IPTPB2/415-3/11-2/MP - Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sadowej z tytułu obniżenia wartości nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-3/11-2/MP Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sadowej z tytułu obniżenia wartości nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2010 r. (data wpływu 30 czerwca 2010 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) na wezwanie z dnia 27 sierpnia 2010 r. Nr IPPB4/415-539/10-2/JS, Nr IPPB4/415-543/10-2/JS (data nadania 27 sierpnia 2010 r., data doręczenia 1 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłaconego na podstawie ugody sądowej odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami nieruchomości zabudowanej w W., tj. działki o powierzchni całkowitej 549 m2, (w tym wspólna droga dojazdowa o powierzchni 70 m2), na której posadowiony jest dom wolnostojący o powierzchni użytkowej 148,58 m2 oddany do użytkowania w grudniu 2007 r. W najbliższym sąsiedztwie znajduje się dom w zabudowie i działka firmy "C." oznaczona pod nr ewid. 10/5 i 10/6 z obrębu 4.10.08 o powierzchni 0,2 ha, która ma prawo do wieczystego użytkowania do dnia 4 października 2101 r. Poprzez Urząd Dzielnicy Wnioskodawca został poinformowany, że wspomniana firma stara się o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (trzy kondygnacje nadziemne i jedna kondygnacja pod ziemią na garaż) składającego się z 37 lokali mieszkalnych oraz 37 stanowisk garażowych. Wraz z żoną Wnioskodawca złożył skargę do Wydziału Architektury i Budownictwa jako protest przeciwko takiej inwestycji.

W związku z tym, iż 3 kondygnacje będą miały 12 m wysokości (co wynika z projektu) w zupełności zasłoni światło dzienne w domu Wnioskodawcy. Linijka światła jest poniżej normy, gdyż odległość budynku firmy "C." od granicy działki Wnioskodawcy wynosi 5m. Poza tym zjazd do garażu jest w ostrej granicy działki Wnioskodawcy i firmy "C.". Wnioskodawca jest narażony na hałas przy zjeździe i wyjeździe samochodów z garażu oraz ulatniające się spaliny. Proponowano zjazd do garaży z innej strony. Powyższe postulaty nie zostały spełnione. Na zlecenie Wnioskodawcy powołano rzeczoznawcę majątkowego posiadającego uprawnienia, który wydał opinię, że w wyniku zabudowy nieruchomości sąsiedniej, tzn. budynku firmy "C.", obniży się wartość nieruchomości Wnioskodawcy i Jego żony o 150.000 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawca postanowił złożyć wniosek do sądu o zawezwanie firmy "C." do ugody w sprawie odszkodowania. Firma zobowiązała się do wypłaty odszkodowania, kwoty 120.000 zł z tytułu odszkodowania za obniżenie walorów użytkowych i obniżenie wartości nieruchomości zabudowanej działki oznaczonej nr ewidencyjnym 10/15 obręb 4.10.08.

W dniu 1 kwietnia 2010 r. została zawarta ugoda sądowa, którą w załączeniu Wnioskodawca przedstawia oraz pismo firmy "C.", w którym kwota ta ma być wypłacona.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. Nr IPPB4/415-539/10-2/JS, Nr IPPB4/415-543/10-2/JS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Powyższe uzupełniono w terminie pismem z dnia 1 września 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy w wyniku wypłaty odszkodowania na podstawie ugody sądowej zawartej w dniu 1 kwietnia 2010 r. z firmą "C." (załączona do wniosku), Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

2.

Czy otrzymane odszkodowanie będzie stanowiło odszkodowanie za szkodę rzeczywistą.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), czyli wolne od podatku jest odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej do wysokości określonej w tej ugodzie. Wnioskodawca nadmienia, iż wysokość odszkodowania została określona na podstawie opinii rzeczoznawcy majątkowego i stanowi straty wartości nieruchomości Wnioskodawcy i Jego żony.

Wnioskodawca uważa, że w rzeczywistości poniósł szkodę rzeczywistą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a.

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b.

dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Na gruncie wykładni stosowanej w prawie podatkowym przyjęło się, że przez określenie "inne" rozumie się odszkodowania, których wprost nie wymieniono w katalogu zwolnień podatkowych. Będą to przede wszystkim inne zwolnienia niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, jednakże koniecznym jest aby to inne odszkodowanie otrzymane zostało na mocy wyroku lub ugody sądowej.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż odszkodowania otrzymane przez podatników na podstawie ugód sądowych są, co do zasady, zwolnione od podatku dochodowego. Zakres zwolnienia, wynikający z bezpośredniego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy obejmuje zatem tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli za poniesioną stratę, nie dotyczy natomiast utraconych korzyści.

Jak zauważono z możliwości skorzystania ze zwolnień od opodatkowania przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest stwierdzenie, czy wynikające z ugody sądowej świadczenia są rzeczywiście odszkodowaniami, nie każda kwota pieniężna, której obowiązek zapłaty wynika z ugody sądowej, jest bowiem odszkodowaniem.

Stosownie do art. 361 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.):

* zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła - § 1,

* w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia, umowy naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono - § 2.

Szkoda rozpatrywana jest jako uszczerbek o charakterze majątkowym, która może mieć w świetle tego przepisu postać dwojaką. Może obejmować stratę, jakiej doznaje mienie poszkodowanego - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy, niż był dotychczas, tzw. szkoda rzeczywista, ponadto może obejmować utratę korzyści, jakiej poszkodowany mógłby się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie natomiast ma przywrócić sytuację majątkową poszkodowanego do takiej, w jakiej znajdowałby się, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Funkcja odszkodowania polega na wyrównaniu, a nie na polepszeniu pozycji majątkowej poszkodowanego.

W prywatnoprawnym ujęciu odszkodowanie jest świadczeniem mającym na celu naprawę wyrządzonej szkody lub jej kompensatę. Odszkodowanie może mieć formę restytucji (przywrócenie stanu poprzedniego) lub zapłaty określonej kwoty, która skompensuje poszkodowanemu poniesione straty. Szkodą jest ubytek w majątku poszkodowanego spowodowany bezprawnym działaniem lub zaniechaniem sprawcy, a także z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez dłużnika zobowiązania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami nieruchomości zabudowanej w W., tj. działki o powierzchni całkowitej 549 m2, na której posadowiony jest dom wolnostojący o powierzchni 148,58 m2 oddany do użytkowania w grudniu 2007 r. Wnioskodawca został poinformowany, że firma "C." stara się o uzyskanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego (trzy kondygnacje nadziemne i jedna podziemna na garaż) składającego się z 37 lokali mieszkalnych oraz 37 stanowisk garażowych. Wnioskodawca złożył skargę do Wydziału Architektury i Budownictwa jako protest przeciwko takiej inwestycji. Okazało się jednak, że główne postulaty Wnioskodawcy, nie zostaną uwzględnione w projekcie. Na zlecenie Wnioskodawcy rzeczoznawca majątkowy wydał opinię, że w wyniku zabudowy nieruchomości sąsiedniej obniży się wartość nieruchomości Wnioskodawcy i Jego żony o 150.000 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawca postanowił złożyć wniosek do sądu o zawezwanie firmy do próby ugodowej w sprawie zapłaty odszkodowania. W dniu 1 kwietnia 2010 r. została zawarta ugoda sądowa. Firma "C." zobowiązała się do wypłaty odszkodowania kwoty w wysokości 120.000 zł z tytułu odszkodowania za obniżenie walorów użytkowych i obniżenie wartości nieruchomości.

Należy zauważyć, iż zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 3b obejmuje swoim zakresem jedynie odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą. W przedmiotowej sprawie szkodą rzeczywistą jest obniżenie wartości nieruchomości oraz obniżenie walorów użytkowych.

Reasumując, odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sadowej z tytułu obniżenia wartości nieruchomości dotyczy straty - rzeczywistego uszczerbku w posiadanym majątku, a więc szkody rzeczywistej jakiej doznał właściciel. Zatem uznać należy, iż podlega ono zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy wyjaśnić, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia przesłanki do zwolnienia, czy to w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, czy też w postępowaniu podatkowym.

Podkreślenia wymaga, iż w niniejszej interpretacji oparto się na przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl