IPTPB2/436-151/14-2/KK - Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania obowiązku podatkowego #61485;jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 29 marca 2004 r. Sąd Rejonowy w Łodzi stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 6 września 2003 r. matce Wnioskodawczyni, na podstawie testamentu ustnego otwartego i ogłoszonego w dniu 6 stycznia 2004 r. nabyli: Wnioskodawczyni i Jej dwaj synowie, po 1/3 każde z nich. Postanowienie w sprawie nabycia tego spadku uprawomocniło się w kwietniu 2004 r.

W skład masy spadkowej po matce Wnioskodawczyni wchodziło:

W dniu 16 grudnia 2004 r. zmarł jeden z synów Wnioskodawczyni. Zbieg tragicznych wydarzeń rodzinnych spowodował, że obowiązki fiskalne związane ze spadkiem po matce nie zostały przez Wnioskodawczynię wypełnione. Nie została również do dnia dzisiejszego wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po matce, a więc tak naprawdę zobowiązanie podatkowe w tym zakresie nie powstało.

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po śmierci syna Wnioskodawczyni zostało wszczęte w 2009 r. Zmarły nie pozostawił testamentu, a do dziedziczenia ustawowego uprawnieni byli Wnioskodawczyni i Jej drugi syn. Tak więc Sąd Rejonowy, mocą postanowienia z dnia 21 grudnia 2009 r. orzekł, że spadek po zmarłym nabyli: Wnioskodawczyni w 3/8 części oraz Jej drugi syn w 5/8 części. Po uprawomocnieniu się orzeczenia sądowego, które nastąpiło w dniu 12 stycznia 2010 r., Wnioskodawczyni nie zgłosiła masy spadkowej po zmarłym synu do opodatkowania w ustawowym terminie. Dopiero w 2012 r. zostało wszczęte postępowanie podatkowe w tym zakresie, podczas którego Wnioskodawczyni ujawniła wszystkie znane jej składniki majątku spadkowego nabytego po śmierci syna.

Jak ustalono w toku postępowania, w skład masy spadkowej wchodziły następujące składniki majątku:

Z powyższego opisu jasno wynika, że w skład majątku odziedziczonego po śmierci syna wchodziły dokładnie te same składniki, do których Wnioskodawczyni i Jej dwaj synowie nabyli prawo po śmierci Jej matki. Był to jedyny majątek istniejący i znany spadkobiercom zarówno w chwili przyjęcia spadku po śmierci matki, jak i po śmierci syna.

W dniu 29 marca 2012 r. Urząd Skarbowy wydał decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku od spadku i darowizn z tytułu nabycia spadku po zmarłym synu Wnioskodawczyni, które zostało w całości i w terminie przez Wnioskodawczynię uregulowane.

W międzyczasie, krewny ze strony zmarłej matki Wnioskodawczyni wszczął postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z dnia 14 marca 1997 r. w sprawie nabycia przez Gminę Miasto z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości, która wcześniej należała do rodziny Wnioskodawczyni ze strony Jej matki. W dniu 9 lipca 2012 r. Minister Administracji i Cyfryzacji wydał decyzję stwierdzającą nieważność wyżej opisanej decyzji Wojewody, co w konsekwencji oznaczało, że podlega ona unieważnieniu w trybie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. W wyniku dalszego postępowania administracyjnego, Wojewoda, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wydał w dniu 29 listopada 2012 r. decyzję, zgodnie z treścią której, odmówił ostatecznie stwierdzenia nieodpłatnego nabycia z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości, z uwagi na fakt, że zgodnie z obowiązującym prawem, nie podlegała ona komunalizacji. Tak więc mocą tego aktu, w listopadzie 2012 r., następcami prawnymi dawnych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości stali się między innymi Wnioskodawczyni i Jej drugi syn. Po uprawomocnieniu się decyzji Wojewody, krewny Wnioskodawczyni wystąpił z wnioskiem o zaktualizowanie danych w księdze wieczystej dotyczącej tej nieruchomości. Skutkiem tego, w dniu 10 października 2013 r., między innymi Wnioskodawczyni - w 11/192 udziału i Jej żyjący syn - w 13/192 udziału, zostali ujawnieni jako współwłaściciele kamienicy. Pozostali wpisani do księgi wieczystej współwłaściciele są także spadkobiercami dawnych właścicieli nieruchomości spokrewnionymi z Wnioskodawczynią ze strony Jej zmarłej matki.

Wnioskodawczyni podkreśla, że do masy spadkowej po zmarłej 6 września 2003 r. matce i zmarłym 16 grudnia 2004 r. synu zaliczone zostały dokładnie te same składniki majątku. Tak więc cały majątek odziedziczony przez Wnioskodawczynię, w pierwszej kolejności po śmierci matki, następnie po śmierci syna, jak i ten ujawniony w listopadzie 2012 r., ma pierwotne źródło w majątku matki Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn w związku z ujawnieniem w listopadzie 2012 r. dodatkowego składnika majątku wywodzącego się z masy spadkowej nabytej po śmierci matki, w sytuacji, gdy obowiązek podatkowy z tego tytułu powstał w 2004 r., a zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od spadków i darowizn nie powstało.

2. Czy ujawnienie w listopadzie 2012 r. dodatkowego składnika majątku, wywodzącego się pierwotnie z masy spadkowej po zmarłej matce Wnioskodawczyni, będzie miało wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po zmarłym synu, w sytuacji, gdy należał on również do grona spadkobierców testamentowych, którzy nabyli spadek po matce Wnioskodawczyni, a zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn z tego tytułu nie powstało.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, dotyczące nabycia spadku po zmarłej matce Wnioskodawczyni. W sprawie odpowiedzi na pytanie Nr 2, dotyczące nabycia spadku po zmarłym synu Wnioskodawczyni, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę datę powstania obowiązku podatkowego, w przypadku nabycia spadku po zmarłej matce w postaci zapisu testamentowego ogłoszonego przez Sąd w dniu 6 stycznia 2004 r., zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., a w przypadku nabycia spadku po zmarłym synu Wnioskodawcy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.

W świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku do spadków i darowizn, zarówno w starym jak i w nowym brzmieniu, przy nabyciu w drodze dziedziczenia, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku, czyli śmierci spadkodawcy, a przy nabyciu w drodze zapisu - od daty ogłoszenia testamentu spadkodawcy. Jeśli jednak nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie orzeczeniem sądowym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zarówno w starym jak i w nowym brzmieniu. Ustalenie daty powstania obowiązku podatkowego ma zatem kluczowe znaczenie dla prawidłowego zastosowania przepisów w zakresie podatku od spadków i darowizn. W zaistniałym stanie faktycznym, w przypadku nabycia spadku po matce Wnioskodawczyni, obowiązek podatkowy powstał w kwietniu 2004 r., a w przypadku nabycia spadku po zmarłym synu w styczniu 2010 r.

Zgodnie z treścią art. 21 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku podatku od spadków i darowizn zastosowanie znajdzie punkt 2 przywołanego przepisu, ponieważ zobowiązanie podatkowe powstaje mocą decyzji ustalającej wysokość podatku oraz termin zapłaty. Przed wydaniem decyzji ustalającej, zobowiązanie podatkowe faktycznie nie istnieje, znany jest tylko ustawowy obowiązek, wynikający z art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, złożenia zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy i praw majątkowych, w terminie 30 dni od powstania obowiązku podatkowego i dopiero na tej podstawie organ wydaje decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego, w związku z nabyciem spadku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałym stanie faktycznym zaszły okoliczności wskazane w art. 68 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Skoro obowiązek podatkowy powstał w 2004 r., po uprawomocnieniu się postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po matce, a Wnioskodawczyni nie złożyła w wymaganym terminie zeznania podatkowego, to organ utracił prawo do wydania decyzji ustalającej wysokość podatku od spadków i darowizn w tym zakresie, z końcem 2007 r., tzn. po upływie 3 lat licząc od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy. Ponadto, gdyby przyjąć, że w związku z niezłożeniem zeznania podatkowego, po uprawomocnieniu się w 2004 r. postanowienia w sprawie nabycia spadku po matce, w zakresie ustalenia prawa organu do wydania decyzji ustalającej powstanie zobowiązania podatkowego właściwym będzie art. 68 § 1 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, który określa pięcioletni okres na doręczenie decyzji, to Wnioskodawczyni stwierdza, że także w tym przypadku zobowiązanie podatkowe nie powstało, ponieważ z końcem 2009 r. nastąpił upływ wskazanego w powołanym przepisie terminu na wydanie stosownej decyzji ustalającej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałym stanie faktycznym, zastosowanie znajdzie jednak przepis art. 68 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, a ponieważ zobowiązanie podatkowe, w związku z nabyciem spadku po matce, nie powstało, tym samym nie ciążą na Wnioskodawczyni jakiekolwiek obowiązki fiskalne związane z dokonanym de facto w listopadzie 2012 r. ujawnieniem dodatkowego składnika majątku wywodzącego się z masy spadkowej, odziedziczonej po zmarłej matce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie określa chwili (daty) nabycia spadku, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) regulującymi sprawy spadkowe.

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego, spadek stanowią prawa i obowiązki zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Innymi słowy, z chwilą śmierci spadkodawcy spadkobierca wchodzi w ogół praw i obowiązków należących do spadku, choćby nawet nie wiedział o tym, że doszło do dziedziczenia. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku jest natomiast jedynie orzeczeniem deklaratywnym o znaczeniu legitymacyjnym (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt I CSK 262/12).

Powyższe oznacza więc, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłej matce w dniu 6 września 2003 r. tj. z chwilą jej śmierci. Oznacza to, że w badanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, według stanu prawnego sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629). Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 przywołanej noweli, do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r., stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 5 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych i powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4 zdanie 1 ww. ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Jak z powyższego wynika, w ustawie o podatku od spadków i darowizn w sposób szczególny uregulowana została instytucja powstania obowiązku podatkowego. Mianowicie przewidziano w nim możliwość zaistnienia dwóch momentów powstania obowiązku podatkowego z tego samego tytułu.

Zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia: z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1) lub jeżeli nabycie nie zgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, z chwilą sporządzenia pisma, a w przypadku gdy pismem tym jest orzeczenie sądu, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia (art. 6 ust. 4 zdanie 1).

Z przepisów tych wynika, że przewidziane w nich rozwiązania nawzajem się uzupełniają, z tym, że z analizy poszczególnych uregulowań wynika, że różne są stany faktyczne, w jakim przepisy te znajdują zastosowanie.

Zgłoszenie nabycia do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, stosownie do treści art. 17a ww., następuje poprzez złożenie zeznania podatkowego.

Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zawierają m.in. definicje obowiązku podatkowego i zobowiązania podatkowego oraz regulują kwestie powstawania zobowiązań podatkowych i wygaśnięcia, w tym przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 4 Ordynacji podatkowej, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Z kolei stosownie do art. 5 ww. ustawy, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Z treści tych przepisów wynika, że wystąpienie obowiązku podatkowego, w rozumieniu ww. art. 4, jest warunkiem niezbędnym do powstania zobowiązania podatkowego po stronie konkretnego podmiotu.

Ponadto, wskazać należy, że na podstawie art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe - w podatku od spadków i darowizn - powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Natomiast zgodnie z art. 68 § 1 ww. ustawy, zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast stosownie do treści art. 68 § 2 ww. ustawy, jeżeli podatnik:

zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w § 1, nie powstaje, pod warunkiem że decyzja ustalająca wysokość tego zobowiązania została doręczona po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy #61485; art. 21 § 2 Ordynacji podatkowej.

Z treści wniosku wynika, że postanowieniem z dnia 29 marca 2004 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 6 września 2003 r. matce Wnioskodawczyni, na podstawie testamentu ustnego otwartego i ogłoszonego w dniu 6 stycznia 2004 r. nabyli: Wnioskodawczyni i Jej dwaj synowie, po 1/3 każde z nich. Postanowienie w sprawie nabycia tego spadku uprawomocniło się w kwietniu 2004 r. Zbieg tragicznych wydarzeń rodzinnych spowodował, że obowiązki fiskalne związane ze spadkiem po matce nie zostały przez Wnioskodawczynię wypełnione. Nie została również do dnia dzisiejszego wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po matce, a więc tak naprawdę zobowiązanie podatkowe w tym zakresie nie powstało.

Jak wynika z treści przytoczonych przepisów, wystąpienie obowiązku podatkowego jest warunkiem niezbędnym powstania zobowiązania podatkowego po stronie konkretnego podmiotu. Z kolei w ustawie o podatku od spadków i darowizn ustawodawca, w odniesieniu do nabycia majątku tytułem dziedziczenia, w art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 4, przewidział dwa #61485; nawzajem uzupełniające się #61485; momenty powstania obowiązku podatkowego. W konsekwencji, jeżeli w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy powstał w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, tj. w kwietniu 2004 r., to od końca tego roku zaczął biec termin przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej. Innymi słowy termin do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn upłynął z końcem 2009 r.

Na Wnioskodawczyni ciążył obowiązek złożenia zeznania podatkowego po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej matce, w którym należało wykazać rzeczy i prawa majątkowe nabyte tytułem spadku, w tym również roszczenie dotyczące przysługujących spadkodawcy, a dochodzonych przez spadkobierców, praw związanych z udziałem we współwłasności nieruchomości nabytej nieodpłatnie przez Gminę na mocy decyzji administracyjnych. Z treści wniosku wynika, że zeznanie takie nie zostało złożone, oraz że nie została wydana przez organ decyzja ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu nabycia spadku po matce.

Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego po zmarłej matce Wnioskodawczyni zastosowanie znajdzie powołany art. 68 § 2 Ordynacji podatkowej, dotyczący przedawnienia zobowiązania podatkowego. Oznacza to, że zobowiązanie podatkowe z tytułu nabycia spadku po matce nie powstało, przedawnieniu uległo prawo do jego ustalenia. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn. Ujawnienie dodatkowego składnika majątkowego związanego z wchodzącym w skład spadku po zmarłej matce roszczeniem dotyczącym nieruchomości, po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, nie powoduje ponownego powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawczyni, nie zaś Jej syna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.