IPTPB2/415-630/14-6/Akr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.) oraz pismem z dnia 30 marca 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w działce - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 listopada 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w działce.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 10 lutego 2015 r., Nr IPTPB2/415-630/14-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 11 lutego 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 marca 2015 r.). W dniu 12 marca 2015 r. (nadano w dniu 9 marca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W związku z tym, że zdarzenie przyszłe nie zostało przedstawione w sposób wyczerpujący Organ wezwał Wnioskodawczynię ponownie do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 19 marca 2015 r. (skutecznie doręczono dnia 23 marca 2015 r.). W dniu 2 kwietnia 2015 r. (data nadania - 30 marca 2015 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem, innymi właścicielami lokali własnościowych oraz Spółdzielnią w B. jest współwłaścicielką działki mającej dawniej numer X/7 (KW... prowadzona przez Sąd Rejonowy w S.). Działka ta w dniu 25 marca 2014 r. została podzielona na dwie mniejsze działki (część zabudowaną - działka nr X/20 i część niezabudowaną - działka nr X/19). Na działce zabudowanej znajduje się budynek gospodarczy oraz dwa bloki wielorodzinne oznaczone jako nr 10 i 10a. W budynku nr 10 znajduje się 6 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi do tych lokali. W budynku nr 10a znajduje się również 6 lokali mieszkalnych oraz pomieszczenia przynależne do tych lokali. Pomieszczeniami wspólnego użytkowania wskazanymi w akcie notarialnym są klatka schodowa i korytarz w piwnicy w budynku nr 10, natomiast w budynku 10a - klatka schodowa, trzy korytarze, pomieszczenia biurowe, suszarnie, magazynek, kotłownia i skład opału oraz działka.

Do czasu ustanowienia odrębnej własności wszystkich lokali, zarząd nieruchomością wspólną dla wydzielonych lokali mieszkalnych sprawować będzie Spółdzielnia, zgodnie z treścią aktu notarialnego.

Wnioskodawczyni wraz z mężem na mocy aktu notarialnego z dnia 18 grudnia 2009 r., o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umowie przeniesienia własności lokalu na członka Spółdzielni Mieszkaniowej, nabyła własność lokal mieszkalny położony w bloku wielorodzinnym przy ulicy Wolności nr 10a wraz z przynależną piwnicą budynku 10a, pomieszczeniem gospodarczym i udziałem w wysokości 8182/86204 w działce i częściach wspólnych. W takiej też części Wnioskodawczyni wraz z mężem zobowiązana jest partycypować w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej, o czym stanowi wymieniony wyżej akt notarialny.

Wnioskodawczyni nadal pozostaje członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej.

W dniu 21 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni razem z mężem oraz innymi właścicielami lokali mieszkalnych, a także wraz ze Spółdzielnią, aktem notarialnym dokonali sprzedaży udziałów w części niezabudowanej (działka nr X/19).

Jednocześnie w akcie notarialnym sprzedaży udziałów w nieruchomości zawarto postanowienie, gdzie zgodnie z ustaleniami stron, cała kwota należna z tytułu sprzedaży (cała cena) tj. 45 000 zł została przelana przez kupującego na rachunek bankowy Spółdzielni z przeznaczeniem na pokrycie kosztów bieżących remontów budynków i części wspólnych. Na rozliczenie takie wszyscy sprzedający wyrazili zgodę.

Spółdzielnia przeznaczy te środki na fundusz remontowy, za pośrednictwem którego zostaną pokryte koszty bieżących remontów budynków i części wspólnych.

Regulamin tworzenia i wykorzystywania funduszu remontowego Spółdzielni dopuszcza zwrot kwot uprzednio wpłaconych na fundusz remontowy przez zobowiązanych, w przypadku poniesienia wydatków na utrzymanie zasobów wspólnych z ich prywatnych środków. Zwrot dokonywany jest w części, w jakiej współwłaściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach utrzymania. Te zaś określone są proporcjonalnie do wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej.

W związku z tym, że sprzedaż udziałów w nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej oraz że nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, powstał przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.; zwana dalej u.p.d.o.f.).

Właściciele mieszkań rozważają przeprowadzenie remontu wspólnej kotłowni, którego koszt poniosą we własnym zakresie. Każdy ze współwłaścicieli poniósłby koszt remontu w takim zakresie, w jakim zobowiązany jest do uczestnictwa w pokrywaniu kosztów ze względu na wartość udziałów jakie posiada.

Wnioskodawczyni poniosłaby więc wydatek na remont części wspólnej, w zakresie w jakim zobowiązana jest do partycypacji w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej z własnych środków finansowych. Wydatki te Wnioskodawczyni zamierza zakwalifikować, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.do.f.

Po poniesieniu tego wydatku z własnych środków finansowych Wnioskodawczyni zamierza wystąpić do Spółdzielni z wnioskiem o zwrot uprzednio wpłaconej kwoty na fundusz remontowy na ten cel.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2015 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że użyte w opisie stanu faktycznego określenie własne środki finansowe oznaczają fizycznie środki inne niż uzyskane ze sprzedaży udziałów w części niezabudowanej tj. działki nr X/19. Wnioskodawczyni ma w tym momencie na myśli pieniądze pochodzące z wszelkich innych osiąganych przez Nią i Jej męża źródeł dochodów. Biorąc jednak pod uwagę, że wniosek o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni nie jest w stanie jednoznacznie wskazać pochodzenia tych środków, jednak na pewno nie będą to pieniądze ze sprzedaży udziałów ponieważ te, zgodnie z ustaleniami zawartymi w akcie notarialnym ich sprzedaży, zostały przelane przez kupującego na rachunek bankowy Spółdzielni z przeznaczeniem na pokrycie kosztów bieżących remontów budynków i części wspólnych. Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości niezabudowanej uzyskała przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zamierza skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., poprzez pokrycie wydatków na remont nieruchomości wspólnej (w proporcjonalnej kwocie do Jej udziału w częściach wspólnych), dokonany z własnych środków finansowych, których to równowartość zostanie następnie zwrócona Wnioskodawczyni przez Spółdzielnię z funduszu remontowego Spółdzielni.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 30 marca 2015 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że właściciele lokali mieszkalnych nie podejmowali uchwały określającej, że w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną mają zastosowanie przepisy ustawy o własności lokali. Mieszkańcy nie wyodrębniali wspólnoty mieszkaniowej. W odniesieniu do podmiotu, który sprawował i sprawuje zarząd nieruchomością Wnioskodawczyni informuje, że zgodnie z postanowieniem aktu notarialnego z dnia 18 grudnia 2009 r., zawierającego oświadczenie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu na członka Spółdzielni Mieszkaniowej, do czasu ustanowienia odrębnej własności wszystkich lokali, zarząd nieruchomością wspólną dla wydzielonych lokali sprawować będzie Spółdzielnia Mieszkaniowa w B. na podstawie art. 1 ust. 3 i art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. W budynku nr 10a znajduje się lokal, którego własność nie została wyodrębniona na rzecz osób trzecich, i stanowi on własność Spółdzielni Mieszkaniowej, wraz z odpowiednim udziałem w częściach wspólnych budynku i nieruchomości wspólnej. Nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym stanowiła i obecnie stanowi w części odpowiadającej udziałowi Spółdzielni w nieruchomości, zasoby mieszkaniowe Spółdzielni Mieszkaniowej. Członkowie Spółdzielni, na walnym zgromadzeniu podjęli uchwałę związaną z remontem kotłowni. Rachunek, na który wpłynęły środki ze sprzedaży nieruchomości, przeznaczone na pokrycie kosztów bieżących remontów budynków i części wspólnych na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej, był rachunkiem Spółdzielni, która to sprawuje zarząd. Zarządca prowadzi rachunek związany z funduszem remontowym Spółdzielni Mieszkaniowej. Zamawiającym usługę remontową będzie osobno każdy z członków Spółdzielni, w udziale na niego przypadającym. Faktury dokumentujące poniesienie wydatku na remont kotłowni wystawione będą proporcjonalnie na właścicieli lokali mieszkalnych w odpowiadającej im części nieruchomości wspólnych, oraz na Spółdzielnię proporcjonalnie do wysokości przysługujących im udziałów. Na Wnioskodawczynię zostanie więc wystawiona faktura w wysokości w jakiej zobowiązana jest Ona do uczestnictwa w pokrywaniu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, ze względu na wartość udziałów jakie posiada. Każdy z zamawiających dokona zapłaty ze swoich środków finansowych w tym również Wnioskodawczyni. Spółdzielnia, odpis na fundusz uwzględniła jako koszt podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po pokryciu z własnych środków pieniężnych kosztów remontu wspólnej nieruchomości, w części, w jakiej Wnioskodawczyni jest zobowiązana w nich partycypować, a następnie uzyskanie zwrotu poniesionych wydatków z funduszu remontowego ze Spółdzielni, zwrot ten nie pozbawi Jej prawa do skorzystania z ulgi na własne cele mieszkaniowe, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.do.f....

Zdaniem Wnioskodawczyni, poniesienie wydatków z własnych środków finansowych na remont nieruchomości wspólnej a następnie - zwrot z funduszu remontowego Spółdzielni nie ma wpływu na zakwalifikowanie wcześniej poniesionych nakładów, jako wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d u.p.d.o.f. który stanowi, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność: podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ustawy u.p.d.o.f.).

Przeznaczenie pieniędzy na remont części wspólnych nieruchomości niewątpliwie spełnia więc przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi mieszkaniowej wskazanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.do.f.

Po poniesieniu tych wydatków Wnioskodawczyni zamierza wystąpić do Spółdzielni o zwrot uprzednio wpłaconych kwot na fundusz remontowy, z którego wydatki te miały być sfinansowane przez Spółdzielnię.

W myśl postanowień ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) osoby dysponujące spółdzielczymi (lokatorskimi i własnościowymi) prawami do lokali, osoby niebędącej członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ustawy).

Przepisy powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowią również, że osoby będące właścicielami lokali obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją, i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Każda osoba dysponująca lokalem również osoba posiadająca prawo odrębnej własności ma obowiązek świadczenia na rzecz funduszu remontowego Spółdzielni. Obowiązkiem Spółdzielni jest z kolei utrzymywanie zasobów mieszkaniowych w należytym stanie i dokonywanie remontów.

Obowiązkom finansowym właścicieli lokali odpowiada obowiązek spółdzielni do utrzymania w należytym stanie nieruchomości, w tym zasobów mieszkaniowych, stanowiących współwłasność spółdzielni i właścicieli lokali zarządzanych przez spółdzielnie obligatoryjnie.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawiera regulacji określających szczegółowe zasady gospodarowania środkami funduszy utworzonych przez spółdzielnie. Zasady wydatkowania tych funduszy, sposób ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób ich finansowania lub współfinansowania określają statuty lub uchwalone na ich podstawie przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej regulaminy.

W związku z tym, jeśli regulamin tworzenia i wydatkowania funduszu remontowego na to zezwala, możliwa jest sytuacja, kiedy mieszkańcy na własny koszt dokonują remontu części wspólnej budynku, a następnie występują do spółdzielni o zwrot środków za dokonane inwestycje, naprawy i remonty.

Dlatego też Wnioskodawczyni może zakwalifikować, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.do.f., wydatki na remont kotłowni, która jest nieruchomością wspólną, dokonane z własnych środków pieniężnych.

Fakt, że Wnioskodawczyni zwróci się potem do Spółdzielni z wnioskiem o zwrot kwoty uprzednio wpłaconej na rachunek Spółdzielni, za które dokonany miał być remont wspólnej części nieruchomości i taki zwrot otrzyma pozostaje bez wpływu na prawo Wnioskodawczyni do skorzystania z wymienionej ulgi. Następuje tutaj jedynie zwrot nakładów uprzednio wpłaconych do Spółdzielni.

Wydatkami, zakwalifikowanymi jako wydatki na własne cele mieszkaniowe będą zaś wydatki poniesione bezpośrednio przez Wnioskodawczynię na remonty części wspólnej w takim zakresie w jakim zobowiązana jest Ona do uczestnictwa w tych wydatkach.

Środki zwrócone Wnioskodawczyni z funduszu remontowego nie będą również stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w odpowiedzi podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów nr DD3/063/17/1/CRS/11/PGMC-185 z dnia 18 stycznia 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem, innymi właścicielami lokali własnościowych oraz Spółdzielnią jest współwłaścicielką działki, która w dniu 25 marca 2014 r. została podzielona na dwie mniejsze działki (część zabudowaną i część niezabudowaną). Na działce zabudowanej znajduje się budynek gospodarczy oraz dwa bloki wielorodzinne oznaczone jako nr 10 i 10a. W budynku nr 10 znajduje się 6 lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniami przynależnymi do tych lokali. W budynku nr 10a znajduje się również 6 lokali mieszkalnych oraz pomieszczenia przynależne do tych lokali. Pomieszczeniami wspólnego użytkowania wskazanymi w akcie notarialnym są klatka schodowa i korytarz w piwnicy w budynku nr 10, natomiast w budynku 10a - klatka schodowa, trzy korytarze, pomieszczenia biurowe, suszarnie, magazynek, kotłownia i skład opału oraz działka. Wnioskodawczyni wraz z mężem na mocy aktu notarialnego z dnia 18 grudnia 2009 r. o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umowie przeniesienia własności lokalu na członka Spółdzielni Mieszkaniowej, nabyła własność lokalu mieszkalnego położonego w bloku wielorodzinnym przy ulicy W. nr 10a wraz z przynależną piwnicą budynku 10a, pomieszczeniem gospodarczym i udziałem w wysokości 8182/86204 w działce i częściach wspólnych. W takiej też części Wnioskodawczyni wraz z mężem zobowiązana jest partycypować w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej, o czym stanowi wymieniony wyżej akt notarialny. Wnioskodawczyni nadal pozostaje członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej. W dniu 21 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni razem z mężem oraz innymi właścicielami lokali mieszkalnych a także wraz ze Spółdzielnią, aktem notarialnym dokonali sprzedaży udziałów w części niezabudowanej. Jednocześnie w akcie notarialnym sprzedaży udziałów w nieruchomości zawarto postanowienie, gdzie zgodnie z ustaleniami stron, cała kwota należna z tytułu sprzedaży zostanie przelana przez kupującego na rachunek bankowy Spółdzielni z przeznaczeniem na pokrycie kosztów bieżących remontów budynków i części wspólnych. Na rozliczenie takie wszyscy sprzedający wyrazili zgodę. Spółdzielnia przeznaczy te środki na fundusz remontowy, za pośrednictwem którego zostaną pokryte koszty bieżących remontów budynków i części wspólnych. Regulamin tworzenia i wykorzystywania funduszu remontowego Spółdzielni dopuszcza zwrot kwot uprzednio wpłaconych na fundusz remontowy przez zobowiązanych, w przypadku poniesienia wydatków na utrzymanie zasobów wspólnych z ich prywatnych środków. Zwrot dokonywany jest w części, w jakiej współwłaściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach utrzymania. Te zaś określone są proporcjonalnie do wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej. Właściciele mieszkań rozważają przeprowadzenie remontu wspólnej kotłowni, którego koszt poniosą we własnym zakresie. Każdy ze współwłaścicieli poniósłby koszt remontu w takim zakresie, w jakim zobowiązany jest do uczestnictwa w pokrywaniu kosztów ze względu na wartość udziałów jakie posiada. Wnioskodawczyni poniosłaby więc wydatek na remont części wspólnej, w zakresie w jakim zobowiązana jest do partycypacji w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej z własnych środków finansowych (innych niż uzyskane ze ww. sprzedaży udziałów w części niezabudowanej). Zamawiającym usługę remontową będzie osobno każdy z członków Spółdzielni, w udziale na niego przypadającym. Faktury dokumentujące poniesienie wydatku na remont kotłowni wystawione będą proporcjonalnie na właścicieli lokali mieszkalnych w odpowiadającej im części nieruchomości wspólnych, oraz na Spółdzielnię proporcjonalnie do wysokości przysługujących im udziałów. Na Wnioskodawczynię zostanie więc wystawiona faktura w wysokości w jakiej zobowiązana jest Ona do uczestnictwa w pokrywaniu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, ze względu na wartość udziałów jakie posiada. Każdy z zamawiających dokona zapłaty ze swoich środków finansowych w tym również Wnioskodawczyni. Wydatki te Wnioskodawczyni zamierza zakwalifikować, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po poniesieniu tego wydatku z własnych środków finansowych Wnioskodawczyni zamierza wystąpić do Spółdzielni z wnioskiem o zwrot uprzednio wpłaconej kwoty na fundusz remontowy na ten cel.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w działce, który Wnioskodawczyni odpłatnie zbyła w 2014 r., nastąpiło w 2009 r.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia udziału w działce nabytego w 2009 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Odpłatne zbycie udziału w działce nabytego w 2009 r., będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Kwestie dotyczące opłat wnoszonych na rzecz spółdzielni mieszkaniowych zarówno przez członków spółdzielni, jak i osoby niebędące członkami spółdzielni określa art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 tej ustawy - członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W świetle powyższego wyjaśnienia fundusz remontowy jest to wydzielona zaliczka przeznaczona na remonty. Celem powołania funduszu remontowego jest rozłożenie w czasie ciężaru utrzymania nieruchomości. Kwestie szczegółowe dotyczące opłat wnoszonych na fundusz remontowy zarówno przez członków spółdzielni jak i właścicieli lokali niebędących ich członkami, określa statut spółdzielni. Może on w różny sposób regulować kwestie wnoszenia opłat na rzecz spółdzielni.

W tym miejscu podkreślić należy, że w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można brać pod uwagę jedynie wydatkowanie środków pochodzących z odpłatnego zbycia udziału w niezabudowanej nieruchomości. Wydatkowanie środków finansowych Wnioskodawczyni pochodzących z innego źródła niż ww. odpłatne zbycie nie spełnia wymogu zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 powyższej ustawy ponieważ w przepisie tym jest mowa o wydatkowaniu przychodu uzyskanego właśnie z odpłatnego zbycia.

Wpłata środków finansowych z odpłatnego zbycia udziału w niezabudowanej nieruchomości na rachunek funduszu remontowego prowadzonego przez Spółdzielnię jako zarządcę nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy poprzez wydatkowanie posiadanych środków na remont lokalu mieszkalnego. Natomiast remont kotłowni w budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny czy też inne wydatki ponoszone ze środków zgromadzonych na funduszu remontowym Spółdzielni, na rzecz której Wnioskodawczyni uiszcza opłaty zgodnie ze statutem Spółdzielni, nie jest remontem lokalu mieszkalnego będącego własnością Wnioskodawczyni. Są to wydatki dotyczące całego budynku wielorodzinnego, który nie jest własnością Wnioskodawczyni, gdyż Wnioskodawczyni jest właścicielem jedynie pojedynczego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność w tym budynku mieszkalnym i przynależnego do tego lokalu udziału w częściach wspólnych. Takiego sposobu wydatkowania środków nie dopuszcza przywołane zwolnienie. Podkreślić równocześnie należy, że wpłaty dokonywane na fundusz remontowy stanowią jeden ze składników opłaty wymaganej statutem Spółdzielni, a opłata nigdy nie stanowi wydatku na realizację celów mieszkaniowych. Opłata jest związana z utrzymaniem lokalu a nie nakładem na ten lokal. Wnioskodawczyni może uznać za wydatkowaną na własne cele mieszkaniowe pełną kwotę wynikającą z zapłaconej faktury jedynie wówczas, gdy Wnioskodawczyni wydatek będzie ponosiła na wyodrębnione mieszkanie, którego jest wyłącznym właścicielem (lub wraz z małżonkiem).

Zatem wydatki na remont kotłowni (nieruchomości wspólnej), dokonane z własnych środków pieniężnych Wnioskodawczyni, pochodzących z innego źródła niż odpłatne zbycie udziału w niezabudowanej nieruchomości, Wnioskodawczyni nie może zakwalifikować jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również kwota uzyskana z odpłatnego zbycia udziału w niezabudowanej nieruchomości przekazana na fundusz remontowy Spółdzielni z przeznaczeniem na remont części wspólnej nieruchomości (kotłowni) nie korzysta ze zwolnienia określonego w ww. przepisie. W tej sytuacji kwestia przyszłego zwrotu poniesionych wydatków z funduszu remontowego Spółdzielni pozostaje bez wpływu na możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z przedmiotowej ulgi.

Ponadto we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni stwierdziła, że środki zwrócone Jej z funduszu remontowego nie będą stanowić dla Niej przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tej części stanowiska Organ nie odniósł się ponieważ wykracza poza zakres postawionego we wniosku pytania.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.