IPTPB2/415-696/13-4/JR - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących spłaty otrzymanej w związku z czynnością zniesienia współwłasności.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 24 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących otrzymanej spłaty w związku z czynnością zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących otrzymanej spłaty w związku z czynnością zniesienia współwłasności.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). Pismem z dnia 14 stycznia 2014 r., Nr IPTPB2/415-696/13-2/JR, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17 stycznia 2014 r., natomiast w dniu 24 stycznia 2014 r. wpłynęło uzupełnienie ww. wniosku (data nadania 23 stycznia 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia...listopada 2003 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Postanowieniem z dnia...czerwca 2009 r., sygn. akt I Ns X/09 Sąd Rejonowy w P. Wydział Cywilny, stwierdził nabycie spadku po ojcu, na którego podstawie Wnioskodawczyni jako córka nabyła 1/3 części spadku (pozostałe części po 1/3 nabyły Jej mama oraz siostra).

Dnia...grudnia 2008 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Postanowieniem z dnia...czerwca 2009 r. sygn. akt I Ns X/09 Sąd Rejonowy w P. Wydział Cywilny, stwierdził nabycie spadku po matce, na którego podstawie Wnioskodawczyni jako córka nabyła 1/2 części spadku (pozostałą część 1/2 nabyła Jej siostra).

Przedmiotem spadku była część nieruchomości w ogólnej powierzchni gruntu 815 m², zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej odpowiednio: 64 m², położonej w P. przy ul. W.

Dnia...lutego 2013 r. Sąd Rejonowy w P. Wydział Cywilny w postanowieniu sygn. akt I Ns Y/12 w sprawie o częściowe zniesienie współwłasności postanowił:

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku wskazała, że postanowieniem Sądu z dnia...czerwca 2009 r. sygn. akt I Ns X/09 nastąpiło stwierdzenie nabycia spadku, w którym określono jedynie wielkość części spadku przypadających poszczególnym spadkobiorcom. Nie dokonano sądowego działu spadku.

Wnioskodawczyni wskazuje, że M. Z. syn Jej siostry został współwłaścicielem niniejszej nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia...czerwca 2012 r., tym samym dołączył do spadkobierców jako współwłaściciel części ułamkowej nieruchomości, która wchodziła do masy spadkowej. Czynność częściowego zniesienia współwłasności była dokonana pomiędzy Nią i synem spadkobiercy - M. Z., który został współwłaścicielem nieruchomości na podstawie umowy darowizny.

Jak podaje Wnioskodawczyni, strony ustaliły, że wartość spłaty w kwocie 37 000 zł jest równa wartości otrzymanego przez Nią udziału w spadku po ojcu i matce.

Wnioskodawczyni spłatę otrzymała w wyniku częściowego zniesienia współwłasności, postanowienie opisane powyżej z dnia...lutego 2013 r., sygn. akt I Ns Y/12.

W związku z powyższym opisem zadano (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku) następujące pytanie.

Czy spłata uzyskana w związku z częściowym zniesieniem współwłasności do nieruchomości nabytej w wyniku postanowienia o stwierdzeniu nabycia części spadku po matce i ojcu, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy spłata jest ekwiwalentna do udziału posiadanego w spadku (otrzymana spłata nie przekroczyła wartości udziału w spadku nabytym po zmarłych: ojcu i matce).

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), przychód wynikający ze spłaty dokonanej w wyniku częściowego zniesienia współwłasności, nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednak na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Kodeks cywilny (dalej k.c.) oraz Kodeks postępowania cywilnego (dalej k.p.c.) regulują kwestie dziedziczenia. W myśl art. 925 k.c. spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, zaś otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 k.c.). Tytuł VI k.c. dotyczy stwierdzenia nabycia spadku, natomiast tytuł VIII reguluje kwestie wspólności majątku spadkowego i działu spadku. Z treści tych przepisów wynika, że w postępowaniu spadkowym mogą wystąpić dwa powiązane ze sobą postępowania, pierwsze - zmierzające do stwierdzenia nabycia spadku (postanowienie o nabyciu spadku - art. 669 k.p.c.), drugie - do działu spadku (art. 680-689 k.p.c.), przy czym dział spadku jest konsekwencją postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Powyższe oznacza, że oba postępowania należą do spraw z zakresu prawa spadkowego. Spadek jako prawa i obowiązki wchodzące w skład spadku w wyniku stwierdzenia nabycia spadku mogą przy tym przechodzić na jednego lub kilku spadkobierców. W przypadku dużej liczby spadkobierców powstaje między nimi współwłasność w częściach ułamkowych, oznacza to, że każdy z nich jest właścicielem całej rzeczy i żaden nie jest właścicielami całości.

Od momentu nabycia spadku między współspadkobiercami istnieje wspólność majątku spadkowego, do której stosuje się odpowiednie przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współspadkobierców może swobodnie rozporządzać swoim udziałem w spadku, nie może natomiast swobodne rozporządzać w udziale konkretnej rzeczy należącej do spadku (potrzebna jest tu zgoda współspadkobierców, wyrażona przed lub po dokonaniu czynności); a w razie jej braku, zgodę taką może zastąpić zgoda sądu. Wspólność między spadkobiercami ma charakter przejściowy, tj. do chwili podziału między spadkobiercami majątku spadkowego. Zniesienie tej współwłasności następuje dopiero przez dział spadku. Ustawa nie nakłada obowiązku działu i nie wprowadza terminu na jego dokonanie.

Spadkobierca przekazał w formie darowizny przyznaną mu w postanowieniu o nabyciu spadku część udziału w nieruchomości, dzięki tej czynności M. Z. stał się współwłaścicielem nieruchomości obejmującej część spadku po rodzicach Wnioskodawczyni. Spadkobiercy uzgodnili, że wyrażają zgodę na sukcesywną spłatę przez M. Z. pozostałych spadkobierców, żeby mógł stać się właścicielem nieruchomości w całości.

Wnioskodawczyni uważa, że czynność ta jest następstwem i kontynuacją nabycia spadku. Jej zdaniem, w tym przypadku nie powinno różnicować się, czy spłaty Jej udziału w spadku dokonałaby siostra, która była spadkobiercą, czy jej syn, który na podstawie darowizny stał się współwłaścicielem nieruchomości, ponieważ przejął udział od spadkobiercy.

Wnioskodawczyni wskazuje, że posiada cały czas ten sam udział w spadku i czy spłaciłaby Ją siostra, która była spadkobiercą, czy jej syn kwota spłaty byłaby taka sama, ponieważ stanowi równowartość odziedziczonego udziału w spadku, od którego miała obowiązek rozliczyć podatek od spadków.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymując kwotę 37 000 zł zamieniła tylko część spadku z kawałka nieruchomości na gotówkę, nie dostała nic więcej. Wskazuje, że gdyby w spadku otrzymała gotówkę, nic by nie musiała zamieniać. Rozliczyłaby podatek od spadków i żadnych innych podatków nie musiałaby płacić.

W przypadku nabycia prawa do spadku (dziedziczenia) stwierdzonego prawomocnym postanowieniem sądu, spadkobierca, który nabył to prawo stwierdzone następnie prawomocnym postanowieniem sądu, jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn określonego w ustawie o spadkach i darowiznach. Zgodnie bowiem z przepisem art. 1 ust. 1 tej ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia. Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (art. 5 ustawy o spadkach i darowiznach) i powstaje z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Dodatkowo z chwilą dokonania spłat w wyniku zniesienia współwłasności podmiot nabywający jest obowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych - w części dotyczącej spłat lub dopłat - stosownie do uregulowania art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.).

Wnioskodawczyni dlatego właśnie uważa, że objęcie opodatkowaniem - na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodów otrzymanych w wyniku częściowego zniesienia współwłasności dotyczących części otrzymanego udziału w spadku jest niezasadne.

Jej zdaniem, opodatkowanie takie godzi również w przepisy Konstytucji RP, ponieważ prowadziłoby ono do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, tj. raz podatkiem od spadków, a drugi raz podatkiem dochodowym. Konsekwencją tego byłoby naruszenie art. 84 Konstytucji RP, stanowiącego że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych ustawą, ale tylko wówczas, gdy ustawa taki podatek od określonego przychodu (dochodu) przewiduje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Tym samym Wnioskodawczyni w dacie śmierci:

* ojca, tj. w 2003 r. nabyła po Nim spadek w udziale 1/3,

* matki, tj. w 2008 r. nabyła spadek po Niej w udziale 1/2.

Drugim spadkobiercą była siostra Wnioskodawczyni. Przedmiotem spadku była część nieruchomości.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że siostra Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny w 2012 r. swój udział darowała synowi M. Z., który stał się współwłaścicielem nieruchomości.

W 2013 r. Sąd Rejonowy w P. w postanowieniu w sprawie o częściowe zniesienie współwłasności postanowił dokonać częściowego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że należący do Wnioskodawczyni udział w nieruchomości przyznał na własność M. Z. Sąd zasądził jednocześnie od M. Z. na rzecz Wnioskodawczyni tytułem spłaty kwotę 37 000 zł (trzydzieści siedem tysięcy złotych) płatną do dnia...lipca 2013 r. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności. Spłata w wyznaczonej przez Sąd kwocie wpłynęła na konto Wnioskodawczyni w lipcu 2013 r.

Wobec powyższego, dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie istotnym jest ustalenie, czy w opisanym we wniosku zdarzeniu w wyniku zniesienia współwłasności doszło do odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości nabytych w drodze spadku w 2003 r. i 2008 r.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Mając powyższe na uwadze należy wyjaśnić, że umowne zniesienie współwłasności polega m.in. na przyznaniu rzeczy jednemu ze współwłaścicieli, podczas gdy pozostali współwłaściciele mogą otrzymać spłatę. Zniesienie współwłasności może zatem nastąpić za odpłatnością w formie spłaty na rzecz innego współwłaściciela lub nieodpłatnie bez żadnych spłat. Czynności zniesienia współwłasności w świetle prawa cywilnego stanowią formę zbycia, a jeżeli zniesienie współwłasności następuje ze spłatą, wówczas mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości lub prawie, które wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością, a więc co do zasady również odpłatne zniesienie współwłasności.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że umowne zniesienie współwłasności nieruchomości za spłatą między Wnioskodawczynią a M. Z. synem Jej siostry, w wyniku którego Wnioskodawczyni przeniosła na współwłaściciela swój udział w nieruchomości stanowi dla Niej odpłatne zbycie tego udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zamian za przeniesienie prawa własności do udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku w 2003 r. po zmarłym ojcu oraz w 2008 r. po zmarłej matce, Wnioskodawczyni otrzymała określoną sumę środków pieniężnych - spłatę.

Zatem okoliczność, że zniesienie współwłasności, którego przedmiotem była nieruchomość, nastąpiła ze spłatą spowodowała, że umowa ta miała charakter odpłatny. W świetle powyższego należy stwierdzić, że w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zniesienie współwłasności ze spłatą na rzecz Wnioskodawczyni dokonane na podstawie umowy stanowi formę odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię Jej udziału w nieruchomości nabytego w 2003 r. w spadku po ojcu oraz w 2008 r. w spadku po matce. Wnioskodawczyni w 2013 r. w dniu, w którym zawarta umowę o zniesienie współwłasności dokonała odpłatnego przeniesienia prawa własności do udziału w nieruchomości na syna Jej siostry, w zamian otrzymując spłatę.

W tym miejscu odnieść się należy do twierdzenia Wnioskodawczyni, że spłata stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego.

Do wyłączenia z opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi zatem przy nabyciu majątku w drodze dziedziczenia. Jednakże przepis ten nie ma zastosowania, gdy spadkobierca w związku z tym majątkiem w okresie późniejszym uzyskuje przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym tzn. odpłatnie zbywa otrzymane w spadku składniki majątkowe. Zbycie jest bowiem odrębną od nabycia czynnością prawną. Nieprawdą jest przy tym twierdzenie Wnioskodawczyni, że spłata otrzymana w związku z odpłatnym zniesieniem współwłasności podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że czynność odpłatnego zniesienia współwłasności w ogóle nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Należy zwrócić uwagę na różnicę miedzy wyżej opisaną czynnością odpłatnego zniesienia współwłasności dokonaną przez współwłaścicieli, a czynnością działu spadku dokonaną wyłącznie między spadkobiercami.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. W związku z tym otrzymanie przez jednego spadkobiercę od drugiego spadkobiercy w wyniku działu spadku kwoty ekwiwalentnej do wartości posiadanego przez niego udziału w spadku nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w przedmiotowej sprawie nie dokonano działu spadku lecz odpłatnie zniesiono współwłasność.

W myśl powyższego odpłatne zbycie udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2013 r. udziału w nieruchomości nabytego w spadku po ojcu w 2003 r. nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tym samym nie stanowi źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast odpłatne zbycie udziału w nieruchomości, który został nabyty w spadku po matce w 2008 r., nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu od daty nabycia i w myśl wyżej cytowanego przepisu stanowi źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia zbywanej nieruchomości. Data ta wskazuje, jakie przepisy mają zastosowanie do opodatkowania osiągniętego przez podatnika dochodu/przychodu.

Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych

Zgodnie z art. 30e ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania podatkowego, za rok podatkowy w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Reasumując, w związku z tym, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości nabytego w spadku po matce nastąpiło przed upływem pięciu lat od daty nabycia (nabycie 2008 r., zbycie w 2013 r.) stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednoczenie w niniejszej interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do wielkości przedstawionych udziałów, które są niespójne, lecz do dat, w których zostały one nabyte i zbyte.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy przy tym zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego sprawy. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest bowiem sam przepis prawa.

W przypadku, gdy w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwe organy ustalą, że przytoczony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) różni się od stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) występującego w rzeczywistości, to wówczas Wnioskodawczyni nie będzie mogła ze skutkiem prawnym powołać się na niniejszą interpretację.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni pozostałych spadkobierców.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.