IPTPB2/415-684/14-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 27 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty tytułem działu spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty tytułem działu spadku.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 19 lutego 2015 r., Nr IPTPB2/415-684/14-2/MP, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 20 lutego 2015 r. (data doręczenia 23 lutego 2015 r.), natomiast w dniu 27 lutego 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 2 listopada 2012 r. zmarł brat Wnioskodawczyni będący obywatelem Polski i Niemiec, który od 1986 r. zamieszkiwał na stale na terenie Niemiec. Orzeczeniem Sądu Rejonowego w D., w dniu 8 lipca 2014 r., Wnioskodawczyni została wraz ze szwagierką spadkobierczynią po bracie w wysokości #189; części każda.

W skład spadku pozostawionego przez brata w Niemczech wchodzi nieruchomość o powierzchni 1 379 m², zabudowana domem mieszkalnym o powierzchni 72 m² (adres xx D.). W dniu 17 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni zapłaciła podatek od spadku, wyliczony przez niemiecki urząd skarbowy. Szwagierka Wnioskodawczyni postanowiła dokonać notarialnego działu spadku ze zniesieniem współwłasności i spłacić przypadającą Wnioskodawczyni część otrzymanej w spadku nieruchomości wraz z domem. Wartość spłaty nie przekroczy udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości. Spłata będzie ekwiwalentem udziału Wnioskodawczyni w tej nieruchomości. Szwagierka mieszka w D. i cały dom stanowiłby tylko jej własność.

W piśmie z dnia 25 lutego 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że złożony wniosek dotyczył zdarzenia przyszłego, jednak na dzień złożenia uzupełnienia dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, że: w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie osiągnięcia przychodu z tytułu spłaty w związku z umownym działem spadku po zmarłym bracie, Wnioskodawczyni miała i ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Brat Wnioskodawczyni był jedynym właścicielem nieruchomości wchodzącej w skład spadku. Brat wystąpił o rozwód z żoną X i w związku z tym, dokonał w Niemczech notarialnej spłaty żony z majątku wspólnego, którym była między innymi nieruchomość położona w D. Sprawa rozwodowa została zawieszona i w chwili śmierci brat w świetle prawa był żonaty, jednak po spłacie żony był jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości. W związku z powyższym Sąd w D. powołał do spadku szwagierkę i Wnioskodawczynię, każda w wysokości #189; udziału w spadku. Szwagierka nie mieszkała z bratem, ani nie prowadzili wspólnego gospodarstwa domowego. Z informacji ustnej, uzyskanej w Sądzie w D. przez prawnika reprezentującego Wnioskodawczynię wynika, że datą uprawomocnienia się postanowienia Sądu jest data wydania orzeczenia, czyli 8 lipca 2014 r. (zgodnie z prawem niemieckim).

Odpłatne zbycie udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości nabytej w drodze spadku po Jej zmarłym bracie, nastąpiło w dniu 30 grudnia 2014 r. Szwagierka specjalnie przyjechała z Niemiec by tę sprawę załatwić jak najszybciej, a Wnioskodawczyni z powodu skomplikowania stosunków ze szwagierką i jej życiem osobistym wolała sprawę również zakończyć jak najszybciej.

Otrzymana kwota spłaty w związku z umownym działem spadku po bracie Wnioskodawczyni wyniosła 35,25% kwoty na jaką oszacował omawianą nieruchomość niemiecki urząd skarbowy.

Wnioskodawczyni w 2014 r., tj. w roku, w którym zbyła swój udział w nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłym bracie, nie uzyskała dochodów ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota uzyskana z tytułu spłaty w związku z umownym działem spadku polegającym na przyznaniu całości praw do zabudowanej nieruchomości jednemu ze spadkobierców (szwagierce) z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawczyni do wysokości i wartości udziału Wnioskodawczyni, będzie odpłatnym zbyciem prawa do nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czy kwota ta, będzie podlegała opodatkowaniu jako źródło przychodu zwłaszcza, że Wnioskodawczyni zapłaciła już podatek spadkowy za swój udział w tej nieruchomości niemieckiemu urzędowi skarbowemu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, spłata spadkobiercy w wyniku działu spadku, nie może być traktowana jako odpłatne zbycie udziału w tej nieruchomości, a tym samym nie ma zastosowania ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wartość spłaty nie przekracza wartości udziału spadkowego. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi że przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegającym przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W przypadku kilku spadkobierców powstaje między nimi współwłasność w częściach ułamkowych. Od chwili nabycia spadku między współspadkobiercami istnieje wspólność majątkowa. Zniesienie tej współwłasności następuje poprzez dział spadku. W przypadku nabycia prawa do spadku spadkobierca, który nabył to prawo jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn. Podatek ten, Wnioskodawczyni już opłaciła w Niemczech, zgodnie z ich przepisami. Objecie podatkiem od osób fizycznych przychodów otrzymanych w dziale spadku jako spłaty prowadziłoby do trzykrotnego opodatkowania tego samego przychodu, raz w Niemczech i dwa razy w Polsce, co jest niezgodne z Konstytucją RP i przepisami o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota uzyskana z tytułu spłaty w związku z działem spadku, w skład którego wchodzi nieruchomość zabudowana domem znajdująca się w D., po zmarłym bracie Wnioskodawczyni, w wysokości nieprzekraczającej #189; wartości udziału Wnioskodawczyni, nie będzie odpłatnym zbyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz będzie podlegała wyłączeniu spod jurysdykcji ww. ustawy, jako uprzednio opodatkowana na mocy art. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje rozstrzygnięcie Dyrektora Izby skarbowej w Bydgoszczy: z dnia 2 października 2013 r., Nr ITPB2/415-713/13/IL, z dnia 23 sierpnia 2013 r., ITPB2/415-523/13/DSZ, z dnia 14 marca 2014 r., ITPB2/415-1161/138/IL i Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 października 2013 r., Nr IPTPB2/415-508/13-2/JR oraz orzeczenie WSA w Łodzi z dnia 9 listopada 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1173/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy. za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, że Wnioskodawczyni nabyła spadek po zmarłym w dniu 2 listopada 2012 r. bracie, obywatelu Polski i Niemiec, który od 1986 r. zamieszkiwał na stale na terytorium Niemiec. Na podstawie orzeczenia Sądu Rejonowego w D. (Niemcy) z dnia 8 lipca 2014 r., Wnioskodawczyni została wraz ze szwagierką, spadkobierczynią po zmarłym bracie w wysokości #189; części masy spadkowej (każda ze spadkobierczyń w udziale #189;). Wnioskodawczyni zapłaciła podatek od spadku wyliczony przez niemiecki urząd skarbowy. W skład spadku pozostawionego przez brata w Niemczech wchodziła nieruchomość o powierzchni 1 379 m² zabudowana domem mieszkalnym o powierzchni 72 m², znajdująca się w miejscowości D., Niemcy. Szwagierka Wnioskodawczyni, postanowiła dokonać notarialnego działu spadku (nieruchomość wraz z domem) ze zniesieniem współwłasności i spłacić przypadającą Wnioskodawczyni część spadku w udziale #189;. Powyższe zbycie w drodze umownego działu spadku, zostało dokonane w dniu 30 grudnia 2014 r. Wartość otrzymanej spłaty nie przekroczyła udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości, nabytej w spadku.

Wnioskodawczyni w 2014 r., oprócz zbycia udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku po zmarłym bracie, nie uzyskała innych dochodów ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. Umowy, określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to, obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. Umowy, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przy czym sformułowanie "dochód z przeniesienia własności majątku może być opodatkowany w drugim państwie" oznacza, że drugie Państwo (w rozpatrywanym przypadku Państwo, w którym położona jest zbywana nieruchomość), ma prawo opodatkować taki dochód, jeżeli na podstawie przepisów tego Państwa dochód ze sprzedaży nieruchomości podlega w tym Państwie opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza zatem, brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez Państwo, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania. W świetle zapisów cytowanej Umowy, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu sprzedaży majątku nieruchomego położonego w Niemczech może być opodatkowany zarówno w państwie rezydencji, tj. w Polsce, jak i w Niemczech, zgodnie z prawem tego państwa.

W myśl natomiast art. 24 ust. 2 lit. a ww. Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Powyższe oznacza, że dochód ze zbycia nieruchomości (udziału) położonej w Niemczech, który może być w Niemczech opodatkowany zgodnie z prawem tego państwa - w Polsce będzie zwolniony od opodatkowania. Natomiast w Polsce do obliczenia stawki podatkowej, według której opodatkowany jest pozostały dochód osiągnięty w Polsce, można uwzględnić dochód osiągnięty w Niemczech.

Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Oceniając skutki podatkowe wynikające z umownego działu spadku dotyczącego nieruchomości, należy zaznaczyć, że z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek po tej samej osobie przypada kilku spadkobiercom. Dział spadku polega na tym, że po ustaleniu wartości całego majątku ustala się wartość sched poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się wyłącznymi podmiotami przyznanych im praw majątkowych, a prawa te wchodzą do majątków osobistych współspadkobierców. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Nie zmienia to jednak faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, że zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez umowny dział spadku nie stanowi nabycia rzeczy (prawa) tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Przyjmując za Wnioskodawczynią, że wartość otrzymanej spłaty w wyniku umownego działu spadku (zniesienia współwłasności) mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jej w spadku należy uznać, że Wnioskodawczyni nie uzyskała w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonego udziału.

Mając na uwadze opis przedstawiony we wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku (zniesienia współwłasności) po zmarłym bracie - spłaty mieszczącej się w udziale nabytym w spadku, nie powoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma okoliczność, że spłata otrzymana w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału w spadku, a czynność prawna została dokonana wyłącznie między spadkobiercami. W konsekwencji, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podniesionej w stanowisku Wnioskodawczyni stwierdzić należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego, darowizny, polecenia darczyńcy, zasiedzenia, nieodpłatnego zniesienia współwłasności, zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności. Natomiast, w myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne nabycie majątku na podstawie tytułów w nim wymienionych. Wśród nich nie został wymieniony dział spadku, w rezultacie otrzymana przez Wnioskodawczynię spłata nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a w konsekwencji wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może mieć w niniejszej sprawie zastosowania.

Stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawczyni powołała się na wyłączenie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis jak wskazano powyżej, nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawczyni, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych tutejszy Organ zaznacza, że przeanalizował rozstrzygnięcia w nich zawarte, jednakże należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.