IPTPB2/415-258/11-2/MD - Obowiązki płatnika związane z postawieniem świadczeń do dyspozycji członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, z tytułu udziału w szkoleniach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika od świadczeń postawionych do dyspozycji członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych z tytułu udziału w szkoleniach w części dotyczącej:

* poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i stosowania kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

* sposobu ujmowania przychodu z tytułu szkolenia członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych niebędącego pracownikiem Urzędu Gminy w informacji PIT-11 - jest nieprawidłowe,

* nieujmowania w rozliczeniach przychodu z tytułu szkolenia członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych będącego pracownikiem Urzędu Gminy - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika od świadczeń postawionych do dyspozycji członka Komisji Rozwiązywania Problemów alkoholowych z tytułu udziału w szkoleniach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70; poz. 473 z późn. zm.), organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są zobowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin. Rada Gminy realizując zadania gmin, o których mowa w ww. przepisie uchwala corocznie gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii, stanowiący część strategii rozwiązywania problemów społecznych w Gminie (art. 4 ¹ ust. 2 ww. ustawy).

W celu realizacji tego programu Wójt, w formie zarządzenia, powołał Gminną Komisję Rozwiazywania Problemów Alkoholowych (art. 4 ¹ ust. 3 ww. ustawy), w której skład wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, w tym radni i sołtysi Gminy, pracownicy Urzędu Gminy, osoby niebędące pracownikami Urzędu Gminy. Ustalenie składu osobowego należy wyłącznie do Wójta. Członkowie za udział w posiedzeniach Komisji otrzymują wynagrodzenie wg zasad, które określa Rada Gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4 ¹ ust. 5 ww. ustawy). Zgodnie do art. 4 ¹ ust. 5 ww. ustawy Rada Gminy w gminnym programie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii ustala corocznie wysokość wynagrodzenia dla członków Komisji.

Członkowie Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych biorą udział w szkoleniach mających na celu pogłębianie wiedzy merytorycznej oraz mają służyć lepszemu wypełnianiu przez nich obowiązków. Faktury za koszt prowadzonych szkoleń wystawiane są na Gminę i płacone są również przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jeśli tak, to:

Zdaniem Wnioskodawcy,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej:

* poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i stosowania kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

* sposobu ujmowania przychodu z tytułu szkolenia członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych niebędącego pracownikiem Urzędu Gminy w informacji PIT-11 - jest nieprawidłowe,

* nieujmowania w rozliczeniach przychodu z tytułu szkolenia członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych będącego pracownikiem Urzędu Gminy - jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 13 pkt 6 tej ustawy wynika, iż za przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Natomiast w świetle art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zadania własne gminy określone zostały w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Zaliczyć do nich można m.in. sprawy ochrony zdrowia.

Zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70; poz. 473 z późn. zm.), organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są zobowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin.

W ramach realizacji powyższych zadań, na podstawie art. 4 ¹ ust. 3 cytowanej ustawy, wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. W skład powyższych komisji wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych (art. 4 ¹ ust. 4 powołanej ustawy).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż w celu realizacji tego programu Wójt w formie zarządzenia powołał Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w której skład wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, w tym radni i sołtysi Gminy, pracownicy Urzędu Gminy oraz osoby nie będące pracownikami Urzędu Gminy. Członkowie tej Komisji biorą udział w szkoleniach mających na celu pogłębienie wiedzy merytorycznej oraz maja służyć lepszemu wypełnianiu przez nich obowiązków. Faktury za koszt prowadzonych szkoleń wystawiane są na Gminę i płacone przez Gminę.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż wartość szkolenia sfinansowanego przez Urząd Gminy, stanowi dla członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych nieodpłatne świadczenia. Koszty szkolenia pokrywane za szkolącego się członka Komisji nie zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z opodatkowania i należy je zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

Od uzyskiwanych przez członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przychodów z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, o których mowa w art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy, w tym również i od ww. nieodpłatnych świadczeń, Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego świadczenia wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Natomiast z przepisu art. 41 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca - jako płatnik - zobowiązany jest pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. przychodów uzyskanych przez członka Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, a także sporządzić deklaracje PIT-4R oraz informacje PIT-11. Przed obliczeniem zaliczek należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przedmiotem świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Ustawodawca nie unormował jednak technicznego sposobu rozliczeń płatnika z członkami Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, a zatem na członkach Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ciąży obowiązek wpłacenia zaliczki w związku z otrzymaniem przedmiotowych świadczeń, jednak czy wpłata musi być dokonana na konto płatnika, czy też do kasy Urzędu Gminy, pozostaje w gestii uzgodnienia stron.

Reasumując, Wnioskodawca, jako płatnik obowiązany jest pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu uzyskanego przez członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych z tytułu udziału w szkoleniu. Członek tej Komisji w sytuacji, gdy nie otrzymuje żadnych środków pieniężnych jest obowiązany wpłacać z własnych środków kwoty zaliczki na konto urzędu gminy, o ile strony nie ustalą inaczej. Przychód ten winien być ujmowany w informacji PIT-11 w pozycji odnoszącej się do działalności wykonywanej osobiście (część E. wiersz 6). Przed obliczeniem zaliczek należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, iż w informacji PIT - R wykazuje się wypłacone podatnikowi kwoty z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich, a przychód z tytułu udziału w szkoleniu należy zaliczyć do nieodpłatnych świadczeń.

W odniesieniu do członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych będących pracownikami Urzędu Gminy należy wskazać na treść art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając powyższe na uwadze, przychodami ze stosunku pracy są wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje w związku z pozostawaniem w stosunku pracy. Zatem, wartość szkolenia sfinansowanego przez Urząd Gminy członkowi Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych będącemu pracownikiem ww. Urzędu, stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa w powyższym przepisie, regulujące możliwość przyznania pracownikowi dodatkowych świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Należy przy tym zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

* szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy, do których należą: seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy,

* szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp.).

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego świadczenia przyznane pracownikowi przez pracodawcę stanowią przychód ze stosunku pracy.

Jednakże przychód ten może być w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych oraz obowiązującym od 14 marca 2006 r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż koszty szkolenia ponoszone przez pracodawcę (Urząd Gminy) korzystać będą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że nabyte uprawnienia zostaną wykorzystane w pracy zawodowej i będą ściśle związane z wykonywanym przez pracownika zajęciem.

Reasumując, przychody pracownika Urzędu Gminy, będącego jednocześnie członkiem Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, z tytułu udziału w szkoleniu korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że płatnik nie ma obowiązku ujmowania tego przychodu w żadnej deklaracji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.