IPTPB2/436-66/11-2/KK - Skutki podatkowe umowy przeniesienia własności nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy przeniesienia własności nieruchomości na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy przeniesienia własności nieruchomości na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W okresie od lipca 2009 r. do kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wybudował wraz z żoną (pozostając w majątkowej wspólności małżeńskiej), dom mieszkalny, jednorodzinny na nieruchomości. Nieruchomość stanowi własność brata Wnioskodawcy. Wartość nakładów Wnioskodawcy i Jego żony na wybudowanie domu jednorodzinnego - wynosi około 170.000 zł, natomiast wartość nieruchomości gruntowej, na której wznieśli dom wynosi około 18.000 zł (wg znanych Wnioskodawcy średnich cen nieruchomości w okolicy). Zatem, wartość domu znacznie przekracza wartość działki. Po wybudowaniu domu, brat zażądał od Wnioskodawcy, aby nabył od Niego własność działki za wynagrodzeniem, w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wraz z żoną wyraził zgodę na nabycie działki zajętej pod wzniesiony przez Nich budynek, zgodnie z powołanym przepisem Kodeksu cywilnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosując art. 231 Kodeksu cywilnego, przeniesienie własności dziatki w formie aktu notarialnego pod budynkiem mieszkalnym będzie zwolnione z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując się do art. 231 Kodeksu cywilnego, ani On, jako zainteresowany nabyciem, ani jego brat, jako zbywca, nie zapłacą podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności:

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlagających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym. Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje.

Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie.

Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Wnioskodawca oświadcza, że Jego brat zamierza przenieść na Niego, w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, własność nieruchomości, na której znajduje się budynek mieszkalny wybudowany przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stwierdza, że zawarcie przez Niego umowy przenoszącej własność nieruchomości na podstawie art. 231 Kodeksu cywilnego, z uwagi na fakt, że ww. umowa nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 535 Kodeksu cywilnego, a wynagrodzenie nie stanowi ceny, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie wywołuje skutków prawnych dla Jego żony i brata.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.