IPTPB2/415-374/14-5/KSM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 i pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 lipca 2014 r., Nr IPTPB2/415-374/14-2/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 lipca 2014 r., natomiast w dniu 21 lipca 2014 r. pismem z dnia 16 lipca 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 18 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym posiadającym stopień naukowy doktora Uniwersytetu X, dalej zwanego Uniwersytetem. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawczyni jest uczestnikiem II edycji Programu "Mobilność Plus", ustanowionego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Komunikacie z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" (M. P. poz. 254), wydanego na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Celem Programu jest umożliwienie naukowcom udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych. Program ma pomóc uczestnikom w rozwoju kariery naukowej przez zdobywanie doświadczenia i wiedzy pod opieką wybitnych naukowców, dzięki udziałowi w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych przy wykorzystaniu aparatury i metod niedostępnych w kraju.

Wnioskodawczyni podała, że decyzją z dnia 6 grudnia 2012 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na wniosek Wydziału Y Uniwersytetu X przyznał środki finansowe na finansowanie uczestnictwa Wnioskodawczyni w ww. Programie w latach 2013 - 2015. Przyznane środki finansowe pochodzą z budżetu Państwa. Wnioskodawczyni wskazała, że zawarte zostały dwie umowy - pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uniwersytetem, oraz dodatkowa umowa pomiędzy Uniwersytetem a Wnioskodawczynią.

Warunki realizacji, finansowania, rozliczania i wykonania zadania zostały określone dnia 16 stycznia 2013 r., w umowie zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X. Następnie Uniwersytet zawarł z Wnioskodawczynią odrębną umowę. Przedmiotem niniejszej umowy było określenie zasad finansowania Jej udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznym ośrodku naukowym w terminie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 28 lutego 2015 r. Środki finansowe zgodnie z zawartą umową mają zostać wykorzystane przez Wnioskodawczynię na finansowanie naukowego pobytu zagranicznego, tj. na pokrycie kosztów utrzymania i bieżące wydatki związane z pobytem w zagranicznym ośrodku, oraz na pokrycie kosztów podróży. Wnioskodawczyni jest pracownikiem Uniwersytetu, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę. W ramach projektu Wnioskodawczyni wykonuje badania naukowe dla swojego pracodawcy, a nie dla zagranicznego ośrodka.

Dodatkowo wskazała, że podczas uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" w okresie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 31 marca 2013 r. przebywała na płatnym urlopie szkoleniowym, natomiast od 1 kwietnia 2013 r. przebywała na bezpłatnym urlopie dla celów naukowych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni dodała, że zgodnie z zawartą umową pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X z dnia 16 stycznia 2013 r., środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni na finansowanie zagranicznego pobytu przeznaczone są na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika Programu, zgodnie z kalkulacją kosztów pobytu. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznego pobytu, nie mogą być wydatkowane na inne cele, niż określone w zawartej umowie. W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z umową, środki finansowe podlegają zwrotowi na rachunek Ministerstwa.

Wnioskodawczyni podała, że w Komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" określono, że udział w Programie finansowany jest ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych z części budżetu państwa - Nauka, na finansowanie programów i przedsięwzięć określonych przez ministra właściwego do spraw nauki. Zatem, środki finansowe przekazywane Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę (Uniwersytet X) pochodzą z budżetu Państwa z wyodrębnionej części - Nauka.

Przedmiotowe środki finansowe, przekazywane Wnioskodawczyni zgodnie z zawartymi umowami, przyznane zostały Wydziałowi Y Uniwersytetu X (pracodawcy Wnioskodawczyni) z przeznaczeniem na finansowanie w latach 2013 - 2015 uczestnictwa Wnioskodawczyni w programie "Mobilność Plus" - II edycja Programu, na podstawie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 6 grudnia 2013 r.

Środki finansowe przeznaczone na uczestnictwo Wnioskodawczyni w Programie "Mobilność Plus" zostały przyznane Wydziałowi Y Uniwersytetu X w drodze konkursu ogłoszonego w dniu 15 maja 2012 r., na podstawie Komunikatu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. O przyznanie środków ubiegać się mogą jednostki naukowe, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników Programu.

Wnioskodawczyni wyjaśniła, że realizuje Program w zagranicznym ośrodku naukowym w M. w H. Podczas zagranicznego wyjazdu zajmuje się badaniami własności grafenu w ramach projektu, pt. "XXX", które znajdują się w głównym kręgu zainteresowań Katedry YYY Uniwersytetu X, której Wnioskodawczyni jest pracownikiem. Dalej podała, że jadąc do H. uzyskała od swojego opiekuna, a zarazem opiekuna projektu (Profesora Uniwersytetu X) wytyczne dotyczące m.in tego, jakich obliczeń ma dokonać podczas badań w zagranicznym ośrodku naukowym. Opiekun Wnioskodawczyni decyduje o realizacji kolejnych etapów harmonogramu i wyznacza Jej zadania z tym związane. Przydzielony Wnioskodawczyni w zagranicznym ośrodku naukowym opiekun nie ma wpływu na zadania przez Nią realizowane. Wnioskodawczyni podczas realizacji kolejnych etapów projektu pozostaje w ciągłym kontakcie ze swoim opiekunem sprawującym nadzór nad Wnioskodawczynią oraz nad projektem. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do konsultowania z opiekunem wszystkich kwestii związanych z projektem. Nie jest samodzielnym pracownikiem naukowym, w związku z czym nie może podejmować ostatecznych decyzji samodzielnie. Ponadto zobowiązana jest do przesyłania opiekunowi okresowych sprawozdań z przebiegu swoich prac, w którym przedstawia wyniki badań oraz obliczenia dokonane zgodnie z jego wytycznymi, które następnie opiekun przedstawia władzom Uniwersytetu X.

Wnioskodawczyni, jako pracownik Uniwersytetu X, podczas zagranicznego pobytu pisze naukowe publikacje z zakresu tematyki projektu - jedna z nich została już opublikowana w czasopiśmie dużej rangi. Wskazać należy na to, że opublikowanie prac przyczynia się do akredytacji Wydziału (oceny działalności dydaktyczno-naukowej), którego Wnioskodawczyni jest pracownikiem. Jej pobyt w zagranicznym ośrodku naukowym ma się przyczynić do nawiązania długofalowej współpracy z uczelnią, do której została skierowana oraz z innymi ośrodkami naukowymi, do czego przyczyniać się mają przeprowadzane badania.

Wnioskodawczyni wskazała, że wyjazd realizowany jest na podstawie polecenia pracodawcy odbycia podróży służbowej, do którego zastosowanie mają przepisy ustawy - Kodeks pracy. Wnioskodawczyni podała, że zgodnie z definicją podróży służbowej, określoną w art. 77⁵ ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94), podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest to polecenie pracodawcy dotyczące wykonania przez pracownika określonego zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem jego pracy.

Wnioskodawczyni odbywa wyjazd zagraniczny, w ramach Programu "Mobilność Plus", na podstawie pisemnego skierowania otrzymanego od pracodawcy (Uniwersytetu).

Wnioskodawczyni została zatrudniona na stanowisku adiunkta naukowego przez Uniwersytet w wymiarze 1/2 etatu w drodze ogłoszonego w 2012 r. konkursu. Zgodnie z zasadami i regulaminem konkursu osoba zatrudniona w wyniku konkursu powinna w ciągu roku uzyskać grant badawczy lub finansowanie stażu podoktorskiego. Uczestnictwo w Programie "Mobilność Plus" pozwoliło Wnioskodawczyni spełnić niniejszy warunek konkursu oraz kontynuować karierę na Uniwersytecie X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy środki pieniężne przyznane Wydziałowi Y Uniwersytetu X, przekazywane Wnioskodawczyni w związku z Jej uczestnictwem w badaniach naukowych, realizowanych w ramach Programu "Mobilność Plus", na finansowanie naukowego pobytu za granicą w celu pokrycia kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy część środków pieniężnych przyznanych Wydziałowi Y, przekazywanych Wnioskodawczyni w związku z Jej uczestnictwem w Programie "Mobilność Plus", w celu pokrycia kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży, podlegają zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, możliwe jest zwolnienie części otrzymywanych przez Nią, środków od Uniwersytetu podczas zagranicznego pobytu, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z dyspozycją przywołanego przepisu wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika i osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych przepisach.

Ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia podróży służbowej. Z tego względu należy odwołać się do pojęcia podróży służbowej zawartego w art. 775 ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94). Wnioskodawczyni podała, że zgodnie z tym przepisem podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest to polecenie pracodawcy dotyczące wykonania przez pracownika określonego zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem jego pracy.

Zdaniem Wnioskodawczyni przyjmuje się, że podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest odbywana:

* poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy;

* na polecenie pracodawcy;

* w celu wykonania określonego przez pracodawcę zadania.

Wszystkie te cechy wystąpić muszą łącznie, a brak jednej z nich wyklucza zakwalifikowanie pracy świadczonej przez pracownika, jako podróży służbowej.

Pojęcie diety zostało zdefiniowane w § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). W myśl wskazanej definicji dieta w czasie podróży zagranicznej jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki.

Zdaniem Wnioskodawczyni warunki, na jakich została skierowana do prac badawczych odpowiadają warunkom, jakim powinna odpowiadać podróż służbowa. Wnioskodawczyni wskazała, że została wyznaczona do udziału w Programie poza granicami kraju przez zatrudniający Ją Uniwersytet (pracodawca wydał polecenie wyjazdu), w celu wykonywania zadania służbowego (udziału w projekcie badawczym). Odrębna umowa określa okres, na jaki skierowano Ją do badań naukowych i prac rozwojowych w zagranicznym ośrodku. Określa także związane z tym obowiązki. Wnioskodawczyni przez cały czas realizacji projektu musi pozostawać w stosunku pracy z kierującym Ją na badania Uniwersytetem.

Według Wnioskodawczyni, przeznaczenie otrzymywanych przez Nią kwot na pobyt i pokrycie kosztów utrzymania i wyżywienia oraz na bieżące wydatki związane z pobytem w zagranicznym ośrodku naukowym zgodne jest z definicją diet.

Podsumowując, stoi Ona na stanowisku, że do środków finansowych otrzymywanych od pracodawcy w ramach stosunku pracy, w związku z odbywaną podróżą służbową, na pokrycie kosztów jej utrzymania za granicą zastosowanie ma zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Według Wnioskodawczyni, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 grudnia 2013 r., Nr (IBPBII/1/415-910/13/BJ, w której wskazano, że cyt.: "(...). Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż przekazywane Wnioskodawcy w ramach programu "Wsparcie międzynarodowej mobilności naukowców" środki na sfinansowanie kosztów podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże tylko do wysokości limitu określonego w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, przy spełnieniu pozostałych warunków wymienionych w tym przepisie. Natomiast ewentualna nadwyżka wypłacanych świadczeń - ponad limit określony w ww. rozporządzeniu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (...)".

Następnie Wnioskodawczyni powołała wyrok NSA z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt II FSK 309/11, cyt.: "(...). Wskazane wyżej warunki, na jakich skierowano skarżącego do prac badawczych na uniwersytecie w USA, odpowiadają warunkom, jakim powinna odpowiadać podróż służbowa. Skarżący został bowiem wyznaczony do udziału w programie przez swojego pracodawcę (pracodawca wydał polecenie wyjazdu), miał wykonywać określone przez niego zadanie (udział w programie badawczym) przez określony czas poza miejscem stałego zatrudnienia. Udział w programie badawczym miał w związku z tym cechy podróży służbowej.

Przyjęciu tej tezy nie stoi na przeszkodzie okoliczność, że na czas pobytu w USA podatnikowi udzielono urlopu szkoleniowego. Taki wymóg wynikał bowiem z przepisów dotyczących zasad kierowania pracowników naukowych do badań naukowych za granicę (...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym posiadającym stopień naukowy doktora Uniwersytetu X. Wnioskodawczyni została zatrudniona na stanowisku adiunkta naukowego przez Uniwersytet w wymiarze 1/2 etatu w drodze ogłoszonego w 2012 r. konkursu. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawczyni jest uczestnikiem II edycji Programu "Mobilność Plus", ustanowionego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Komunikacie z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" (M. P. poz. 254), wydanego na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Decyzją z dnia 6 grudnia 2012 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na wniosek Wydziału Y Uniwersytetu X przyznał środki finansowe na finansowanie uczestnictwa Wnioskodawczyni w ww. Programie w latach 2013 - 2015. Przyznane środki finansowe pochodzą z budżetu Państwa. Zawarte zostały dwie umowy - pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uniwersytetem, oraz dodatkowa umowa pomiędzy Uniwersytetem a Wnioskodawczynią. Warunki realizacji, finansowania, rozliczania i wykonania zadania zostały określone dnia 16 stycznia 2013 r. w umowie zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X. Następnie Uniwersytet zawarł z Wnioskodawczynią odrębną umowę. Przedmiotem niniejszej umowy było określenie zasad finansowania udziału Wnioskodawczyni w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznym ośrodku naukowym w terminie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 28 lutego 2015 r. Środki finansowe zgodnie z zawartą umową mają zostać wykorzystane przez Wnioskodawczynię na finansowanie naukowego pobytu zagranicznego, tj. na pokrycie kosztów utrzymania i bieżące wydatki związane z pobytem w zagranicznym ośrodku, oraz na pokrycie kosztów podróży. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X z dnia 16 stycznia 2013 r., środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni na finansowanie zagranicznego pobytu przeznaczone są na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika Programu, zgodnie z kalkulacją kosztów pobytu. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznego pobytu, nie mogą być wydatkowane na inne cele, niż określone w zawartej umowie. W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z umową, środki finansowe podlegają zwrotowi na rachunek Ministerstwa. Środki finansowe przekazywane Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę (Uniwersytet X) pochodzą z budżetu Państwa z wyodrębnionej części - Nauka. W ramach projektu Wnioskodawczyni wykonuje badania naukowe dla swojego pracodawcy, a nie dla zagranicznego ośrodka. Podczas uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" Wnioskodawczyni w okresie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 31 marca 2013 r. przebywała na płatnym urlopie szkoleniowym, natomiast od 1 kwietnia 2013 r. przebywała na bezpłatnym urlopie dla celów naukowych.

Wyjazd Wnioskodawczyni realizowany jest na podstawie polecenia pracodawcy odbycia podróży służbowej, do którego zastosowanie mają przepisy ustawy - Kodeks pracy. Wnioskodawczyni podała, że zgodnie z definicją podróży służbowej, określoną w art. 775 ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. 1998.21.94), podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest to polecenie pracodawcy dotyczące wykonania przez pracownika określonego zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem jego pracy. Wnioskodawczyni odbywa wyjazd zagraniczny w ramach Programu "Mobilność Plus" na podstawie pisemnego skierowania otrzymanego od pracodawcy (Uniwersytetu).

Zauważyć należy, że Program "Mobilność Plus" został ustanowiony Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r., na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 69, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o zasadach finansowania nauki, Minister przyznaje środki finansowe na zadania określone w art. 5 pkt 4-7 oraz pkt 9-11 i 13 w drodze decyzji, na podstawie wniosków złożonych przez uprawnione podmioty, po zasięgnięciu opinii właściwego zespołu, o którym mowa w art. 52 ust. 1-3.

Natomiast z art. 26 ust. 1 tej ustawy wynika, że finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa. Przy czym Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 26 ust. 2 ww. ustawy). Wskazać należy, że zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy o zasadach finansowania nauki, środki finansowe przeznaczone na finansowanie programów lub przedsięwzięć, o których mowa w ust. 2 i 3, są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy.

Celem Programu pod nazwą "Mobilność Plus" jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, zwanym dalej "uczestnikami programu", udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe, zwanej dalej "zagranicznym ośrodkiem", oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a)-e) ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu.

Wskazać należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Powyższe zwolnienie obejmuje zatem diety i inne świadczenia otrzymane przez pracownika za czas podróży służbowej, do wysokości określonej w odrębnych przepisach. Oznacza to, że zwolnienie przysługuje wyłącznie pod warunkiem, że pracownik odbywa podróż służbową w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks pracy. Pracodawca wysyłając pracownika w podróż służbową zobowiązany jest wypłacić pracownikowi dietę oraz inne należności na pokrycie kosztów z nią związanych.

Wskazać jednak należy, że z opisu stanu faktycznego wynika, że otrzymane przez Wnioskodawczynię środki pieniężne nie stanowią stricte należności w rozumieniu przepisów powołanego wyżej rozporządzenia, ponieważ przedmiotowe środki wypłacone zostały w związku ze zdarzeniem, jakim jest udział Wnioskodawczyni w Programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego "Mobilność Plus", czyli Programie ministerialnym. Środki te pracodawca Wnioskodawczyni (Uniwersytet), po ich otrzymaniu z Ministerstwa, zobowiązany był przekazać Wnioskodawczyni, jako uczestnikowi ww. Programu, na podstawie odrębnej umowy, a nie na podstawie umowy o pracę. Podobnie warunki realizacji i wykonywane w ramach powyższego Programu zadania określone zostały w stosownej umowie, stanowiącej całkiem odrębny dokument niż umowa o pracę.

Zauważyć trzeba, że Wnioskodawczyni podała, cyt.: "wyjazd Wnioskodawczyni realizowany jest na podstawie polecenia pracodawcy odbycia podróży służbowej, do którego zastosowanie mają przepisy ustawy - Kodeks pracy".

W tym miejscu Organ podatkowy zaznacza, że nie neguje faktu, że do Wnioskodawczyni mają zastosowanie przepisy ustawy - Kodeks pracy. Jednak wyjaśnić należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm), bowiem to ten akt prawny określa m.in. regulacje związane ze stosunkiem pracy pracowników naukowych, przy czym zgodnie z art. 136 ust. 1 ww. ustawy, w sprawach dotyczących stosunku pracy pracowników uczelni, nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

W niniejszej sprawie szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, że przedmiotowe środki finansowe przyznane zostały w drodze decyzji w związku z ustanowieniem Komunikatu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, na podstawie ustawy o zasadach finansowania nauki, który posiada zupełnie inną delegację ustawową niż rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie warunków kierowania osób za granicę w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych oraz szczególnych uprawnień tych osób, które wydane jest na podstawie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wyjaśnić należy, że każde z tych regulacji określa odrębne rodzaje wsparcia finansowego oferowanego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a tym samym jednakowe traktowanie innych przepisów, w tym podatkowych, w odniesieniu do tych różnych form finansowania nie jest zasadne.

Wobec powyższego, zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Zgodnie bowiem z celem i zasadami uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" wyjazd za granicę uczestnika Programu, tj. Wnioskodawczyni, nie jest tożsamy z odbyciem podróży służbowej pracownika.

Pracownik naukowy, uczestnicząc w Programie "Mobilność Plus" w zagranicznym ośrodku naukowym nie odbywa podróży służbowej. Kwestie podróży służbowej regulują bowiem przepisy wykonawcze do ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, natomiast ww. Program został utworzony w oparciu o podstawę prawną wynikającą z ustawy o zasadach finansowania nauki.

Zatem, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawczynię nie spełniają dyspozycji ww. przepisu.

Wyjaśnić należy, że w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii można zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Z treści powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Zatem, na podstawie powołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega uzyskany w roku podatkowym dochód stanowiący dla osób fizycznych (podatników) przysporzenie majątkowe.

Reasumując stwierdzić należy, że do otrzymanych przez Wnioskodawczynię środków finansowych w związku z udziałem w Programie "Mobilność Plus" nie znajdzie zastosowania zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, środki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym przychód ten z uwagi na fakt, że nie pochodzi ze środków pracodawcy Wnioskodawczyni (Uniwersytet) a jedynie za jego pośrednictwem jest przekazywany, podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawczynię wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane wyroki sądów administracyjnych, nie są wiążące dla tutejszy Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej, tutejszy Organ stwierdza, że została ona wydana w indywidualnej sprawie podatnika i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.