IPTPB2/415-255/11-2/KR - Zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia związanego z projektowaniem i programowaniem systemów informatycznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-255/11-2/KR Zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia związanego z projektowaniem i programowaniem systemów informatycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia zasadniczego związanego z projektowaniem i programowaniem systemów informatycznych w zeznaniu rocznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia zasadniczego związanego z projektowaniem i programowaniem systemów informatycznych w zeznaniu rocznym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pracownikiem Spółki Akcyjnej, zatrudnionym przy realizacji prac związanych z projektowaniem i programowaniem systemów informatycznych. Poza zwykłymi obowiązkami pracowniczymi zajmuje się przed wszystkim - w ramach realizacji zleceń klientów Spółki lub w ramach projektów wewnętrznych - wykonaniem utworów o charakterze dzieł w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.).

Do utworów o takim charakterze, opracowywanych przez Wnioskodawcę, zaliczyć można programy komputerowe a także modyfikacje programów komputerowych lub projekty systemów informatycznych i modyfikacje projektów systemów informatycznych.

W ramach umowy o pracę Wnioskodawca może wykonywać poniższy zakres prac:

a.

tworzyć programy komputerowe na potrzeby klientów Spółki jak i w ramach projektów wewnętrznych. Wykonywane przez Wnioskodawcę programy komputerowe stanowią utwory w rozumieniu ustawy i mają indywidualny charakter autorski. Dodaje, że praktyka w zakresie programów komputerowych jest taka, że wykonane przez Wnioskodawcę programy stają się elementami bibliotek programów sprzedawanych dalej do klientów firmy. Spółka wykonuje także modyfikacje programów komputerowych własnych jak i partnerów technologicznych do potrzeb klientów lub w ramach projektów wewnętrznych. Modyfikacje programów komputerowych wykonywane przez Wnioskodawcę mają także autorski charakter i stanowią niepowtarzalny utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, lub

b.

projekty systemów informatycznych i modyfikacje projektów systemów informatycznych na potrzeby klientów Spółki. Zarówno projekty jak i modyfikacje projektów mają charakter autorski i prezentują indywidualną, niepowtarzalną wizję rozwiązania opisywanych zagadnień. Utwory te są wyrażane w postaci tekstów, symboli matematycznych i innych znaków graficznych. Wykonane przez Wnioskodawcę projekty i adaptacje projektów są sprzedawane dalej do klientów Spółki.

Łącząca Wnioskodawcę z pracodawcą - Spółką Akcyjną umowa o pracę została zmieniona tak, że zawiera postanowienia uwzględniające szczególny charakter wykonywanych czynności oraz fakt nabywania przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności twórczych.

Postanowienia te wprowadzają do umowy o pracę przed wszystkim rozgraniczenie kwot wynagrodzenia wypłacanego za wykonywanie utworów, w tym również za przejście do majątku Spółki autorskich praw majątkowych do tych utworów oraz kwoty wynagrodzenia za pracę o charakterze nietwórczym (wykonywanie obowiązków pracowniczych). Podział wynagrodzenia na dwie części następuje w oparciu o czas pracy przeznaczany przez Wnioskodawcę na prace związane bezpośrednio z tworzeniem utworów.

Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy oraz efektów twórczych, stanowiących wykonane przez Wnioskodawcę utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

1.

Prace nad wykonaniem utworów są ewidencjonowane w odrębnych rejestrach informatycznych w ramach, którego prowadzona ewidencja pozwala na wyodrębnienie wykonywanych utworów i czasu poświęconego na ich wykonanie - wyrażonego w godzinach czasu pracy.

2.

Wydruki zestawień z rejestrów - miesięczne oraz roczne - akceptowane są w zakresie wykonanych przez Wnioskodawcę prac i poświęconych na ten cel godzin przez Dyrektora Działu, a następnie przedkładane do akceptacji przez Zarząd Spółki.

3.

Zaakceptowane przez Zarząd Spółki wydruki roczne zawierają sumę wszystkich wykonanych utworów z przypisaniem czasu poświęconego na ich realizację - wykonanych przez Wnioskodawcę w danym roku kalendarzowym. Wydruk roczny zawiera także łączną ilość czasu (wyrażoną w godzinach) poświęconą na realizację wymienionych na nim utworów i stanowi podstawę podziału wynagrodzenia Wnioskodawcy za dany rok kalendarzowy na dwie części: wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych oraz wynagrodzenia za prace twórcze i nabycie przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów.

Spółka - jako płatnik - w trakcie roku kalendarzowego oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych stosując koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do całości otrzymywanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia. Takie też koszty wykazywane są w sporządzonej przez Spółkę informacji rocznej PIT-11.

Jednocześnie - wraz z przedmiotową informacją roczną - Wnioskodawca otrzymuje od Spółki:

1.

roczne zestawienie (wykaz) z wykonanych przez Wnioskodawcę prac (wydruk z rejestrów utworów,

2.

informację o proporcji czasu poświęconego na realizację utworów wykazanych na zestawieniu rocznym i wskazaniem na tej podstawie kwoty przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia na Spółkę praw autorskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca może w składanym zeznaniu rocznym PIT-36/PIT-37, samodzielnie dokonać podziału swojego wynagrodzenia na dwie części:

* wynagrodzenie za zwykłe obowiązki pracownicze,

* wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do wykonanych przez Wnioskodawcę utworów na podstawie otrzymanych od Spółki zestawienia rocznego i informacji o proporcji czasu pracy i wysokości przychodów.

2.

Czy w zeznaniu rocznym Wnioskodawca może zastosować 50% koszty uzyskania przychodów w odniesieniu do części wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych, w sytuacji, gdy w informacji rocznej PIT-11 Spółka wykazuje koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie pytania nr 1, dokonanie - w zeznaniu rocznym PIT-36/PIT-37 - podziału wynagrodzenia na dwie części jest dopuszczalne.

W myśl art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z umowy o pracę zawartej ze Spółką wynikać będzie, że część wynagrodzenia stanowi zapłatę za przenoszone na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów będących efektem wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności twórczych, a podział wynagrodzenia na dwie części następuje w oparciu o czas pracy przeznaczany przez Wnioskodawcę na prace związane bezpośrednio z tworzeniem utworów.

W związku z powyższym dokonanie podziału wynagrodzenia, zgodnie z otrzymanymi od Spółki rocznym zestawieniem (wykazem) oraz informacją dotyczącą proporcji czasu poświęconego na realizację utworów wykazanych na zestawieniu rocznym i wskazaniem na tej podstawie kwoty przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia na Spółkę praw autorskich - będzie prawidłowe i zgodne ze stanem faktycznym.

Odnośnie natomiast pytania nr 2, Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami ustala się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zdaniem Wnioskodawcy 50% koszty uzyskania przychodów będą mogły znaleźć zastosowanie do części wynagrodzenia należnego za przeniesienie na rzecz Spółki praw autorskich do utworów wytworzonych w ramach umowy o pracę ponieważ:

* efektem czynności są utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* z umowy o pracę zawartej ze Spółką będzie wynikać, że część wynagrodzenia stanowi zapłatę za przenoszone na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów będących efektem wykonywanych czynności twórczych.

Na powyższe nie ma wpływu fakt, że w informacji rocznej PIT-11 Spółka wykazuje faktycznie zastosowane w trakcie roku koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy Rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. z tytułu stosunku pracy przysługuje, co do zasady, zgodnie z przepisem art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej, pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 tej samej ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jak z powyższego wynika o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2.

plastyczne,

3.

fotograficzne,

4.

lutnicze,

5.

wzornictwa przemysłowego,

6.

architektoniczne, architektoniczno - urbanistyczne i urbanistyczne,

7.

muzyczne i słowno - muzyczne,

8.

sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z ustępem 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z kolei zgodnie z art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Mając powyższe na uwadze, tylko wówczas gdy:

* praca wykonywana przez podatnika jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* podatnik jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy,

* uzyskanie przychodu przez twórcę musi wynikać z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka część wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych). Tylko bowiem takie wyróżnienie połączone z udokumentowaniem prac - utworów chronionych prawem autorskim, daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Z treści umowy o pracę musi zatem wynikać, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą, a wyodrębniona część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Konieczne jest dokładne wyróżnienie tej części wynagrodzenia, która związana jest z wykonywaniem czynności czy prac objętych prawami autorskimi oraz pozostałej jego części związanej z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych. Powyższe rozróżnienie musi wynikać z umowy o pracę, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości szacunkowego ustalania ilości pracy twórczej w całej ilości pracy danego pracownika - twórcy. Na podstawie szacunkowego (procentowego) określenia ilości wykonywanych przez pracownika prac objętych prawami autorskimi spośród ogółu jego obowiązków pracowniczych nie można ustalić, jaka konkretna część wynagrodzenia związana jest z korzystaniem z praw autorskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, wykonuje na podstawie umowy o pracę - prócz innych czynności - działania twórcze zwieńczone powstaniem dzieł w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W umowie o pracę, która została zmieniona, został uwzględniony zapis informujący o nabyciu przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów powstałych w związku z wykonywaniem czynności twórczych. Ponadto zostały zawarte zapisy określające rozróżnienie wynagrodzenia wypłacanego Wnioskodawcy za stworzenie autorskich dzieł i nabycie przez Spółkę autorskich praw majątkowych oraz za prace pozbawione charakteru twórczego. Podstawę podziału wynagrodzenia za dany rok kalendarzowy na dwie części: wynagrodzenia za wykonywanie obowiązków pracowniczych pozbawionych twórczego charakteru oraz wynagrodzenia za prace twórcze i nabycie przez Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów, stanowi wydruk zestawienia rocznego z rejestrów informatycznych, w ramach którego prowadzona jest przez Spółkę ewidencja czasu pracy oraz efektów prac twórczych, która umożliwia dokładne wyodrębnienie wykonanych przez Wnioskodawcę - twórcę utworów (prac) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim oraz związanego z procesem tworzenia czasu pracy. Wnioskodawca otrzymuje od Spółki roczną informację PIT-11, w której wykazywane jest wynagrodzenie w łącznej kwocie oraz koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto dodaje, iż wraz z informacją PIT-11 otrzymuje od Spółki roczne zestawienie (wykaz) z wykonanych prac (wydruk z rejestrów utworów) oraz informację o proporcji czasu poświęconego na realizację utworów wykazanych na zestawieniu rocznym i wskazaniem na tej podstawie kwoty przychodów uzyskanych z tytułu przeniesienia na Spółkę praw autorskich.

W konsekwencji, podwyższone 50% koszty uzyskania przychodu będzie można odnieść do precyzyjnie wyselekcjonowanego i udokumentowanego działania skutkującego powstaniem utworu w rozumieniu prawa autorskiego. Natomiast pozostałe elementy kształtujące wynagrodzenie Wnioskodawcy - a pozbawione ww. przymiotów - objęte będą zryczałtowanymi kosztami wynikającymi z przywołanego uprzednio art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14b ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Artykuł 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji, cytowana ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne.

W sprawach interpretowania przepisów ww. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych uprawnione jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Departament Prawno-Legislacyjny.

Uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe dotyczy tylko tej części, do oceny której działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jest upoważniony, tj. przepisów prawa podatkowego w zaprezentowanym stanie faktycznym w zakresie zasadności zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodu w zeznaniu rocznym.

Odnosząc się natomiast do możliwości dokonania przez Wnioskodawcę podziału w zeznaniu rocznym wynagrodzenia na dwie części, tj. wynagrodzenia za zwykłe obowiązki pracownicze i wynagrodzenia za przeniesienie na pracodawcę autorskich praw majątkowych i zastosowania odpowiednio kosztów uzyskania przychodów według norm zawartych w art. 22 ust. 2 i art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy pracodawca w rocznej informacji PIT-11 wykazuje wynagrodzenie w łącznej kwocie i koszty uzyskania przychodów obliczone zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. ustawy, podkreślić należy, że to podatnik ponosi odpowiedzialność (w tym karną skarbową) za prawidłowość danych umieszczonych w zeznaniu, to znaczy za podanie prawidłowego stanu faktycznego. Jeśli zatem podatnik otrzymuje od płatnika informację, co do której posiada wiedzę, iż jest niezgodna z rzeczywistością, to powinien pod rygorem odpowiedzialności karnej skarbowej w zeznaniu podać dane zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Rozliczenia podatku dokonuje bowiem podatnik w składanym przez siebie rocznym zeznaniu podatkowym.

W tym stanie rzeczy nie ma przeszkód prawnych, aby Wnioskodawca uwzględnił w zeznaniu rocznym, przysługujące Jemu koszty uzyskania przychodu, w sytuacji gdy płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu. Informacja o wysokości dochodu służy określeniu wysokości pobranych zaliczek na podatek i nie może przesądzać o przysługujących podatnikowi, bądź nie, kosztach uzyskania przychodu. Podatek pobrany przez płatnika ma charakter zaliczek na podatek, zaś właściwe rozliczenie z dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym polega na złożeniu zeznania rocznego.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeżeli wszystkie warunki, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania z praw autorskich, zostały przez pracodawcę spełnione - Wnioskodawca może dokonać podziału wynagrodzenia na podstawie otrzymanych od pracodawcy dokumentów (będących odzwierciedleniem prawidłowo ustalonych kosztów) i w zeznaniu rocznym zastosować 50% koszty uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia (honorarium) z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzenia prawami autorskimi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl