IPTPB2/415-490/14-6/Akr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa lokalu mieszkalnego w części dotyczącej:

* wydatkowania przychodu z tego zbycia na własne cele mieszkaniowe od dnia nabycia współwłasności nieruchomości tj. 17 lutego 2014 r. do końca 2014 r. - jest prawidłowe,

* wydatkowania przychodu z tego zbycia przed dniem nabycia współwłasności nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 października 2014 r., Nr IPTPB2/415-490/14-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 29 października 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 listopada 2014 r.). W dniu 10 listopada 2014 r. (data nadania 7 listopada 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński z A. K. z domu F. Między Nim i małżonką od początku istnieje wspólność majątkowa, która nadal trwa.

W 2010 r. w drodze dziedziczenia testamentowego Wnioskodawca otrzymał mieszkanie w S. po zmarłej babci. W 2012 r. ww. mieszkanie zostało sprzedane.

W dniu 7 marca 2011 r. małżonka Wnioskodawcy otrzymała w akcie darowizny nieruchomości m.in. dom mieszkalny w S. Dom był w stanie surowym. Od ww. dnia wspólnie z małżonką Wnioskodawca zaczął remontować ten dom.

Pieniądze otrzymane ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania w S. zostały przeznaczone na remont i wyposażenie domu w S.

W dniu 17 lutego 2014 r. na mocy małżeńskiej umowy majątkowej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości opisanych w ww. akcie notarialnym z dnia 7 marca 2011 r., w tym budynku mieszkalnego w S.

Wnioskodawca posiada wszystkie dowody zakupu materiałów oraz usług dotyczących remontu domu w S. Faktury te obejmują okres od dnia sprzedaży odziedziczonego mieszkania do teraz. Wszystkie faktury wystawione zostały na Wnioskodawcę. W 2013 r. została złożona deklaracja PIT-39, w której stwierdzono, że środki ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania w całości zostaną wykorzystane na własne cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że w dniu 2 grudnia 2010 r. w drodze dziedziczenia testamentowego postanowieniem Sądu Rejonowego w S. nabył spadek po babci H. S. K., zmarłej 12 maja 2010 r., w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 11 należącego do S. Spółdzielni Mieszkaniowej w budynku wielomieszkaniowym nr 86 przy ul. Z. w S. W dniu 17 maja 2012 r. aktem notarialnym mieszkanie to zostało sprzedane. Sprzedaż nie nastąpiła w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, lecz prywatnie.

W dniu 7 marca 2011 r. małżonka Wnioskodawcy A. K. aktem notarialnym otrzymała darowiznę od matki T. F. w postaci budynku mieszkalnego położonego w S. jako majątek osobisty.

W dniu 17 lutego 2014 r. na mocy małżeńskiej umowy majątkowej aktem notarialnym Wnioskodawca wspólnie z małżonką rozszerzył wspólność ustawową o nieruchomość położoną w S. oraz majątek nabyty w czasie trwania małżeństwa. Po sprzedaży mieszkania położonego S., tj. od 17 maja 2012 r. Wnioskodawca zaczął ponosić wydatki na remont budynku mieszkalnego położonego w S. Wszystkie faktury były wystawione na Wnioskodawcę. W 2013 r. zostało złożone zeznanie PIT-39, w którym Wnioskodawca zadeklarował, że środki ze sprzedaży odziedziczonego mieszkania w całości zostaną wykorzystane na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z wydatkami na własne cele mieszkaniowe przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży odziedziczonego mieszkania w S. na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w okresie od dnia sprzedaży mieszkania do końca 2014 r. powinny zostać uwzględnione w uldze mieszkaniowej. Swoje stanowisko Wnioskodawca uzasadnia tym, że zamieszkuje nieruchomość w S. oraz jest jej współwłaścicielem. Nabył do niej prawa własnościowe w okresie dwóch lat od sprzedaży odziedziczonego mieszkania. Dodatkowo na mocy małżeńskiej wspólności majątkowej wszystkie wydatki poniesione na remont oraz wyposażenie domu od dnia 7 marca 2011 r. są wspólne oraz udokumentowane.

Według oceny Wnioskodawcy, dochód z tytułu sprzedaży mieszkania podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mimo że wydatki zostały poniesione na remont budynku mieszkalnego położonego w S., który był majątkiem osobistym żony Wnioskodawcy. Jednak na podstawie małżeńskiej umowy majątkowej z dnia 7 lutego 2014 r., wspólność majątkowa została rozszerzona o budynek położony w S., na który te wydatki zostały poniesione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części dotyczącej:

* wydatkowania przychodu z tego zbycia na własne cele mieszkaniowe od dnia nabycia współwłasności nieruchomości tj. 17 lutego 2014 r. do końca 2014 r. - jest prawidłowe,

* wydatkowania przychodu z tego zbycia na remont budynku mieszkalnego przed dniem nabycia współwłasności nieruchomości - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z treści wniosku wynika, że w 2007 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Między Nim i małżonką od początku istnieje wspólność majątkowa, która nadal trwa. W 2010 r. w spadku po babci Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które następnie odpłatnie zbył w dniu 17 maja 2012 r. Zbycie to nie nastąpiło w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 7 marca 2011 r. małżonka Wnioskodawcy otrzymała darowiznę od matki w postaci budynku mieszkalnego w stanie surowym położonego w S. Od ww. dnia wspólnie z małżonką Wnioskodawca zaczął remontować ten dom. Pieniądze otrzymane z odpłatnego zbycia odziedziczonego w 2010 r. mieszkania zostały przeznaczone na remont i wyposażenie domu w S. W dniu 17 lutego 2014 r. na mocy małżeńskiej umowy majątkowej Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w S. Wnioskodawca posiada wszystkie dowody zakupu materiałów oraz usług dotyczących remontu budynku mieszkalnego w S. Faktury te obejmują okres od dnia odpłatnego zbycia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do dnia złożenia wniosku. Wszystkie faktury wystawione zostały na Wnioskodawcę.

Z powyższego wynika, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego będące przedmiotem odpłatnego zbycia w 2012 r., Wnioskodawca nabył w 2010 r.

Zatem do odpłatnego zbycia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ww. odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego dokonane w 2012 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodem z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł - stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia - w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, stąd należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego, tj. w szczególności art. 46 i 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Jeżeli zatem na nieruchomości gruntowej znajduje się jako jej część składowa budynek nie stanowiący odrębnej nieruchomości w rozumieniu art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, to własność nieruchomości obejmuje zarówno grunt, jak i znajdujący się na nim budynek, trwale z nim związany.

Powyższej zasady nie zmienia fakt, że małżonek nie będący właścicielem działki dokonuje nakładów na tej nieruchomości poprzez ponoszenie ekonomicznego ciężaru remontu budynku.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Stosownie natomiast do art. 43 § 1 ww. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jak wynika z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił, ale także przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że budynek mieszkalny, na remont i wyposażenie którego Wnioskodawca przeznaczył przychód z odpłatnego zbycia w 2012 r., nabytego w spadku, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do dnia 17 lutego 2014 r. był wyłącznie własnością żony Wnioskodawcy, należał do jej majątku osobistego. Dopiero od dnia 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca stał się współwłaścicielem tego budynku.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d tej ustawy, tj. na remont własnego budynku mieszkalnego, a nie budynku mieszkalnego w ogóle.

Zatem warunkiem koniecznym do skorzystania z przedmiotowej ulgi jest wymóg posiadania prawa własności do budynku mieszkalnego. Ten warunek nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w cytowanym powyżej przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że zwolnienie przysługuje w przypadku przeznaczenia przychodu na remont własnego budynku mieszkalnego, przy czym przez własny budynek, rozumie się budynek, stanowiący własność lub współwłasność podatnika.

W świetle powyższego podkreślić należy, że podatnik nie będąc właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego, na remont którego wydatkował środki z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie spełnia jednego z zasadniczych warunków zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d i ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie może skorzystać z omawianej ulgi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatkowanie przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia w 2012 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na remont budynku mieszkalnego, w okresie od dnia ww. odpłatnego zbycia do dnia 17 lutego 2014 r., tj. w okresie, w którym Wnioskodawca nie był właścicielem ani współwłaścicielem tego budynku - nie stanowi realizacji własnego celu mieszkaniowego, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d oraz ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia na podstawie tego przepisu. Zwolnienie na podstawie ww. przepisu przysługuje tylko właścicielowi lub współwłaścicielowi budynku mieszkalnego. Przedmiotowe zwolnienie będzie przysługiwało Wnioskodawcy natomiast w związku z wydatkowaniem przychodu z ww. odpłatnego zbycia w okresie od dnia 17 lutego 2014 r. do końca 2014 r. na remont ww. budynku mieszkalnego, ponieważ od dnia 17 lutego 2014 r. Wnioskodawca jest współwłaścicielem tego budynku mieszkalnego. Odnosząc się zaś do wydatkowania przychodu z ww. odpłatnego zbycia na wyposażenie budynku mieszkalnego stwierdzić należy, że nie uprawnia do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, gdyż koszty wyposażenia nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków korzystających z tego zwolnienia.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.