IPTPB2/415-374/14-4/KSM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy (pytanie nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych w ramach Programu "Mobilność Plus" na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 i pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 lipca 2014 r., Nr IPTPB2/415-374/14-2/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wystąpił do Wnioskodawczyni o usunięcie braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 lipca 2014 r., natomiast w dniu 21 lipca 2014 r. pismem z dnia 16 lipca 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 18 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym posiadającym stopień naukowy doktora Uniwersytetu X, dalej zwanego Uniwersytetem. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawczyni jest uczestnikiem II edycji Programu "Mobilność Plus", ustanowionego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Komunikacie z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" (M. P. poz. 254), wydanego na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

Celem Programu jest umożliwienie naukowcom udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych. Program ma pomóc uczestnikom w rozwoju kariery naukowej przez zdobywanie doświadczenia i wiedzy pod opieką wybitnych naukowców, dzięki udziałowi w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych przy wykorzystaniu aparatury i metod niedostępnych w kraju.

Wnioskodawczyni podała, że decyzją z dnia 6 grudnia 2012 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na wniosek Wydziału Y Uniwersytetu X przyznał środki finansowe na finansowanie uczestnictwa Wnioskodawczyni w ww. Programie w latach 2013 - 2015. Przyznane środki finansowe pochodzą z budżetu Państwa. Wnioskodawczyni wskazała, że zawarte zostały dwie umowy - pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uniwersytetem, oraz dodatkowa umowa pomiędzy Uniwersytetem a Wnioskodawczynią.

Warunki realizacji, finansowania, rozliczania i wykonania zadania zostały określone dnia 16 stycznia 2013 r., w umowie zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X. Następnie Uniwersytet zawarł z Wnioskodawczynią odrębną umowę. Przedmiotem niniejszej umowy było określenie zasad finansowania Jej udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznym ośrodku naukowym w terminie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 28 lutego 2015 r. Środki finansowe zgodnie z zawartą umową mają zostać wykorzystane przez Wnioskodawczynię na finansowanie naukowego pobytu zagranicznego, tj. na pokrycie kosztów utrzymania i bieżące wydatki związane z pobytem w zagranicznym ośrodku, oraz na pokrycie kosztów podróży. Wnioskodawczyni jest pracownikiem Uniwersytetu, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę. W ramach projektu Wnioskodawczyni wykonuje badania naukowe dla swojego pracodawcy, a nie dla zagranicznego ośrodka.

Dodatkowo wskazała, że podczas uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" w okresie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 31 marca 2013 r. przebywała na płatnym urlopie szkoleniowym, natomiast od 1 kwietnia 2013 r. przebywała na bezpłatnym urlopie dla celów naukowych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni dodała, że zgodnie z zawartą umową pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X z dnia 16 stycznia 2013 r., środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni na finansowanie zagranicznego pobytu przeznaczone są na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika Programu, zgodnie z kalkulacją kosztów pobytu. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznego pobytu, nie mogą być wydatkowane na inne cele, niż określone w zawartej umowie. W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z umową, środki finansowe podlegają zwrotowi na rachunek Ministerstwa.

Wnioskodawczyni podała, że w Komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" określono, że udział w Programie finansowany jest ze środków finansowych na naukę wyodrębnionych z części budżetu państwa - Nauka, na finansowanie programów i przedsięwzięć określonych przez ministra właściwego do spraw nauki. Zatem, środki finansowe przekazywane Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę (Uniwersytet X) pochodzą z budżetu Państwa z wyodrębnionej części - Nauka.

Przedmiotowe środki finansowe, przekazywane Wnioskodawczyni zgodnie z zawartymi umowami, przyznane zostały Wydziałowi Y Uniwersytetu X (pracodawcy Wnioskodawczyni) z przeznaczeniem na finansowanie w latach 2013 - 2015 uczestnictwa Wnioskodawczyni w programie "Mobilność Plus" - II edycja Programu, na podstawie decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 6 grudnia 2013 r.

Środki finansowe przeznaczone na uczestnictwo Wnioskodawczyni w Programie "Mobilność Plus" zostały przyznane Wydziałowi Y Uniwersytetu X w drodze konkursu ogłoszonego w dniu 15 maja 2012 r., na podstawie Komunikatu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. O przyznanie środków ubiegać się mogą jednostki naukowe, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników Programu.

Wnioskodawczyni wyjaśniła, że realizuje Program w zagranicznym ośrodku naukowym w M. w H. Podczas zagranicznego wyjazdu zajmuje się badaniami własności grafenu w ramach projektu, pt. "XXX", które znajdują się w głównym kręgu zainteresowań Katedry YYY. Uniwersytetu X, której Wnioskodawczyni jest pracownikiem. Dalej podała, że jadąc do H. uzyskała od swojego opiekuna, a zarazem opiekuna projektu (Profesora Uniwersytetu X) wytyczne dotyczące m.in tego, jakich obliczeń ma dokonać podczas badań w zagranicznym ośrodku naukowym. Opiekun Wnioskodawczyni decyduje o realizacji kolejnych etapów harmonogramu i wyznacza Jej zadania z tym związane. Przydzielony Wnioskodawczyni w zagranicznym ośrodku naukowym opiekun nie ma wpływu na zadania przez Nią realizowane. Wnioskodawczyni podczas realizacji kolejnych etapów projektu pozostaje w ciągłym kontakcie ze swoim opiekunem sprawującym nadzór nad Wnioskodawczynią oraz nad projektem. Wnioskodawczyni zobowiązana jest do konsultowania z opiekunem wszystkich kwestii związanych z projektem. Nie jest samodzielnym pracownikiem naukowym, w związku z czym nie może podejmować ostatecznych decyzji samodzielnie. Ponadto zobowiązana jest do przesyłania opiekunowi okresowych sprawozdań z przebiegu swoich prac, w którym przedstawia wyniki badań oraz obliczenia dokonane zgodnie z jego wytycznymi, które następnie opiekun przedstawia władzom Uniwersytetu X.

Wnioskodawczyni, jako pracownik Uniwersytetu X, podczas zagranicznego pobytu pisze naukowe publikacje z zakresu tematyki projektu - jedna z nich została już opublikowana w czasopiśmie dużej rangi. Wskazać należy na to, że opublikowanie prac przyczynia się do akredytacji Wydziału (oceny działalności dydaktyczno-naukowej), którego Wnioskodawczyni jest pracownikiem. Jej pobyt w zagranicznym ośrodku naukowym ma się przyczynić do nawiązania długofalowej współpracy z uczelnią, do której została skierowana oraz z innymi ośrodkami naukowymi, do czego przyczyniać się mają przeprowadzane badania.

Wnioskodawczyni wskazała, że wyjazd realizowany jest na podstawie polecenia pracodawcy odbycia podróży służbowej, do którego zastosowanie mają przepisy ustawy - Kodeks pracy. Wnioskodawczyni podała, że zgodnie z definicją podróży służbowej, określoną w art. 775 ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94) podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest to polecenie pracodawcy dotyczące wykonania przez pracownika określonego zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem jego pracy.

Wnioskodawczyni odbywa wyjazd zagraniczny w ramach Programu "Mobilność Plus", na podstawie pisemnego skierowania otrzymanego od pracodawcy (Uniwersytetu).

Wnioskodawczyni została zatrudniona na stanowisku adiunkta naukowego przez Uniwersytet w wymiarze 1/2 etatu w drodze ogłoszonego w 2012 r. konkursu. Zgodnie z zasadami i regulaminem konkursu osoba zatrudniona w wyniku konkursu powinna w ciągu roku uzyskać grant badawczy lub finansowanie stażu podoktorskiego. Uczestnictwo w Programie "Mobilność Plus" pozwoliło Wnioskodawczyni spełnić niniejszy warunek konkursu oraz kontynuować karierę na Uniwersytecie X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy środki pieniężne przyznane Wydziałowi Y Uniwersytetu X, przekazywane Wnioskodawczyni w związku z Jej uczestnictwem w badaniach naukowych, realizowanych w ramach Programu "Mobilność Plus", na finansowanie naukowego pobytu za granicą w celu pokrycia kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy część środków pieniężnych przyznanych Wydziałowi Y, przekazywanych Wnioskodawczyni w związku z Jej uczestnictwem w Programie "Mobilność Plus", w celu pokrycia kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży, podlegają zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, osiągane przez Nią dochody podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). W myśl tego przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Według Wnioskodawczyni, środki pieniężne otrzymywane przez Nią podczas zagranicznego pobytu tytułem pokrycia kosztów pobytu i podróży związanych z uczestnictwem w Programie "Mobilność Plus" w całości korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Następnie podała, że pobyt w renomowanym zagranicznym ośrodku naukowym w M., gdzie współpracuje z wybitnymi naukowcami o międzynarodowym autorytecie w dziedzinie fizyki, służy zdobywaniu przez Nią nowej wiedzy i podnoszeniu kwalifikacji. Wnioskodawczyni wskazała, że wyjazd zagraniczny umożliwia Jej udział w badaniach naukowych oraz pracach rozwojowych realizowanych przy wykorzystaniu metod oraz aparatury niedostępnej w kraju, co jest niezwykle istotne w dziedzinie nauki, jaką jest fizyka stosowana. Zdobyte doświadczenie służyć będzie dalszej pracy naukowej Wnioskodawczyni na Uniwersytecie i pozwoli na przekazywanie zdobytej wiedzy studentom w kraju.

W ocenie Wnioskodawczyni z przywołanego przepisu wynika, że warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia w nim określonego, jest przyznanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, świadczeń na podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracodawcę. Zatem wypłaty pieniężne dokonywane przez Uniwersytet na rzecz Wnioskodawczyni, jako uczestnika II edycji Programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą "Mobilność Plus", stanowią środki przyznawane przez pracodawcę. To Uniwersytet aktywnie pozyskiwał fundusze na wyjazd naukowy swojego pracownika (Wnioskodawczyni) i mu go umożliwił (Uniwersytet złożył wniosek do Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a następnie podpisał umowę z Ministerstwem). Środki wypłacane są Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę (Uniwersytet, nie przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego). Nie bez znaczenia jest również fakt, że Wnioskodawczyni nie była uprawniona do samodzielnego ubiegania się o wsparcie finansowe Ministerstwa.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany przez Nią w ramach Programu, jest przychodem ze stosunku pracy, gdyż odpowiada definicji przychodu zawartej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wnioskodawczyni wskazała, że z art. 12 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy, nie jest źródło finansowania, ale okoliczność, czy dane świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem a stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny, prawny. Wypłata pieniężna dokonywana przez Uniwersytet na rzecz Wnioskodawczyni, będącej pracownikiem Uniwersytetu i uczestnikiem Programu "Mobilność Plus" może być dokonana wyłącznie na rzecz osoby, która pozostaje w stosunku pracy z jednostką.

Powyższa interpretacja jest zgodna z linią orzecznictwa sądów administracyjnych, m.in. w wyrokach NSA:

* z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt II FSK 309/11, cyt.: "() Z powołanych wyżej przepisów wynika w związku z tym, że kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy nie jest źródło finansowania wydatku przez pracodawcę, ale okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem a stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny (...)".

* z dnia 31 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 76/11, cyt.: "należy podkreślić, że przychodami ze stosunku pracy lub stosunków pokrewnych są wszystkie świadczenia, które konkretny pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy lub pokrewnym, przy czym nie jest istotne, czy pracodawca pokrywa wypłatę tych świadczeń ze środków własnych czy też pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty tych świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych (...)".

Kolejnym argumentem potwierdzającym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia otrzymywanych środków finansowych na podstawie art. 21 ust. pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, że interpretując normę prawną należy brać pod uwagę konsekwencje społeczne, do jakich prowadzić będzie określona interpretacja i wybrać taką, która prowadzi do konsekwencji najbardziej korzystnych, na co zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 14 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1505/07.

Zdaniem Wnioskodawczyni, interpretacja przepisów nie może powodować dotkliwych konsekwencji dla pracowników. Należy zauważyć że wniosek do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego został złożony przez Uniwersytet, w którym Wnioskodawczyni jest zatrudniona. Po pozytywnym rozstrzygnięciu konkursu została skierowana na wyjazd służbowy za granicę. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że podczas realizacji projektu pozostaje nieprzerwanie pracownikiem Uniwersytetu. Koszty Jej zagranicznego wyjazdu są ewidentnie w interesie Uniwersytetu i nie mogą stanowić przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu.

Reasumując, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że środki pieniężne, przekazywane Jej przez Uniwersytet, a więc Jej pracodawcę podczas realizacji Programu "Mobilność Plus", stanowią przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródła przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym użycie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym posiadającym stopień naukowy doktora Uniwersytetu X. Jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawczyni jest uczestnikiem II edycji Programu "Mobilność Plus", ustanowionego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Komunikacie z dnia 26 kwietnia 2012 r. o ustanowieniu Programu pod nazwą "Mobilność Plus" (M. P. poz. 254), wydanego na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Decyzją z dnia 6 grudnia 2012 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego na wniosek Wydziału Y Uniwersytetu X przyznał środki finansowe na finansowanie uczestnictwa Wnioskodawczyni w ww. Programie w latach 2013 - 2015. Przyznane środki finansowe pochodzą z budżetu Państwa. Zawarte zostały dwie umowy - pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uniwersytetem, oraz dodatkowa umowa pomiędzy Uniwersytetem a Wnioskodawczynią. Warunki realizacji, finansowania, rozliczania i wykonania zadania zostały określone dnia 16 stycznia 2013 r. w umowie zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X. Następnie Uniwersytet zawarł z Wnioskodawczynią odrębną umowę. Przedmiotem niniejszej umowy było określenie zasad finansowania udziału Wnioskodawczyni w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznym ośrodku naukowym w terminie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 28 lutego 2015 r. Środki finansowe zgodnie z zawartą umową mają zostać wykorzystane przez Wnioskodawczynię na finansowanie naukowego pobytu zagranicznego, tj. na pokrycie kosztów utrzymania i bieżące wydatki związane z pobytem w zagranicznym ośrodku, oraz na pokrycie kosztów podróży. Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Wydziałem Y Uniwersytetu X z dnia 16 stycznia 2013 r., środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni na finansowanie zagranicznego pobytu przeznaczone są na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika Programu, zgodnie z kalkulacją kosztów pobytu. Środki finansowe przeznaczone na finansowanie zagranicznego pobytu, nie mogą być wydatkowane na inne cele, niż określone w zawartej umowie. W przypadku wykorzystania środków niezgodnie z umową, środki finansowe podlegają zwrotowi na rachunek Ministerstwa. Środki finansowe przekazywane Wnioskodawczyni przez Jej pracodawcę (Uniwersytet X) pochodzą z budżetu Państwa z wyodrębnionej części - Nauka. W ramach projektu Wnioskodawczyni wykonuje badania naukowe dla swojego pracodawcy, a nie dla zagranicznego ośrodka. Podczas uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" Wnioskodawczyni w okresie od dnia 1 marca 2013 r. do dnia 31 marca 2013 r. przebywała na płatnym urlopie szkoleniowym, natomiast od 1 kwietnia 2013 r. przebywała na bezpłatnym urlopie dla celów naukowych.

Zauważyć należy, że Program "Mobilność Plus" został ustanowiony Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r., na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 69, poz. 615 oraz z 2011 r. Nr 84, poz. 455 i Nr 185, poz. 1092).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 powołanej ustawy o zasadach finansowania nauki, Minister przyznaje środki finansowe na zadania określone w art. 5 pkt 4-7 oraz pkt 9-11 i 13 w drodze decyzji, na podstawie wniosków złożonych przez uprawnione podmioty, po zasięgnięciu opinii właściwego zespołu, o którym mowa w art. 52 ust. 1-3.

Natomiast z art. 26 ust. 1 tej ustawy wynika, że finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa. Przy czym Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 26 ust. 2 ww. ustawy). Wskazać należy, że zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy o zasadach finansowania nauki, środki finansowe przeznaczone na finansowanie programów lub przedsięwzięć, o których mowa w ust. 2 i 3, są przekazywane jednostce naukowej lub innemu uprawnionemu podmiotowi na podstawie umowy.

Celem Programu pod nazwą "Mobilność Plus" jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, zwanym dalej "uczestnikami programu", udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe, zwanej dalej "zagranicznym ośrodkiem", oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie "odrębne przepisy" obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

W niniejszym przypadku do odrębnych przepisów należy zaliczyć ustawę z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe, nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że uzyskane przez Nią środki spełniają przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić należy, że przedmiotowe środki nie stanowią środków przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami. Jak wskazano powyżej, ustanowienie Programu "Mobilność Plus" oparte zostało na uregulowaniach ustawy o zasadach finansowania nauki, która ma zastosowanie do Wnioskodawczyni, jako pracownika naukowego, a nie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym,. Ponadto, przyznanie tych środków wiązało się ze złożeniem stosownego wniosku przez pracodawcę Wnioskodawczyni (Uniwersytet) i uzależnione było od decyzji Ministra. Dodatkowo wypłacone Wnioskodawczyni środki pochodziły z wyodrębnionej części budżetu państwa jaką jest "Nauka".

Powyższe elementy stanu faktycznego w związku z ww. przepisami determinują stwierdzenie, że uzyskane przez Wnioskodawczynię środki pieniężne nie wpisują się w rozumienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, że przyznanie Wnioskodawczyni tych środków nie nastąpiło przez pracodawcę na podstawie stosownych przepisów, o których mowa powyżej, lecz wyłącznie za jego pośrednictwem, jednoznacznie wyklucza możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, środki te stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawczynię wyroki sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Z uwagi na powyższe przywołane wyroki sądów administracyjnych, nie są wiążące dla tutejszy Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.