IPTPB2/436-32/13-4/KK - Podatek od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu 20 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki (pytanie Nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Pismem z dnia 4 czerwca 2013 r., Nr IPTPB2/436-32/13-2/k.k., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2013 r. (data doręczenia 7 czerwca 2013 r.), natomiast w dniu 17 czerwca 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 12 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością" spółka komandytowa (dalej: "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską tj. działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowalnych polegających na remoncie lub wznoszeniu oraz sprzedaży budynków. Celem realizacji prowadzonych przedsięwzięć uzyskuje finansowanie w postaci oprocentowanych pożyczek od osób fizycznych i prawnych, kredytów, etc.

Wnioskodawca działa w ramach Grupy. Spółki tworzące grupę prowadzą zarówno działalność związaną z budownictwem, jak i związaną z obsługą rynku nieruchomości. Część uzyskanych środków finansowych Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na udzielanie pożyczek spółkom tworzącym grupę. W pierwszej kolejności Wnioskodawca zamierza udzielić pożyczki spółce G. z ograniczoną odpowiedzialnością" spółka komandytowa (dalej"Spółka"). Należy przy tym zaznaczyć, że będzie to pożyczka udzielona przez Wnioskodawcę jej wspólnikowi. Spółka jest bowiem komandytariuszem Wnioskodawcy.

Udzielanie pożyczki przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nie będzie stanowić podstawowego przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy i nie jest konieczne do prowadzenia podstawowej działalności Wnioskodawcy. Niemniej ze względu na politykę finansową spółek tworzących grupę, udzielanie pożyczek pozostałym spółkom będzie często stosowane celem zapewnienia poszczególnym spółkom środków finansowych na realizację prowadzonych inwestycji. W związku z tym, Wnioskodawca zamierza dokonać zmiany przedmiotu działalności i uzupełnić go również o działalność w zakresie pozostałych form udzielania kredytów (PKD 64.92.Z), która obejmuje udzielanie pożyczek poza systemem bankowym.

Pożyczka udzielana przez Spółkę będzie pożyczką odpłatną, zaś poziom oprocentowania zostanie określony na warunkach rynkowych, ustalonych poprzez odniesienie do porównywalnych ofert. Z tytułu udzielenia pożyczki Wnioskodawca otrzyma zatem wynagrodzenie w postaci odsetek spłacanych przez Spółkę.

W zakresie planowanej pożyczki na rzecz Spółki Wnioskodawca zakłada, iż środki pieniężne w chwili zawarcia umowy znajdować się będą na terytorium Polski, a umowa pożyczki zostanie zawarta na terytorium Polski.

W piśmie z dnia 11 czerwca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że pożyczka nie będzie udzielona Spółce (Wnioskodawcy) przez Jej wspólnika. Przeciwnie, to Wnioskodawca zamierza udzielić pożyczkę swojemu wspólnikowi tj. spółce G. z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa.

W przedstawionym stanie faktycznym pożyczkodawcą będzie Wnioskodawca tj. spółka działająca pod firmą, zaś pożyczkobiorcą wspólnik Wnioskodawcy tj. inna spółka komandytowa.

Wyjaśniająco Wnioskodawca zaznacza, iż firmy obu spółek (pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy) odróżnia oznaczenie. Wnioskodawcy. Nie występuje ono w firmie spółki pożyczkobiorcy. Podobieństwo nazw obu spółek komandytowych wynika z obowiązku umieszczania w firmie spółki komandytowej pełnej nazwy komplementariusza. W obu spółkach rolę komplementariusza pełni zaś spółka pod firmą G. Stąd nazwa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością występuje w firmach obu spółek komandytowych (pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy), w tym w firmie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 wniosku. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 1 tut. Organ wydał odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka udzielona Spółce będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), dalej: "p.c.c", podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W świetle art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, celem objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych przedmiot pożyczki (pieniądze) powinien znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 2 pkt 4 lit. b p.c.c., nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem: umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, oraz z wyjątkiem umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W świetle powyższych przepisów, pożyczka udzielona przez Wnioskodawczynię jest czynnością cywilnoprawną objętą zakresem przedmiotowym podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże, w ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż pożyczka zostanie udzielona w ramach wykonywanej działalności gospodarczej i będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 u.p.t.u., będzie również zwolniona z podatku do czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b p.c.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi, określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne, zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy, podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że umowy pożyczki będą zawierane przez Wnioskodawcę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, a pieniądze będące przedmiotem tych umów w dniu ich zawarcia znajdować się będą w Polsce.

W związku z powyższym, przedmiotowe umowy pożyczek, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy zwolnienia z opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższe transakcje będą podlegały ustawie o podatku od towarów i usług. Ocena ta ma bowiem zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską tj. działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowalnych polegających na remoncie lub wznoszeniu oraz sprzedaży budynków. Celem realizacji prowadzonych przedsięwzięć uzyskuje finansowanie w postaci oprocentowanych pożyczek od osób fizycznych i prawnych, kredytów etc.

Wnioskodawca działa w ramach Grupy. Spółki tworzące grupę prowadzą zarówno działalność związaną z budownictwem jak i związaną z obsługą rynku nieruchomości. Część uzyskanych środków finansowych Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na udzielanie pożyczek spółkom tworzącym grupę. W pierwszej kolejności Wnioskodawca zamierza udzielić pożyczki spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej"Spółka"). Należy przy tym zaznaczyć, że będzie to pożyczka udzielona przez Wnioskodawcę jej wspólnikowi. Spółka jest bowiem komandytariuszem Wnioskodawcy.

Pożyczka udzielana przez Wnioskodawcę będzie pożyczką odpłatną, zaś poziom oprocentowania zostanie określony na warunkach rynkowych, ustalonych poprzez odniesienie do porównywalnych ofert. Z tytułu udzielenia pożyczki Wnioskodawca otrzyma zatem wynagrodzenie w postaci odsetek spłacanych przez Spółkę.

W interpretacji indywidualnej z dnia 3 czerwca 2013 r., IPTPP2/443-217/13-2/AW tut. Organ, na tle przedstawionego wyżej zdarzenia przyszłego stwierdził, że udzielenie przez Wnioskodawcę oprocentowanej pożyczki stanowić będzie czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Z uwagi jednak na fakt, że powyższe usługi mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy - korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, umowa pożyczki będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, na podstawie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zajął stanowisko, że umowa pożyczki będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, na podstawie w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności. Powołany przepis nie zawiera zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych, ale wyłączenie z opodatkowania tym podatkiem. Z uwagi na to, tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Organ wydając pisemną indywidualną interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), opiera się na przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym. W przypadku, gdy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie objętym niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.