IPTPB2/436-8/12-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zniesienia współwłasności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o zniesieniu współwłasności nieruchomości, poprzez przyznanie własności pozostałym współwłaścicielom (nieruchomość nie daje się podzielić - zbyt mały udział), sąd zasądził od właścicieli z głównymi udziałami spłatę na rzecz Wnioskodawczyni i Jej siostry.

Zasądzona spłata stanowi wyrażoną w formie pieniężnej wartość zbywanego w trybie zniesienia współwłasności udziału we współwłasności.

Kwestia ta została szczegółowo opisana w uzasadnieniu postanowienia Sądu.

Na skutek zaskarżenia (apelacji) postanowienia przez jedną ze stron postępowania, prawomocność postanowienia nastąpiła dopiero po dniu 19 kwietnia 2011 r.

Dowód: Kopia postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 26 sierpnia 2009 r. wraz z uzasadnieniem.

Postanowienie sądu zostało wykonane i w lipcu 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymała od pozostałych współwłaścicieli zasądzoną kwotę XXX zł, tytułem zniesienia współwłasności.

Jednocześnie Wnioskodawczyni informuje, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższymi faktami, na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek podatkowy z tytułu wyroku sądu o zniesieniu współwłasności i otrzymaniu spłaty oraz w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w oparciu o przedstawiony powyżej stan faktyczny, nie ciąży na Niej obowiązek podatkowy z tytułu zasądzonego zniesienia współwłasności.

Według Wnioskodawczyni, obowiązek podatkowy, zgodnie z ustawą z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649, Nr 149, poz. 996 oraz Nr 229, poz. 1496), Rozdział 2, art. 4 pkt 5, ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Zatem, to na obecnych właścicielach nieruchomości, którzy wyrokiem sądu nabyli rzeczy i pełnię praw majątkowych oraz stali się samodzielnymi właścicielami nieruchomości, spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu nabycia własności.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni nie musi również składać do Urzędu Skarbowego żadnych wyjaśnień i deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają m.in. umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat oraz, stosownie do punktu 3 cytowanego przepisu, orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione we wskazanym przepisie.

Jak stanowi art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności, obowiązek podatkowy ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o zniesieniu współwłasności nieruchomości, poprzez przyznanie własności pozostałym współwłaścicielom (nieruchomość nie daje się podzielić - zbyt mały udział), sąd zasądził od właścicieli z głównymi udziałami spłatę na rzecz Wnioskodawczyni i Jej siostry. Zasądzona spłata stanowi wyrażoną w formie pieniężnej wartość zbywanego w trybie zniesienia współwłasności udziału we współwłasności.

Prawomocność postanowienia nastąpiła po dniu 19 kwietnia 2011 r.

Postanowienie sądu zostało wykonane i w lipcu 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymała od pozostałych współwłaścicieli zasądzoną kwotę XXX zł, tytułem zniesienia współwłasności.

Z powyższego wynika, że w wyniku zniesienia współwłasności, Wnioskodawczyni nie nabyła rzeczy, ponad udział we współwłasności. W związku z tym, z tytułu spłaty, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawczyni załączyła dokumenty. Zaznacza się, iż tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz Jej stanowiskiem.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie dotyczy jednak pozostałych uczestników zniesienia współwłasności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.