IPTPB2/4511-209/15-4/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), pismem z dnia 25 maja 2015 r., nr IPTPB3/4511-209/15-2/PM (doręczonym w dniu 3 czerwca 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 10 czerwca 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 5 czerwca 2015 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca powołując się na Regulamin w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników, wskazał, że:

1. Pracodawca uzgodnił z organizacjami związkowymi w dniu 30 października 2014 r. Program Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników na lata 2015-2016 ("Program Racjonalizacji Zatrudnienia"), zgodnie z którym pracownicy mogą składać pracodawcy oferty rozwiązania ich umów o pracę (§ 4 ust. 3 Programu Racjonalizacji Zatrudnienia). W przypadku rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem, który złożył ofertę rozwiązania umowy o pracę, pracownik uprawniony jest do określonych w Programie Racjonalizacji Zatrudnienia świadczeń pieniężnych.Rozwiązanie umowy o pracę następuje w drodze porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników w rozumieniu ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

2. Pracownikom, z którymi zostanie rozwiązana umowa o pracę zgodnie z Regulaminem, przysługuje odprawa na zasadach takich jak w art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywanie stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w wysokości:

3. Rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę, uzależniona od stażu u pracodawcy, w wysokości:

4. Dodatkowa rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę w wysokości:

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

W związku z rozwiązaniem umowy o pracę zostały wypłacone świadczenia pieniężne zgodnie z zapisami zawartymi w Regulaminie, tj.:

i. Program Dobrowolnych Odejść oraz program Racjonalizacji Zatrudnienia stanowi regulację odrębną od Układu Zbiorowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem rekompensaty z Programu Dobrowolnych Odejść, będzie ona opodatkowana podatkiem dochodowym, czy też nie będzie podlegała opodatkowaniu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca postawił następujące pytanie:

Czy wartość rekompensat wypłaconych Wnioskodawcy na podstawie Regulaminu w sprawie określenia zasad dobrowolnych odejść pracowników z § 5 pkt 3C i rekompensata otrzymana na podstawie § 5 pkt 4C jest wolna od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zasięgnięciem informacji na temat (zawartej w informacji podatkowej Gazety prawnej, interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 października 2014 r., nr IBPBII/415-881/14/BD) Wnioskodawca uważa, że wymieniona we wniosku rekompensata nie podlega opodatkowaniu PIT.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazuje, że art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, znowelizowanej w 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328), pozwala Wnioskodawcy odzyskać pobrany podatek od rekompensat uzyskanych z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy. W związku z tym, że wszystkie składniki naliczonej kwoty brutto dotyczą odejścia z pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść, powinny być potraktowane jako łączne odszkodowanie i zwolnione z podatku.

Wartość rekompensaty wypłacanej Wnioskodawcy (wynikającej z porozumienia ze związkami zawodowymi) zawarta jest w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zadośćuczynienie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego oraz z uwagi na brak na liście wyjątków wykluczenia takowego zadośćuczynienia - wartość tej rekompensaty korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328) o brzmieniu: wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Według interpretacji ustawy powyżej, Wnioskodawca uważa, że otrzymane rekompensaty nie powinny podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są "otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Nowe brzmienie przepisu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328) - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie natomiast z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. #8722; Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 14 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca zawarł z pracodawcą porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę zawartej w dniu 2 września 1974 r., na podstawie Programu Racjonalizacji Zatrudnienia oraz Osłon Finansowych dla Pracowników w ramach Regulaminu Dobrowolnych Odejść. Program Dobrowolnych Odejść oraz Program Racjonalizacji Zatrudnienia stanowią regulacje odrębne od układu zbiorowego.

Wnioskodawca w związku z rozwiązaniem umowy o pracę uzyskał rekompensatę uzależnioną od stażu pracy u pracodawcy, określoną w § 5 ust. 3 Regulaminu Dobrowolnych Odejść oraz dodatkową rekompensatę obliczoną zgodnie z § 5 ust. 4 ww. Regulaminu. Powyższe świadczenia wypłacono Wnioskodawcy w dniu 8 maja 2015 r.

Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, zakwalifikował uzyskane świadczenia pieniężne jako zadośćuczynienie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wyraźnie bowiem wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy. Wnioskodawca wskazał, że wysokość i zasady ustalenia otrzymanej rekompensaty wynikają z Programu Dobrowolnych Odejść stosowanego przez pracodawcę. Program ten należy więc do regulacji, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że wypłacone Wnioskodawcy rekompensaty, jako zadośćuczynienie wynikające wprost z porozumienia zbiorowego, korzystają ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od otrzymanych rekompensat.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w zakresie postawionego pytania dotyczącego zwolnienia z opodatkowania otrzymanych przez Wnioskodawcę rekompensat. Tym samym, przedmiotem interpretacji nie było rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanej przez Wnioskodawcę odprawy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.