IPTPB2/415-708/12-6/14-S/TS - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości na spłatę pożyczki hipotecznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 615/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 18 listopada 2013 r.) stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 stycznia 2013 r. (data wpływu 9 stycznia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości na spłatę pożyczki hipotecznej - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości na spłatę pożyczki hipotecznej.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), pismem z dnia 21 grudnia 2012 r., Nr IPTPB2/415-708/12-2/TS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 21 grudnia 2012 r., które skutecznie zostało doręczone w dniu 3 stycznia 2013 r. W dniu 9 stycznia 2013 r. do tutejszego Organu wpłynęło uzupełnienie, złożone na druku ORD-IN (data nadania 8 stycznia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 4 czerwca 2009 r. zawarł umowę pożyczki hipotecznej w banku (a więc w banku mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej) na zakup udziału w nieruchomości położonej przy ul. XXX w XX. Ww. pożyczka, zgodnie z art. 3.02 umowy, była zaciągnięta na cele inne - przeznaczenie pożyczki"na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na dowolny zadeklarowany cel, w tym na spłatę posiadanych zobowiązań kredytowych w banku lub innych bankach". Wnioskodawca nie miał możliwości zaciągnięcia kredytu mieszkaniowego, gdyż bank nie udziela takiego kredytu na zakup udziału w nieruchomości objętej współwłasnością, na której nie można dokonać zabezpieczenia hipoteką bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Zabezpieczeniem pożyczki było ustanowienie dwóch hipotek m.in. na lokalu przy ul. XXX w XX. Faktycznie środki z pożyczki zostały przeznaczone na wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabycie udziału w budynku mieszkalnym wraz z gruntem związanym z tym budynkiem oraz remont lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca 8 czerwca 2009 r. nabył udział w nieruchomości położonej przy ul. XXX w XX wraz z prawem do korzystania z lokalu mieszkalnego nr 6 w tym budynku. Wnioskodawca nabył udział w celu zamieszkania w ww. lokalu (Akt Notarialny Rep. A Numer XX). Poza zaliczką sprzedający otrzymali przelewem środki z rachunku, na którym były pieniądze z pożyczki. Mieszkanie nadawało się do całkowitego remontu, który potrwał do września 2010 r. Pozostałe środki z zaciągniętej pożyczki hipotecznej zostały przeznaczone na remont mieszkania przy ul. XXX w XX. Wnioskodawca 4 lutego 2010 r. sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. XXX w XX. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej (Akt Notarialny Rep. A Numer XX). Uzyskana cena XX zł została przeznaczona częściowo na spłatę ponad XX zł pożyczki hipotecznej (przelew został wykonany bezpośrednio na rachunek kredytowy), pozostała kwota została przeznaczona na dalszą spłatę pożyczki i remont mieszkania przy ul. XXX w XX. Środki z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego znajdującego się w XX przy ul. XXX zostały przeznaczone w części wykazanej zaświadczeniem przez bank na wydatki opisane w art. 21 ust. 25 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, że kwota ze sprzedaży nieruchomości przy ul. XXX zostanie w ciągu dwóch lat przeznaczona na remont lub zakup nieruchomości. Nieruchomość przy ul. XXX Wnioskodawca nabył 6 kwietnia 2005 r.

W uzupełnieniu ww. wniosku Wnioskodawca wskazał, że do przedmiotowej nieruchomości przy ul. XXX w XX posiadał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Nabycie w 2005 r. przedmiotowego lokalu nie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na spłatę pożyczki hipotecznej z dnia 4 czerwca 2009 r. w okresie od 4 lutego 2010 r. do 4 lutego 2012 r., wynikające z zaświadczenia banku mogą zostać uznane za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, spłata pożyczki hipotecznej w okresie dwóch lat po sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. XXX w XX, tj. po 4 lutego 2010 r., powinna być interpretowana przez organ podatkowy ustalający wysokość należnego podatku dochodowego jako zdarzenie opisane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody, jeżeli przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca spłacając pożyczkę hipoteczną przeznaczał środki ze sprzedaży mieszkania na własne cele mieszkaniowe. Brak wskazania w umowie pożyczki przeznaczenia środków (celu pożyczki) nie wyklucza możliwości odliczenia tej kwoty, gdyż Wnioskodawca udokumentował (zaświadczenie z banku, umowa sprzedaży lokalu) fakt, że kwota pożyczki była spłacana ze środków ze sprzedaży oraz, że środki z umowy pożyczki zostały przeznaczone na zakup udziału. Wnioskodawca obecnie w tym lokalu mieszka. Część spłaty w kwocie XX zł została bezpośrednio przekazana na spłatę pożyczki, co wynika m.in. z treści aktu notarialnego Rep. A XX. Kwota spłaty pożyczki (na rachunek banku) odpowiadała wartości hipoteki ustanowionej na sprzedawanym lokalu. Wszystkie uzyskane z pożyczki hipotecznej środki zostały przeznaczone na zakup udziału w nieruchomości i remont lokalu nr 6 w budynku, w którym Wnioskodawca posiada udział. Przed Sądem Rejonowym w XX I Ns XX/09 w Pierwszej Instancji zakończyła się sprawa o zniesienie współwłasności budynku przy ul. XXX, w wyniku której Wnioskodawca nabył odrębną własność lokalu nr 6. Zdaniem Wnioskodawcy spłaty pożyczek powinny być wzięte pod uwagę przy ustaleniu zobowiązania. W komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych autor pisze: "do skorzystania ze zwolnienia kwalifikują się również wydatki poniesione na (...) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub określonych praw do nieruchomości, na cele mieszkaniowe (...) w Banku lub w Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej, mających siedzibę w Państwie Członkowskim Unii Europejskiej lub w innym Państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej ".

W dniu 25 stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB2/415-708/12-4/TS stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej wniesiono w dniu 19 lutego 2013 r. Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 14 marca 2013 r., Nr IPTPB2/415W-32/13-2/TS.

W dniu 18 kwietnia 2013 r. wpłynęła do tutejszego Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi (data nadania w polskiej placówce pocztowej 17 kwietnia 2013 r.) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Pismem z dnia 15 maja 2013 r., Nr IPTPB2/4160-54/13-2/TS, tutejszy Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 615/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację.

Sąd w przedmiotowym wyroku stwierdził, że ww. indywidualna interpretacja została wydana z naruszeniem prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 wskazanej ustawy określa sytuacje, w których podatnikowi służy zwolnienie przedmiotowe od podatku. Z analizy stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w XXX przy ul. xx w dniu 6 kwietnia 2005 r., zatem (jak trafnie wskazał Dyrektor Izby skarbowej w Łodzi) w sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., zgodnie z art. 7 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.). Z ust. 1 pkt 32 przywołanego powyżej przepisu art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., wynika, że ze zwolnienia korzysta przychód uzyskany m.in. ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na określone w tym przepisie cele.

Wśród nich ustawa wymienia w szczególności wydatki poczynione na:

* nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,

* remont lub modernizację takiego lokalu,

* spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych w celu nabycia tego lokalu, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania przychodu.

Zdaniem Sądu istotą sporu w sprawie jest wykładnia przepisu prawa materialnego, jakim jest art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., a zatem czy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części wydatkowanej nie później niż w okresie 2 lat od dnia sprzedaży na spłatę pożyczki zaciągniętej w celu nabycia lokalu mieszkalnego (przy ul. XXX), pomimo że taki cel nie został określony w umowie pożyczki (kredytu).

W ocenie Sądu, Organ administracyjny trafnie wskazał, że zwolnienia przychodów od podatku dochodowego od osób fizycznych są wyjątkami od zasady ogólnej, co oznacza, że ich wykładni należy dokonywać ściśle. Jednak posługując się wykładnią językową ww. przepisu zauważyć należy, że ustawodawca nie określił precyzyjnie kategorii kredytów i pożyczek, których spłata ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w warunkach przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłaby związana ze zwolnieniem podatkowym określonym w tymże przepisie. Odwołując się zatem do wykładni celowościowej Sąd stwierdził, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest normą celu społecznego, czemu dał wyraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2012 r., w sprawie o sygn. akt II FSK 1627/10, stwierdzając, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu przewidzianego wskazanym przepisem zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cel wskazany w art. 32 ust. 1 lit. a. Przepis ten wymienia w kazuistyczny sposób różne rodzaje wydatków, których jednak jedną wspólną cechą pozostaje ich przeznaczenie - a mianowicie różnorodne formy zaspakajania potrzeb mieszkaniowych podatników. Okoliczność ta pozostaje nie bez znaczenia dla dokonywania wykładni wskazanych unormowań w odniesieniu do konkretnych stanów faktycznych.

Ocena, czy kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został zaciągnięty w celu mieszkaniowym musi być jednoznacznie powiązana z faktycznym sposobem rozdysponowania środków pochodzących z tego kredytu. Najistotniejszym pozostaje zatem, czy kredyt został w rzeczywistości przeznaczony na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, do skorzystania z ulgi, o której mowa w ust. 1 pkt 32 lit. e wskazanego przepisu, niezbędnym jest natomiast zaciągnięcie kredytu (pożyczki) przed dniem uzyskania przychodu i wydatkowania go nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży zgodnie ze złożonym oświadczeniem.

Zdaniem Sądu, w świetle stanu faktycznego niniejszej sprawy warunki te zostały spełnione.

Natomiast Organ odmówił Wnioskodawcy prawa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, argumentując, że ww. ulga podatkowa dotyczy spłaty kredytu na cele mieszkaniowe, ale cel ten musi zostać wyraźnie w umowie wskazany, natomiast w przedmiotowej umowie pożyczki hipotecznej nie został on w ten sposób jednoznacznie określony. Organ uznał, że podany we wniosku o pożyczkę jej przeznaczenie, a więc "na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na dowolny zadeklarowany cel, w tym na spłatę posiadanych zobowiązań w banku lub innych bankach" nie daje podstaw do skorzystania z wymienionej ulgi.

W ocenie Sądu, stanowisko to jest błędne. W umowie o pożyczkę hipoteczną zawartej przez Wnioskodawcę wskazano w bardzo szeroki sposób cel jej zaciągnięcia. Sformułowanie m.in. "na dowolny zadeklarowany cel" w ocenie Sądu obejmuje każdy cel, zatem mieści się w nim również cel mieszkaniowy. Organ nie może zmieniać w dowolny sposób stanu faktycznego zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a już tym bardziej ustalać go w arbitralny sposób. W niniejszej sprawie nie sposób jest stwierdzić zatem, że cel mieszkaniowy nie wchodził w zakres zawartej umowy pożyczki.

Mając na uwadze niekwestionowany fakt, że pożyczka spłacona środkami uzyskanymi ze sprzedaży jednego lokalu mieszkalnego została spożytkowana przez Wnioskodawcę na zakup i remont innego lokalu mieszkalnego, a nadto wskazanie celu zaciągniętego przez Wnioskodawcę w sposób szeroki, obejmujący również cel mieszkaniowy, a na pewno niewykluczający tego celu, uznać należy, że jest to pożyczka, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem - że uprawnia do skorzystania z ulgi przewidzianej tym przepisem.

Uznając zatem, że zaskarżona indywidualna interpretacja wydana została z naruszeniem prawa materialnego, Sąd na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 153, poz. 1269, z późn. zm.) Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł o uchyleniu zaskarżonej interpretacji.

W dniu 18 listopada 2013 r. do tutejszego Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 615/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 615/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uległy zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca nabył w dniu 6 kwietnia 2005 r.

W związku z powyższym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia ww. prawa podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady określone w tej ustawie w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Stosownie do przepisu art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 tej ustawy, podatek od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Przepis art. 28 ust. 2a wymienionej ustawy stanowi, że zasada, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

* na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,

* na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację-na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Przytoczony wyżej przepis wskazuje, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ww. ustawy jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na cele wskazane w tym przepisie i terminach w nim zakreślonych, bowiem jak wynika z przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat między innymi na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętej na te cele w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, mającej siedzibę na terenie RP, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętej przed dniem uzyskania tych przychodów. Bez znaczenia pozostaje przy tym data zaciągnięcia kredytu (pożyczki) i to, której nieruchomości lub prawa ten kredyt (pożyczka) dotyczy. Ważny jest jednak moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Wydatkowane środki musza pochodzić ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 czerwca 2009 r. Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki hipotecznej, na zakup udziału w nieruchomości położonej przy ul. XXX w xx. Pożyczka zgodnie z umową zaciągnięta była na cyt."finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na dowolny zadeklarowany cel, w tym na spłatę posiadanych zobowiązań w banku lub innych bankach". Wnioskodawca podał, że środki z ww. pożyczki zostały przeznaczone na wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabycie udziału w budynku mieszkalnym wraz z gruntem związanym z tym budynkiem oraz remont lokalu mieszkalnego. W dniu 4 lutego 2010 r. Wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. XXX w xx - nabyte w dniu 6 kwietnia 2005 r.

Pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. prawa do lokalu mieszkalnego Wnioskodawca w części przeznaczył na spłatę pożyczki hipotecznej, a w części na remont mieszkania przy ul. XXX w xx i dalszą spłatę pożyczki.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca pożyczkę hipoteczną, zgodnie z umową zawartą z bankiem, zaciągnął na inny cel niż cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jak podaje Wnioskodawca"na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na dowolny zadeklarowany cel, w tym na spłatę posiadanych zobowiązań w banku lub innych bankach".

Mając na uwadze stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zaprezentowane w powołanym na wstępie wyroku z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 615/13 oraz przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części wydatkowanej - w przewidzianym ustawą terminie - na spłatę pożyczki hipotecznej, która została zaciągnięta "na dowolny zadeklarowany cel", zatem obejmujący również cel mieszkaniowy, będzie podlegał zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zauważyć, że Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego powołał przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie, ponieważ przepis ten nie obowiązywał w dniu nabycia przedmiotowej nieruchomości tj. w 2005 r. Powołany przez Wnioskodawcę przepis został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2009 r. na mocy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) i w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.