IPTPB2/436-195/12-4/AK - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych oprocentowanej pożyczki w sytuacji, gdy pożyczkodawca i pożyczkobiorca są podatnikami VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania pożyczki.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Pismem z dnia 14 lutego 2013 r., znak IPTPB2/436-195/12-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 15 lutego 2013 r. W dniu 25 lutego 2013 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 21 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą X i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Ponieważ działalność rozpoczęła niedawno zamierza wziąć pożyczkę na rozwój działalności firmy od współpracującego z Nią podmiotu gospodarczego. Jedna ze spółek, także czynny podatnik VAT, wyraziła gotowość udzielenia Wnioskodawczyni oprocentowanej pożyczki, jednakże w zakresie swojej działalności nie ma wpisanych i nie dokonuje usług związanych z kodem PKD 64.99.Z - pozostała finansowa działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że jedna ze spółek Sp. z o.o., która jest również czynnym podatnikiem VAT, wyraziła gotowość udzielenia Jej oprocentowanej pożyczki, jednakże w zakresie swojej działalności nie ma wpisanych i nie dokonuje usług związanych z kodem PKD 64.99.Z - pozostała finansowa działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, ale w paru przypadkach udzieliła oprocentowanej pożyczki innym podmiotom, które współpracowały ze Spółką.

W chwili zawierania umowy pożyczki oraz do czasu jej zwrotu oba podmioty w dalszym ciągu byłyby czynnymi podatnikami podatku VAT. Umowa pożyczki byłaby oprocentowana w stosunku rocznym, a wysokość oprocentowania zostanie ustalona w momencie zawierania umowy pożyczki (wstępnie zakładano WIBOR + 2%). Oprocentowanie od niespłaconej kwoty byłoby naliczane na koniec każdego roku kalendarzowego i Sp. z o.o. wystawiałaby firmie X fakturę na zapłatę odsetek umownych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynność ta jest zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku kiedy dwa podmioty są podatnikami podatku VAT art. 2 pkt 4a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych daje podstawę do zaciągnięcia pożyczki bez obowiązku uiszczenia opłaty z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni zadała pytanie.

Czy w przypadku kiedy dwa podmioty - pożyczkodawca i pożyczkobiorca są podatnikami VAT, a na odsetki od udzielonej pożyczki zostaje wystawiona faktura VAT - art. 2 pkt 4a, b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych daje podstawę do zaciągnięcia pożyczki bez obowiązku uiszczenia opłaty z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 1 pkt 1b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4a nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne, jeżeli jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a na podstawie art. 2 pkt 4b wymienionej ustawy jeżeli jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku VAT. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że jako firma X zaciągająca pożyczkę i jednocześnie będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie powinna dokonać opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Artykuł 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Nadmienić należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna, mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron, z tytułu dokonania tej konkretnej czynności, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy powyższa czynność będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie umowy pożyczki podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że tutejszy Organ - zgodnie ze złożonym we wniosku pytaniem dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych - nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy ww. umowa pożyczki będzie opodatkowana bądź zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza wziąć pożyczkę na rozwój działalności firmy od współpracującego z Nią podmiotu gospodarczego. Wnioskodawczyni oraz podmiot udzielający pożyczki jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a czynność ta jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz wskazane wyżej przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy stwierdzić, że jeżeli czynność wynikająca z umowy pożyczki, jak twierdzi Wnioskodawczyni będzie objęta opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług będzie zwolniona od tego podatku, to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że Wnioskodawczyni w swoim stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego powołała art. 2 pkt 4a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zamiast art. 2 pkt 4 lit. a. Wydając niniejszą interpretację uznano to za oczywistą omyłkę Wnioskodawczyni, która nie ma wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.