IPTPB2/415-604/11-2/MP - Możliwość zastosowania tzw. ulgi meldunkowej do przychodu uzyskanego ze sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodwaczyni reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej przy sprzedaży działek gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej przy sprzedaży działek gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 lipca 2010 r. w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego,Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość składającą się z działek gruntu:

* nr 118/1,

* nr 117/2,

* nr 117/1,

- o łącznej powierzchni 0,3343 ha, stanowiących gospodarczo całość, zabudowanych budynkiem mieszkalnym dwukondygnacyjnym oraz niezbędną infrastrukturą.

Działka nr 118/1 została nabyta przez Wnioskodawczynię w roku 1995 natomiast działki o nr 117/1 i 117/2 zostały nabyte w drodze spadku po zmarłym mężu w 2008 r. (działki 117/1 i 117/2 zostały nabyte przez męża Wnioskodawczyni, przed zawarciem związku małżeńskiego). Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w domu od 2000 r. do dnia 2010 r., a zatem przez okres ponad 10 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2008 r., obejmuje wartość samego budynku mieszkalnego, czy również wartość działek na których budynek się znajduje. Czy, wobec tego od przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia działek nabytych w 2008 r., w drodze spadku po zmarłym mężu wchodzących w skład nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni zameldowana była ponad 10 lat, należny jest podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w niniejszej sprawie nabycie nastąpiło w 2008 r. (mąż Wnioskodawczym zmarł w 2008 r.), a zatem zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych za jedno ze źródeł przychodu w art. 10 ust. 1 pkt 8 uznaje odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawa ta zwalnia z podatku dochodowego przychody uzyskane z odpłatnego zbycia m.in. budynku mieszkalnego, jeżeli podatnik był zameldowany w budynku na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

W niniejszej sprawie nie ma zatem wątpliwości, że zwolniony z podatku dochodowego jest dochód uzyskany ze sprzedaży działki gruntu nr 118/1 nabytej w 1995 r. (na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy sprzedaż ponad 5 lat od dnia nabycia), oraz dochód uzyskany ze sprzedaży domu mieszkalnego (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy).

Wątpliwości może budzić jedynie na tle stanowiska organów podatkowych kwestia opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia działek nr 117/1 i 117/2 nabytych w 2008 r. w drodze spadku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w niniejszym stanie faktycznym art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2008 r. odnosi się do wartości całej nieruchomości tj. zwolnienie obejmuje zarówno dochód ze sprzedaży budynku mieszkalnego jaki i dochód uzyskany ze sprzedaży działki na której budynek jest posadowiony.

W prawie podatkowym nie ma legalnej definicji pojęcia nieruchomości, ani też budynku mieszkalnego. Z przepisów art. 46 i 48 Kodeksu cywilnego wynika, że nieruchomościami są częścią powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności jak i budynki trwale z gruntem związane. Wynika z tego, że grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są z natury swej nieruchomościami, a budynki trwale z gruntem związane stanowią część składową nieruchomości, zgodnie z zasadą superficies solo cedit i zgodnie z tą zasadą budynki dzielą los prawny gruntu na którym zostały posadowione. Z przepisów tych wynika zatem, że budynek nie może być odrębnym od gruntu przedmiotem obrotu. Przedmiotem obrotu będzie tu nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zamiarem ustawodawcy nie było, aby zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie "budynku mieszkalnego" rozumieć w oderwaniu od gruntu na którym budynek ten został wzniesiony. Posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem "budynku mieszkalnego" wynikało wyłącznie ze względów związanych z konstrukcją ulgi meldunkowej tj. uzależnieniem prawa do ulgi od zameldowania trwającego określony czas. Zgodnie bowiem z przepisami prawa zameldowanie może nastąpić jedynie w budynku lub lokalu, a nie na nieruchomości czy na gruncie. Zdaniem podatniczki zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega cały dochód ze sprzedaży nieruchomości tj. zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu.

Za taką interpretacją przepisów przemawia też ratio legis, trudno wyobrazić sobie, że racjonalny ustawodawca, kreuje przepisy na podstawie których, w zasadzie każdorazowo konieczne jest powoływanie biegłego rzeczoznawcy, który wyceni jaka jest wartość działki, a jaka posadowionych na niej budynków. Ponadto ewentualny podatek płaci się w wysokości 19% dochodu, to wiązałoby się z koniecznością proporcjonalnego rozdzielania kosztów i nakładów poczynionych na grunt i na budynek mieszkalny.

Takie stanowisko jest też powszechnie akceptowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn, akt III SA/Wa 2040/09, wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 727/10, wyroku WSA w Gdańsku z dnia 17 sierpnia 2011 r., sygn. akt I SA /Gd 455/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 14 lipca 2010 r. - sprzedała nieruchomość składającą się: z działek gruntu nr 118/1, nr 117/2 i o nr 117/1, o łącznej powierzchni 0,3343 ha, stanowiących gospodarczo całość, zabudowanych budynkiem mieszkalnym dwukondygnacyjnym oraz niezbędną infrastrukturą.

Działka nr 118/1 została nabyta przez Wnioskodawczynię w 1995 r., natomiast działki o nr 117/1 i 117/2 zostały przez Nią nabyte w drodze spadku po zmarłym mężu w 2008 r. (działki 117/1 i 117/2 zostały nabyte przez męża Wnioskodawczyni, przed zawarciem związku małżeńskiego). W budynku mieszkalnym wchodzącym w skład nieruchomości Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały od 2000 r. do sierpnia 2010 r., a zatem przez okres ponad 10 lat.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł, stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6f ww. ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Podkreślić należy, że ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, których sprzedaż objęta jest zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym.

W konsekwencji, zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może być objęty wyłącznie przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Dlatego, też przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z budynkiem mieszkalnym, podlega opodatkowaniu na zasadach wymienionych powyżej.

Ponadto, zwolnienie to, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w określonym przepisami prawa terminie złoży oświadczenie, iż spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (tj. w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości).

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

* terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2008 r., zwalnia z opodatkowania przychód uzyskany z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego jednakże, nie obejmuje on swoją dyspozycją przychodów z odpłatnego zbycia gruntów, zarówno tych, które stanowią odrębny przedmiot własności, jak i gruntów trwale związanych z budynkami, stanowiących część składową nieruchomości oraz budynków niemieszkalnych.

W przedstawionym stanowisku Wnioskodawczyni, powołując się na wyroki Sądów Administracyjnych twierdzi, że ulga meldunkowa obejmuje całość sprzedanej nieruchomości tj. lokal mieszkalny wraz z udziałem w gruncie, który do przedmiotowego lokalu był przypisany, ponieważ nie można dokonać oddzielnie zbycia budynku, bez zbycia udziału w gruncie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiują pojęcia "nieruchomość", w związku z tym zasadne jest uwzględnienie w tym zakresie treści przepisu art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Ponadto, w orzecznictwie sądowo - administracyjnym utrwalił się pogląd, że posłużenie się przez ustawodawcę w omawianym przepisie sformułowaniem "zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w nim" nie jest odejściem od cywilistycznego rozumienia nieruchomości i nie zaprzecza uznaniu budynku za jej część składową. Podkreślany jest natomiast pogląd, iż przepisy prawa cywilnego nie mogą stanowić źródła powstania obowiązku podatkowego, jako skutku określonego zdarzenia. Jest to bowiem zastrzeżone wyłącznie dla przepisów prawa podatkowego. Prawo cywilne i podatkowe należą do dwóch różnych od siebie gałęzi prawa, na gruncie których możliwe jest dokonanie odrębnego i niezależnego od siebie przypisania skutków prawnych poszczególnym zdarzeniom faktycznym. Tut. Organ nie kwestionuje faktu, iż na gruncie prawa cywilnego zbycia budynku nie można dokonać w oderwaniu od prawa własności gruntu. Jednakże, autonomia prawa podatkowego pozwala na przypisaniu temu zdarzeniu odmiennych skutków prawnych, a w konsekwencji na objęcie przedmiotowym zwolnieniem wyłącznie tej części przychodu, która przypada na budynek mieszkalny.

Podkreślić jednak należy, iż ustawodawca konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi meldunkowej, nie użył w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania "nieruchomość", lecz posłużył się katalogiem rzeczy i praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem.

O ile bowiem ustawodawca, istotnie w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział, że przychodem podatkowym będzie przychód ze sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli nastąpi ona przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, o tyle w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy, nie wskazał, że zwolnieniem jest objęty przychód ze zbycia nieruchomości. Zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ww. ustawy, objęty jest wyłącznie przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego. Dlatego też, zwolnieniem nie jest objęta sprzedaż działek gruntu stanowiących część składową nieruchomości. Gdyby, zamiarem ustawodawcy było zwolnienie przychodu ze zbycia nieruchomości, a więc gruntu wraz z położonym na nim budynkiem, to dałby temu wyraz w treści przepisu. Skoro jednak, ustawodawca nie posługuje się w treści art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) cyt. ustawy, pojęciem "nieruchomość", lecz wyłącznie pojęciem "budynek mieszkalny", to nie ma żadnych podstaw, aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na grunt. Jeśli zaś przepis, nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania gruntu, to przychód w części przypadającej na udział w gruncie i przypadający na działki niezabudowane, podlega opodatkowaniu.

Powyższe oznacza, że dochód uzyskany ze zbycia niezabudowanych działek gruntu wchodzących w skład sprzedanej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie korzysta z przedmiotowego zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji, gdy podatnik odpłatnie zbywa nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, w skład której wchodzą również działki niezabudowane, w sporządzonym akcie notarialnym notariusz, w odrębnych pozycjach, winien wykazać powierzchnię i wartość działek niezabudowanych.

W przypadku, gdy w akcie notarialnym dotyczącym zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w skład której wchodzą również działki niezabudowane wykazana jest łączna wartość zbywanej nieruchomości, celem określenia wartości działek gruntu, można wykorzystać uregulowania prawne zawarte m.in. w następujących aktach:

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że "ulga meldunkowa", podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Reasumując stwierdzić należy, że ulga meldunkowa, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje wartość samego budynku mieszkalnego (przy spełnieniu określonych warunków) i nie ma zastosowania do dochodu uzyskanego ze sprzedaży działek gruntu. Osiągnięty ze sprzedaży dochód - przypadający na działki gruntu - podlega rozliczeniu i opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 19% - zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zapłacie w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Tym samym, od dochodu przypadającego na odpłatne zbycie działek nabytych przez Wnioskodawczynię w 2008 r. (w drodze spadku po zmarłym mężu), wchodzących w skład nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały, w okresie kilku lat przed datą zbycia - należny jest 19% podatek dochodowy, stosownie do art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego Organu. Wydane wyroki dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami - nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.