IPTPB2/4511-213/15-4/AKu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 3 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613). Pismem z dnia 15 czerwca 2015 r., nr IPTPB2/4511-213/15-2/AU Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 15 czerwca 2015 r. (data doręczenia 17 czerwca 2015 r.), natomiast w dniu 25 czerwca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 24 czerwca 2015 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 7 ha. W dniu 9 listopada 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę z W. F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka realizuje inwestycję polegającą na budowie farmy wiatrowej, posiada odpowiednie zezwolenia. Spółka i Wnioskodawca podpisali umowę dzierżawy, przedmiotem której było oddanie przez Wnioskodawcę do używania i pobierania pożytków gruntów rolnych z wydzielonych geodezyjnie działek rolnych o łącznej powierzchni 742 m² z przeznaczeniem na budowę drogi i łuków do farmy wiatrowej na okres 25 lat. Czynsz określony w umowie na kwotę 250 000 zł nie został wypłacony, a Spółka po wybudowaniu farmy wiatrowej odstąpiła od umowy, przy czym korzystała z gruntu rozkopując go i pozostawiając hałdy ziemi. Wobec tego Wnioskodawca wniósł powództwo do sądu o zapłatę kwoty wynikającej z umowy. Powództwo zostało wycofane ze względu na zawartą ugodę. Treść ugody stanowi, że:

1. Spółka oraz Wnioskodawca zgodnie postanawiają, że z dniem podpisania ugody rozwiązaniu ulega umowa dzierżawy z dnia 9 listopada 2012 r. bez jakichkolwiek roszczeń stron z tej umowy, teraz ani w przyszłości, z wyjątkiem płatności na rzecz Wnioskodawcy objętej niniejszą umową. Nie jest płatny odrębnie czynsz dzierżawny,

2. Spółka zobowiązuje się zapłacić Wnioskodawcy tytułem odszkodowania za szkody spowodowane prowadzeniem przez Spółkę na nieruchomości Wnioskodawcy robót w ramach inwestycji dotyczącej budowy farmy wiatrowej kwotę 180 000 zł,

3. Wnioskodawca, w związku z zapłatą odszkodowania, zrzeka się roszczenia z tytułu płatności z umowy dzierżawy w całości i zobowiązuje się cofnąć powództwo w całości.

Wnioskodawca zgodnie z zawartym porozumieniem otrzymał kwotę odszkodowania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że działki nr 23/2 i nr 22/3 są gruntami rolnymi, wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. Nie nastąpiło geodezyjne wytyczenie gruntu o powierzchni 742 m², grunty te nie zostały odrolnione przez Firmę Wiatrową i umowa dzierżawy gruntu nie została zrealizowana. Firma bez podania przyczyny odstąpiła od umowy, zrezygnowała z budowy łuków i poszerzenia drogi. został Pozew został wniesiony do Sądu o zasądzenie na rzecz Wnioskodawcy kwoty 250 000 zł (dwieście pięćdziesiąt tysięcy zł) odpowiadającej wysokości czynszu dzierżawnego za bezprawne korzystanie z gruntu w związku z budową drogi 308 graniczącej z działkami nr 22/3 i nr 23/2 poprzez wydobycie znacznej ilości ziemi, zniszczenie znaków granicznych, najeżdżanie i parkowanie ciężkiego sprzętu budowlanego, przemieszczanie się tego sprzętu po działce oraz zniszczenie upraw rolnych wraz z podtopieniem podczas utwardzania drogi - zgodnie z paragrafem 8 podpisanej w dniu 9 listopada 2012 r. umowy dzierżawy. W wyniku podpisanej ugody, strony ugody zgodnie postanowiły, że z dniem podpisania ugody rozwiązaniu uległa umowa dzierżawy z dnia 9 listopada 2012 r. bez jakichkolwiek roszczeń stron z tej umowy, teraz ani w przyszłości, z wyjątkiem płatności na rzecz Wnioskodawcy objętej umową.

Wypłata odszkodowania w związku z zawartą ugodą nastąpiła z tytułu rekultywacji gruntów. Wykonano prace przywracające wartości użytkowe i przyrodnicze w celu korzystania z gruntu zgodnie z jego przeznaczeniem:

* głęboszowanie (spulchnianie ugniecionej gleby do głębokości 0,8m),

* nawiezienie obornika w znacznej ilości,

* nawieziono ubytki w ziemi w ilości około 400 m^#179;,

* umożliwiono swobodny wjazd na grunt w związku z jego zaniżeniem,

* użyźnianie gleby poprzez zwiększenie wierzchniej warstwy próchniczej,

* wapnowanie i wprowadzanie flory mikroorganicznej przez stosowanie wszelkiego rodzaju użyźniaczy.

Wypłata odszkodowania w związku z zawartą ugodą nastąpiła z tytułu szkód powstałych w uprawach. Zniszczono uprawy kapusty pekińskiej oraz w 2014 r. podtopione zostały uprawy pszenicy ze względu na spadek z drogi.... na działki nr 22/3 i nr 23/2, który powstał w trakcie utwardzania kamieniami drogi podczas walcowania. Uzupełniono ubytki ziemi aby nie dochodziło co roku do zalewania.

Wypłata odszkodowania nie nastąpiła z tytułu ustanowienia służebności gruntowej lub ustanowienia służebności przesyłu. Nie ustanowiono ani służebności gruntowej ani przesyłowej, trwałego obciążenia nieruchomości nie ma.

Ugoda została zawarta z podmiotem uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia inwestycji dotyczących budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Odszkodowanie zostało określone na podstawie oszacowania szkód powstałych na gruncie rolnym w związku z przywracaniem w okresie kilku lat jego wartości użytkowej. Wartość użytkowa gruntu może nastąpić poprzez zwiększenie i polepszanie struktury gleby w dłuższym czasie, ponieważ gleba potrzebuje czasu w celu jej rekonstrukcji plonotwórczej (nie jest kołem, które się wymieni i dalej jedzie). Wnioskodawca prowadzi intensywną uprawę z dwoma zbiorami, straty materialne w uprawach były wcześniej i są nadal znaczne. Nawiezienie ogromnej ilości ziemi w celu swobodnego wjazdu na działki, odwodnienie wymaga znacznej ilości nakładów finansowych, czasu i zużycia sprzętu Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca poniósł koszty prawne, administracyjne i geodezyjne w Jego gospodarstwie dotyczące ww. działek w celu ochrony Jego gruntów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacone przez Spółkę odszkodowanie za szkody spowodowane prowadzeniem przez Spółkę na gruntach rolnych w ramach inwestycji dotyczącej budowy farmy wiatrowej jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. b, lit. c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone przez Spółkę odszkodowanie jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. b i lit. c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszystkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innym źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidulanego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innym źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. b i c) ustawy, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* rekultywacji gruntów,

* szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Powołany wyżej art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Zwolnienie to przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381, z późn. zm.) Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdującej się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej. Należy więc podkreślić, że gospodarstwem rolnym w myśl ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

Z zawartej ugody wynika, że w trakcie prac związanych z instalacją sieci elektroenergetycznych zostały dokonane zniszczenia w uprawach rolnych na danej działce oraz zniszczenia działki rolnej skutkujące potrzebą jej rekultywacji i właściciel otrzymał odszkodowanie za zniszczone uprawy i rekultywację gruntów. Wypłacone odszkodowanie jest wolne od podatku zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami. Należy podkreślić, że zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień winny być interpretowane zgodnie z wykładnią językową. Wykluczone jest w tym przypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej. Tak więc odszkodowanie otrzymane od Spółki, realizującej Inwestycję farmy wiatrowej, z tytułu rekultywacji gruntów rolnych i szkód powstałych w uprawach przez właściciela gospodarstwa rolnego jest wolne od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Artykuł 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika więc, że wskazane w nim odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdy są spełnione następujące warunki:

* otrzymuje je posiadacz gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,

* odszkodowanie zostaje wypłacone z tytułu wymienionego w przepisie,

* podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów prowadzi na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego inwestycję związaną z budową infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej lub budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa jest w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

* źródłem odszkodowania jest wyrok sądowy lub umowa (ugoda) zawarta między stronami.

Wskazać przy tym należy, że ww. zwolnienie przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381, z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Należy więc podkreślić, że gospodarstwem rolnym w myśl ustawy o podatku rolnym są grunty o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. Grunty np. z uwagi na ich różne położenie nie muszą stanowić zorganizowanej całości. Takie rozumienie gospodarstwa rolnego powoduje m.in., że za gospodarstwo należy uznać grunty o powierzchni przekraczającej 1 ha, nawet wówczas, gdy nie istnieje pomiędzy nimi żadna więź ekonomiczna. Jedynym elementem łączącym grunty jest osoba właściciela tego gruntu.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem posiadającym gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ww. ustawy o podatku rolnym o łącznej powierzchni 7 ha.

W dniu 9 listopada 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę dzierżawy ze Spółką z o.o., realizującą inwestycję polegającą na budowie farmy wiatrowej oraz posiada odpowiednie zezwolenia. Przedmiotem dzierżawy było oddanie przez Wnioskodawcę do używania i pobierania pożytków gruntów rolnych z wydzielonych geodezyjnie działek rolnych o łącznej powierzchni 742 m² z przeznaczeniem na budowę drogi i łuków do farmy wiatrowej na okres 25 lat. Czynsz określony w umowie na kwotę 250 000 zł nie został wypłacony, a Spółka po wybudowaniu farmy wiatrowej odstąpiła od umowy, przy czym korzystała z gruntu rozkopując go i pozostawiając hałdy ziemi. Wobec tego Wnioskodawca wniósł powództwo do sądu o zasądzenie na rzecz Wnioskodawcy kwoty 250 000 zł (dwieście pięćdziesiąt tysięcy zł) odpowiadającej wysokości czynszu dzierżawnego za bezprawne korzystanie z gruntu w związku z budową drogi 308 graniczącej z działkami nr 22/3 i nr 23/2 poprzez wydobycie znacznej ilości ziemi, zniszczenie znaków granicznych, najeżdżanie i parkowanie ciężkiego sprzętu budowlanego, przemieszczanie się tego sprzętu po działce oraz zniszczenie upraw rolnych wraz z podtopieniem podczas utwardzania drogi - zgodnie z paragrafem 8 podpisanej w dniu 9 listopada 2012 r. umowy dzierżawy. W wyniku podpisanej ugody, obie strony zgodnie postanowiły, że z dniem podpisania ugody rozwiązaniu uległa umowa dzierżawy z dnia 9 listopada 2012 r. bez jakichkolwiek roszczeń stron z tej umowy, z wyjątkiem płatności na rzecz Wnioskodawcy objętej umową, bez płatności odrębnej czynszu dzierżawnego. Spółka zobowiązuje się zapłacić Wnioskodawcy tytułem odszkodowania za szkody spowodowane prowadzeniem przez Spółkę na nieruchomości Wnioskodawcy robót w ramach inwestycji dotyczącej budowy farmy wiatrowej kwotę 180 000 zł i Wnioskodawca, w związku z zapłatą odszkodowania zrzeka się roszczenia z tytułu płatności z umowy dzierżawy w całości i zobowiązuje się cofnąć powództwo w całości wraz ze zrzeczeniem się roszczenia.

Wypłata odszkodowania w związku z zawartą ugodą nastąpiła z tytułu rekultywacji gruntów oraz szkód powstałych w uprawach. Wykonano prace przywracające wartości użytkowe i przyrodnicze w celu korzystania z gruntu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ugoda została zawarta z podmiotem uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia inwestycji dotyczących budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Mając powyższe na względzie należy uznać, że otrzymane przez Wnioskodawcę na mocy ugody odszkodowanie z tytułu rekultywacji gruntów oraz szkód powstałych w uprawach rolnych na działce gruntu wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego na skutek prac związanych z budową farmy wiatrowej zwolnione jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. b i lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć również, że wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów (ich weryfikacji). Organ podatkowy rozpatruje sprawę wyłącznie w ramach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz jego stanowiska. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.