IPTPB2/415-716/11-3/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem - data wpływu 19 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe

W dniu 10 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W dniu 19 grudnia 2011 r. do tut. Organu wpłynęło pismo, w którym Wnioskodawczyni uzupełniła opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dziadkowie Wnioskodawczyni H. i J. A. zmarli: H. 17 luty 1985 r. J. 4 lipca 1987 r. Spadek po H. został przeprowadzony 27 maja 2002 r., a po J. 29 grudnia 1987 r. Ojciec Wnioskodawczyni R. A. zmarł 27 października 1996 r., a spadek po nim został przeprowadzony 5 marca 1997 r.

Prawo do spadku na mocy ustawy, po ojcu nabyły: Wnioskodawczyni oraz Jej siostra, każda po 1/2 części.

W dniu 19 października 2006 r., a wiec zarówno po śmierci dziadków, jak i ojca oraz po przeprowadzonych postępowaniach spadkowych Sąd Rejonowy orzekł, że dziadkowie Wnioskodawczyni H. i J. A. nabyli z mocy samego prawa do małżeńskiej wspólności ustawowej przez zasiedzenie prawo własności nieruchomości o pow. 9704 m^2, z dniem 1 stycznia 1985 r.

Zaświadczeniem z 14 grudnia 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego zaświadczył, że do wymiaru podatku od nabycia rzeczy - praw majątkowych w drodze spadku po zamarłym w dniu 27 października 1996 r. ojcu Wnioskodawczyni, R. zdeklarowano majątek składający się z 1/2 części nieruchomości rolnej o ogólnej powierzchni 9704 m² oraz, że majątek ten nabyły zstępne, to jest Wnioskodawczyni oraz Jej siostra po 1/2 części spadku każda z nich.

Na podstawie częściowego działu spadku z dnia 19 maja 2009 r. oraz oświadczenia o sprostowaniu z dnia 2 czerwca 2009 r. nastąpił podział geodezyjny w wyniku, którego obszar 9704 m² został podzielny na osiem działek budowlanych oraz drogę wewnętrzną.

W wyniku tego działu Wnioskodawczyni wraz z siostrą otrzymały cztery działki i udział w drodze po 1/4 każda z nich. Dnia 25 lutego 2010 r. nastąpiła sprzedaż pierwszej działki z udziałem w drodze. Dnia 14 lipca 2010 r. nastąpiła sprzedaż drugiej działki z udziałem w drodze. Dnia 2 lutego 2011 r. nastąpiła sprzedaż trzeciej działki wraz z udziałem w drodze.

Po zakończeniu roku podatkowego 2010 we właściwym urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe PIT - 39.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż dział spadku nastąpił bez spłat i dopłat oraz udział nabyty nie przekraczał udziału pierwotnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, zapis uchylonego z dniem 1 stycznia 2007 r. art. 21 ust. 1 pkt 32d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na przyjęcie, że uzyskane przez Wnioskodawczynię dochody ze sprzedaży działek gruntu nabytych w drodze spadku są wolne od podatku. W sytuacji uznania, że uzyskane przychody ze sprzedaży działek są wolne od podatku Wnioskodawczyni uważa, że błędem było złożenie zeznania podatkowego PIT-39 za 2010 r

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Dział spadku nie jest tożsamy z nabyciem w drodze spadku. Dział spadku polega na dokonaniu podziału rzeczy wspólnej należącej do wszystkich współwłaścicieli, ponieważ współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Jeżeli zatem udział w nieruchomości nabytej w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że w wyniku działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej. Dział spadku jest konsekwencją nabycia spadku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 5 marca 1997 r. przeprowadzony został spadek po zmarłym w dniu 27 października 1996 r. ojcu Wnioskodawczyni. Wraz z siostrą Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką (po 1/2) nieruchomości o powierzchni ogólnej 9704 m^2. Z zaświadczenia właściwego miejscowo urzędu skarbowego wynikało, że do wymiaru podatku w drodze spadku po zmarłym w dniu 27 października 1996 r. ojcu, zgłoszono majątek składający się z 1/2 części nieruchomości o ogólnej powierzchni 9704 m^2, który nabyła Wnioskodawczyni oraz Jej siostra po 1/2 części każda. W dniu 19 maja 2009 r. spadkobiercy dokonali częściowego działu spadku. Dział spadku nastąpił bez spłat i dopłat, a nabyty udział nie przekraczał pierwotnie nabytego udziału w spadku po zmarłym ojcu. Ponadto w dniu 2 czerwca 2009 r. dokonano podziału geodezyjnego nieruchomość o obszarze 9704 m² została podzielona na osiem działek budowlanych oraz drogę wewnętrzną. W 2010 r. i 2011 r. sprzedane zostały 3 działki.

Skoro w wyniku umowy o dział spadku, udział Wnioskodawczyni w nieruchomości nie uległ powiększeniu, to nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wartość udziału w nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawczynię nie przekroczyła wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w wyniku pierwotnego nabycia spadku.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w 1996 r., czyli w dacie śmierci ojca.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż dokonane w 2010 r. i 2011 r. odpłatne zbycie ww. nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po zmarłym ojcu nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem, Wnioskodawczyni nie miała obowiązku złożenia zeznania PIT-39 za 2010 r.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.) na które powołuje się Wnioskodawczyni w opisanym we wniosku stanie faktycznym, nie znajduje zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla siostry Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.