkodowanie zostanie powiększone o dodatkową kwotę wyliczoną za ilość pełnych miesięcy przepracowanych między datą nabycia uprawnienia do ostatniej nagrody jubileuszowej a datą rozwiązania umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy wartość dobrowolnego odszkodowania, która zostanie Wnioskodawczyni wypłacona na podstawie Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść, zgodnie z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 1 - tj. kwota wyliczona zgodnie z tabelą za liczbę miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę do dnia uzyskania uprawnienia do świadczenia emerytalnego, jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy dodatkowa kwota powiększająca należne dobrowolne odszkodowanie, która będzie Wnioskodawczyni wypłacona na podstawie Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść zgodnie z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 3 - tj. kwota wyliczona za ilość pełnych miesięcy przepracowanych między datą nabycia uprawnienia do ostatniej nagrody jubileuszowej, a datą rozwiązania umowy o pracę, jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość dobrowolnego odszkodowania wypłaconego przez pracodawcę zgodnie z uzgodnioną ze stroną społeczną treścią regulaminu programu dobrowolnych odejść, z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczających zwolnienie takiego odszkodowania, zawiera się w zwolnieniu wynikającym z art. 21 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni otrzyma zgodnie z zasadami ujętymi w regulaminie:

W ocenie Wnioskodawczyni jest to naprawienie szkody za brak możliwości osiągnięcia przychodu z tytułu nagrody jubileuszowej po rozwiązaniu umowy - korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazała wewnątrzzakładowe źródła prawa pracy i zapisy dotyczące wprowadzenia PDO:

1. Umowa społeczna w sprawie gwarancji dla pracowników E. Sp. z o.o. na wypadek zmian własnościowych w grupie kapitałowej S.A. dotyczących S.A. lub E. Sp. z o.o. z dnia 6 lutego 2007 r.Zgodnie z art. 16:

2. Zakładowy układ zbiorowy pracy dla pracowników S.A. - Oddział E. z listopada 2010 r.Zgodnie z art. 76 podstawą rozwiązania zagadnień wynikających z prowadzonej w oddziale restrukturyzacji wewnętrznej, a dotyczącej interesów pracowników, w obszarach zainteresowania zakładowych organizacji związkowych jest umowa społeczna w sprawie gwarancji dla pracowników E. Sp. z o.o. na wypadek zmian własnościowych w Grupie Kapitałowej S.A. dotyczących S.A. lub E. Sp. z o.o. z dnia 6 lutego 2007 r.Zgodnie z art. 89:

Zgodnie z zapisami ww. wewnętrznych źródeł prawa pracy pracodawca podjął działania do ich realizacji i w konsekwencji zawarł w dniu 9 stycznia 2015 r. stosowne porozumienie.

3. Protokół ze spotkania przedstawicieli pracodawcy i zakładowych organizacji związkowych oddziału EC. w sprawie uzgodnienia regulaminu IV edycji programu dobrowolnych odejść w S.A., zgodnie z którym realizując postanowienie art. 89 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz art. 16 Umowy Społecznej, strony uzgadniają treść Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść w S.A. przyjętego Uchwałą Nr X/VI/2014 Zarządu S.A. w dniu 22 grudnia 2014 r.

Uzgodniona treść regulaminu IV edycji programu dobrowolnych odejść jest porozumieniem zbiorowym.

Zamierzona optymalizacja zatrudnienia zawarta w programie dobrowolnych odejść jest określona w czasie (do 30 czerwca 2017 r.), stosownie do treści ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Zwalniany pracownik otrzyma odprawę wynikającą z art. 8 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz dobrowolne odszkodowanie mające na celu zadośćuczynić pracownikowi stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy i umożliwią pracownikowi zaspokojenie podstawowych potrzeb w sytuacji utraty źródła dochodu.

Program Dobrowolnych Odejść określa zasady rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz wysokość i zasady wypłaty odprawy i odszkodowania.

Odprawa przysługująca z mocy ustawy musi być wypłacona najpóźniej w ciągu 7 dni od daty rozwiązania umowy o pracę, natomiast odszkodowanie może być na wniosek pracownika i po uzgodnieniu z pracodawcą wypłacone w ratach w przeciągu 3 lat od dnia rozwiązania umowy o pracę.

W ocenie Wnioskodawczyni, zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Zgodnie z powyższym wymienione przez Wnioskodawczynię na wstępie wewnątrzzakładowe źródła prawa pracy (umowa społeczna, ZUZP) zawierają się w art. 9 Kodeksu pracy.

Program dobrowolnych odejść wynika wprost z zapisów zawartych u Umowie Społecznej i ZUZP. Regulamin określający prawa (w tym prawo do odszkodowania) i obowiązki stron stosunku pracy jest źródłem prawa pracy zgodnie z art. 9 Kodeksu pracy.

Uzgodniona ze stroną społeczną treść regulaminu dobrowolnych odejść jest zatem, według Wnioskodawczyni, porozumieniem stosownie do ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Wnioskodawczyni wskazuje, że:

4. Regulamin Dobrowolnych Odejść jest regulaminem, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy,

W związku z powyższym, jako że Regulamin IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść jest podstawą prawną do wypłaty dobrowolnego odszkodowania zgodnie z definicją ujętą w § 4 ust. 9 Regulaminu: "Dobrowolne odszkodowanie z Programu - kwota pieniężna dla Uprawnionego Pracownika, z tytułu jego roszczeń ze stosunku pracy, wypłacona temu Pracownikowi uczestniczącemu w Programie, w wyniku rozwiązania z nim umowy o pracę", a dobrowolne odszkodowanie ma zgodnie z wykładnią językową charakter odszkodowania i jako takie nie znajduje się na liście wyjątków, zgodnie z aktualnie obowiązującą treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w całości.

Wartość dobrowolnego odszkodowania, która zostanie Wnioskodawczyni wypłacona na podstawie Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść zgodnie z zasadami zaliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 1 - tj. kwota wyliczona zgodnie z tabelą za liczbę miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę, do dnia uzyskania uprawnienia do świadczenia emerytalnego, jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowa kwota powiększająca należne dobrowolne odszkodowanie, która będzie Wnioskodawczyni wypłacona, na podstawie Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść, zgodnie z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 3 - tj. kwota wyliczona za ilość pełnych miesięcy przepracowanych między datą nabycia uprawnienia do ostatniej nagrody jubileuszowej, a datą rozwiązania umowy o pracę, jest wolna od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.

- Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. #8722; Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni skorzystała z Programu Dobrowolnych Odejść, skierowanego do pracowników wszystkich obszarów działalności pracodawcy Wnioskodawczyni. Wysokość i zasady ustalania przysługujących Wnioskodawczyni świadczeń pieniężnych wynikają wprost z Regulaminu IV edycji Programu Dobrowolnych Odejść, który jest regulacją prawną, o której mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy. Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść stanowi regulację prawną odrębną od zakładowego układu zbiorowego pracy. Opracowanie regulaminu nastąpiło na podstawie zapisów o możliwości wprowadzenia Programu Dobrowolnych Odejść w art. 89 Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz w art. 16 Umowy Społecznej w sprawie gwarancji dla pracowników na wypadek zmian własnościowych. Treść regulaminu została uzgodniona ze stroną społeczną. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę w dniu 28 lutego 2015 r. za porozumieniem stron w związku z przystąpieniem do Programu Dobrowolnych Odejść. W lipcu 2015 r. zostanie Wnioskodawczyni wypłacone Dobrowolne odszkodowanie z Programu - kwota pieniężna dla Uprawnionego Pracownika z tytułu jego roszczeń ze stosunku pracy, wypłacona temu Pracownikowi uczestniczącemu w Programie, w wyniku rozwiązania z nim umowy o pracę, wyliczona zgodnie z tabelą za liczbę miesięcy od dnia rozwiązania umowy o pracę, do dnia uzyskania uprawnienia do świadczenia emerytalnego. Zgodnie natomiast z zasadami naliczania świadczeń dla poszczególnych grup uprawnionych pracowników ujętymi w § 8 ust. 3, uprawnionemu Pracownikowi należne dobrowolne odszkodowanie zostanie powiększone o dodatkową kwotę wyliczoną za ilość pełnych miesięcy przepracowanych między datą nabycia uprawnienia do ostatniej nagrody jubileuszowej, a datą rozwiązania umowy o pracę. Wnioskodawczyni określiła charakter prawny świadczenia pieniężnego w postaci: dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie, zgodnie z wykładnią językową jako odszkodowanie. Odszkodowanie zaspokaja podstawowe potrzeby życiowe Wnioskodawczyni w sytuacji utraty źródła dochodu. Odszkodowanie jest zadośćuczynieniem/rekompensatą doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania wynagrodzenia lub dużo wyższego odszkodowania wynikającego z Umowy Społecznej.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli świadczenie pieniężne w postaci: dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie jest, jak twierdzi Wnioskodawczyni, odszkodowaniem, które zaspokaja Jej podstawowe potrzeby życiowe w sytuacji utraty źródła dochodu, oraz zadośćuczynieniem/rekompensatą doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania wynagrodzenia lub dużo wyższego odszkodowania wynikającego z Umowy Społecznej, to do tego świadczenia pieniężnego zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro, jak wskazuje Wnioskodawczyni, wypłata świadczenia pieniężnego w postaci: dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie nastąpi na podstawie Regulaminu Dobrowolnych Odejść, z którego wprost będzie wynikała wysokość lub zasady ustalania tego świadczenia, a regulamin ten jest regulacją prawną, o której mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, to spełniona będzie w tym zakresie przesłanka do zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

Reasumując, świadczenie pieniężne w postaci: dobrowolnego odszkodowania i dodatkowej kwoty powiększającej dobrowolne odszkodowanie, które będzie wypłacone Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wynika z wniosku wysokość i zasady wypłaty przedmiotowego świadczenia pieniężnego wynikają wprost z regulacji prawnej, o której mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanego świadczenia pieniężnego.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.